Και όμως …. υπάρχει ΑΝΘΡΩΠΙΑ
Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε είναι πολύ σπάνιο να συναντήσει κανείς κάποιον συνάνθρωπό του, να του μιλήσει, να συζητήσει μαζί του και κυρίως να τον εμπιστευτεί.
Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που είναι δυστυχώς πολύ λίγες.
Συνάντησα μια Κυρία, με όλη τη σημασία της λέξης. Στην ίδια πολυκατοικία για τουλάχιστον 30 χρόνια στην περιοχή της Νέας Φιλαδέλφειας (συνοικία Ειρήνη). Τόσο εγώ όσο και οι υπόλοιποι συγκάτοικοι δε χρειάστηκε πολύ για να καταλάβουμε τι άνθρωπος είναι. «ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ». Αναφέρομαι φυσικά στην φίλη μας, στην Διαμαντούλα μας.
Απλή και συγχρόνως σπουδαία Κυρία. Χαρούμενη, ντυμένη πάντα κομψά και όμορφα. Ένας άνθρωπος γεμάτος καλοσύνη, χαμογελαστή, πρόθυμη να βοηθήσει όποιον τη χρειαζόταν.
Γεννήθηκε στην όμορφη Κρήτη και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο.
Σαν εκπαιδευτικός που ήταν δίδαξε πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και μετά σε σχολεία της πόλης μας της Νέας Φιλαδέλφειας, όπου εγκαταστάθηκε μόνιμα με την οικογένειά της.
Βοήθησε πολλά παιδιά στην πολυκατοικία μας να μελετήσουν μετά το σχολείο (κυρίως όσα δυσκολεύονταν).
Για μεγάλο χρονικό διάστημα απασχολούσε παιδάκια με ειδικές ανάγκες μαζί με άλλες κυρίες, ως εθελόντρια της Παιγνιοθήκης ΑμεΑ του Δήμου Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας.
Είχε μεγάλη αγάπη στα παιδιά και ήθελε να τα βλέπει χαρούμενα. «Ακούραστος άνθρωπος». Αγαπούσε και τους ανθρώπους και τους είχε εμπιστοσύνη.
Το τελευταίο διάστημα γύρισε στην ιδιαίτερη πατρίδα της. Εκεί έζησε κοντά σε ανθρώπους που την αγαπούσαν πολύ και είχε μεγάλη φροντίδα και αγάπη.
Πριν λίγες μέρες έφυγε από τη ζωή ήσυχα και με αξιοπρέπεια όπως της άξιζε…
Εγώ θέλω να την αποχαιρετήσω με μια μαντινάδα.
«Η καλοσύνη και η ανθρωπιά πάνε μαζί παρέα.
Εσύ τα είχες και τα δυό
Και ήσουνα Σπουδαία»
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΔΙΑΜΑΝΤΟΥΛΑ!