Το ναυάγιο με το ωδείο του Δήμου μας, που μέχρι σήμερα παραμένει κλειστό, αναδεικνύει τις μεγάλες ευθύνες των Δημοτικών Αρχών και των Διοικήσεων του, που με συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές, έφεραν σταδιακά την κατάσταση στην απαξίωση του.
Η δομή λειτουργεί από τη πρώτη μέρα χωρίς μόνιμο προσωπικό, με σταθερό προσανατολισμό, να βγάζει τα έξοδά της από τις συνδρομές που δίνουν οι γονείς και οι μαθητές βάζοντας βαθιά το χέρι στη τσέπη. Οι εργαζόμενοι εργάζονται διαχρονικά με απαράδεκτες ελαστικές σχέσεις εργασίας (μπλοκάκια, αντίτιμο, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συνεργία – υπεργολαβικοί). Δεν ξέρουν αν τον επόμενο χρόνο θα έχουν δουλειά, αν θα πρέπει να υπογράψουν εθελοντόχαρτο και να αρκεστούνε σε υποσχέσεις ότι θα πληρωθούνε κάποια στιγμή, αν οι κατά καιρούς επιτροπές που τους προσλαμβάνουν τους στοχοποιούν ή όχι.
Είναι τέτοια η κατάσταση που κάθε φορά που αλλάζει η Διοίκηση του Νομικού Προσώπου, ακόμα και από την ίδια πολιτική παράταξη, οι εργαζόμενοι έχουν μπροστά τους το κίνδυνο της ανεργίας. Όπως αντιλαμβάνεται ο καθένας σε αυτές τις συνθήκες το έργο τον μουσικών υπονομεύεται εξαρχής.
Και όμως η μουσική και ο πολιτισμός θα έπρεπε να είναι λαϊκό δικαίωμα που προσφέρεται δωρεάν στους δημότες τις πόλης μας που το επιθυμούν, από εργαζόμενους που εργάζονται με μόνιμη και σταθερή εργασία για να μπορούν απρόσκοπτα να ανταποκρίνονται, στο απαιτητικό από τη φύση του, παιδαγωγικό έργο.
Αντί για αυτό οι πύλες του ωδείου είναι κλειστές και το σύνολο των εργαζομένων είναι για μία ακόμα φορά στον αέρα. Είναι τέτοιο δε το μίσος της Δημοτικής Αρχής στο σύνολό της για τη μόνιμη και σταθερή εργασία που ακόμα και οι δύο μουσικοί που με δικαστική απόφαση μετατράπηκε η σύμβασή τους σε αορίστου χρόνου εξακολουθούν να εργάζονται με μερική εργασία (4ωρο), ενώ υπάρχει η δυνατότητα να εργαστούν με κανονικό 8ωρο.
Η νέα Διοίκηση του ωδείου αυτή τη πολιτική παρέλαβε, αυτή συνεχίζει με το ίδιο σθένος, που περιλαμβάνει και απειλές. Η κατάσταση στο ωδείο μεταφέρεται σταδιακά και στις υπόλοιπες δομές του νομικού προσώπου (κολυμβητήριο, γυμναστήριο, αθλήματα, την καθαριότητα ακόμα και στις διοικητικές υπηρεσίες) που το μόνιμο προσωπικό είναι ελάχιστο και η συμπαράσταση της δημοτικής αρχής στις προσπάθειες των εργαζομένων να μετατραπούν οι συμβάσεις του σε αορίστου χρόνου, ανύπαρκτη. Είναι αυτοί οι εργαζόμενοι που κρατάνε τις υπηρεσίες στο επίπεδο που είναι σήμερα.
Η λειτουργία του Νομικού Προσώπου ως επιχείρηση που έχει οδηγήσει σε αυτή την κατάσταση τις δομές του, φαίνεται πως προετοιμάζει μεθοδικά την πλήρη ιδιωτικοποίηση τους που είναι και η, όχι και τόσο κρυφή πια, στόχευση της Δημοτικής Αρχής που ακολουθεί με συνέπεια τις κεντρικές πολιτικές κατευθύνσεις της κυβέρνησης της ΝΔ, όπως έκανε πριν και με τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Το παραμύθι έχει δράκο, τα κέρδη του ιδιώτη που θα πληρώνουν οι γονείς και οι μαθητές, βάζοντας ακόμα πιο βαθιά το χέρι στις τσέπη τους και οι εργαζόμενοι που θα δουλεύουν με δουλεμπορικές σχέσεις εργασίας για τις οποίες προετοιμάστηκαν επιμελώς τα προηγούμενα χρόνια.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, τους γονείς και μαθητές να οργανώσουμε τον αγώνα μας που είναι κοινός με αιτήματα:
• Να μη γίνει καμία απόλυση εργαζομένου στο ωδείο! – Να μονιμοποιηθούν όλοι οι εργαζόμενοι με κάθε είδους συμβάσεις χωρίς όρους και προϋποθέσεις!
• Τη λειτουργία του με πλήρη κρατική χρηματοδότηση και με δραματική μείωση ως κατάργηση των συνδρομών.
• Την πρόσληψη προσωπικού όλων των ειδικοτήτων με μόνιμη και σταθερή εργασία για την κάλυψη των αναγκών λειτουργίας του.
• Την μετατροπή άμεσα των συμβάσεων των δύο συναδέλφων μουσικών σε 8ωρες.
Να βάλουμε όλοι μαζί εμπόδια στα σχέδια τους, να αγωνιστούμε για την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών!