Δημόσιο: Αύξηση συμβασιούχων κατά 158% σε 9 χρόνια –Κατά 9,5% μειώθηκαν οι μόνιμοι
Δημόσιο: Μεγάλη αύξηση συμβασιούχων στις υπηρεσίες του ελληνικού δημοσίου καταγράφουν τα επίσημα στοιχεία του Μητρώου Ανθρώπινου Δυναμικού (apografi.gov.gr). Οι εργαζόμενοι με ελαστικές μορφές εργασίας κάθε μορφής (συμβάσεις ορισμένου χρόνου, συμβάσεις έργου, ωρομίσθιοι – μισθοδοτούμενοι από τον κρατικό προϋπολογισμό, έως μέσω ΕΣΠΑ), στην 9ετία 2013 – 2022 έχουν αυξηθεί κατά 158%, ανεβαίνοντας από τους 56.002 τον Φεβρουάριο του 2013, στους 144.512 τον Φεβρουάριο του 2022 (οπότε είναι και η τελευταία επικαιροποίηση των στοιχείων της «Απογραφής»).
Ειδικότερα, σε ανάλυση των στοιχείων του Μητρώου, προκύπτει ότι υπάρχει σταδιακή αύξηση των συμβασιούχων στο δημόσιο κάθε έτος. Ο παρακάτω πίνακας συντάχθηκε με μήνα αναφοράς τον Φεβρουάριο κάθε έτους:
Έτος – Αριθμός Συμβασιούχων
2013 – 56.002
2014 – 60.756
2015 – 63.255
2016 – 68.350
2017 – 72.765
2018 – 81.440
2019 – 94.961
2020 – 100.510
2021 – 133.005
2022 – 144.512
=> Αύξηση 158% σε 9 έτη!
Με δεδομένο ότι οι συμβασιούχοι σήμερα ανέρχονται σε 144.512 σε σύνολο 709.930 υπαλλήλων (μόνιμων και μη), συμπεραίνεται ότι οι συμβασιούχοι αποτελούν το 1 / 5 του συνόλου των δημοσίων υπαλλήλων, ενώ στο παρελθόν αποτελούσαν ένα ποσοστό μικρότερο του 10%.
Σύμφωνα με συνδικαλιστικούς εκπροσώπους των υπαλλήλων, αυτή η αύξηση του μεγέθους των συμβασιούχων τεκμηριώνει την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (και) στον ελληνικό δημόσιο τομέα, αλλά και μια «εκ των έσω» υπονόμευση των μόνιμων και σταθερών εργασιακών σχέσεων.
Άλλωστε, στη διάρκεια της ίδιας 9ετίας οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι –εκτός νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου- σύμφωνα και πάλι με τα στοιχεία της «Απογραφής», από 624.453 τον Φεβρουάριο του 2013, έχουν μειωθεί σήμερα σε 565.418 υπαλλήλους. Δηλαδή, μειώθηκαν κατά περίπου 59.035 οι εργαζόμενοι, μέγεθος που ισοδυναμεί με μια ποσοστιαία μείωση της τάξης του 9,5%.
Η ραγδαία αύξηση των συμβασιούχων με ταυτόχρονη μείωση του αριθμού των μονίμων υπαλλήλων, έρχεται να επιβεβαιώσει εκτός από τα παραπάνω και το γεγονός ότι το Κράτος έρχεται να επιλέξει για την κάλυψη πάγιων και σταθερών αναγκών των υπηρεσιών του, εργαζόμενους με λιγότερα δικαιώματα και χαμηλότερους μισθούς.