ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ
– Γράφει ο π. Δήμαρχος Μεταμόρφωσης Μιλτιάδης Καρπέτας
Ο Κώστας Σημίτης αποχώρησε από τη ζωή ήσυχα και διακριτικά, όπως θα ήθελε ο ίδιος και ταίριαζε στον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του.
Εντελώς φυσιολογικά, ο θάνατός του έφερε στην επικαιρότητα την καθοριστική συμβολή του στη διαμόρφωση της σύγχρονης Ελλάδας, την εντελώς ξεχωριστή για πολιτικό ηγέτη προσωπικότητά του και το εν πολλοίς καταχωνιασμένο ιστορικό του έργο.
Εντελώς αφύσικα και αποκρουστικά, έφερε την επιφάνεια τα βαθιά ριζωμένα σακατιλίκια ενός μέρους της ελληνικής κοινωνίας, που διαχέεται εγκάρσια σε ολόκληρο το κοινωνικό σώμα. Από τη Λατινοπούλου και τον Βελόπουλο μέχρι τον Πολάκη, τους ψεκασμένους , τους Πουτινιστές, τους Τραμπικούς και τους καθ’ έξιν χυδαιολόγους του διαδικτύου.
Αυτό το νοσηρό τμήμα της κοινωνίας, αναβίωσε το πνεύμα του Γ. Τράγκα, σ’ όλο του το εύρος. Κάτι σαν τιμητικό μνημόσυνο προς τον αυθεντικότερο εκφραστή της ρυπαρότητας, της χυδαιότητας, του τυφλού και αναίτιου μίσους και του υποκριτικού ‘πατριωτισμού’, που εξαργυρώνεται με ράβδους χρυσού και πολυτελείς επαύλεις, στα πέρατα της οικουμένης.
Αλλά ανέδειξε και την άλλη Ελλάδα. Αυτή του ορθολογισμού, της ευπρέπειας και του δίκαιου επαίνου στον εκλιπόντα ηγέτη.
Και ευτυχώς, αυτή η Ελλάδα, που δεν θαυμάζει τον Πούτιν και τον Τραμπ, εκφράζει πάνω από το 70% της ελληνικής κοινωνίας.
* * *
Στα όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν για τον Κώστα Σημίτη, το έργο και την προσωπικότητά του, δεν θα μπορούσα να προσθέσω κάτι.
Με απασχολεί, όμως, ένα ερώτημα, που έχει ιδιαίτερη σημασία, για το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο ταυτίστηκα και συμπορεύτηκα πολιτικά και ιδεολογικά στη ζωή μου.
Είναι βέβαιο ότι χωρίς τον Ανδρέα, δεν θα είχε υπάρξει το ΠΑΣΟΚ και πιθανότατα δεν θα είχε γίνει Πρωθυπουργός ο Σημίτης.
Αλλά ποια θα ήταν η πορεία και ο ιστορικός απολογισμός του ΠΑΣΟΚ χωρίς τον Σημίτη;
Θα έφτανε άραγε η απαράμιλλη ηγετικότητα του Ανδρέα, για να κατακτήσει την ιστορική θέση που κατέκτησε και να επανέρχεται σήμερα, με ιστορική προοπτική;
Το ερώτημα δεν αφορά τους μισαλλόδοξους που μηδενίζουν την προσφορά του ΠΑΣΟΚ. Αφορά τους ‘συντρόφους’ που ακόμα και σήμερα χύνουν χολή και δηλητήριο στη μνήμη του Σημίτη. Δυστυχώς υπάρχουν και τέτοιοι.
Και ένα υποερώτημα: Ο Σημίτης διέφθειρε τον Τσοχατζόπουλο ‘σύντροφοι’; Μήπως και τον Κουτσόγιωργα και τον Ματζουράνη;