“Αγώνας για δημόσια και δωρεάν Παιδεία για όλους σε ασφαλή σχολεία”
22.000 κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία, «χτύπημα» στην παράλληλη στήριξη, Τράπεζα Θεμάτων και «κόφτης» της ΕΒΕ, αφημένη στην τύχη της η σχολική στέγη.
Με τους παραπάνω τίτλους θα μπορούσε να περιγραφεί η κατάσταση στην εκπαίδευση στην Ελλάδα. Για άλλη μια χρονιά τα σχολεία ανοίγουν με χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις και με «ομηρία» των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, τη στιγμή που υπάρχει ανάγκη για μόνιμο προσωπικό. Σε αυτό ο νέος υπουργός Παιδείας Κ. Πιερρακάκης θέλει να προσθέσει και τον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ βάζοντας άλλο ένα εμπόδιο στους εκπαιδευτικούς μετά το προσοντολόγιο του Γαβρόγλου.
Οι μαθητές/τριες από τη μεριά τους έρχονται αντιμέτωποι με ένα σχολείο «εξεταστικό κέντρο». Η Τράπεζα Θεμάτων, ο «κόφτης» της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής, που κάθε χρόνο αφήνει εκτός πανεπιστημίων πάνω από 20.000 παιδιά, οι εξετάσεις κατηγιοροποίησης PISA και φυσικά οι πανελλήνιες εξετάσεις διαμορφώνουν μια πολύ δύσκολη καθημερινότητα. Σε ένα πολύ ασφυκτικό πλαίσιο, στο οποίο καταπιέζονται η προσωπική έκφραση, η δημιουργικότητα και η κριτική σκέψη, τα παιδιά μαθαίνουν να κυνηγούν την «καριέρα» και τα «επαγγέλματα του μέλλοντος», σε μια διαρκή συνθήκη ανταγωνισμού και αξιολόγησης.
Ταυτόχρονα, κυβέρνηση και ΥΠΑΙΘ, εφαρμόζοντας τις κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ, μέσω της αξιολόγησης και των εξετάσεων PISA, προωθούν την κατηγοριοποίηση των σχολείων, τη μείωση της χρηματοδότησης και ως εκ τούτου την περαιτέρω απαξίωση και υποβάθμιση τους. Φέτος, για άλλη μία χρονιά, η σχολική χρονιά ξεκινάει με το κλείσιμο και τη συγχώνευση περίπου 200 σχολείων και νηπιαγωγείων.
Τραγική είναι η κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι σχολικές μονάδες στον Δήμο μας. Οι εικόνες των τελευταίων χρόνων στο Δήμο Ηρακλείου είναι χαρακτηριστικές. Πτώσεις σοβάδων στο 1ο και το 6ο Δημοτικό, κατάρρευση του στεγάστρου στο 1ο Γυμνάσιο, αλλά και πτώση παραθύρου μετά την επισκευή παλαιάς πτέρυγας, σχολεία εργοτάξια (βλ. 5ο Δημοτικό), αίθουσες κοντέινερς στο 7ο Νηπιαγωγείο και το 4ο Δημοτικό, είναι μόνο μερικά από τα «αξιοσημείωτα» της τελευταίας τετραετίας της δημοτικής αρχής του Ν. Μπάμπαλου. Στη γενική εικόνα μπορεί να προστεθεί η έλλειψη προσωπικού καθαριότητας, οι ελλείψεις σε αναλώσιμα για την καθαριότητα, τα κατεστραμμένα γήπεδα στα σχολεία, τα προβλήματα στους προαύλιους χώρους, με τραυματισμούς παιδιών, η ανάγκη μονώσεων κλπ.
Η Δημοτική Αρχή, απέναντι σε όλα αυτά, παρουσιάζει τα βαψίματα και την ενεργειακή αναβάθμιση ως «ουσιαστικές παρεμβάσεις» στα σχολεία. Αρκείται σε πρωτοβάθμιους προσεισμικούς ελέγχους (με το μάτι δηλαδή) επισημαίνοντας πως το επόμενο διάστημα 3-4 σχολεία θα χρειαστεί να προβούν σε δευτέρου βαθμού ελέγχους αφήνοντας την ασφάλεια καθηγητών μαθητών και γονέων στα θολά νερά της αβεβαιότητας. Από την άλλη αναφέρεται στην έλλειψη χρηματοδότησης από το κράτος, τη στιγμή που εναγκαλίζεται με υπουργούς και βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας σε κάθε ευκαιρία χωρίς φυσικά να θέτει καμία διεκδίκηση στο τραπέζι. Ο ίδιος ο Δήμαρχος φτάνει στο σημείο, μάλιστα, να κάνει λεκτικές επιθέσεις στα Σωματεία των καθηγητών και στους συλλόγους γονέων, επειδή φαίνεται δεν βλέπουν το… «έργο» του στα σχολεία.
Η παράταξη του Γ. Παπαδημητρίου, στο τελευταίο Δημοτικό Συμβούλιο πριν τις επικείμενες εκλογές, ουσιαστικά, δεν έκανε ούτε κριτική αλλά ούτε παρουσίασε δικό της σχέδιο για το πώς θα αντιμετωπίσει τα πολλαπλά προβλήματα στα σχολεία ομολογώντας άθελα της ότι και αυτοί αποτελούν συνεχιστές και διαχειριστές της ίδιας πολιτικής που αφήνει τα σχολεία στο έλεος των σεισμών, σε προκάτ κατασκευές και σε παλιά κακοδιατηρημένα σχολικά συγκροτήματα. Εξάλλου, είναι δέσμια και αυτή της κυβέρνησης, αποκρύπτοντας τον πυρήνα του προβλήματος δηλαδή, την πολιτική ιδιωτικοποίησης της παιδείας, μέσω της λογικής του «κόστους-οφέλους».
Σε αντίστοιχη λογική κινήθηκε και η μετριοπαθής κριτική της παράταξης του Κ. Κουτρούλη που ενώ αναγνώρισε τα προβλήματα αρκέστηκε σε μερική κριτική χωρίς να θίξει τον πυρήνα του προβλήματος και χωρίς να αναδείξει τις πολιτικές εκείνες που βάζουν σε πρώτο πλάνο τα κέρδη και όχι τις ανάγκες των παιδιών και των εκπαιδευτικών.
Η Κόκκινη Ρωγμή προτάσσει την ανάγκη ανάδειξης ενός πανεκπαιδευτικού κινήματος που θα διεκδικήσει και θα επιβάλλει δημόσια δωρεάν παιδεία και σχολεία στο ύψος των αναγκών μας. Για ένα σχολείο χωρίς ταξικούς αποκλεισμούς, που θα προάγει την κριτική σκέψη και τη δημιουργικότητα σε σχολικά κτίρια σύγχρονα και ασφαλή.
Συντασσόμενοι με τις διεκδικήσεις μαθητών, καθηγητών και γονέων:
– Αντισεισμικούς ελέγχους σε όλα τα σχολεία (Πρωτοβάθμιους και δευτεροβάθμιους). Πυρασφάλεια και αντιπλημμυρικά έργα.
– Συντήρηση των υπαρχόντων κτιρίων και κατασκευή νέων σύγχρονων σχολικών μονάδων. Τα σχολεία του Ηρακλείου είναι παμπάλαια.
– Προσβασιμότητα σε όλα τα σχολεία.
– Μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών. Μονιμοποίηση των αναπληρωτών. Κάλυψη όλων κενών.
– Μέχρι 15 παιδιά σε κάθε σχολική αίθουσα.
– Μαζικές προσλήψεις εκπαιδευτικών στην παράλληλη στήριξη.
– Κατάργηση της τράπεζας θεμάτων και της ΕΒΕ. Μπλοκάρισμα των εξετάσεων PISA και της αξιολόγησης.
-Εκπαίδευση δημόσια και δωρεάν, ενάντια στην εμπορευματοποίηση. Ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
– Λεφτά για την παιδεία και όχι για πολεμικούς εξοπλισμούς
