Ταξίδι στις αλησμόνητες πατρίδες πραγματοποίησε το Χορευτικό Εργαστήρι Νέας Ιωνίας ξεκινώντας από τα βάθη της Καππαδοκίας και φτάνοντας έως τα παράλια της Μικράς Ασίας.
Με αρχικό ορμητήριο το Προκόπι της Καισάρειας οι χορευτές του Εργαστηρίου κατευθύνθηκαν προς τις κοιλάδες του Γκιόρεμε βαδίζοντας στα μονοπάτια, που χάραξαν οι πρόγονοί τους αφήνοντας την αύρα τους ανεξίτηλη στο πέρασμα των αιώνων. Επισκέφτηκαν δεκάδες ελληνικές εκκλησίες, αφιερωμένες σε πρόσωπα αγίων, αλλά και μέρη που αναπτύχθηκε και άνθισε το ελληνικό στοιχείο. Είχαν την ευκαιρία να παρατηρήσουν αλλά και να θαυμάσουν την ιδιαίτερη γεωμορφολογία του τόπου της Καππαδοκίας με χρώματα, που μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια της μέρας αλλά και σχήματα που διαμορφώθηκαν στο πέρασμα του χρόνου πάνω στα γυμνά ηφαιστιογενή βουνά.
Στη συνέχεια το Εργαστήρι αφού επισκέφτηκε την Άβανο, κατευθύνθηκε προς το Ούτσχισαρ, το Ορτάχισαρ και το Νεφκί-σεχίρ, παρακολούθησε τον τελετουργικό χορό των Μεβλεβίδων, γνωστών και ως Δερβίσηδων και ταξίδεψε με το αερόστατο πάνω από όλα αυτά τα μέρη την ώρα της ανατολής του ηλίου και θαυμάζοντας την πανοραμική θέα της Καππαδοκίας.
Επόμενοι σταθμοί ήταν η Καρβάλη, το Ακσαράι αλλά και η Σινασός, όπου οι χορεύτριες του Εργαστηρίου χόρεψαν και τραγούδησαν στην άλλοτε οικία του Σεραφείμ Ρίζου. Ιδιαίτερος σταθμός το χωριό της Μαλακοπής, ένας τόπος που προκάλεσε ιδιαίτερα έντονη συναισθηματική φόρτιση, κάνοντας περιήγηση στις υπόγειες πολιτείες, όπου ζούσε και αναπτυσσόταν ο ελληνικός πολιτισμός κυριολεκτικά για μήνες κάτω από τη γη. Κορυφαία στιγμή γεμάτη συγκίνηση και δέος ήταν όταν οι χορευτές του Εργαστηρίου επιτέλεσαν μπροστά στον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων το χορό με τα κουτάλια, όπως ακριβώς έκαναν οι πρόγονοί τους, αποδίδοντας έναν ελάχιστο φόρο τιμής στο μεγαλείο της παράδοσης και του πολιτισμού τους. Στη συνέχεια η αποστολή κατευθύνθηκε προς το Ικόνιο και το χωριό της Σίλλης.
Το ταξίδι μεγάλο και οι σταθμοί πολλοί με τοπία ξεχωριστής ομορφιάς, όπως η Ιεράπολη (Παμούκαλε) όπου τα μνημεία του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και οι ιαματικές πηγές σε συνδυασμό με το σεληνιακό τοπίο χαρίζουν ένα σπάνιο θέαμα. Ο Κιρκιτζές, η Πέργαμος, η Έφεσος, τα Μοσχονήσια, το Αϊβαλί και η Σμύρνη, άφησαν ανεξίτηλα χαραγμένη την παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή. Θέατρα χωρητικότητας χιλιάδων θεατών, θεραπευτήρια, ναοί, ανάκτορα, αρχιτεκτονική κτηρίων ελληνικής κουλτούρας καθώς και ποικίλα ευρήματα ανεκτίμητης πολιτιστικής αξίας, καταδεικνύουν πως όσοι λαοί κι αν πέρασαν από τα μέρη αυτά, ο ελληνισμός θα παραμείνει για πάντα ζωντανός.
Συνοδοιπόρος σε αυτό το ταξίδι ήταν η ξεναγός και αρχαιολόγος κ. Μαρία Τσαμπανίδου, με καταγωγή από τη Πόλη, η οποία δεν μετέφερε απλά ιστορικές γνώσεις και καταγραφές, αλλά ταξίδεψε όλη την αποστολή στο παρελθόν, κάνοντας τους χορευτές να δουν μέσα από τα μάτια των ανθρώπων που έζησαν, δημιούργησαν και θυσίασαν τη ζωή τους για τον ελληνισμό του σήμερα, κάνοντας μας όλους περήφανους για τις ρίζες μας.