“Γίναμε για λίγο όλοι παιδιά…”
Την Πέμπτη το πρωί 11 Μαΐου «ο περιοδεύων θίασος», της παρουσίασης των παραδοσιακών παιχνιδιών βρέθηκε στην αυλή του 4ου Δημοτικού Σχολείου Ν. Ιωνίας, με πλήρη εξοπλισμό. Η ομάδα (ο Ιωνικός Σύνδεσμος, η Πολιτιστική Ένωση Μικρασιατών «η Καππαδοκία», η Ένωση Παλαιών Προσκόπων και ο Σύλλογός μας «ΑΝΑΤΟΛΗ» Ν. Ιωνίας) αποδεχόμενη την πρόσκληση του σχολείου, για δύο ώρες έκαναν την παρουσίαση επιλεγμένων παιχνιδιών, από το σύνολο των παιχνιδιών που παιζόντουσαν τα παλαιότερα χρόνια στις γειτονιές και τις αλάνες της πόλης.
Αμέσως μετά την πρωινή προσευχή στήθηκε το σκηνικό και ξεκίνησαν τα παιχνίδια με τους μαθητές και τις μαθήτριες της 5ης και 6ης τάξης του Σχολείου, (περίπου 65 παιδιά). Τα παιδιά με τη ζωντάνια τους χάρηκαν αυτό το δίωρο γνωρίζοντας από κοντά αυτά τα απλά σε κατασκευή παιχνίδια.
Όπως ενημερώνουν οι διοργανωτές: “Παρουσιάσαμε και έπαιξαν όλα τα παιδιά: τα βαρελάκια, τις σβούρες, το μαντήλι, τα μήλα, το μπιζ, τις κατασκευές από χαρτί, το εφτάπετρο, τον κρυφτοτενεκέ, τα πεντόβολα, τα σχοινάκια, τα τακουνάκια από κουτιά γάλακτος, το τσιλίκι (ξυλίκι). Έγινε αναφορά και σύντομη επίδειξη 15 ακόμη παιχνιδιών.
Μερικά παιδιά είχαν αγωνία, αλλά όλα έπαιξαν με αυθορμητισμό, συνεργάστηκαν και συναγωνίστηκαν.
Κι εμείς, τα μέλη της ομάδας μας, γίναμε αυτό το πρωινό για λίγο παιδιά.
Σκοπός της πρόσκλησης του Σχολείου είναι οι εκπαιδευτικοί (οι δάσκαλοι και οι δασκάλες) να προσπαθήσουν να δείξουν στα παιδιά, κατά τις επόμενες ημέρες, μερικά από τα παιχνίδια που παρουσιάστηκαν, ώστε κατά τη γιορτή που θα γίνει με τη λήξη της φετινής σχολικής χρονιάς, ανάμεσα στις άλλες εκδηλώσεις, τα παιδιά να παίξουν μόνα τους αυτά τα παιχνίδια.
Εμείς σαν περιοδεύων θίασος, που από το 2010 έχουμε ξεκινήσει αυτήν την προσπάθεια και παρουσιάζουμε τα παραδοσιακά παιχνίδια σε διάφορα σχολεία και σε άλλες εκδηλώσεις του Δήμου, το είδαμε σαν ένα πολύ θετικό στοιχείο και ένα εποικοδομητικό βήμα. Γιατί τα παιδιά θα είναι πλέον αυτά που θα αποτελέσουν τους συνεχιστές της παράδοσης.
Στα μηνύματά μας, όλα τα προηγούμενα χρόνια, λέγαμε ότι «υπάρχει ακόμη ελπίδα», να διατηρηθεί η παράδοση. Η παράδοση είναι στοιχείο συνδετικό της ελληνικής κοινωνίας, που μαζί με τα ήθη και έθιμα, διατηρούν την αγωγή μας, την παιδεία μας και τον πολιτισμό μας. Το 4ο Δημοτικό Σχολείο αποτελεί για εμάς το φυτώριο, μέσα στο οποίο έπεσε ο υγιής σπόρος προς αυτήν την κατεύθυνση.
Στο τέλος της παρουσίασης, εμείς, σαν παρουσιαστές των παιχνιδιών, ευχαριστήσαμε και συγχαρήκαμε το Διευθυντή και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου και εκείνοι με τη σειρά τους μας ευχαρίστησαν γιατί με προθυμία τους βοηθήσαμε στο εκπαιδευτικό έργο τους.
Χαρακτηριστικά της εκδήλωσης ήταν: η προσοχή των παιδιών, η ευγένειά τους και το έκδηλο ενδιαφέρον τους για όλα αυτά που έβλεπαν. Οι εκπαιδευτικοί βοήθησαν πολύ και συνεργάστηκαν μαζί μας και ολοκληρώθηκε η όλη παρουσίαση σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό που μας έκανε εντύπωση ήταν, εκτός από τα χαμόγελα και τις πολλές ευχαριστίες των ίδιων των παιδιών, όταν ένα αγοράκι ήρθε και μας είπε: « εσείς παίζατε πολύ ωραιότερα παιχνίδια, απ’ αυτά που παίζουμε εμείς σήμερα…» Ήταν «η μεγάλη αμοιβή μας» στο ξεκίνημα αυτό το πρωινό, αυτής της ημέρας της Πέμπτης 11 Μαΐου.
Η παρουσίαση έκλεισε με τους αγώνες δρόμου με καλάμια και τις τσουβαλοδρομίες. Αρκετά παιδιά πήραν από «ένα χάρτινο αεροπλανάκι» ή «μία χάρτινη σαΐτα», σαν αναμνηστικό αυτής της εκδήλωσης.”
