Πολιτικές και ποινικές ευθύνες
- Άρθρο του π. Δημάρχου Μεταμόρφωσης, κ. Μιλτιάδη Καρπέτα
Η τραγωδία των Τεμπών, με τους 57 νεκρούς, μετά ένα χρόνο, βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής μας ζωής. Δεν συνέβη το ίδιο με την τραγωδία στο Μάτι, με τους 104 νεκρούς.
Η διαφορά δεν είναι τυχαία. Για το Μάτι ασκήθηκε έντονη κριτική στην τότε Κυβέρνηση και χρησιμοποιήθηκε ως πολιτικό επιχείρημα εναντίον της. Αλλά μέχρις εκεί.
Για τα Τέμπη, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Η τραγωδία εκλαμβάνεται ως πολιτική ευκαιρία και ο ανθρώπινος πόνος που σκόρπισε, ως δηλητηριώδες βέλος κατά του αντιπάλου.
Το ηθικοπολιτικό ερώτημα που τίθεται: Υπάρχουν όρια στην πολιτική διαμάχη; Ή επιτρέπονται τα πάντα;
Η απάντηση πολιτικών ηγεσιών και προσώπων εξαρτάται από την ηθικοπολιτική τους συγκρότηση και την συγκυριακή σκοπιμότητα που προτάσσουν.
* * *
Υπάρχει μια θεμελιώδης διαφορά: Άλλο πολιτικές, άλλο ποινικές ευθύνες. Το χωρίς διάκριση ανακάτεμά τους, προκαλεί επικίνδυνη σύγχυση.
Οι πολιτικές ευθύνες είναι ρευστές: Ο καθένας τις αντιλαμβάνεται με τον τρόπο του, συνήθως τις αναζητά στους αντιπάλους και τις επιρρίπτει κάθε φορά σε όποιον, για ό,τι και όπως νομίζει. Η απόδοσή τους γίνεται από τους πολίτες με την εκλογική αποδοκιμασία. Άλλος τρόπος δεν υπάρχει ούτε πρόκειται να εφευρεθεί.
Οι ποινικές ευθύνες έχουν αυστηρά προκαθορισμένο περιεχόμενο, αναζητούνται με συγκεκριμένες διαδικασίες και καταλογίζονται από τα ποινικά Δικαστήρια.
Ο νόμος περιγράφει εκ των προτέρων ποιές ανθρώπινες συμπεριφορές -πράξεις ή παραλείψεις- και υπό ποιες αυστηρά οριοθετημένες προϋποθέσεις είναι αξιόποινες και με τι ποινές τιμωρούνται.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την αναζήτηση ποινικής ευθύνης, είναι να υπάρχει άμεσος αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της ανθρώπινης συμπεριφοράς και του αξιόποινου αποτελέσματος. Αν αυτός ο σύνδεσμος διακόπτεται, είναι νομικά αδιανόητη η ποινική ευθύνη.
* * *
Όσοι έχουν στοιχειώδη αίσθηση του τι είναι ποινική ευθύνη, μένουν κατάπληκτοι με αυτά που ακούγονται για υποτιθέμενη «συγκάλυψη» «ατιμωρησία» και «κατάλυση του κράτους δικαίου».
Τι συμβαίνει εδώ; Πρόκειται για άγνοια; Ασφαλώς όχι. Πρόκειται για ενορχηστρωμένη και εσκεμμένη σύγχυση της πολιτικής με την ποινική ευθύνη προς εξυπηρέτηση ευτελών συγκυριακών σκοπιμοτήτων.
Ως πολίτης, ταγμένος παιδιόθεν στο Δημοκρατικό – Προοδευτικό χώρο, αισθάνομαι αμηχανία και θλίψη, βλέποντας τον πολιτικό μου χώρο να κουβαλάει νερό στον μύλο του Βελοπουλικού και Συριζαϊκού λαϊκισμού.
Η άκριτη διάβρωση θεμελιωδών θεσμών και δικαιοκρατικών αρχών, δεν ταιριάζει ούτε ωφελεί τη μεγάλη, ιστορική Δημοκρατική Παράταξη.
Κάτι ακόμα: Η πολιτική κερδοσκοπία, πάνω στην οδύνη αυτών που έχασαν τα παιδιά τους, κάνει την πολιτική αστοχία βαρύ ηθικό ατόπημα.
