Άρθρο του π. δημάρχου Μεταμόρφωσης, κ. Μιλτιάδη Καρπέτα
«ΠΑΣΣΑΛΟΣ ΠΑΣΣΑΛΩ ΕΚΚΡΟΥΕΤΑΙ»
(Αρχαία ελληνική παροιμία)
Είναι άχαρο, δυσάρεστο και επικίνδυνο αλλά μάλλον αναπόφευκτο.
Στη μακρά προεκλογική περίοδο που έχουμε μπροστά μας, δημόσιος λόγος και πολιτική αντιπαράθεση, θα κινηθούν μεταξύ λασπομαχίας και βούρκου, κραυγών και τσιρίδων, σπίλωσης και κατασυκοφάντησης.
Ο νηφάλιος λόγος, η ψύχραιμη και τεκμηριωμένη κριτική, ο ουσιαστικός διάλογος για τα πραγματικά προβλήματα και τις προτεινόμενες λύσεις, δεν προβλέπεται να ανθίσουν.
Η σχετική αδυναμία ανάγεται στις πάγιες δυσμορφίες και στρεβλώσεις της μεταπολιτευτικής πολιτικής ζωής. Η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και η ανευθυνότητα, συνήθως έδιναν τον τόνο και μόνο κατ’ εξαίρεση υποχωρούσαν στα μετόπισθεν.
Το ίδιο και ο εκτραχηλισμός στη διεκδίκηση της εξουσίας .
***
Η μεγάλη κρίση που πέρασε η χώρα, έφερε στην επιφάνεια –και την εξουσία- , εξ αιτίας αυτών ακριβώς των παθογενειών, ένα κοινωνικό περιθώριο, που φυτοζωούσε στις παρυφές του πολιτικού συστήματος.
Η αίσθηση ισχύος που απέκτησε, οδήγησε στις τάξεις του ποικιλώνυμους καιροσκόπους και τυχοδιώκτες από όλο το πολιτικό φάσμα. Από ακροδεξιούς του Καμμένου, υπολείμματα του νέο-Καραμανλισμού και ανέστιους «εκσυγχρονιστές» , μέχρι «σοσιαλιστές» της βίλλας και της πισίνας και «αριστερούς» του χαβιαριού.
Οι βαθύτερες ρίζες των πολιτικών παθογενειών , σε συνδυασμό με τη χρόνια και πολυπαραγοντική αδυναμία ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, αφήνουν τον πρώτο αντιπολιτευτικό ρόλο σ’ αυτό το συγκυριακό πολιτικό προϊόν της κρίσης, που διαρκεί αφύσικα πολύ και απειλεί να διαρκέσει ακόμα περισσότερο.
Το ύφος, ο λόγος και οι πρακτικές του, δεν γνωρίζουν όρια: ισοπέδωση των πάντων στην αχαλίνωτη λαχτάρα για επιστροφή στην εξουσία.
Ακροδεξιοί πατριδοκάπηλοι και έμποροι κηραλοιφών και απύθμενης ματαιοδοξίας κατά φαντασία «επαναστάτες», σιγοντάρουν και τρίβουν τα χέρια τους προσδοκώντας κέρδη από την πολιτική αποσύνθεση.
Το ΚΚΕ περιορίζεται στο μονότονο επαναλαμβανόμενο τροπάρι του.
Η νοήμων και υπεύθυνη Κεντροαριστερά δυσκολεύεται ν’ αντιληφθεί τις διαβρωτικές συνέπειες και να υψώσει αναχώματα στον ισοπεδωτισμό και την απαξίωση, που εξωθούν τμήματα της κοινωνίας στα άκρα.
***
Σε τέτοιο πολιτικό κλίμα, σοβαρές απόψεις, επιχειρήματα και προγράμματα, δύσκολα ακούγονται και κινδυνεύουν να χαθούν στον πάταγο και τη σύγχυση που σκόπιμα προκαλούνται.
Άλλωστε, χυδαίες ύβρεις, χλευασμοί , λοιδορίες και τόνοι λάσπης, δεν αντιμετωπίζονται με ροδοπέταλα. Στον έτσι και αλλιώς άγριο στίβο της πολιτικής, τα χρησιμοποιούμενα μέσα δεν είναι πάντα τα επιθυμητά. Είναι και αυτά που επιβάλλει η συμπεριφορά του αντιπάλου.
Αυτή η αλήθεια αποτυπώνεται στο ρητό του τίτλου. Το ρόπαλο αποκρούεται με ρόπαλο.
Ας ελπίσουμε ότι εκτός από ήχους ροπάλων και πλαταγισμούς λάσπης, θ’ ακουστούν και πολιτικά επιχειρήματα.
Το περιμένουν όσοι αισθάνονται ότι η Πολιτική διαφέρει από τη «Θύρα 7», τη «Θύρα 13» , την «Ορίτζιναλ» και τον χουλιγκανισμό.
