Από τον Φυσιολατρικό Όμιλο Νέας Ιωνίας
Πρωί – πρωί, όπως πάντα ξεκινούν οι εκδρομές μας, έτσι και τώρα 7.οο πρωί είμαστε στο λεωφορείο και παίρνουμε την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας για να πάμε στον Άγιο Κωνσταντίνο. Φτάνουμε πολύ νωρίς και έτσι πίνουμε το καφέ μας στην παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου περιμένοντας το ferry boat.
Ακριβώς όπως λέει το πρόγραμμα 9.30 επιβιβαζόμαστε. Το ταξίδι ήταν φανταστικό. Όλοι σκορπιστήκαμε στη πρύμνη και στη πλώρη του φέρι και απολαμβάναμε την τόσο ήρεμη θάλασσα και τον ήλιο που δεν τον έκρυβε ούτε ένα συννεφάκι. Γιατί τα λέω αυτά; γιατί οι καιρικές συνθήκες την προηγούμενη μέρα μας έλεγαν βροχές, καταιγίδες, και μεγάλα μποφόρ.
Ξεκινήσαμε με πολύ καλούς οιωνούς, γι αυτό είμαστε σίγουροι ότι θα περάσουμε όμορφα και ήρεμα. Έτσι και έγινε, σε μισή ώρα είμαστε στην παραλία του Αγίου Γεωργίου. Μας καλωσορίζει ο γραφικότατος ταβερνιάρης και από εκεί στο πούλμαν
για το γραφικό χωριό της Λιχάδας. Καταπράσινο με πανοραμική θέα τη δυτική παραλία της Βόρειας Εύβοιας.
Μόλις κατεβήκαμε από το πούλμαν ανεβήκαμε τα σκαλιά ης μοναδική εκκλησίας της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΛΙΧΑΔΑΣ. Ανάψαμε όλοι τα κεριά μας και όπως πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, ο Πρόεδρος μας (που έχει και το προσόν να ψέλνει πολύ ωραία) μαζί με τον παπά της εκκλησίας έψαλλαν το απολυτίκιο της Παναγίας. Ο Παπά μας μοίρασε στον καθένα μας τη Θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Λιχάδας, γιατί όπως μας είπε το συνηθίζει όταν έρχονται ξένοι στο χωριό και μάλιστα επισκέπτονται την εκκλησία.
Μετά από εκεί άλλοι, κάθισαν στο μοναδικό καφενεδάκι για ούζα ή καφέ και άλλοι περπάτησαν τα δρομάκια του χωριού με τις ανηφοριές και τις κατηφοριές. Μπαίνουμε πάλι στο πούλμαν και κατευθείαν στην παραλία της Λιχάδας το ΚΑΒΟ όπως το λένε οι ντόπιοι. Ο καιρός φανταστικός, κάναμε πεζοπορία περίπου μισή ώρα, με τον ήλιο να καίει και η θάλασσα ήρεμη όσο ποτέ, γιατί άραγε; μήπως επειδή ήταν ο Φυσιολατρικός της Ν. ΙΩΝΊΑΣ; Αν είχαμε μαγιό οπωσδήποτε θα κάναμε ένα φθινοπωρινό μπάνιο.
Ήρθε η ώρα του φαγητού, γυρνάμε πίσω στον Άγιο Γεώργιο και πάμε στην Ταβέρνα.
Πολύ καλό φαγητό και όπως πάντα το γλέντι που δεν μας λείπει. Μας έκανε εντύπωση η περιποίηση, το καλό και φρέσκο ψάρι και το σπιτικό γλυκό του κουταλιού, που ο γραφικός ταβερνιάρης, όπως είπα και πριν, μας προσέφερε μαζί με το κέφι του χορεύοντας μαζί μας.
Κάνουμε λίγες βόλτες για να χωνέψουμε και στις 4.οο φεύγουμε για Αιδηψώ. Μια Αιδηψώς πολύ διαφορετική από την καλοκαιρινή, ήσυχη, ήρεμη με λιγοστούς ανθρώπους στους δρόμους και στα μαγαζιά και με πολλά καταστήματα κλειστά. Ψάχναμε επί μισή ώρα λουκουμάδες, πολύ σπάνιο αγαθό για το φθινόπωρο, τελικά η επιμονή μας τα κατάφερε και βρήκαμε και φάγαμε.
Χορτασμένοι πια από πράσινο, γαλάζια θάλασσα, ηρεμία, φαγητό, γλέντι, τραγούδι ανέκδοτα από τον κ. Στέφανο τον Αρχηγό μας και φυσικά λουκουμάδες γυρνάμε στο τόπο της άφιξής μας γύρο στις 8.30 μ.μ.
Ήταν μια εκδρομή μονοήμερη που περάσαμε ευχάριστα χωρίς πάντα να πρέπει να δούμε κάτι αξιοθέατο ή κάποιο Μουσείο ή κάποιο Μοναστήρι. Η πάντα ευχάριστη και πρόθυμη υπαρχηγός μας, η Βάσω Τσοντάνογλου έβαλε και αυτή το λιθαράκι της για να περάσουμε τόσο όμορφα.
Καίτη Ευκλείδου
Μέλος Δ.Σ. ΦΟΝΙ
