Στη διπλή διάκριση που υφίστανται οι γυναίκες αστυνομικοί αναφέρθηκε η Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου στο πλαίσιο της 4ης Πανελλήνιας Συνδιάσκεψης Αστυνομικών Γυναικών που διοργάνωσε η Γραμματεία Γυναικών της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Αστυνομικών Υπαλλήλων (ΠΟΑΣΥ) στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, με θέμα «Η ρατσιστική συμπεριφορά της ελληνικής πολιτείας στην Ελληνίδα Αστυνομικό». Η ίδια, κάνοντας λόγο για έναν τίτλο που αποτελεί από μόνος του τοποθέτηση, υπογράμμισε ότι οι γυναίκες αστυνομικοί έρχονται αντιμέτωπες με την «έμφυλη διάκριση» και τη «διάκριση της επαγγελματικής ένταξης στο συγκεκριμένο Σώμα».
«Το γεγονός ότι είναι μέλη του αστυνομικού σώματος, δεν τις προφυλάσσει από τα φαινόμενα της έμφυλης βίας, από τις έμφυλες διακρίσεις σε βάρος τους. Παράλληλα εντός του Σώματος, υφίστανται μια σεξιστική αντιμετώπιση, που τις θέλει, για παράδειγμα, να περιορίζονται σε… θέσεις γραφείου και όχι σε πιο… μάχιμες θέσεις…», παρατήρησε η Ρένα Δούρου. «Δεν αντιμετωπίζονται δηλαδή ως ισότιμες από τους άνδρες συναδέλφους τους». «Και φυσικά την ίδια στιγμή, οι γυναίκες αστυνομικοί καλούνται να παίξουν και όλους τους, λεγόμενους, παραδοσιακούς ρόλους: της εργαζόμενης, της συζύγου, της μητέρας, της αδελφής, της κόρης, της φοιτήτριας, της μαθήτριας, και ούτω καθεξής…», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Ακολουθούν σημεία από την παρέμβαση της Περιφερειάρχη Αττικής:
• Το γεγονός ότι σήμερα βρίσκεται στη θέση της Αντιστρατήγου της ΕΛ.ΑΣ η Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, είναι μεν ενθαρρυντικό, είναι όμως και αποκαλυπτικό του πόσος δρόμος πρέπει ακόμη να διανυθεί, πόση δουλειά υποδομής πρέπει να γίνει από όλες τις πλευρές, προκειμένου αυτή να μην είναι η εξαίρεση αλλά ο κανόνας.
• Το ζητούμενο και το πιο ενδιαφέρον όμως είναι το πώς μπορούμε είτε ως κεντρική εξουσία, είτε ως Τοπική Αυτοδιοίκηση, να συμβάλουμε στην αντιμετώπιση αυτών των φαινομένων, των πολλαπλών διακρίσεων σε βάρος των γυναικών αστυνομικών.
• Και είναι κρίσιμες οι απαντήσεις αυτές, καθώς ο ρόλος των γυναικών αστυνομικών, ειδικά στη σημερινή συγκυρία, αναδεικνύεται σε κομβικής σημασίας. Για παράδειγμα σε ό,τι αφορά στο φαινόμενο της ενδοοικογενειακής βίας. Και στο σημείο αυτό, να τονίσω ότι η ίδρυση του Τμήματος Υποθέσεων Ενδοοικογενειακής Βίας αποτελεί μια πολύ θετική εξέλιξη στο ευρύτερο πλαίσιο του αγώνα κατά της έμφυλης βίας.
• Σε ό,τι οι αφορά τις έμφυλες διακρίσεις σε βάρος των Ελληνίδων αστυνομικών, αυτές απαιτούν πολυπαραγοντικές απαντήσεις, απαντήσεις δηλαδή που δεν μπορούν να δοθούν μεμονωμένα από έναν φορέα. Αφορούν στερεοτυπικούς ρόλους και απαιτούν την ανατροπή τους μέσα από πολυεπίπεδες παρεμβάσεις στο πεδίο της εκπαίδευσης, της λειτουργίας του Σώματος, της λήψης των αποφάσεων και της άσκησης της πολιτικής.
• Με αίσθηση σοβαρότητας και ευθύνης απέναντι στους πολίτες, εμείς στην Περιφέρεια Αττικής θεωρούμε ότι απαιτούνται ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και ενσυναίσθηση. Τρία «ε» που μπορούν να κάνουν τη διαφορά σε συνδυασμό με έναν αγώνα που είναι «μαραθώνιος». Έναν αγώνα διαρκείας κατά των έμφυλων διακρίσεων γενικά και κατά των διακρίσεων στο εσωτερικό της αστυνομίας – ένα κατεξοχήν ανδροκρατούμενο σώμα -, ειδικότερα.
