«Το κινητό τηλέφωνο έχει αρχίσει να γίνεται προέκταση τόσο των παιδιών όσο και των ενηλίκων, γεγονός που υποδηλώνει μια εξάρτηση και έναν εθισμό από τους χειρότερους», δήλωσε ο καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιώργος Μπαμπινιώτης, μιλώντας στο EΡΤΝews. Παράλληλα, επαίνεσε την κυβέρνηση για την απόφασή της να απαγορεύσει τη χρήση κινητών στα σχολεία.
Ο κ. Μπαμπινιώτης αναφέρθηκε επίσης στο παράδειγμα της Φινλανδίας, η οποία, μετά από μια δοκιμαστική περίοδο, περιορίζει τη χρήση ηλεκτρονικών βιβλίων στα σχολεία και επιστρέφει στα παραδοσιακά βιβλία.
«Οι Φινλανδοί, που είναι πολύ προοδευτικοί στην εκπαίδευση, διαπίστωσαν ότι τα παιδιά άρχισαν να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο γράψιμο. Χάνεται η ικανότητα να σχηματίζουν τα γράμματα και, μέσω αυτών, τις λέξεις και την ορθογραφία», τόνισε χαρακτηριστικά.
Ο καθηγητής γλωσσολογίας αναφέρθηκε στη χρήση της γλώσσας, η οποία συχνά παραμελείται υπέρ των ψηφιακών εικονιδίων (emojis) στις ηλεκτρονικές συνομιλίες. Τόνισε ότι «η εκμάθηση της γλώσσας απαιτεί κόπο, χρόνο και αφοσίωση, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μεταδώσουμε στα παιδιά, καλλιεργώντας την αγάπη τους για τη γλώσσα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, «για να αναπτύξουν αυτή την αγάπη, πρέπει πρώτα να κατανοήσουν τι είναι η γλώσσα. Να συνειδητοποιήσουν ότι η γλώσσα είναι το μυαλό τους». Ο κ. Μπαμπινιώτης υπογράμμισε ότι η παιδεία δεν συνίσταται απλώς σε πληροφορίες, αλλά στην καλλιέργεια της ψυχής.
Αναφερόμενος στην αλληλεπίδραση στις σχολικές αίθουσες, επισήμανε ότι «η σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή δεν μπορεί ποτέ να αντικατασταθεί. Το βιώσαμε κατά τη διάρκεια της πανδημίας… Η ψηφιακή εκπαίδευση δεν απέδωσε όπως αναμενόταν».
Επιπλέον, τόνισε ότι «οι μαθητές πρέπει να είναι ανοιχτοί στην ουσία της γνώσης, με όποιον τρόπο μπορούν να την αποκτήσουν, και να κατανοήσουν ότι δεν υπάρχει μόνο μία διαδρομή… Υπάρχει και η παράλληλη διαδρομή μέσω του βιβλίου, της ατομικής προσπάθειας και της σχέσης με τον δάσκαλο».
Σχολιάζοντας το ζήτημα της παιδείας, τόνισε ότι «οι αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν τη λέξη πολιτισμός. Αντί γι’ αυτόν, προτιμούσαν τον όρο παιδεία. Και τι περιλάμβανε η παιδεία; Ήταν οι γνώσεις, η εκπαίδευση, η φιλοσοφία, τα μαθηματικά, ο αθλητισμός, δηλαδή όλα όσα συνθέτουν την εκπαίδευση».
