Η πολιτική της αδιοριστίας μόνιμων εκπαιδευτικών, η λογική του εξορθολογισμού πόρων και διδακτικού προσωπικού που απαιτούν ΣΕΒ – ΟΟΣΑ – ΕΕ βαρύνει διαχρονικά τις κυβερνήσεις και ποδοπατά μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα. Φαινόμενα που αντιμετωπίζουν λιγότερο ή περισσότερο τα περισσότερα σχολεία της περιοχής μας. Οι πανηγυρισμοί του Υπουργείου Παιδείας για τον αριθμό των προσλήψεων στην Α΄ φάση δεν κρύβουν το πρόβλημα των ελλείψεων σε διδακτικό προσωπικό και την ανάγκη για μόνιμους διορισμούς σύμφωνα με τις σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες που απαιτούνται στον 21ο αιώνα.
Δεν φτάνουν τα χρόνια στεγαστικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς στο σχολείο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης στην Αλσούπολη, για τα οποία κανείς από τους αρμόδιους φορείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του, φέτος η έλλειψη προσωπικού δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τη λειτουργία του.
Από την έναρξη των μαθημάτων μέχρι σήμερα λείπουν τρεις δάσκαλοι τάξης ΠΕ 70 με αποτέλεσμα ο σύλλογος διδασκόντων να έχει προχωρήσει «προσωρινά» στη σύμπτυξη τμημάτων τριών τάξεων ( Γ΄- Δ΄ – ΣΤ΄) με πάνω από είκοσι πέντε μαθητές στην καθένα …. ενώ υπήρχαν εκπαιδευτικοί (αναπληρωτές, αποσπασμένοι…) που επιθυμούσαν με δήλωση προτίμησης να τοποθετηθούν στο συγκεκριμένο σχολείο αλλά τοποθετήθηκαν σε άλλα σχολεία τα οποία είχαν ως επόμενες επιλογές τους. Αλήθεια με ποια κριτήρια;
Η Δ/νση Π.Ε. Β΄Αθήνας, παρά τις συνεχείς απαιτήσεις μας να λυθεί το πρόβλημα άμεσα, δικαιολογείται ότι δεν έχει προσωπικό, πότε περιμένοντας τους συναδέλφους που ήρθαν στην περιοχή μας από τη β΄ φάση των αποσπάσεων πότε περιμένοντας τους αναπληρωτές της β΄ φάσης των προσλήψεων. Ταυτόχρονα πιέζει, χωρίς γραπτή εντολή, τους αναπληρωτές συναδέλφους που προσλήφθηκαν για τα τμήματα ΖΕΠ πότε να αναλάβουν (πάλι «προσωρινά») τμήματα τάξεων μέχρι να έρθουν οι νέες τοποθετήσεις, πότε να πάρουν μερικά παιδιά από τα συμπτυγμένα τμήματα στα τμήματα ΖΕΠ για να ελαφρώσουν τους δασκάλους των τάξεων.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ούτε οι μαθητές ούτε οι εκπαιδευτικοί των Διαπολιτισμικών σχολείων είναι άνθρωποι δεύτερης κατηγορίας. Τα «κροκοδείλια δάκρυα» της επίσημης πολιτείας για τους μικρούς μετανάστες και πρόσφυγες μαθητές δεν πείθουν κανέναν.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΛΥΦΤΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΑ. Ο αγώνας για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για μαζικούς διορισμούς τουλάχιστον 33.000 εκπαιδευτικών, ώστε τα σχολεία να λειτουργούν χωρίς κενά και ελλείψεις, συνεχίζεται.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ – ΜΟΝΙΜΟΙ ΜΑΖΙΚΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ