Η Αυτοδιοίκηση αναζητά κατεύθυνση και προοπτική – Έντονες διεργασίες στην ΚΕΔΕ
Είναι γνωστό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δημάρχων της χώρας εκλέχθηκαν με την υποστήριξη της Ν.Δ. ή του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα στα κεντρικά όργανα εκπροσώπησης όπως η ΚΕΔΕ, αυτή η πλειοψηφία είναι σχεδόν απόλυτη.
Είναι επίσης δεδομένο, ότι σημαντικό τμήμα των παραγόντων της Αυτοδιοίκησης, ιδίως μετά την εφαρμογή του Καλλικράτη, αποτελεί οργανικό τμήμα του πολιτικού προσωπικού που συγκροτεί γενικότερα το κομματικό σύστημα διακυβέρνησης.
Είναι τέλος, αναμφισβήτητο, πως η Αυτοδιοίκηση ως διακριτός θεσμός, σπανίως τα τελευταία χρόνια, δικαιολόγησε την αυτονομία της και τη λειτουργία της ως παράγοντα έκφρασης της λαϊκής εκπροσώπησης. Ακόμη και την τελευταία περίοδο εφαρμογής των ακραία νεοφιλελεύθερων πολιτικών, η Αυτοδιοίκηση είτε σιωπούσε, είτε και πρωτοστατούσε στην προσπάθεια θεσμικής διάβρωσης του κοινωνικού της χαρακτήρα.
Την τελευταία όμως περίοδο είναι τόσο έκδηλη η υποχρηματοδότηση της Αυτοδιοίκησης, που μεγάλο μέρος των αιρετών αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι οδηγείται προοδευτικά στην αυτοαναίρεσή του, στη υποβάθμιση του ρόλου και της θέσης του στο πολιτικό σύστημα. Στην ουσία, οι δήμαρχοι καλούνται να κάνουν τη «βρώμικη» δουλειά της μετάβασης προς ένα σύστημα, που σε τίποτα δεν θα θυμίζει πια αυτοδιοίκηση, αλλά έναν περιορισμένης σημασίας διοικητικό μηχανισμό, που θα ασχολείται με καταλογισμό φόρων, πρωτόκολλα και σφραγίδες, ενώ οι δημοτικές υπηρεσίες, είτε θα ιδιωτικοποιούνται, (ιδιωτικοποιήσεις και απολύσεις, ήδη ξεκίνησαν από τα απορριμματοφόρα), είτε θα απαξιώνονται, είτε θα εντάσσονται απευθείας στον κρατικό μηχανισμό, προϋπολογισμό και έλεγχο.
Μπροστά σ’ αυτά τα δεδομένα, οι δήμαρχοι μοιάζει να ξυπνούν. Η συγκέντρωση διαμαρτυρίας την Τετάρτη 29 Αυγούστου στο Υπουργείο Εσωτερικών, με τη συμμετοχή εργαζομένων, φορέων προγραμμάτων κοινωνικής μέριμνας και την κάθοδο των απορριμματοφόρων οχημάτων, ήταν η πιο μεγάλη κινητοποίηση που διοργάνωσε η αυτοδιοίκηση τις τελευταίες δεκαετίες.
Το κλίμα αυτό μεταφέρεται τόσο στο «ανοιχτό» συνέδριο της ΚΕΔΕ, όσο και στις συνεχείς παρασκηνιακές διεργασίες που διεξάγουν οι παράγοντες των δυο μεγάλων δημοτικών παρατάξεων με την κυβέρνηση. Οι επίσημες συνομιλίες, δεν απέδωσαν τίποτα για τους αυτοδιοικητικούς. Αντίθετα, επιβεβαιώθηκε η σκληρή στάση της κυβέρνησης (και βεβαίως της τρόικας) και η οριστική στέρηση της αυτοδιοίκησης από πόρους. Γι’ αυτό και σιγά- σιγά σχηματοποιούνται νέες αντιθέσεις στις γραμμές της ΚΕΔΕ, στις οποίες κυρίως φαίνεται να πρωτοστατούν οι δήμαρχοι των πιο χρεωμένων και σε πιο δεινή οικονομική κατάσταση Δήμων. Αυτοί αντιλαμβάνονται ότι η «χλιαρή» αντίδραση του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα, υπονομεύει άμεσα την υπόστασή τους. Κατά πληροφορίες, έχουν ξεκινήσει ήδη «από τα κάτω» συνεννοήσεις δημάρχων, που εμφανίζονται διατεθειμένοι να ακολουθήσουν πιο σκληρή στάση έναντι της κυβέρνησης (παραιτήσεις, επ’ αόριστον κλείσιμο Δήμων), για τη δημιουργία νέας «Ανεξάρτητης» διοικητικής παράταξης. Μέχρι και ραδιοφωνικές αψιμαχίες είχαμε με δημάρχους που κατηγορούσαν ως λαμόγια συναδέλφους τους επειδή δεν είχαν κάνει όπως ισχυρίστηκαν χρηστή διοίκηση. (πηγή: http://myota.gr).
(Δεν είναι άσχετο με το τελευταίο, το εξώδικο που απέστειλαν τέσσερεις δήμαρχοι, μεταξύ των οποίων και των Βριλησσίων, προς την ΕΕΤΑΑ –βλ. προηγούμενο άρθρο- όπου ουσιαστικά κατηγόρησαν δημάρχους της Μακεδονίας για καταστρατήγηση και μονοπώληση των πόρων των κοινωνικών προγραμμάτων).
Καθώς μάλιστα διαπιστώνεται ότι οι πρόσφατες αποφάσεις του Συνεδρίου της ΚΕΔΕ δεν καλύπτουν πολλούς δημάρχους, αυτό ονομάστηκε «ανοιχτό» Συνέδριο, ώστε να ηρεμίσουν οι διαφωνούντες.
Σε κάθε περίπτωση, δύο τάσεις είναι εμφανείς στους κόλπους της αυτοδιοίκησης. Δήμαρχοι που θέλουν «να τραβήξουν το σχοινί», καθώς διακυβεύεται άμεσα η υπόστασή τους, (ο πανικός των χρόνια βολεμένων αιρετών, που προσπαθούσαν να σβήσουν τη φωτιά με τεχνάσματα) και οι «διαλλακτικοί», που επιθυμούν καταλάγιασμα του αναβρασμού και συνεννοήσεις, στο πλαίσιο των αναγκών της κυβέρνησης και των προτεραιοτήτων της τρόικας και του πολιτικού συστήματος.
Όμως η απουσία της κοινωνίας στο ξύπνημα της Αυτοδιοίκησης είναι εμφανής και αναμενόμενη. Εγκαταλείφτηκε από τους δημάρχους και τους εγκατέλειψε. Διότι οι Δήμαρχοι, ιδίως των μεγάλων δήμων, αντί να συμπορεύονται με το λαό, ειδικά σε συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης, απορροφούσαν τους κραδασμούς της κεντρικής εξουσίας και ασχολούνταν με την εξασφάλιση του πολιτικού τους μέλλοντος.
Το ερώτημα είναι τώρα τι γίνεται. Διαμορφωμένες κατευθύνσεις και έτοιμες λύσεις δεν υπάρχουν και οι διεκδικήσεις δεν αρκούν. Αλλά η αυτοδιοίκηση οφείλει να γίνει μέρος της λύσης, όχι του προβλήματος. Να συνταχθεί με την κοινωνία και όχι με τους διαπραγματευτές της τρόικας. Να αναζητήσει το μέλλον της δίπλα στις κοινωνικές δυνάμεις που αποδεσμεύονται από τις καταστροφικές πολιτικές του Μνημονίου. Να εμπνεύσει και να συμβάλει στη διάσωση του ρόλου της. Αλλά αυτά δεν γίνονται χωρίς τοπική αυτοοργάνωση, δημοκρατία και τη συμμετοχή του πολίτη σε κάθε συλλογική διαδικασία σκέψης και δράσης…
«Δράση για μια άλλη πόλη»
Δημοτική Παράταξη Βριλησσίων
