«Μέσα στο σκοτάδι κρύβεται το φως», όπως λέει ο ποιητής. Μετά από πεντέμισι χρόνια ακροαματικής διαδικασίας, η δίκη για την Χρυσή Αυγή έφτασε στο τέλος της. Την Τετάρτη 7-10-2020, το Δικαστήριο ανακοίνωσε την ετυμηγορία του για την υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης, τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, την επίθεση σε βάρος των Αιγυπτίων αλιεργατών και σε βάρος αφισοκολλητών του ΠΑΜΕ. Ομόφωνα η ελληνική Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση «ενδεδυμένη με τον μανδύα πολιτικού κόμματος», σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα της υπόθεσης. Η Χρυσή Αυγή είχε εισέλθει στο Ελληνικό Κοινοβούλιο διαπράττοντας βίαιες εγκληματικές ενέργειες. Η απόφαση του δικαστηρίου δίνει πολλά μηνύματα, τόσο αποδεχόμενη τη ναζιστική φύση της οργάνωσης, όσο και για τα ιδεολογικά κίνητρα με τα οποία κινήθηκαν τα μέλη της. Μια ιστορική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων της Αθήνας για την Ελληνική κοινωνία. Ποινές φυλάκισης αντιμετωπίζουν οι κατηγορούμενοι για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, καθώς και αυτοί που κατηγορούνται για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης. Οι κατηγορούμενοι θέλοντας να δείξουν για ακόμα μία φορά την απαξίωσή τους για την δικαιοσύνη δεν παρέστησαν στη δίκη, σε αντίθεση με την μητέρα του Παύλου Φύσσα που δεν έλειψε σχεδόν ποτέ από την δικαστική αίθουσα.
Η Δικαιοσύνη θωράκισε τη δημοκρατία με την καταδικαστική απόφασή της Χρυσής Αυγής και των πολιτικών της στελεχών. Μια απόφαση που αποτέλεσε το Κυρίαρχο θέμα σε πολλά κορυφαία διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Η βρετανική Guardian δεν δίστασε να αναφέρει ότι επρόκειτο για τη «μεγαλύτερη δίκη φασιστών μετά τη δίκη της Νυρεμβέργης, αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο». Πώς όμως φτάσαμε έως εδώ; Γιατί 400 χιλιάδες άνθρωποι ψήφισαν και έστειλαν στην ελληνική βουλή ένα νεοναζιστικό μόρφωμα; Ίσως γιατί η φύση απεχθάνεται το κενό, όπως λέει μια λατινική παροιμία και επιβεβαιώνουν οι νόμοι της φυσικής. Εμείς είμαστε υπεύθυνοι για τη δύναμη που δόθηκε σε αυτό το μόρφωμα, η πολιτική αδυναμία που δημιουργήθηκε εκείνη την περίοδο, η κρίση, οι πολιτικές εντάσεις καλύφθηκαν με το λαϊκισμό της Χρυσής Αυγής, με τα μεγάλα λόγια και την ψευτομαγκιά. Με την εκμετάλλευση του φόβου και της ανασφάλειας των πολιτών του κέντρου της Αθήνας που έβλεπαν να καταλαμβάνονται οι περιουσίες τους από μετανάστες και μόνο τους καταφύγιο γινόντουσαν οι νεοναζί. Η αρχή του τέλους του μορφώματος δόθηκε από ένα μικρό αριθμό πολιτικών –Δένδια, Σαμαρά- και δικαστικών που αποφάσισαν να σηκώσουν το βάρος τότε, έχοντας απέναντι τους πολλούς, που τους αμφισβητούσαν και επέμεναν ότι θα αθωωθούν οι κατηγορούμενοι και θα αποκτήσουν μεγαλύτερη δύναμη. Μια ιστορική απόφαση που θα τιμηθεί αν δεν επιτρέψουμε ξανά να δημιουργηθεί χώρος για τέτοιου είδους ακραία φαινόμενα, για λαϊκισμό, για ψήφο αντίδρασης και αγανάκτησης για το πολιτικό σύστημα. Θα τιμηθεί όταν δεν θα χρειάζονται πεντέμισι χρόνια για την ολοκλήρωση μιας δίκης και όταν η νομοθετική εξουσία-όπως επί ΣΥΡΙΖΑ- δεν αλλάζει τον ποινικό κώδικα αλα καρτ, με αποτέλεσμα να μειώνονται οι ποινές για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης για να πέσουν στα μαλακά οι κατηγορούμενοι.
Μαριάνθη Δ. Καφετζή – Ραυτοπούλου
Οικονομολόγος, ΜΒΑ
Σύμβουλος Επιχειρήσεων
