Η πανδημία εξαιτίας του κορονοϊού αναδεικνύει το βάρβαρο χαρακτήρα του καπιταλισμού. Στο βωμό του κέρδους και της καπιταλιστικής ανάπτυξης θυσιάζονται εκατομμύρια ανθρώπων που στοιβάζονται σε μολυσμένες μεγαλουπόλεις, που και ζουν υπό το καθεστώς του άγχους και της ανασφάλειας. Οι ελεύθεροι χώροι περιορίζονται και εμπορευματοποιούνται, το περιβάλλον λεηλατείται, τα δημόσια αγαθά η υγεία, η πρόνοια, η παιδεία εγκαταλείπονται και ιδιωτικοποιούνται. Οι πρόσφυγες ζουν σε άθλια στρατόπεδα συγκέντρωσης χωρίς καμία προστασία και ασφάλεια.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. προχωρά όλη αυτή την περίοδο σε μέτρα στήριξης της εργοδοσίας σε βάρος των εργαζόμενων της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Πάγωμα συμβάσεων εργασίας σε επιχειρήσεις που αναστέλλουν τη λειτουργία τους και μαζί των εργοδοτικών υποχρεώσεων προς τους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία ενώ την ίδια στιγμή οι περίπου 700.000 εργαζόμενοι σε αυτές καλούνται να επιβιώσουν με 800 ευρώ για 45 μέρες. Οι απολύσεις εκτινάχθηκαν σε πάνω από 150.000 σε ένα μήνα, χωρίς να υπολογίζονται αυτές στον τουρισμό, εκ περιτροπής εργασία με έως 60% μείωση μισθών, τηλεργασία που ήρθε για να μείνει και καταργεί το διαχωρισμό ελεύθερου και εργάσιμου χρόνου.
Μετά και την τελευταία σύνοδο κορυφής της ΕΕ, έρχονται νέα μνημόνια, νέοι δανεισμοί ετοιμάζοντας αντιλαϊκά μέτρα για το κέρδος του κεφαλαίου. Μέσα σε συνθήκες καραντίνας, υπουργοί προωθούν νομοσχέδια και ρυθμίσεις που κλιμακώνουν την ασυδοσία των καπιταλιστών. Ο Χατζηδάκης περνάει από τη Βουλή νομοσχέδιο που καταστρέφει ότι απέμεινε από το περιβάλλον και η Κεραμέως προωθεί νομοσχέδιο ενάντια στη δημόσια και δωρεάν παιδεία.
Αυτή η πολιτική της κυβέρνησης έχει την πλήρη συναίνεση της αντιπολίτευσης ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ που μαζί ψήφισαν μνημόνια, διαχειρίστηκαν και υλοποίησαν μέτρα σφαγιασμού των εργαζομένων και των δημόσιων αγαθών. Έχει την πλήρη στήριξη του των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ που έχουν «κατεβάσει ρολά» και καλλιεργούν το κλίμα της “εθνικής ομοψυχίας”.
Στην αντίπερα όχθη οι μαχόμενες δυνάμεις του εργατικού κινήματος μπήκαν μπροστά στη μάχη της υπεράσπισης των εργατικών, συνδικαλιστικών και πολιτικών δικαιωμάτων, χωρίς αναβολή.
Στη φετινή εργατική Πρωτομαγιά αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο πως ο λαός μπορεί να σωθεί μόνο από την εργατική τάξη. Οι εργαζόμενοι στην υγεία, στους δήμους, στα κάτεργα του ιδιωτικού τομέα super-markets, στον επισιτισμό, στις τηλεπικοινωνίες, στην ενέργεια κλπ που ζουν με χαμηλούς μισθούς, με εντατικοποιημένη και ελαστική εργασία είναι αυτοί που κράτησαν την κοινωνία όρθια και όχι τα golden boys, οι τραπεζίτες και το κεφάλαιο. Οι εργαζόμενοι κρατάνε τη κοινωνία όρθια και ο κόσμος αυτός θα γίνει δικός τους.
Η φετινή Πρωτομαγιά έρχεται ως συνέχεια των αγώνων και σηματοδοτεί σταθμό στις νέες σκληρές ταξικές συγκρούσεις και μήνυμα ταξικής ενότητας για να μην πληρώσουν οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, η νεολαία, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες την νέα κρίση.
Η 1η Μάη δεν είναι αργία είναι απεργία. – Όλοι στις συγκεντρώσεις και πορείες στην 1η του Μάη.