Έχει συμπληρωθεί ένας μήνας από την ημερομηνία (Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2020), κατά την οποία έκλεισε το Κατάστημα Περισσού της Εθνικής Τράπεζας.
Μέσα σ’ αυτήν την καταστροφή που έχει υποστεί η ελληνική οικονομία, λόγω, κύρια, της δεκαετούς οικονομικής κρίσης και της πανδημίας του COVIT 19 (μέσα στο 2020), ποιος να ασχοληθεί με την καταστροφή την οποία επέφερε στην τοπική μας κοινωνία το κλείσιμο του Καταστήματος μιας Τράπεζας;;
Γύρω μας έχουν κλείσει δεκάδες εμπορικά καταστήματα, αλλά και μεγάλες επιχειρήσεις. Οι απολύσεις αθροίζονται σε αρκετές εκατοντάδες.
Με αυτό το σημείωμά μου θέλω να σας μεταφέρω τις σκέψεις μου ως πολίτης αυτού του Δήμου, ως έλληνας πολίτης και ως συνταξιούχος της Εθνικής Τράπεζας. Μου είναι (φυσικά) γνωστό ότι ο εκσυγχρονισμός έχει μεταβάλλει όλες τις τραπεζικές συναλλαγές, καθώς και τις σχέσεις πελάτη και Τράπεζας. Όλες οι συναλλαγές, μας προτείνουν να γίνονται μέσω Internet/Mobile banking και μέσω των μηχανημάτων αυτόματης συναλλαγής (ΑΤΜ) ή των άλλων μηχανημάτων εντός της τράπεζας. Οι τράπεζες προτρέπουν όλους τους πελάτες να αποκτήσουν την κάρτα για ηλεκτρονικές συναλλαγές. Σχεδόν όλες οι Τράπεζες διαφημίζουν τις κάρτες τους και δίνουν και κάποια κίνητρα, προκειμένου να προτιμήσουμε τη δική τους κάρτα.
Λίγο παλαιότερα μπορούσαμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ μέσω των λογαριασμών καταθέσεών μας ΑΝΕΞΟΔΑ. Επίσης μας διαφήμιζαν να προτιμούμε να εξοφλούμε την Εφορία μέσω της κάρτας σε 12 άτοκες δόσεις. Και αυτή η συναλλαγή ήταν ΑΝΕΞΟΔΗ. Και μερικές ακόμη συναλλαγές ήταν ΑΝΕΞΟΔΕΣ. Τώρα όλες οι πιο πάνω συναλλαγές χρεώνονται και, ευσχήμως, μας λένε ότι μας συμφέρει να πληρώνουμε μια μικρή προμήθεια και να μη στεκόμαστε στις ουρές.
Οι εξοφλήσεις των τελών κυκλοφορίας σταμάτησαν να γίνονται μέσω των ΑΤΜ.
Για συναλλαγές: αναλήψεις μετρητών μέχρι 400 ευρώ και καταθέσεις μετρητών μέχρι 1.000 ευρώ μας υποχρεώνουν να τις πραγματοποιούμε μέσω των ΑΤΜ. Τα βιβλιάρια καταθέσεων έπαψαν να τα ενημερώνουν.
Όλες οι Τράπεζες είναι καθαρά εμπορικές επιχειρήσεις, οι οποίες στηρίζονται στην πελατεία τους, αλλά και στην «κρατική αρωγή», η οποία δεν αφήνει να πτωχεύσει κάποια Τράπεζα. Φυσικά, δεν ισχύει κάτι ανάλογο για τις επαγγελματικές επιχειρήσεις.
Από την Εθνική Τράπεζα πάντοτε προτρέπονταν οι ασφαλιστικοί οργανισμοί των υπαλλήλων της Τράπεζας (Ταμείο Συντάξεων, Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης, Ταμείο Υγείας) καθώς και οι Σύλλογοι εργαζομένων, να αγοράζουν με τα αποθεματικά τους τις μετοχές τής Τράπεζας και ειδικά όταν η Τράπεζα έκανε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. Είναι γνωστό ότι τα ταμεία της Τράπεζας κατέστησαν προβληματικά από τη μεγάλη πτώση του ελληνικού χρηματιστηρίου. Και φυσικά τώρα η Τράπεζα δηλώνει αδυναμία να ενισχύσει τα ταμεία.
Η Εθνική Τράπεζα έπαιζε, αρκετές φορές, ρυθμιστικό ρόλο της ελληνικής οικονομίας. Οι διοικητές της Τράπεζας (δι)ορίζονταν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Υπήρχαν τα ειδικά κεφάλαια της 197 / 78 απόφασης της Νομισματικής Επιτροπής, τα οποία προορίζονταν για τη χρηματοδότηση της βιοτεχνίας. Η Εθνική Τράπεζα υπήρξε πρωτοπόρος, αν όχι μοναδική, στη χρηματοδότηση του κλάδου των βιοτεχνών, με χαμηλά επιτόκια. Ήταν ο θεματοφύλακας της τήρησης των κανόνων των χρηματοδοτήσεων. Ήταν η μεγάλη ελληνική τράπεζα με τη διεθνή αναγνώριση. Είχε κοινωνικό πρόσωπο. Άλλοτε η Εθνική Τράπεζα ονομαζόταν και «ευαγές ίδρυμα». Ήταν «η μεγάλη μας φίλη».
Οι καιροί άλλαξαν και η Εθνική Τράπεζα έγινε μία τράπεζα της «σειράς». Όλα «πήγαν περίπατο». Τώρα οι διοικητές ελέγχονται από τα ξένα funds και παίρνουν γραμμή από ξένα κέντρα.
Ας έλθουμε όμως στο συγκεκριμένο κλείσιμο του καταστήματος του Περισσού. Η Εθνική Τράπεζα επέλεξε και στόχευσε «επιτυχώς» την ημερομηνία: παραμονές εορτών, εν μέσω καραντίνας. Και πέτυχε διάνα, αλλά η τοπική κοινωνία πρέπει να γνωρίζει αυτά τα οποία έχουν υποστεί οι πελάτες του καταστήματος Περισσού. Όλοι οι κάτοικοι από τις συνοικίες του Περισσού: Σαφράμπολη, Ελευθερούπολη, Ινέπολη, Νεάπολη, Λαμπρινή, Ριζούπολη, Πευκάκια τώρα ψάχνονται. Πρέπει να μεταβαίνουν στο κατάστημα της Λεωφ. Ηρακλείου, όσοι έχουν μεταφορικό μέσον. Όταν φθάνουν στην Τράπεζα πρέπει να εξασφαλίσουν χώρο στάθμευσης, πράγμα αδύνατον. Η Λεωφ. Ηρακλείου έχει κορεστεί. Τα αυτοκίνητα διπλοσταθμεύουν. Η Δημοτική Αστυνομία και η Τροχαία, κάνουν τα στραβά μάτια, λόγω COVIT – 19. Αλλά δεν θα συνεχιστεί για πολύ αυτό. Και «εάν όλα πάνε καλά» και φθάσουν κάποιοι στην Τράπεζα, στήνονται με τις ώρες έξω από το κατάστημα, με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, ώσπου να έλθει η σειρά τους.
Αυτή είναι η μία κατηγορία πελατών. Υπάρχει όμως και άλλη κατηγορία, ο μεγάλος αριθμός των υπερηλίκων, οι οποίοι δεν έχουν τρόπο να μεταβούν στη Λεωφ. Ηρακλείου. Πρέπει να βρουν κάποιο πρόσωπο στο οποίο θα δείξουν εμπιστοσύνη, για να τους εξυπηρετήσει. Να εμπιστευθούν την κάρτα τους και το μυστικό κωδικό αριθμό τους, εάν έχουν κάρτα και κωδικό. Εάν δεν έχουν;; Ίσως τότε με πληρεξούσιο;;
Αυτά βέβαια η Εθνική Τράπεζα τα λέει λεπτομέρειες. Ποιος νοιάζεται γι’ αυτούς; Η Εθνική Τράπεζα Περισσού αποτελεί παρελθόν. Αποκαθηλώθηκε η εξωτερική πινακίδα, ρήμαξε όλο το εσωτερικό της Τράπεζας, έκλεισε το ένα ΑΤΜ και το δεύτερο είναι άγνωστο για πόσο θα λειτουργεί.
Και αυτά όμως αποτελούν λεπτομέρειες. Προσωπικά γράφω αυτό το σημείωμα για να εκφράσω την απογοήτευσή μου, για τη «ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΣ ΦΙΛΗ», για κάτι άλλο, το οποίο το θεωρώ ως πρωτεύον και αποκλειστικό.
Η Εθνική Τράπεζα, καθώς και οι άλλες τράπεζες και οι κρατικοί μηχανισμοί, προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να γίνουμε αριθμοί, «νούμερα», εξαρτήματα (και εξαρτημένοι) των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Διαφημίζουν ότι μπορούμε να τα κάνουμε όλα από το σπίτι. Δεν θα χρειάζεται να πηγαίνουμε ούτε ένα μέτρο έξω από το σπίτι μας. (Το ίδιο δεν κάνουμε και σε όλη τη διάρκεια της καραντίνας; Ούτε ένα μέτρο έξω από το σπίτι). Όλα θέλουν να τα κάνουμε ηλεκτρονικά. «Δεν χρειάζεται να πάτε στην τράπεζα». Μπορείτε να ασφαλίσετε το σπίτι σας από το κινητό σας…. Μπορείτε να παραγγείλετε τα τρόφιμά σας, τα ενδύματά σας, τα βιβλία σας από το σπίτι σας…. Μπορείτε να σπουδάσετε μέσω του υπολογιστή σας ή και του κινητού σας. Αυτά όλα πράγματι μπορούν να γίνουν σε λιγότερο χρόνο, χωρίς καμμία μετακίνηση, με τη χρήση των κωδικών.
Σας προτρέπω και σας παρακαλώ να αναλογιστείτε, εσείς οι οποίοι ήδη χρησιμοποιείτε τα ηλεκτρονικά μέσα, έχετε περισσευούμενο χρόνο; Σας μένει χρόνος για να διαβάσετε ένα βιβλίο, για να ασχοληθείτε με το διπλανό σας, για να επισκεφθείτε ένα φίλο ή συγγενή; Για να βοηθήσετε κάποιον αναξιοπαθούντα; Για να πάτε έστω μια βόλτα;
Προσωπικά λέω ότι έχω αποτύχει. Ζω στην εποχή των μεγάλων ταχυτήτων και όμως εγώ δεν προλαβαίνω και κάθε μέρα μεταφέρω τις υποχρεώσεις για την επομένη.
Αλλά και αυτές οι συνέπειες είναι αμελητέες μπροστά στα άλλα αποτελέσματα. Εννοώ την απώλεια της κοινωνικότητας, τον περιορισμό του λεξικολογίου μας, την «εγκατάσταση» της υποκινητικότητας με όλα τα συνεπακόλουθα, την ενασχόλησή μας μόνο με τα κουτσομπολιά, τα οποία προσφέρει δωρεάν το διαδίκτυο. Πού είναι οι γειτονιές μας με τα έθιμα; Πού είναι οι βόλτες στην αγορά; Πού είναι η ενασχόλησή μας με «τα κοινά»; Πού πήγαν οι ανησυχίες μας; Τώρα έχει καταφέρει «το σύστημα» και μας έχει πείσει ότι το καλύτερο κινητό είναι απαραίτητο, γιατί έχει μεγάλες ταχύτητες και μέγιστες δυνατότητες. Και ακούμε τους φίλους μας να μας μιλούν για «την πρόοδο και τις εξελίξεις» της τεχνολογίας, και εμείς αισθανόμαστε αδύναμοι ή «ξενέρωτοι» και ντρεπόμαστε που υπολειπόμαστε της «προόδου».
Και δεν αναφέρομαι στο συνεχές κυνήγι της ανανέωσης αυτών των εξοπλισμών, οι οποίοι μου θυμίζουν τους πολεμικούς εξοπλισμούς, οι οποίοι συνεχώς πρέπει να ανανεώνονται και οι οποίοι σαφώς και σίγουρα θα μας οδηγήσουν στην καταστροφή μας.
Συμπολίτες και συνδημότες, το κλείσιμο της Τράπεζας είναι η αρχή. Εκτός των μεγάλων οικονομικών συνεπειών σε όλη τη Νέα Ιωνία, (χωρίς υπερβολή), θα επιφέρει τη συρρίκνωση της αγοράς του Περισσού, τον περιορισμό στην κινητικότητα, την έλλειψη κοινωνικότητας, την έλλειψη ενδιαφερόντων. Θα χάσουμε την ομιλία μας, θα χάσουμε το κέφι μας, τους τσακωμούς με τους γείτονες και τους άλλους πελάτες, τα καφεδάκια στα μπαλκόνια. Θα χάσουμε (αν δεν τα έχουμε ήδη χάσει) τα παιδιά μας, τα οποία τα έχουμε αναθρέψει μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον. Πάει η επόμενη γενιά και πολλές ακόμη γενιές.
Και βέβαια «η καμπάνα θα κτυπήσει» και σε άλλες πόλεις και από άλλες τράπεζες
.
Κλείνοντας πρέπει να ευχαριστήσω και να συγχαρώ:
-το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας, της Νέας Ιωνίας, το οποίο ομόφωνα αποφάσισε να αντιδράσει και συνέταξε ψήφισμα, το οποίο το προώθησε σε πολλούς αποδέκτες,
– τους τοπικούς συλλόγους, οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν ο καθένας με τον τρόπο του,
– τον Α.Γ.Σ. «ΑΝΑΤΟΛΗ» Ν. Ιωνίας, ο οποίος έθεσε το θέμα στη Γενική Συνέλευσή του, η οποία ομόφωνα καταδίκασε το κλείσιμο και εξέδωσε ψήφισμα, το οποίο προωθήθηκε σε πολλούς αποδέκτες,
– τους απλούς δημότες οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν εγγράφως προς κάθε κατεύθυνση.
Ευχαριστώ ακόμη κάποιους, οι οποίοι κράτησαν την ανωνυμία τους, αλλά η παρέμβασή τους και η διαμαρτυρία τους ήταν πολύ σοβαρή.
Εμείς όλοι, «οι διαμαρτυρόμενοι», αντισταθήκαμε και πολεμήσαμε με τα πενιχρά μας μέσα, εν μέσω καραντίνας, μπροστά στα πλούσια και δυνατά μέσα της Τράπεζας.
Γι’ αυτό εμείς είμαστε οι νικητές, γιατί εμείς ξεφύγαμε από τη μοιρολατρία. Καταλάβαμε ότι υπάρχουμε, έστω και αν δεν βλεπόμαστε. Και θα καταφέρναμε πολλά εάν δεν ήταν η πανδημία.
Τώρα, εμείς όλοι, απομένει να ανταμείψουμε την Εθνική Τράπεζα με το ίδιο νόμισμα. Εκείνη αδιαφόρησε εάν εμείς αυτές τις γιορτές τις περάσαμε με ένα ακόμη βασανισμό. Κι εμείς τώρα θα της δείξουμε την «έξοδο κινδύνου» και θα την οδηγήσουμε έξω από τα ενδιαφέροντά μας.
Εκείνη οδήγησε το προσωπικό του καταστήματος του Περισσού σε «εθελούσια παραίτηση». Τι αστείο, να χαρακτηρίζει τον ωμό βιασμό της συνείδησης των υπαλλήλων, ως «εθελούσια παραίτηση»!!. Η έκφραση «εθελούσια» δεν αντιπροσωπεύει στο ελάχιστο το νόημά της. Γιατί δεν ήταν καθόλου εθελούσια. Ήταν μονόδρομος, ο οποίος οδήγησε τους υπαλλήλους (αλλά και τις οικογένειές τους) με απόγνωση στην απονενοημένη ενέργεια.
Αυτά τα άτομα, αυτοί οι υπάλληλοι οπωσδήποτε αισθάνθηκαν προδομένοι. Εργάζονταν για δεκαετίες στην Εθνική Τράπεζα και τώρα έχει μείνει μέσα τους η πικρή ανάμνηση ότι δούλεψαν σε ένα εργοδότη, ο οποίος τους πήρε τα νιάτα τους και τώρα, παραμονές Χριστουγέννων, τους υποχρέωσε να παραιτηθούν.
Ο σημερινός ρόλος της Εθνικής Τράπεζας και πάλι φάνηκε. Έδωσε «κίνητρα» για να παραιτηθούν οι υπάλληλοί της, οι οποίοι είχαν αφιερώσει τη ζωή τους στην Τράπεζα.
Πριν το 2000 η Τράπεζα διαφήμιζε ότι είχε ένα δίκτυο άνω των 600 καταστημάτων. Τώρα συρρικνώνει το δίκτυο. Λέει ότι μειώνει τα λειτουργικά της έξοδα. Δεν είναι όμως αυτή η πραγματικότητα.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι άλλα είναι τα σχέδια της Τράπεζας. ΔΥΣΤΥΧΩΣ!!!
Σαν επιμύθιο, υποβάλλω:
Ένα ερώτημα: Οι βουλευτές της Περιφέρειάς μας έκαναν κάποιες αντίστοιχες ενέργειες;
Και μία παράκληση: Αγαπητοί πελάτες της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, όταν βλέπετε «τα στραβά» της Τράπεζας, να μη μένετε μόνο σε μία αγανακτισμένη συζήτηση, όσο περιμένετε στο πεζοδρόμιο (για περισσότερο από μιάμιση ώρα). Πρέπει να διαμαρτυρόμαστε οργανωμένα και η κατεύθυνση της διαμαρτυρίας μας να είναι προς την Τράπεζα. Δεν φταίει ο συμπολίτης ο οποίος έρχεται και βλέπει και εκείνος την μεγάλη ουρά στη Λεωφόρο Ηρακλείου και στο σπίτι του τον περιμένουν τα μύρια βάσανα. Δεν φταίει το ελάχιστο προσωπικό της Τράπεζας. Άλλοι δημιούργησαν όλο αυτό το σκηνικό. Να κάνουμε επίσημες και επώνυμες καταγγελίες. Τώρα γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος μας βασανίζει. Μην μας αποπροσανατολίζουν τα διάφορα μέσα «ενημέρωσης» με ειδήσεις οι οποίες δεν λύνουν κανένα δικό μας πρόβλημα.
Με τιμή
Κώστας Τσαγκαράκης
