Ο κ. Τσίπρας στην άνευρη και κάπως πένθιμη εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, όπου παρουσίασε μια όψιμη και κακοχωνεμένη αντιγραφή των θέσεων της Νέας Δημοκρατίας δεσμεύθηκε ότι η νέα τετραετία του ΣΥΡΙΖΑ (κάτι που γνωρίζει καλά ότι ανάγεται στην σφαίρα του φανταστικού) θα αφιερωθεί «στην εμβάθυνση της νέας οικονομικής πολιτικής που ξεκίνησε την επομένη της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018».
Η χρήση της λέξης «εμβάθυνση» από την πλευρά του ίσως ήταν η μόνη ειλικρινής και εύστοχη στιγμή της παρουσίασης του προγράμματος. Στ’ αλήθεια, ο λάκκος μέσα στον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ έσπρωξε την ελληνική οικονομία ήταν βαθύς και μια νέα τετραετία ιδεοληψιών και «ταξικής» πάλης εναντίον της μεσαίας τάξης θα τον καταστήσει ακόμα βαθύτερο.
Πέρα, όμως, από το ιλαρό μέρος της υπόθεσης υπάρχει και το εξαιρετικά σοβαρό και κατεπείγον. Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει να σοβαρευτεί ο κ. Τσίπρας, να σταματήσουν να πολεμούν τη μεσαία τάξη τα στελέχη του (με πρώτο και μαχητικότερο τον υπουργό Οικονομικών κ. Τσακαλώτο) και να καταλήξουν αν θέλουν η χώρα να γίνει μια σύγχρονη οικονομική δύναμη στα ευρωπαϊκά πρότυπα ή μια λατινοαμερικανική φαβέλα με μια εξαθλιωμένη κοινωνία που θα περιμένει μια στο τόσο την κυβερνητική ελεημοσύνη.
Είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κάποιος τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του κ. Τσίπρα και τις δηλώσεις του, που αλληλοαναιρούνται εντός εικοσιτετραώρου. Είναι εύκολο όμως να καταγράψεις κανείς πόσο έχει διαλύσει τις οικονομίες επιχειρήσεων και νοικοκυριών με τη φοροκαταιγίδα που έχει εξαπολύσει από το 2015 κι έπειτα.
Η Νέα Δημοκρατία έχει καταγράψει έναν προς έναν τους νέους φόρους που έχει επιβάλει ο «φιλολαϊκός» ΣΥΡΙΖΑ από το 2015 μέχρι σήμερα. Ενδεικτικά αύξησε τον ΦΠΑ από 23% στο 24%, καθώς και τον συντελεστή φορολόγησης των μερισμάτων από 10% στο 15%. Επίσης, αύξησε τους συντελεστές του συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ και τους συντελεστές για τον υπολογισμό του ΕΝΦΙΑ στα οικόπεδα. Ακόμη, αύξησε τον φόρο στην αμόλυβδη στο ντίζελ κίνησης, στο υγραέριο κίνησης και το πετρέλαιο θέρμανσης. Επέβαλε φόρους και τέλη ακόμα και για σταθερή τηλεφωνία και internet, επιβλήθηκε ΕΦΚ στο κρασί, ο ίδιος φόρος, μάλιστα, αυξήθηκε στα οινοπνευματώδη ποτά και τα τσιγάρα.
Είναι ενδιαφέρουσα «τεχνική» επικοινωνίας η προπαγάνδα αλλά δεν ωφελεί το κοινωνικό σύνολο. Παραμορφώνει την πραγματικότητα, ωραιοποιεί την ασχήμια και ασχημαίνει ό,τι είναι όμορφο. Αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να εξάγουμε χρήσιμα και ασφαλή συμπεράσματα για κάθε πτυχή του βίου μας, ιδιωτικού και δημοσίου είναι η εξέταση των πεπραγμένων – και τα προαναφερθέντα πεπραγμένα της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν βελτίωσαν την ελληνική οικονομία αλλά την έφεραν στο χείλος της ολοκληρωτικής καταστροφής.
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ έπνιξαν την μεσαία τάξη στην υπερφορολόγηση και αυτή δεν θα τους το συγχωρήσει.