Πρόταση Ψηφίσματος προς το Δημοτικό Συμβούλιο από την Παράταξη “Ανάπλαση – Αιγάλεω”
Στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αιγάλεω μετά από πρότασή μας έγινε συζήτηση για τη στάση που θα πρέπει να κρατήσει ο Δήμος απέναντι στις απαιτήσεις και εν δυνάμει διεκδικήσεις που απορρέουν από το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Προσαρμογής.
Η παράταξή μας εισηγήθηκε ψήφισμα που υπερψηφίστηκε μόνο από το Σύγχρονο Ανθρώπινο Αιγάλεω, ενώ η Δημοτική Αρχή το καταψήφισε, αντιλέγοντας ότι δεν χρειάζεται να αποτυπωθεί γραπτώς η αντίθεσή μας και ότι εφόσον προκύψουν απαιτήσεις εις βάρος του Δήμου θα αντιμετωπιστούν.
Ακολουθεί η εισήγηση του επικεφαλής της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ Αιγάλεω Δημήτρη Μπίρμπα και το Σχέδιο Απόφασης που τέθηκε προς ψήφιση.
«Είναι πλέον σε όλους φανερό ότι το πρόβλημα δημοσίου χρέους των χωρών της ευρωζώνης και όχι μόνο – πέραν των ελληνικών ιδιαιτεροτήτων, της χρεοκοπίας του αντιαναπτυξιακού αντιπαραγωγικού μοντέλου (κινητό – ακίνητο – αυτοκίνητο) ,της μεγάλης φοροδιαφυγής και του διεφθαρμένου δικομματικού πολιτικού συστήματος,- είναι σύμπτωμα της δομικής καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε. Της χρεοκοπίας των αδιέξοδων, αντικοινωνικών και επικίνδυνων, κυρίαρχων νεοφιλελεύθερων δοξασιών, της εφαρμογής δηλαδή της ιδεολογικής αρχής των απεριόριστα ελεύθερων παγκοσμιοποιημένων χρηματαγορών, ως βασικού ρυθμιστή της παγκόσμιας ανάπτυξης.
Οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι η κρίση δεν είναι κυρίως οικονομική αλλά πρωτίστως πολιτική και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπισθεί. Τα δειλά και με το πιστόλι στον κρόταφο, μέτρα των Βρυξελλών στις 21 Ιουλίου – στην κατεύθυνση οικοδόμησης θεσμών πολιτικής παρέμβασης – αποδείχθηκαν ήδη ατελή και ανεπαρκή για το μέγεθος της κρίσης και της αναγκαίας πολιτικής παρέμβασης, κατέδειξαν την επιμονή στην ιδεολογική εμμονή των Ευρωπαϊκών ηγεσιών στην εφαρμογή των αποτυχημένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας, εμβάθυναν και διεύρυναν τα κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Η κρίση είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών επιλογών των κυρίαρχων ελίτ. Δεν υπάρχει καμιά οικονομική θεωρία, παρά τα θρυλούμενα, για το καζινοκαπιταλισμό των spreads και των CDS. Είναι το ίδιο με το να προγραμματίζεις τις ανάγκες σου, τις δαπάνες σου και τη ζωή σου, επενδύοντας όλα τα λεφτά σου βάση της πρόβλεψης ότι θα κερδίσεις στο λαχείο αγοράζοντας το 28 στην κλήρωση της Τρίτης ,γιατί έχει να βγει 2 χρόνια. Η μόνη διαφορά είναι στο ότι εσύ δεν είσαι οίκος αξιολόγησης και ΔΝΤ και έτσι δεν μπορείς να κατευθύνεις τις οικονομικές πολιτικές όλου του πλανήτη για να το πετύχεις.
Η «αξιοπιστία» δε αυτών των οργανισμών στις εκτιμήσεις και τις προβλέψεις φάνηκε:
– Στο χρηματοπιστωτικό τσουνάμι των υποτιθέμενων «Ασιατικών τίγρεων» του ‘90
– Στον χαρακτηρισμό 3 Α + (υψίστης δηλαδή φερεγγυότητας) της Lehman Brothers και των άλλων αμερικάνικων χρηματοπιστωτικών γιγάντων, ακριβώς τη παραμονή της κατάρρευσής τους
– Στην εξαΰλωση των οικονομικών θαυμάτων προτύπων τους, του «Κέλτικου τίγρη» και του «παράδεισου των πάγων»
– Στην οικονομική και κυρίως κοινωνική καταστροφή της Ρωσίας (μετά την πτώση του υπαρκτού, της Χιλής ,της Αργεντινής , της Νιγηρίας ,του Ισημερινού και των άλλων χωρών που ακολούθησαν τις «συμβουλές» και την «τεχνογνωσία» τους.
Παρ’ όλα αυτά οι ίδιοι φορείς εξακολουθούν να διατυπώνουν «αυτοεκπληρούμενες προφητείες», με στόχο τη λογιστική μεγιστοποίηση των κερδών των ραντιέρηδων-μεγαλοεπενδυτών, μετόχων τους, μέσω κοινωνικών καταστροφών. «Προφητείες» που υφιστάμεθα δραματικά στην καθημερινή μας ζωή.
Αρωγοί σε αυτή την πραγματικότητα, οι πολιτικοί «ηγέτες» της Ευρώπης, νάνοι κατά τον Monde, αλλά κυρίως η στρεβλή αρχιτεκτονική της ευρωπαϊκής οικοδόμησης.
Η νεοφιλελεύθερης κοπής νομισματική ενοποίηση, χωρίς ουσιαστική πολιτική ενοποίηση και δημοκρατική εμβάθυνση, χωρίς μηχανισμούς πρόληψης κρίσεων και ενιαία οικονομική πολιτική. Επιλογή μιας νομισματικής ενοποίησης χωρίς αναπτυξιακά, κοινωνικά και οικολογικά κριτήρια , μόνο δημοσιονομικά.
Είναι σίγουρο ότι η Μνημονιακή κυβερνητική επιλογή και η εγκατάσταση των τοποτηρητών της Τρόϊκας – χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση από μια πανικόβλητη και ανίκανη, στην καλύτερη περίπτωση, εγχώρια πολιτική ηγεσία – οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην «καθοδική σπείρα της ύφεσης».
Όπως έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει όχι μόνο …αυτοί «οι ιδεοληπτικοί της ευρύτερης αριστεράς και της οικολογίας» αλλά και διακεκριμένοι νομπελίστες οικονομολόγοι όπως ο P. Grugman και ο J. Stiglitz , στοιχειωδώς σοβαροί ηγέτες των κυρίαρχων αντιλήψεων όπως ο H. Smitt και ο H.Kohl.
Θα μπορούσαμε πολλά να πούμε, έχουν άλλωστε έγκαιρα ειπωθεί από πολλές μεριές, για την αναγκαία ευρωπαϊκή λύση που δεν θα σώζει μόνο την Ελλάδα αλλά και την ευρωζώνη.
Έλεγχο και αναδιαπραγμάτευση, με σημαντική διαγραφή του χρέους, ευρωομόλογο, μείωση επιτοκίων, νέο ευρωπαϊκό αναπτυξιακό πρόγραμμα τύπου Marshall και άλλα. Τα πρόσφατα αδιέξοδα, αναποτελεσματικά και κυρίως κοινωνικώς μονομερή, μέτρα των Βρυξελλών αποδείχθηκε ότι δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση επίλυσης της κρίσης, απαιτείται αλλαγή πολιτικής. Ας παλέψουμε να υπάρξει, είναι δυνατόν.
Όπως διαπιστώσαμε ήδη ,οι απολογητές των υποχρεωτικών οικονομικών μονόδρομων διαψεύστηκαν παταγωδώς. Οι λαϊκές αντιδράσεις, η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη των πολιτών που εκδηλώθηκε σε πλατείες και φόρα , οι πιέσεις της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης – που δεν είναι μόνο το Spiegel και η Bild – , των συνδικάτων, των ευρωπαϊκών πολιτικών σχηματισμών της ευρύτερης Αριστερές και της Οικολογίας, επέβαλαν τις συμβιβαστικές λύσεις, ατελείς και ανεπαρκείς μεν και εντός συστήματος, αλλά που ανατρέπουν τοις πράγμασι τα κυρίαρχα, ακραία νεοφιλελεύθερα ιδεολογήματα της αυτορρύθμισης των αγορών.
Η ένταση της κοινωνικής και πολιτικής πάλης, ο συντονισμός της σε Ελλάδα και Ευρώπη, η εμβάθυνση της αλληλεγγύης των λαών, μπορούν να ανοίξουν άλλες, καλύτερες προοπτικές από το μέλλον της πολυετούς «προστατευόμενης επιλεκτικής χρεοκοπίας» με τεράστιες κοινωνικές απώλειες, που επιφυλάσσεται όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Θα εστιάσω μόνο στις επιπτώσεις του επικαιροποιημένου μνημονίου, του μεσοπρόθεσμου και του εφαρμοστικού νόμου για την Τ.Α.
Θα προτείνουμε το Δημοτικό Συμβούλιο να πάρει μια σαφή απόφαση καταδίκης των προβλεπόμενων ρυθμίσεων και την πολιτική δέσμευση να πρωτοστατήσουμε, ως δήμος στην αποτροπή εφαρμογής αυτών των πολιτικών.
Οφείλουμε να προστατεύσουμε την περιουσία του ελληνικού λαού και των πολιτών του Αιγάλεω
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Η δυνατότητα που παρέχεται με το άρθρο 10 του Ν.3986/1-7-2011 από μια τυπική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ουσιαστικά όμως μεγάλη μειοψηφία στο κοινωνικό σώμα, σε ένα ανεξέλεγκτο Διοικητικό Συμβούλιο που διορίζει με τους δανειστές – στο Ταμείο «αξιοποίησης» της δημόσιας περιουσίας – να εκποιεί χωρίς κανέναν δημόσιο έλεγχο, χωρίς νόμιμο συνταγματικό δικαίωμα, την περιουσία του δημοσίου των νομικών προσώπων, των επιχειρήσεών του αλλά και όλων των φορέων της Τ.Α., είναι τερατώδης.
Πέραν της προφανούς πολιτικής σημασίας που έχει η παράδοση της χώρας στους τοκογλύφους δανειστές, είναι εξοργιστικό το συνεχές κουρέλιασμα των κοινοβουλευτικών θεσμών και του Συντάγματος ( μη κύρωση δανειακής σύμβασης, ανεξέλεγκτος υπουργός οικονομικών, απουσία κοινοβουλευτικού ελέγχου του ταμείου αξιοποίησης κλπ).
Αν ισχύσουν οι προβλεπόμενες ρυθμίσεις ,τα οικόπεδα και τα κτίρια που ως Αιγαλιώτες είτε αγοράσαμε, είτε διαμορφώσαμε είτε χτίσαμε με δάνεια, τοπική φορολόγηση, ανταποδοτικά τέλη κλπ (όπως δημαρχείο, βρεφονηπιακοί σταθμοί, θέατρο, άλσος,, σχολεία, πολιτιστικά κέντρα, κλπ) θα υποχρεωθούμε να τα νοικιάζουμε στην καλύτερη περίπτωση, αν δεν τα εκποιήσουν, στο τίμημα που θα καθορίζει το ανεξέλεγκτο κυριολεκτικά Δ.Σ. του Ταμείου «αξιοποίησης».
Υπάρχει συγκεκριμένη νομική τεκμηρίωση από την ΚΕΔΚΕ για την αντισυνταγματικότητα των ρυθμίσεων που είναι στη διάθεσή σας.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται κανένα άλλο επιχείρημα για να κατανοήσουμε ότι η απόφαση σαφούς πολιτικής καταδίκης και δέσμευσης αποτροπής, του Δ.Σ. πρέπει να είναι ομόφωνη.
Τώρα για το οικονομικό «φωτεινό μονοπάτι» που επιφυλάσσει η κυβέρνηση με την τρόικα για την αυτοδιοίκηση αρκεί να διαβάσετε το 4ο επικαιροποιημένο Μνημόνιο. Προβλέπονται επιπλέον περικοπές, (πέραν του 1.200.000.000€ για το 2010) 150.000.000€ για το 2011, 355.000.000€ για το 2012, 345.000.000€ για το 2013, 350.000.000 για το 2014 και 305.000.000€ για το 2015. Επίσης ,προβλέποντας και υποχρεώνοντας σε έλλειμμα 372.000.000€ για το 2011, απαιτεί ισοφάριση και πλεόνασμα 105.000.000€ το 2012, 170.000.000€ για το 2013, 130.000.000€ για το 2014 και 145.000.000€ για το 2015. Δηλαδή περισσότερο από 2.δις€ νέοι τοπικοί φόροι σε μια πενταετία. Σε συνδυασμό με την απαγόρευση προσλήψεων, την μη απόδοση των παρακρατηθέντων, τις παρακρατήσεις για το «Ελλάδα» και το περίφημο «Ταμείο εξυγίανσης και αλληλεγγύης», οδηγούν μαθηματικά σε υπερδανεισμό των ΟΤΑ και ιδιωτικοποίηση μεγάλου μέρους των παρεχόμενων Δημοτικών υπηρεσιών
Υπάρχουν και πολλά άλλα στοιχεία, σταματώ εδώ.
Ισχυριζόμαστε ότι αυτή η κατάσταση πρέπει να τελειώσει
Απαιτείται η ανατροπή αυτών των αντιλαϊκών και αντικοινωνικών πολιτικών.
Η αυτοδιοίκηση ως ο πυλώνας του δημοκρατικού πολιτικοδιοικητικού συστήματος που ασκεί την εξουσία στο εγγύτερο προς τον πολίτη επίπεδο, οφείλει να πρωτοστατήσει στην ακύρωσή τους.
Δεν αφορά κόμματα και παρατάξεις, πολιτικές συμπάθειες και αντιπάθειες ,αφορά την ίδια τη ζωή μας, το μέλλον των παιδιών μας.»
ΣΧΕΔΙΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
Το Δημοτικό Συμβούλιο Αιγάλεω καταδικάζει απερίφραστα:
– την υπαγωγή της περιουσίας των ΟΤΑ και των νομικών τους προσώπων, σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο, στην ανεξέλεγκτη διαχείριση του «Ταμείου αξιοποίησης της Δημόσιας περιουσίας»
– την προβλεπόμενη συνέχεια της οικονομικής αφαίμαξης των ΟΤΑ , τουλάχιστον ως το 2015, που οδηγεί σε υπεφορολόγηση των πολιτών (2 Δις € νέοι τοπικοί φόροι) σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και μεγάλης μείωσης εισοδημάτων.
Και δηλώνει κατηγορηματικά την δέσμευση του να πρωτοστατήσει στην κινητοποίηση της Αυτοδιοίκησης για:
– την αποτροπή υλοποίησης αυτών των απαράδεκτων (νομικά, κοινωνικά και πολιτικά) αποφάσεων
– την διεκδίκηση απόλυτης εφαρμογής των προβλεπόμενων από το Σύνταγμα (άρθρο 103) δικαιωμάτων της Αυτοδιοίκησης.”
