Νέα παρέμβαση από την Λυκόβρυση – Πεύκη 2020
Έχουμε πολλές φορές επισημάνει ότι η σύγχρονη Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει επιφορτιστεί με πάρα πολλές αρμοδιότητες και καθήκοντα, που την καθιστούν ίσως το σημαντικότερο θεσμό λειτουργίας του κοινωνικού ιστού. Σε πρωτοβάθμιο επίπεδο οι δομές της προσφέρουν πολύ αξιόλογο έργο σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής και δραστηριότητας. Όλα αυτά απαιτούν οργάνωση, σωστό και αποτελεσματικό management, μα προ πάντων στόχους και όραμα σε κάθε επίπεδο της διοικητικής της ιεραρχίας.
Συνηθίσαμε χρόνια τώρα να ζητούμε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση καθαρές πόλεις, αποτελεσματικές δομές υγείας, λειτουργικά σχολικά συγκροτήματα, κοινωνική μέριμνα, τοπικές συγκοινωνίες, πολιτισμό. Εστιάζουμε τις απαιτήσεις μας από τους Δήμους στη βελτίωση της καθημερινότητάς μας που αυτή εξειδικεύεται σε πάρα πολλές δράσεις και εφικτούς ή πολλές φορές σε ανέφικτους στόχους, έξω δηλαδή από τις δυνατότητές τους. Πάντα ζητούμε και πάντα απαιτούμε ακατάπαυστα. Και καλά κάνουμε.
Θα θέλαμε όμως, στις γραμμές αυτές που γράφονται, να προσθέσουμε μια απαίτηση ή μια επισήμανση που ξεφεύγει από τις τετριμμένες και συνηθισμένες απαιτήσεις. Είναι η μέριμνα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την ανήμπορη τρίτη ηλικία που ειδικά στις μέρες μας δοκιμάζεται σκληρά και μερικές φορές αμείλικτα! Φροντίζουμε για παράδειγμα για την σωστή λειτουργία των Παιδικών ή των Βρεφονηπιακών Σταθμών, όπου αυτοί υπάρχουν, παροτρύνοντας τους Τοπικούς Άρχοντες να μεριμνούν για την επαύξησή τους ή την αποτελεσματικότερη παροχή των υπηρεσιών τους και μάλλον αδιαφορούμε για τους απόμαχους της ζωής και μάλιστα αυτούς που δηλώνουν πως δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν.
Θεωρούμε πως έχει ωριμάσει σαν σκέψη η μέριμνα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση της αδύναμης τρίτης ηλικίας η οποία πια δεν έχει τη δύναμη δυναμικών διεκδικήσεων ή αποτελεσματικών παρεμβάσεων προς την Πολιτεία, ζώντας τις περισσότερες φορές κάτω από το θεσμικό όριο της φτώχιας. Και οι περιπτώσεις αυτές δυστυχώς πληθαίνουν στη σημερινή ανάλγητη εποχή που ζούμε.
Για το λόγο αυτό θεωρούμε ως άμεση και επιτακτική ανάγκη τη δημιουργία δομών γήρατος και από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, προσφέροντας οργανωμένες ανακουφιστικές υπηρεσίες ζωής και επιβίωσης προς αυτούς τους συμπολίτες μας, που αθόρυβα σηκώνουν το σταυρό του μαρτυρίου τους βιώνοντας την εξουθενωτική τους μοναξιά αλλά και την κοινωνική τους εγκατάλειψη.
Πιστεύουμε ακράδαντα πως η κοινωνική αυτή προσφορά από την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι για την εποχή μας πρωτοποριακή, επαναστατική θα λέγαμε, μα προ πάντων ένδειξη ουσιαστικής μέριμνας και βοήθειας προς την τρίτη ηλικία, αυτή ειδικά που σήμερα δοκιμάζεται σκληρά από κάθε άποψη.
Ευχόμαστε ολόψυχα οι προτάσεις μας αυτές να υιοθετηθούν από τους μεγαλοσχήμονες όλων των Δήμων και να αποδείξουν πως η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπορεί, κάτω βέβαια από θυσίες και σωστό προγραμματισμό, να ανταποκριθεί και σε αυτή την κοινωνική πρόκληση η οποία έχει λάβει διαστάσεις μεγάλου κοινωνικού προβλήματος.
Το ευχόμαστε ολόψυχα και αναμένουμε τις πρωτοβουλίες τους. Είναι πια μια συγκλονιστική απαίτηση των σύγχρονων καιρών μας. ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.
