“Να γίνουν ΤΩΡΑ, τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά έργα στο Δήμο Ηρακλείου Αττικής”
Ανακοίνωση εξέδωσε η Λαϊκή Συσπείρωση Ηρακλείου Αττικής, με επικεφαλής και υποψήφια δήμαρχο την κα Κέλλυ Παπαϊωάννου, για τα “έργα πνοής” στους μεγαλοεπιχειρηματίες, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει και συγκεκριμένα σημειώνει σχετικά: “Λίγες μόνο μέρες πριν τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές της 8ης Οκτωβρίου, η Δημοτική Αρχή του Ηρακλείου, μαζί με την Περιφέρεια Αττικής, ανακοίνωσαν…εκ νέου.. την εκπόνηση δύο έργων για το Δήμο Ηρακλείου και, συγκεκριμένα, τη διάνοιξη της Λ. Ηρακλείου και την υπογειοποίηση της Μ. Μερκούρη. Δήμος και Περιφέρεια δεν έκρυψαν την αγωνία τους να προχωρήσουν αυτά τα δύο έργα
με γνώμονα «την αναπτυξιακή πορεία της ευρύτερης περιοχής»…
Ο λαός μας, όπως και ειδικότερα οι κάτοικοι του Ηρακλείου, ξέρουμε πολύ καλά τί σημαίνει «αναπτυξιακή πορεία» και τι εννοούν οι κυβερνήσεις και οι τοπικές διοικήσεις, όταν αναφέρονται σε αυτή. Η ανάπτυξή που προωθούν σημαίνει νέα δεινά για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους, σημαίνει ότι για άλλη μια φορά τους σχεδιασμούς αυτούς θα τους πληρώσουν χώνοντας βαθιά το χέρι στην τσέπη, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, για να διευκολυνθούν οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και να ενισχυθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η κερδοφορία τους.
Τα συγκεκριμένα έργα κάθε άλλο παρά ανταποκρίνονται στις οξυμμένες ανάγκες των κατοίκων του Ηρακλείου για γρήγορη, άνετη και ασφαλή μετακίνηση, για αναβάθμιση της ποιότητας ζωής. Αντίθετα, σχετίζονται άμεσα (κάτι που δεν αρνήθηκε, αλλά αντίθετα διαφημίζει η Δημοτική Αρχή) με τους ευρύτερους χωροταξικούς και πολεοδομικούς σχεδιασμούς των αναπλάσεων στο Βόρειο Τομέα, που προκύπτουν με άξονα την προωθούμενη μεταφορά του Καζίνο της Πάρνηθας στο Μαρούσι (θέση Δηλαβέρη) και την πλαισίωσή του με πολυτελή ξενοδοχεία και αίθουσες ακριβής ψυχαγωγίας. Την ίδια στρατηγική κατεύθυνση υπηρετεί άλλωστε και ένα ακόμα πολύπαθο έργο, αυτό της επέκτασης της Λεωφόρου Κύμης.
Τα εκατοντάδες εκατομμύρια που θα μοιραστούν για τα παραπάνω έργα σε μεγάλους κατασκευαστικούς ομίλους και συμπράξεις αποδεικνύουν κατ’ αρχάς ότι όταν το κράτος θέλει, είτε απευθείας είτε μέσω του μακριού του χεριού, της Τοπικής Διοίκησης, εξασφαλίζει πόρους για να εξυπηρετήσει τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα στην κατασκευή, στην ενέργεια, στον τουρισμό και αλλού. Όταν αντίθετα πρόκειται για έργα υποδομής για τις πραγματικές λαϊκές ανάγκες, εκεί όλα μπαίνουν στο ζύγι «κόστους-οφέλους», όλα ψαλιδίζονται στα «όρια και στις αντοχές της οικονομίας».
Η δημοτική αρχή, πιστή στην υπηρέτηση της αντιλαϊκής πολιτικής όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, αρνείται και σήμερα επιδεικτικά να λάβει υπόψη τις σοβαρές ενστάσεις και διαμαρτυρίες των κατοίκων του Ηρακλείου και των άλλων όμορων δήμων. Επανειλημμένα, για παράδειγμα, έχουν διατυπωθεί αιτήματα και έχουν συλλεχθεί υπογραφές κατοίκων για υπογειοποίηση όλου του τμήματος της Κύμης που διέρχεται από το Ηράκλειο, για εξασφάλιση της σύνδεσης Κύμης-Πλαπούτα, για σκέπασμα της Αττικής Οδού μέχρι την Κύμης, με ταυτόχρονη δημιουργία χώρων πρασίνου και αθλητισμού στο υπέργειο τμήμα. Τα αιτήματα αυτά είναι δίκαια, γιατί απαντούν στις ανάγκες των κατοίκων για δραστικό περιορισμό της ηχορρύπανσης και των ατμοσφαιρικών ρύπων, για εξασφάλιση γρήγορης και άνετης μετακίνησης, αποσυμφόρησης των μικρού πλάτους δρόμων εντός του Δήμου.
Αντίστοιχα, για τη μερική (και όχι συνολική) υπογειοποίηση της Μ. Μερκούρη, παραπάνω από εύλογη είναι η απαίτηση των κατοίκων να πραγματοποιηθούν μελέτες σκοπιμότητας καθώς και περιβαλλοντικές μελέτες που να διασφαλίζουν τα οφέλη του έργου για το λαό του Ηρακλείου. Επιπλέον να συμπεριληφθούν κυκλοφοριακές μελέτες που θα αντιμετωπίζουν συνολικά το τεράστιο πρόβλημα συμφόρησης των δρόμων του Δήμου, όπως της Ηρώων Πολυτεχνείου κ.α.
Η διάνοιξη της Λεωφόρου Ηρακλείου μόνο σαν ανέκδοτο μπορεί να ακουστεί, αφού συζητιέται κάτι δεκαετίες τώρα και το μόνο που έχει προχωρήσει στην πραγματικότητα, και αυτό με ρυθμούς…χελώνας, είναι η κατεδάφιση παλιάς οικίας και μάντρας (η οποία επί δεκαετίες εισχωρούσε
κυριολεκτικά στο δρόμο) στο ύψος που πραγματοποιείται σήμερα η λαϊκή αγορά. Εντωμεταξύ, πέρα από τις χειραψίες, κανείς από το Δήμο ή την Περιφέρεια δεν απαντάει σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις, τι θα γίνει με τα ανύπαρκτα πεζοδρόμια και διαβάσεις, με τα σχολεία που αυλίζονται κυριολεκτικά πάνω στην αρτηρία (όπως το 3ο ΓΕΛ), πώς θα εξασφαλιστεί η άνετη, υγιεινή και ασφαλής διαβίωση των κατοίκων που διαμένουν επί ενός τέτοιου διαδημοτικού δρόμου μεγάλης κυκλοφορίας.
Για όλα τα παραπάνω, η Λαϊκή Συσπείρωση έχουμε επανειλημμένα διατυπώσει, μαζί με τους κατοίκους του Ηρακλείου, τις αντιρρήσεις μας, με όρους διεκδίκησης. Για εμάς είναι καθαρό ότι όσο κριτήριο είναι η υπηρέτηση των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων και η εξασφάλιση των κερδών
τους, η ζωή του απλού λαού θα μπαίνει σε τελευταία μοίρα. Και σε αυτά τα ζητήματα αναδεικνύεται για ακόμα μια φορά περίτρανα η επικαιρότητα του διλήμματος: Ή ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ Ή ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ
Απαιτούμε:
– Να εκπονηθούν άμεσα όλες οι απαραίτητες μελέτες, κυκλοφοριακές, περιβαλλοντικές, σκοπιμότητας κ.α., για τα παραπάνω έργα, με γνώμονα τις πραγματικές σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, χωρίς να μπαίνουν στον προκρούστη της ανταποδοτικότητας και του «κόστουςοφέλους»
– Να υλοποιηθούν τα απαραίτητα τεχνικά έργα για σύγχρονη, ασφαλή, υγιεινή και εύκολη διαβίωση των κατοίκων του Ηρακλείου, με κρατική χρηματοδότηση (που είναι λεφτά των δημοτών), χωρίς εργολάβους, ιδιώτες και ΣΔΙΤ
– Να εξασφαλιστούν χώροι πρασίνου, αθλητισμού και πολιτισμού σε κάθε γειτονιά, με ελεύθερη δωρεάν πρόσβαση, με όλες τις αναγκαίες και σύγχρονες υποδομές, και για εξυπηρέτηση ΑμΕΑ
– Να γίνουν ΤΩΡΑ, χωρίς άλλη καθυστέρηση, τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά, αντισεισμικά έργα στο Δήμο Ηρακλείου, για να μην πνιγόμαστε σε κάθε νεροποντή, να μη σηκώνουν πεζοδρόμια και δέντρα οι ανεμοστρόβιλοι, να μην πέφτουν σοβάδες στα κεφάλια των παιδιών μας, να μη φοιτούν σε σχολεία ΠΡΟΚΑΤ, να μην κινδυνεύουν οι ελάχιστοι πνεύμονες πρασίνου, όπως το πάρκο ΦΙΞ, να γίνουν παρανάλωμα του πυρός…
Μαζί με τον λαό του Ηρακλείου Αττικής, στους αγώνες για τις ανάγκες των πολλών και όχι για τα κέρδη των λίγων.”