Του Οργανισμού Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης, σύμφωνα με την Παράταξη “Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου”
Η Δημοτική Κίνηση “Αντίσταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου” εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία σχολιάζει την Κοινωνική Πολιτική της Δημοτικής της πόλης ως εξής:
Είναι δυνατόν να αποφασίζεις την κατ΄ εξαίρεση εγγραφή ενός παιδιού στον παιδικό σταθμό για ανύπαρκτους «κοινωνικούς λόγους» και μάλιστα όταν δηλώνεται οικογενειακό εισόδημα 44.000 ευρώ; Είναι δυνατόν την ίδια στιγμή, να αδιαφορείς για παιδιά που διακόπτουν τη φοίτησή τους επειδή η οικογένειά τους αδυνατεί να πληρώσει τα αυξημένα τροφεία που έχεις θεσπίσει, ισχυριζόμενος ότι «το τζάμπα πέθανε»; Είναι δυνατόν να τίθεται υπό την αιγίδα σου (επειδή είναι δωρεάν) εκδήλωση που να αφορά την παχυσαρκία και τη δίαιτα, την ίδια στιγμή που χορηγός σε αυτή την εκδήλωση είναι αλυσίδα έτοιμου φαγητού που καμιά σχέση δεν έχει με την «υγιεινή» διατροφή; Είναι δυνατόν να στερείς ηλικιωμένους από τη στοιχειώδη παροχή ενός καφέ ή ενός γιαουρτιού (σε συμβολική τιμή) ή να αγωνίζεσαι να διατηρήσεις σε στοιχειώδες επίπεδο τη διατροφή των παιδιών στους σταθμούς, λόγω υπέρογκων χρεών προς τους προμηθευτές, αλλά να αδιαφορείς για το πώς και γιατί οι προηγούμενες διοικήσεις δημιούργησαν αυτά τα υπέρογκα χρέη;
Στο νέο νομικό πρόσωπο του δήμου «Οργανισμός Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης» που συγκροτήθηκε από τη συνένωση των πρώην νομικών προσώπων, Παιδικοί Σταθμοί, ΚΑΠΗ, και ΣΚΕΠΙ (Συμβουλευτικό Κέντρο Προληπτικής Ιατρικής) είναι γεγονός ότι συμβαίνουν πολλά και διαρκώς. Άλλα σοβαρά, άλλα αστεία, αλλά κυρίως τραγελαφικά. Αναμφισβήτητα όμως, αυτός που επέλεξε τον τίτλο του νέου οργανισμού διέθετε αυξημένη αίσθηση του χιούμορ. Γιατί αν κάτι δεν χαρακτηρίζει αυτόν τον οργανισμό, εκτός ίσως από τη συνολική εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει, είναι η «κοινωνική προστασία και η αλληλεγγύη».
Δεν είμαστε καθόλου υπερβολικοί, εάν αναλογιστεί κανείς ότι ουσιαστικά οι παιδικοί σταθμοί της πόλης περιόρισαν φέτος δραστικά το δυναμικό τους σχεδόν στο 50%, καταργήθηκαν τα τμήματα βρεφών με αποτέλεσμα δεκάδες οικογένειες να βρεθούν σε αδιέξοδο ενώ αυξήθηκαν εντυπωσιακά τα τροφεία. Παράλληλα λόγω «έλλειψης χρημάτων» αλλά και προσωπικού, οι άλλες μονάδες του οργανισμού όπως τα ΚΑΠΗ και το ΣΚΕΠΙ λειτουργούν στοιχειωδώς ή υπολειτουργούν αντίστοιχα.
Τα χρέη
Μία από τις αιτίες για την τραγική κατάσταση που έχει περιέλθει το νέο νομικό πρόσωπο είναι σίγουρα η οικονομική δυσπραγία. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στον προϋπολογισμό που κατατέθηκε τον Ιούνιο του 2011 τα χρέη προηγούμενων οικονομικών ετών ανέρχονταν σε 457.362 ευρώ, ενώ πλήρως ακάλυπτες ήταν και οι υποχρεώσεις για τους προηγούμενους μήνες του 2011. Έτσι για παράδειγμα, ο προμηθευτής τροφίμων σε παιδικούς σταθμούς και ΚΑΠΗ διέκοψε την τροφοδοσία με αποτέλεσμα εκτός από τις ελλείψεις που εμφανίστηκαν να γίνει κυριολεκτικά αγώνας δρόμου ώστε να υπάρξει στοιχειώδης κάλυψη [1]. Ο νέος διαγωνισμός για το έτος 2012 που εξελίσσεται είναι αμφίβολο που θα καταλήξει αφού η αφερεγγυότητα του νομικού προσώπου είναι δεδομένη. Όμως, όλα αυτά συμβαίνουν την ίδια στιγμή που τα τροφεία που καταβάλουν κάθε έτος οι γονείς των παιδιών υπερκαλύπτουν το κόστος τροφοδοσίας, [2] ενώ δεν υπάρχει καμία οικονομοτεχνική μελέτη που να προσδιορίζει το πραγματικό κόστος λειτουργίας. Ούτως ή άλλως βέβαια αποτελεί πάγια τακτική της διοίκησης, τα ποσά για κάθε δραστηριότητα να υπολογίζονται «χονδρικά», χωρίς κανένα σχεδιασμό σε βάθος χρόνου, ενώ όπως προαναφέραμε δεν έχει γίνει κανένας διαχειριστικός έλεγχος στα πεπραγμένα των προηγούμενων διοικήσεων. Έτσι η απειλή εταιρείας για ματαίωση, στο παρα πέντε, των ημερήσιων εκδρομών του ΚΑΠΗ εάν δεν καταβληθούν άμεσα τα χρεωστούμενα (20.000 ευρώ από τον οργανισμό και περίπου 30.000 από το δήμο;) αποτελεί ένα ακόμα πρόσφατο συμβάν στη διαχρονική αδυναμία του οργανισμού να ανταποκριθεί στα στοιχειώδη.
Βέβαια αρκεί μία απλή ματιά στο δημοτικό προϋπολογισμό για να διαπιστώσει κανείς ότι τα χρήματα μπορεί να βρεθούν αρκεί να αλλάξει ο προσανατολισμός της διοίκησης και να προκριθεί η ενίσχυση του κοινωνικού ρόλου του δήμου.
Οι συμβασιούχοι
Μία δεύτερη αιτία για τη διάλυση των κοινωνικών δομών στον οργανισμό αλλά και στο Δήμο αποτελεί σίγουρα η έλλειψη προσωπικού λόγω του περιορισμού των συμβασιούχων. Έχουμε αναφερθεί και παλαιότερα σαν Στάση στο πρόβλημα, αλλά να επισημάνουμε ότι ο μεγάλος αριθμός συμβασιούχων στο Δήμο ήταν αποτέλεσμα διαχρονικής επιλογής των διοικήσεων, αφού η ομηρία των εργαζομένων τους εξασφάλιζε μία ελεγχόμενη εκλογική πελατεία και ένα καθόλα πειθαρχημένο εργατικό δυναμικό. Η έλευση της κρίσης, απλά απέδειξε πόσο σαθρό ήταν το προηγούμενο οικοδόμημα. Πάλι ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι την 1η Μαΐου 2011, και ενώ είχαν ήδη απολυθεί οι πρώτοι συμβασιούχοι, στους παιδικούς σταθμούς απασχολούνταν 59 μόνιμοι ή αορίστου χρόνου εργαζόμενοι έναντι 63 συμβασιούχων, στα ΚΑΠΗ 18 έναντι τριών συμβασιούχων και στο ΣΚΕΠΙ τρεις μόνιμοι ή αορίστου εργαζόμενοι. Βέβαια στο ΣΚΕΠΙ δεν υπολογίζεται το επιστημονικό προσωπικό που το στελέχωνε και που η μη ανανέωση των συμβάσεών τους ουσιαστικά το έχει οδηγήσει σε πλήρη απαξίωση. Το ότι δεν υπάρχει καμία μέριμνα ώστε να αυξηθεί ο αριθμός των εργαζομένων και να βελτιωθεί η απόδοση των προσφερόμενων υπηρεσιών μάλλον είναι περιττό να το προσθέσουμε. Αντίθετα σχεδιάζεται η εφαρμογή «σπαστού ωραρίου» στο βοηθητικό προσωπικό ώστε να καταστεί εφικτή η ταυτόχρονη λειτουργία των παιδικών σταθμών το πρωί και των ΚΑΠΗ το απόγευμα. Παράλληλα η «βοήθεια στο σπίτι» έχει σταματήσει πλήρως με αποτέλεσμα 20 συμπολίτες μας να αντιμετωπίζουν κυριολεκτικά πρόβλημα επιβίωσης, αφού το μοναδικό άτομο που τους παρακολουθούσε μετακινήθηκε στα ΚΑΠΗ.
Η διοίκηση
Όμως η ένταση και η διάρκεια της οικονομικής κρίσης, έχει ήδη φέρει στο προσκήνιο (και θα συνεχίσει να φέρνει στο μέλλον εντονότερα) την ανάγκη ισχυροποίησης και διεύρυνσης των όποιων κοινωνικών δομών υπάρχουν. Η μόνη που φαίνεται να μη το αντιλαμβάνεται αυτό, είναι η νυν διοίκηση του δήμου και κατ΄ επέκταση του νομικού προσώπου, που συνεχίζει να πορεύεται στην ακριβώς αντίθετη πορεία. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς, ακολουθώντας την πεπατημένη, συνεχίζει τη διαχειριστική λογική των προηγούμενων διοικήσεων μη αντιλαμβανόμενη τις αλλαγές που ήδη συντελούνται στην πόλη. Πλήρης απουσία καταγραφής των προβλημάτων και σχεδιασμού, αύξηση της οικονομικής συμμετοχής των δημοτών σε κάθε δραστηριότητα, περιορισμός των όποιων μέχρι σήμερα παρεχόμενων υπηρεσιών είναι οι άξονες πάνω στους οποίους χαράζει τη δραστηριότητά της. Οι δράσεις του νομικού προσώπου όπως περιγράφονται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού προγράμματος του Δήμου Χαλανδρίου για το 2011-2014 είναι ενδεικτικές της λογικής που επικρατεί. Έτσι για τα επόμενα τέσσερα χρόνια για «κοινωνικές δραστηριότητες» θα διατίθενται –γενικώς και αορίστως- 12.000 ευρώ το χρόνο.[3] Περιττό να προσθέσουμε ότι δεν αναφέρεται ποιες θα είναι αυτές, ούτε βέβαια εάν θα πρέπει να αυξηθούν ή όχι σύμφωνα με τις ανάγκες των δημοτών. Όπως άλλωστε και για τη διατροφή των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς. Προβλέπεται να διατίθενται γενικώς 200.000 ευρώ το χρόνο, χωρίς να υπάρχει καμία αναφορά ή πρόβλεψη για τον αριθμό των παιδιών που θα φοιτήσουν τα επόμενα χρόνια. Το μόνο που προβλέπεται σαφώς είναι ότι τα χρήματα αυτά θα προέλθουν από τα τροφεία που υποχρεούνται να καταβάλουν ανελλιπώς οι γονείς των παιδιών αυτών.
Ίσως γιατί σύμφωνα με τη λογική της διοίκησης «το τζάμπα πέθανε».
[1]Χαρακτηριστικά στην αντίστοιχη συνεδρίαση, το νομικό πρόσωπο ασχολήθηκε με το εάν το βραστό ρύζι με λεμόνι αποτελεί πλήρη διατροφή για τα νήπια!
[2] Μόνο για το πρώτο πεντάμηνο του 2011 είχαν βεβαιωθεί 266.842,5 ευρώ για τα τροφεία των παιδικών σταθμών ενώ το ετήσιο κόστος της τροφοδοσίας δεν ξεπερνά τις 200.000 ευρώ!
[3] Σαν στόχος των δραστηριοτήτων περιγράφεται «η συνεχής παροχή …κοινωνικών προϊόντων στα μέλη και τους αποδέκτες των παροχών του ΟΚΠΑ.» Ποιοι είναι αυτοί, ποια θα είναι τα κριτήρια, ποια θα είναι αυτά τα κοινωνικά προϊόντα, κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να μας διαφωτίσει.
