Ο Αντιδήμαρχος Λυκόβρυσης – Πεύκης, κ. Παναγιώτης Ιωάννου, σχολίασε τις εξελίξεις με την Αγιά Σοφιά ως εξής: “Και να μια επιλογή, που πολλοί φοβόμασταν, αλλά δεν πιστεύαμε ότι τελικώς θα την αποτολμούσε ο «Σουλτάνος», καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία και η UNESCO είχαν αντιταχθεί στο φημολογούμενο σχέδιο.
Κι όμως … ανακοίνωσε την μετατροπή αυτού του Συμβόλου της Χριστιανοσύνης σε τζαμί! Όλα τα είχαμε από τον γείτονα, αυτό λες και μας έλειπε.
Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά. Είχε μετατραπεί σε ισλαμικό τέμενος μετά την άλωση της Πόλης από τον Μωάμεθ τον Β΄ (τον αποκληθέντα Πορθητή) και το 1934 μετετράπη σε μουσείο.
Ούτε και η προϊστορία του «Ναού της του Θεού Σοφίας» είναι και η καλύτερη!
Ο πρώτος ομώνυμος ναός κτίστηκε στα 360 πάνω σε ναό της Αρτέμιδος, η οποία είχε ως σύμβολο την ημισέληνο! Ο πρώτος αυτός ναός πρέπει να ήταν ξύλινος και κάηκε το 404. Ξανακτίστηκε και καταστράφηκε κατά την Στάση του Νίκα το 532.
Στο ίδιο σημείο, το 537, έγινε η ανέγερση του νέου κτίσματος από τους γεωμέτρες Ανθέμιο και Ισίδωρο. Ήταν το κόσμημα της βασιλεύουσας για πολλούς αιώνες.
Όλοι οι ναοί λειτούργησαν ως ορθόδοξοι, με εξαίρεση τον τελευταίο ναό, ο οποίος στο διάστημα 1204-1261, μετά την κατάληψη της Πόλης από τους σταυροφόρους της 4ης σταυροφορίας, λειτούργησε ως ρωμαιοκαθολικός.
Το 1985 η Αγια-Σοφιά συγκατελέγη από την UNESCO μεταξύ των «Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς».
Η απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας της Τουρκίας ομιλεί για «ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ μετατροπής σε τέμενος», ενώ ο «Σουλτάνος» ανήγγειλε ότι η πρώτη προσευχή θα γίνει την 24η Ιουλίου του 2020.
Οι αντιδράσεις ποικίλες. Πολλοί θεωρούν την απόφαση ατόπημα, αφού είναι Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Για τους χριστιανούς είναι ποικίλα τα αισθήματα και ιδίως για τους ορθοδόξους.
Κάποιοι μιλούν για την «3η άλωση» (1204, 1453, 2020).
Ποιες πιέσεις μπορούν να ασκηθούν και, τελικώς, θα ασκηθούν; Άγνωστο.
Τα οικονομικά συμφέροντα πολλά, αν σκεφθεί κανείς ότι στην Τουρκία σήμερα έχουν επενδύσει περίπου 7.500 μεγάλες επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο. «Είναι πολλά τα λεφτά …!» κατά τη γνωστή κινηματογραφική ατάκα.
Η λύπη και τα αρνητικά συναισθήματα είναι πολύ πιο έντονα για εμάς τους Μικρασιάτες.
Έχω καταγωγή από τα Πριγκηπόνησα και πρόσφατα βρέθηκα στη Σμύρνη στο πλαίσιο των ενασχολήσεών μου. Και είναι εξαιρετικά έντονα τα συναισθήματα, όταν βρίσκεσαι στον τόπο καταγωγής σου κι αυτός δεν σου ανήκει πλέον.
Και μετά, αλίμονο, έρχεται κι αυτή η απόφαση του «Σουλτάνου»!
Από την απόφαση που ομιλεί για «ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ μετατροπής σε τέμενος» μέχρι την πραγμάτωση της πρώτης προσευχής, μεσολαβεί κάποιο διάστημα που αφήνει κάποιες ελπίδες… Αμήν και… Οψόμεθα.”
Ηλεκτρονική εφημερίδα τοπικής αυτοδοοίκησης
