ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΡΗΤΩΝ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
Την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011, ο Σύλλογος Κρητών Νέας Ιωνίας τέλεσε δοξολογία, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Νέας Ιωνίας, τιμώντας την επέτειο της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα , γεγονός που έγινε την 1η Δεκεμβρίου 1913.
Ακολούθως επίσημοι και παρευρισκόμενοι, πέρασαν απέναντι, στο Συνεδριακό Κέντρο Νέας Ιωνίας, όπου θα υπήρχε πανηγυρική εκδήλωση μνήμης.
Πολλές και σημαντικές παρουσίες
Παρευρέθησαν ο Δήμαρχος της Νέας Ιωνίας κ. Ηρακλής Γκότσης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος Αττικής κ. Γιώργος Καστρινάκης, ο Περιφερειακός Σύμβουλος κ. Κωνσταντίνος Κανελλάκης, ο επικεφαλής της μείζονος Αντιπολίτευσης κ. Παναγιώτης Μανούρης, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Κρητικών Συλλόγων κ. Μανώλης Πατεράκης, ο Δημοτικός Σύμβουλος κ. Γιάννης Γλυνός, ο Δημοτικός Σύμβουλος και Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Νέας Ιωνίας κ. Γιάννης Λαζαρίδης, η Δημοτική Σύμβουλος κ. Δέσποινα Θωμαίδου , από τον Σύλλογο Κρητών Νέας Ιωνίας οι Επίτιμοι Πρόεδροι κ. κ. Ελπίς Πελεκανάκης και Νικηφόρος Μανωλουδάκης, από τον Σύλλογο Κρητών Βρηλισίων ο Πρόεδρος κ. Πανακάκης, από τον Σύλλογο Κρητών Γαλατσίου – Λαμπρινής ο Πρόεδρος κ. Παύλος Δερμενάκης, από τον Σύλλογο Σελλιανών Χανίων ο Πρόεδρος κ. Νίκος Καντεράκης, από τον Σύλλογο Τζερμιαδιανών «Ο ΚΡΟΝΟΣ» ο Πρόεδρος κ. Χαρίλαος Στρατής, από την Πολιτιστική Ένωση «Η ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ», ο Αντιπρόεδρος κ. Χασάπης Ευθύμιος, από τον Σύλλογο Ηπειρωτών Νέας Ιωνίας «ΑΠΕΙΡΟΣ ΓΑΙΑ» ο Πρόεδρος κ. Γιάννης Γεωργαλής, από τον Αθλητικό και Γυμναστικό Σύλλογο Νέας Ιωνίας «Η ΑΝΑΤΟΛΗ» ο Πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Τσαγκαράκης, από τον Σύλλογο Βετράνων ποδοσφαιριστών Δήμου Νέας Ιωνίας ο Πρόεδρος κ. Γεώργιος Ουσταμπασίδης, από τον Σύλλογο Φίλων Στέλιου Καζαντζίδη «Ζέφυρος» η Πρόεδρος κ. Μαίρη Αρώνη από τον «ΠΥΡΗΝΑ Ε.Γ.Ε.» η Πρόεδρος κ. Λέλα Μπανούση, από τον Σύνδεσμο Αλαγιωτών Νέας Ιωνίας και Περιχώρων ο Πρόεδρος κ. Κωνσταντίνος Τσοπανάκης, από την Ένωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων ο Πρόεδρος κ. Χρήστος Σταθόπουλος, από τον Α. Ο. Περισσού ο Πρόεδρος κ. Χρήστος Σταθόπουλος, η εκδότρια των Παγκρητίων Νέων κ. Φωφώ Ζουλάκη , από την εφημερίδα Χτύπο ο κ. Αθανάσιος Μποδάκος, και η κ. Αγγελάκη, Διευθύντρια του 4ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ιωνίας.
Έναρξη τελετουργικού
Το τελετουργικό ξεκίνησε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Νέας Ιωνίας κ. Μανώλης Στρατής, ο οποίος αναφέρθηκε στην αιτία της εκδήλωσης, στους επώνυμους που παρευρίσκοντο και τέλος κάλεσε τον Εκπαιδευτικό κ. Ματθαίο Βαβουράκη να εκφωνήσει τον πανηγυρικό της ημέρας.
Η ομιλία του κ. Βαβουράκη
Ο Ομιλητής κ. Βαβουράκης ξεκίνησε την ομιλία του, λέγοντας ότι την 1η Δεκεμβρίου 1913, (ημέρα της επίσημης ανακήρυξης της Ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα), «… ο πόθος της Ένωσης που πληρώνεται με σκληρούς αγώνες και ποτίζεται με ποταμούς αιμάτων, γίνεται επιτέλους πραγματικότητα…».
Αναφέρει ιστορικά τους κατακτητές του νησιού, καταλήγοντας στα δεινά της κατοχής από τους Τούρκους, (1669 – 1898) και το ηφαίστειο των Κρητικών εξεγέρσεων – επαναστάσεων εναντίον τους, που μετουσιώνουν τρείς λέξεις «ομοούσιες» καθώς λέει, «Ελευθερία – Θάνατος – Ένωση».
Ο ομιλητής συνέχισε, προσπαθώντας να δώσει το ιστορικό φόντο των Κρητικών Επαναστάσεων που οδήγησαν στην 1η Δεκεμβρίου 1913, ξεκινώντας από τις επαναστάσεις του 1692, υποκινούμενη από τους Ενετούς και τον Δασκαλογιάννη το 1770, υποκινούμενη από τους Ρώσους για να ακολουθήσει το βάπτισμα της Μεγάλης Επανάστασης του 1821, στην οποία αναφέρεται αρκετά λεπτομερώς, όπως και τα στάδια της, καταλήγοντας στο Πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830, σύμφωνα με το οποίο η Κρήτη δίδεται στην απόλυτη δικαιοδοσία του Σουλτάνου ο οποίος την παραχωρεί στην τιμή των 21 εκατομμυρίων γροσίων, στον Μεχμέτ Αλή, της Αιγύπτου , σαν αντίτιμο των αιγυπτιακών υπηρεσιών στον Σουλτάνο, κατά την διάρκεια της Μεγάλης Επανάστασης.
Το 1840, όπως αναφέρει η Κρήτη με την συνθήκη του Λονδίνου αποδίδεται και πάλι στον Σουλτάνο και γι’ απάντηση οι Κρητικοί επαναστατούν το 1841 που είχε άδοξο τέλος.
Το 1856, με τη Συνθήκη των Παρισίων και την έκδοση του σουλτανικού διατάγματος του Χατι-ι- Χαιμαγιάν, με το οποίο παραχωρούσαν προνόμια στους χριστιανικούς υπηκόους, τα οποία όμως στο πέρασμα των χρόνων συνειδητά παραβιάζονταν από τον επικυρίαρχο.
Αποκορύφωμα αυτών των παραβιάσεων, αποτελεί η έκρηξη της Επανάστασης του 1866 με αίτημα την Ένωση με τη Μητέρα Πατρίδα και φωτοστέφανο της το ολοκαύτωμα του Αρκαδίου, στο οποίο ο ομιλητής αναφέρεται ιδιαιτέρως, αλλά και στη «… γιγαντομαχία του Λασιθίου το 1867 …».
Απόρροια της επανάστασης του 1866 – 1868 είναι ο « Οργανικός Νόμος», που παραχωρείται από τον Σουλτάνο, μετά από διπλωματική πίεση, σύμφωνα με τον οποίο η Κρήτη ονομάζεται Γενική Διοίκηση, με Διοικητή που ορίζεται από τον Σουλτάνο, με δύο Συμβούλους ένα Χριστιανό και ένα Μουσουλμάνο.
Με τον νόμο αυτό διοικείται η Κρήτη έως το 1877, οπότε μετά από συνειδητές παραβιάσεις του Οργανικού Νόμου από τους Τούρκους, με αφορμή την έκρηξη του Ρωσοτουρκικού πολέμου, οι Κρητικοί επαναστατούν και πάλι.
Η Επανάσταση αυτή κλείνει με την υπογραφή της Σύμβασης της Χαλέπας το 1878, η οποία είναι ο νέος Καταστατικός Χάρτης της Κρήτης.
Το 1889 ξεσπά νέα επανάσταση με αίτημα την Ένωση με την Ελλάδα.
Μετά την κατάπνιξη της, ανακαλούνται όλα τα προνόμια της Σύμβασης της Χαλέπας από τους Τούρκους που επιβάλλουν βίαια μέτρα καταστολής, περιορισμών και βαριάς φορολογίας, ώστε το1895 οι Κρητικοί να επαναστατήσουν για μια φορά ακόμα. Τότε οι Μεγάλες Δυνάμεις, «πιεζόμενες», από τις βιαιότητες των Τούρκων, μεσολαβούν διπλωματικά ώστε η Κρήτη να λάβει οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια με Χριστιανό Διοικητή. Σφαγές χριστιανών στα Χανιά το 1897, οδηγούν σε νέα επανάσταση με αίτημα την Ένωση και ελληνικό εκστρατευτικό Σώμα υπό τον συνταγματάρχη Τιμολέοντα Βάσσο, το οποίο ανακαλείται από την Ελλάδα μετά τον άτυχο πόλεμο του 1897, ωστόσο η επανάσταση «ζει» έως το 1898 με αποτέλεσμα την απελευθέρωση της Κρήτης από τον Τουρκικό ζυγό.
Οι πρεσβευτές Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας, και Ιταλίας ζητούν από τον βασιλιά της Ελλάδας Γεώργιο να εγκρίνει τον διορισμό του Πρίγκιπα Γεωργίου, ως Ύπατου Αρμοστή των Μεγάλων Δυνάμεων στο νησί, ο οποίος φθάνει στη Κρήτη στις 9 Δεκεμβρίου 1898 και εγκαθιδρύει την «Κρητική Πολιτεία»και οι Μεγάλες Δυνάμεις, θέτουν το νησί υπό την υψηλή προστασία τους.
Τα απολυταρχικά φρονήματα του Πρίγκιπα Γεωργίου όμως και το επίμαχο θέμα της Ένωσης, διχάζουν τον Ύπατο Αρμοστή με τον Σύμβουλο της Δικαιοσύνης Ελευθέριο Βενιζέλο.
Η σύγκρουση των δύο ανδρών οδηγεί στην Επανάσταση του Θερίσου από τον δεύτερο, (10 Μαρτίου 1905), που κηρύσσει την Ένωση με την Ελλάδα. Ο πρίγκιπας Γεώργιος παραιτείται και αναλαμβάνει ο Αλέξανδρος Ζαΐμης θεσπίζοντας νέο, πιο φιλελεύθερο, Σύνταγμα στο νησί, το 1896. Το φθινόπωρο του 1898, απόντος του Ζαΐμη, Παγκρήτιο συγκέντρωση βάζει «τέλος» στην Κρητική Πολιτεία και κηρύσσει την Ένωση με την Ελλάδα, υψώνοντας την Ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκά των Χανίων.
Οι Τούρκοι απαιτούν να κατέβει η σημαία και άγημα Ευρωπαίων στρατιωτών βομβαρδίζει τον ιστό της αποκόπτοντας τον για να περάσει στην Ιστορία εκείνη η μέρα , ο «ανθρώπινος» ιστός του Κρητικού επαναστάτη.
Το 1911, ο Ελευθέριος Βενιζέλος αρνείται την είσοδο Κρητών βουλευτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για στρατηγικούς λόγους, είσοδος που πανηγυρικά πραγματοποιείται το 1912.
Την ίδια χρονιά όμως, με την έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων, μεσολάβησε η αποστολή του Στέφανου Δραγούμη στο νησί, ο οποίος ανέλαβε στο όνομα του Βασιλιά των Ελλήνων την Διοίκηση του.
Μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους (την 1η Δεκεμβρίου 1913) ο Σουλτάνος παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα επικυριαρχίας στην Κρήτη για να ακολουθήσει την 1η Δεκεμβρίου 1913 παρουσία του Βασιλιά Κωνσταντίνου και του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου , η ύψωση της Ελληνικής σημαίας στο Φρούριο των Χανίων Φιρκά. Η Ένωση ήταν πλέον γεγονός, και η δικαίωση των αγώνων και των αιμάτων των Κρητών μέσα από τους αιώνες, ήταν πλέον πραγματικότητα, λέγοντας ότι οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και η αποκατάσταση των Προσφύγων, μας δίνουν λαμπρά παραδείγματα εξόδου από κρίσεις.
Κλείνοντας ο ομιλητής, αναφέρθηκε η ύπουλη κίνηση για την δήθεν αυτονομία της Κρήτης σήμερα καταγγέλλοντας τους ανιστόρητους τοπικιστές ως όργανα ξένων κέντρων και προπαγάνδας, έχοντας φόντο την Τουρκία.
Κατά την διάρκεια της ομιλίας προβλήθηκαν εικόνες ντοκουμέντα και μικρής διάρκειας video με το θέμα της ημέρας.
Μετά το πέρας της ομιλίας ο Πρόεδρος του Συλλόγου Κρητών Βριλησσίων κ. Πανακάκης ανέφερε με ιστορικές λεπτομέρειες, το χρονικό της αλησμόνητης εκείνης ημέρας και έκλεισε την αναφορά του μέσα σε θερμά χειροκροτήματα.
Η ώρα του χορού
Επειδή οι κρητικοί εκφράζονται με τον χορό το χορευτικό συγκρότημα του Συλλόγου έδωσε απάντηση σε κάθε απορία των παρευρισκόμενων όπως είπε ο Πρόεδρος χορεύοντας συρτό, πηδηχτό, πεντοζάλη, και ανωγιανό.
Ακολούθησε παραδοσιακό κέρασμα, στου εξωτερικούς χώρους του Συνεδριακού Κέντρου Νέας Ιωνίας, και όλοι οι παρευρισκόμενοι χαρούμενοι για αυτή την εορταστική «μετάληψη», δοκίμασαν τα «καλιτσούνια» και τίμησαν τη «τσικουδιά» που τους πρόσφεραν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Κρητών Νέας Ιωνίας.
Ο Σύλλογος και το Διοικητικό Συμβούλιο ευχαριστεί από τον Δήμο Νέας Ιωνίας την κ. Νάντια Φουρτούνα, την συνεργάτιδα του κ. Μ. Βαβουράκη κ. Αγγελάκη, Διευθύντρια του 4ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ιωνίας και τον κ. Παν. Σουτζόγλου για την βοήθεια που παρείχαν για την πραγματοποίηση της εκδήλωσης.
