3η συνάντηση διαλέξεων στο ΠΠΙΕΔ
Στις 15 Μαΐου, άλλη μία Τρίτη απόγευμα, βρεθήκαμε στον χώρο του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Ιδρύματος Ελληνισμού της Διασποράς-Μουσείο Μικρασιάτικου Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου» το για την τρίτη ομιλία-εργαστήριο σχετικά με την μετανάστευση, τα σύνορα και την τεχνολογία.
Πρόκειται για ομιλίες και εργαστήρια που οργανώνονται με γενικό θέμα: «Τέχνη, Τεχνολογία, Σύνορα και Μετανάστευση», στο πλαίσιο του προγράμματος Creative Europe της Ε.Ε. “Risk Change: Respect the Mobility of Human Life”, στο οποίο συμμετέχει το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ομιλητής αυτή τη φορά ήταν ο ιστορικός της επιστήμης και της τεχνολογίας κ. Γρηγόρης Πανουτσόπουλος, ενώ η παρουσίαση του είχε τίτλο: «Το Στρατιωτικο-Aνθρωπιστικό Σύμπλεγμα των Συνόρων». Κεντρικός στόχος του εργαστηρίου ήταν η μελέτη των αλληλοσυμπληρούμενων και στερεοτυπικών εικόνων που αποδίδονται στους μετανάστες και στις μετανάστριες, και κυρίως το πώς αυτές αποκρυσταλλώνονται στον τεχνοεπιστημονικό μηχανισμό των συνόρων και παράγουν συγκεκριμένες πολιτικές διαχείρισης των μεταναστευτικών πληθυσμών.
Η κεντρική θέση της παρουσίασης ήταν ότι η σύγχρονη ρητορεία γύρω από τα σύνορα και την ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική δομείται πάνω σε δύο βάσεις, όπου η μία συμπληρώνει την άλλη. Έτσι, από τη μία ο μετανάστης παρουσιάζεται ως μια πολύμορφη και ακαθόριστη «απειλή» που εισβάλει βίαια στην ευρωπαϊκή επικράτεια και από την άλλη ως ένα ανήμπορο «θύμα» χωρίς φωνή. Όμως, όπως υποστηρίχθηκε, και οι δύο αυτές οπτικές, σαν δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, παρουσιάζουν μια μεταναστευτική ταυτότητα που έχει απολέσει την ανθρώπινη υπόστασή της και παθητικά οφείλει να αποδεχτεί το μέλλον που της προσφέρουν οι μεταναστευτικές πολιτικές. Υπό αυτήν τη σκοπιά, τέθηκε το ερώτημα πώς οδηγούμαστε από την “ανθρωπιστική κρίση” του ναυαγίου της Λαμπεντούζα στη EUROSUR και πως από την “ανθρωπιστική κρίση” της Ειδομένης καταλήγουμε στον υποχρεωτικό εγκλεισμό χιλιάδων μεταναστών σε κέντρα κράτησης σε Ελλάδα και Τουρκία;
Το επόμενο εργαστήριο θα διεξαχθεί την Τρίτη 22 Μαΐου 2018, 19:00-22:00 με ομιλήτριες την Όλγα Λαϕαζάνη, PhD, Μεταδιδακτορική ερευνήτρια και την Ελένη Κυραμαργιού, PhD, Μεταδιδακτορική ερευνήτρια.
Θέμα εργαστηρίου: Το προσφυγικό στρατόπεδο σαν μια τεχνολογία ελέγχου στον χώρο και στον χρόνο: εμπειρίες από την Ελλάδα.
