Συστηματικές οι επισκέψεις μαθητών στο ΠΠΙΕΔ στη Νέα Φιλαδέλφεια
Είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο ρεπορτάζ μας ότι η νέα διοίκηση του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Ιδρύματος Ελληνισμού της Διασποράς (ΠΠΙΕΔ) του δήμου Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας έχει αποφασίσει να προχωρήσει στο «άνοιγμα» του Μουσείου Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου» (που στεγάζεται στο ΠΠΙΕΔ) στους μαθητές.
Προς αυτήν την κατεύθυνση το Μουσείο υποδέχτηκε μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Άνω Λιοσίων και στην ενημερωτική ανακοίνωση που απέστειλαν από το ΠΠΙΕΔ συνδέουν αυτήν την επίσκεψη με την 20η Νοεμβρίου 1989, όπου υπεγράφη η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και συγκεκριμένα αναφέρει: «Σαν σήμερα, στις 20 Νοεμβρίου 1989, υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, της οποίας τα 54 άρθρα καλύπτουν όλα τα δικαιώματα των παιδιών που χωρίζονται σε τέσσερις τομείς:
Δικαιώματα Επιβίωσης
Δικαιώματα Ανάπτυξης
Δικαιώματα Προστασίας
Δικαιώματα Συμμετοχής
Παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας, εκατομμύρια παιδιά υποφέρουν από τη φτώχεια, στερούνται σχολικής εκπαίδευσης, υφίστανται τις συνέπειες πολέμων και κάθε μορφής βίας.
Τα παιδιά της σημερινής Ελλάδας βιώνουν συνθήκες οικονομικής ανέχειας, η πλειοψηφία των οικογενειών έχει χτυπηθεί από την ανεργία και την καταστρατήγηση δημόσιων κοινωνικών αγαθών, όπως είναι η Δημόσια Υγεία και Παιδεία.
Σήμερα, 20 Νοεμβρίου 2014, υποδεχθήκαμε στο Παγκόσμιο Πολιτιστικό Ίδρυμα Ελληνισμού της Διασποράς 60 μαθητές της ΣΤ’ Δημοτικού του 1ου Δημοτικού Σχολείου Άνω Λιοσίων. Οι μαθητές ξεναγήθηκαν από την Αντιπρόεδρο του Ιδρύματος, κα Ευτυχία Παπαλουκά, τόσο στη μόνιμη έκθεση του Μουσείου Μικρασιατικού Ελληνισμού «Φιλιώ Χαϊδεμένου» όσο και στη φωτογραφική έκθεση της Βούλας Παπαϊωάννου, που αφορά στις συνθήκες της ζωής των Αθηναίων την περίοδο της κατοχής.
Η συζήτηση με τους μαθητές που ακολούθησε είχε ως αντικείμενο τη σύνδεση του ξεριζωμού του 1922 και της κατοχής του 1940 – 1944 με τις αντίστοιχες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες που βιώνουν σήμερα λαοί σε διάφορα μέρη του κόσμου και ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε από τους ίδιους τους μαθητές στο πώς εισπράττουν παιδιά της ηλικίας τους τις συνέπειες πολιτικών και γεωστρατηγικών αποφάσεων των «μεγάλων», των κυβερνώντων.»