Σοβαρές καταγγελίες μελών του ΚΑΠΗ Περισσού
Αυτά που συμβαίνουν στο ΚΑΠΗ Περισσού μας δημιουργούν ένταση και άγχος.
Κατά πρώτον ήταν η προσπάθεια να αλλάξουν ντε και καλά την παρούσα επιτροπή και να αναδείξουν καινούργια, πριν να λήξει η θητεία της που είναι το Σεπτέμβριο. Γιατί δήθεν κάποια μέλη, παλιά ή καινούργια, ζητούσαν επίμονα να πάρουν μέρος στην επιτροπή, για να κάνουν νέες προτάσεις. Τελικά απορρίφθηκε η πρόταση και η διαδικασία για νέα επιτροπή θα γίνει κανονικά το Σεπτέμβριο.
Άλλη πρόταση ήταν για την οικονομική συμμετοχή στην Αποκριάτικη γιορτή που θα γινόταν στο ΚΕΠ στις 26-2-2016, αίθουσα που πρόσφερε ο Δήμος στα ΚΑΠΗ για να κάνουν πιο άνετα τη γιορτή της Αποκριάς. Γι’ αυτό μας ζήτησαν να φέρουμε από το σπίτι μας φαγητό, για να γίνει πιο πλούσιο το γεύμα που πρόσφερε στο ΚΑΠΗ από το εσωτερικό ταμείο, δηλαδή με τα λεφτά που μαζεύουμε εμείς. Να σημειωθεί εδώ ότι ο Δήμος προσφέρει μόνο την αίθουσα.
Εμείς διαφωνούμε και σ’ αυτό. Αυτά πρέπει να γίνονται στο δικό μας χώρο και όχι σε ξένο και απρόσωπο. Το πιο τραβηγμένο είναι ότι επέβαλαν είσοδο 1 ευρώ κατ’ άτομο.
Ο Περισσός είχε την τύχη να απαλλαγεί από το μικρό αυτό χαράτσι, γιατί, όπως ακούστηκε, η κα Παπαπαύλου, κοινωνική λειτουργός του 4ου ΚΑΠΗ, ξέχασε να ενημερώσει την κοινωνική λειτουργό μας, για να το βάλει σε ψηφοφορία στην Επιτροπή.
Σημειωτέον ότι τα μέλη της επιτροπής, που ρωτήθηκαν τηλεφωνικώς από την κοινωνική λειτουργό, αρνήθηκαν κατηγορηματικά να πληρώσουν το 1 ευρώ. Έρευνας γενομένης, τα υπόλοιπα ΚΑΠΗ το πλήρωσαν. Επιπλέον η κοινωνική λειτουργός έκανε πρόταση για λαχειοφόρο αγορά (εισάγει καινά δαιμόνια με το θέμα των λαχειοφόρων) που εδώ και 30 χρόνια δεν γινόταν στο ΚΑΠΗ μας.
Σκοπός της λαχειοφόρου: Να έχει περισσότερα έσοδα το ΚΑΠΗ μας και να βοηθά μ’ αυτόν τον τρόπο συνανθρώπους που έχουν ανάγκη. Όλα αυτά που κάνει η κοινωνική λειτουργός, είτε είναι κατ’ εντολήν της διοίκησης, είτε από δική της πρωτοβουλία, δημιουργούν ένταση και άγχος σε μέλη που είναι αντίθετα σε όλες αυτές τις ενέργειες, που νομίζουμε δεν συνάδουν με την ιδιότητα της κοινωνικής λειτουργού, η οποία πρέπει να είναι κοντά στα προβλήματά μας.
Γι’ αυτό καταγγέλλουμε και το τελευταίο κρούσμα αυταρχισμού, της συμπεριφοράς της κοινωνικής λειτουργού και υπεύθυνης του ΚΑΠΗ Περισσού, με την ανοχή αν όχι με την καθοδήγηση της δημοτικής αρχής.
Όταν πήγα να ανανεώσω την εγγραφή μου, με ρώτησε τι ετοιμάζουμε στην χορωδία. Της απάντησα ότι τα τραγούδια είναι αφιέρωμα στον Γ. Μαρκόπουλο και για να τιμήσουμε την Πρωτομαγιά μέσω των τραγουδιών του. Μου επιτέθηκε απειλητικά σχεδόν, λέγοντας ότι δεν χρειάζονται αυτές οι εκδηλώσεις πλέον στο ΚΑΠΗ μας, ούτε τα αφιερώματα, ούτε επετείους, ούτε μνήμες κανενός και για τίποτα, ότι εκδηλώσεις τέτοιου περιεχομένου θα σταματήσουν τελείως, να τελειώνουμε με αυτά, είπε, γιατί εδώ τι το κάναμε προεκλογική εκστρατεία… τέλειωσαν αυτά, δεν θα ασχοληθούμε άλλο με όλα αυτά.
Μα πάντα γινόντουσαν αυτές οι εκδηλώσεις είπα και μου απάντησε ότι κακώς γινόντουσαν. Νόμιζα ότι βρισκόμουνα κάπου αλλού, στα γραφεία της χρυσής αυγής ή κάτι παρόμοιο. Είχε σηκωθεί όρθια και ωρυόταν σχεδόν και έλεγε: «τελειώσαμε, δε θα απασχολούμε τον κόσμο με αυτά».
Της απάντησα: και με τι κατά τη γνώμη της να ασχολούμαστε. Είπε ότι πρέπει να ασχολούμαστε με άλλους συνθέτες και άλλα αφιερώματα για παράδειγμα …. στον έρωτα. Τώρα πως ταιριάζει αυτό τόσο πολύ με την τρίτη ηλικία, την ωριμότητα, την κρίση, το βάθος της σκέψης και τον προβληματισμό της εποχής μας και της οικονομικής και κοινωνικής απαξίωσης και αδικίας που βιώνουμε, μόνο η κα Ρούλα το …. γνωρίζει, οπότε οι συνταξιούχοι καλύπτονται για όλα τα προβλήματά τους.
Την άλλη μέρα πήγαμε στο γραφείο της και με άλλα μέλη, για τα όσα μου είχε πει. Στην αρχή μου έλεγε μισόλογα, ότι δεν είναι έτσι ακριβώς, ότι δεν το εννοούσε ακριβώς έτσι, αλλά παραδέχτηκε τα όσα μου είπε, δικαιολογούμενη ότι είναι μια απλή υπάλληλος και ότι ανήκει στη δημοτική αρχή και σαν υπάλληλος ακολουθεί εντολές….. που της δίνει ο Δήμος.
Αυτές οι εκδηλώσεις που τιμούν προοδευτικούς καλλιτέχνες, αιώνες και ηρωικές στιγμές του λαού μας της είπα, εκφράζονται ελεύθερα απ’ ότι ξέρω γιατί έχουμε υποτίθεται Δημοκρατία. Δεν μας απάντησε, υπονοώντας ότι επιμένει, σε ότι αρνητικό και αντιδραστικό μου είχε πει.
Ένα άλλο θέμα είναι με τη διανομή των φρούτων απ’ το κοινωνικό παντοπωλείο. Επειδή ακούγονται διάφορα είπαμε στην κοινωνική λειτουργό για να υπάρξει διαφάνεια ότι χρειάζεται καλύτερη διαχείριση, να υπάρχει ανακοίνωση έστω χειρόγραφη σε μεγάλο χαρτί, να ειδοποιούνται έτσι καλύτερα τα μέλη και μερικά από αυτά με τη σειρά τους να ειδοποιούν και τους υπόλοιπους, όταν έρχονται ξαφνικά όπως είπε και ξεφορτώνουν από το Δήμο. Επίσης χρειάζονται σακούλες διαφανείς (1 ευρώ = 500 σακούλες χοντρική) μέτριες, να φαίνεται τι βγαίνει προς τα έξω. Επίσης να μεταφέρονται από το ισόγειο, στους πιο πάνω ορόφους, ώστε να υπάρχει καλλίτερος έλεγχος, μιας και βρίσκονται εκεί περισσότεροι. Αυτό το θέμα μας είπε η κοινωνική λειτουργός δεν λύνεται, έτσι γινόταν πάντα.
Άλλο θέμα είναι τα δημιουργικά προγράμματα που γίνονται, όπως το «ευ ζην». Σε ότι αφορά το «ευ ζην» μας κάνει να απορούμε, πως μπορεί κάποιος ή κάποια με απλά και ελάχιστα σεμινάρια, να μπορεί να παίρνει την ευθύνη για διατροφολογία και ρόλο διατροφολόγου για την τρίτη ηλικία.
Σε κάποιες συναντήσεις μάλιστα που παραβρέθηκε μέλος του ΚΑΠΗ μας, άκουσε να δίνονται συμβουλές για εξαντλητικές δίαιτες με νηστεία εβδομάδων που διανθιζόταν με υποκλυσμούς ως αποτοξινωτικό μέσον, (κλύσματα δηλαδή), που θα έπρεπε να υποβάλλονταν όσοι ήθελαν έλεγχο βάρους και πλήρη αποκατάσταση της υγείας τους, τους έλεγε ότι μπορούν να το κάνουν, τους είπε όσοι θέλουν να το δοκιμάσουν.
Απορώ γι’ αυτές τις τακτικές σε ηλικιωμένους ανθρώπους αν σκεφτεί κανείς πως περιπλέκονται κι άλλα ζητήματα υγείας, θεραπειών, χαπιών διαταραχών της ηλικίας και άλλα ζητήματα υγείας σε άτομα με ήδη βεβαρημένη υγεία, ή ύποπτα ή υποψήφια για τέτοια κατάσταση.
Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι, κάποιες τέτοιες συμβουλές, σε αλληλεπιδράσεις φαρμάκων, ασθενειών και μοιραίο ακόμα θα μπορούσε να αποβεί ένα τέτοιο εγχείρημα από ερασιτέχνες σαν την κα Ρούλα, που με την ρίψη βολβών στα πάρκα θα ετοιμάσει καταλλήλως την διατροφή των πεινασμένων του μέλλοντος.
Σε κάποια φάση, που τελείωσε το «ευ ζην», έγινε γιορτή λήξης του προγράμματος για φέτος.
Πέρασα από το ΚΑΠΗ και έμεινα άναυδη, στα τραπέζια επάνω, απόγευμα ήταν, υπήρχαν πάνω από 13 – 15 μεγάλα μπουκάλια εναμισάλιτρα κρασί, που κατανάλωναν, ενώ ήδη αρκετοί ήταν εκτός εαυτού και έμοιαζε το όλο θέμα με ζούγκλα και τη Ρούλα στη μέση, να διασκεδάζει τα μέλη χτυπώντας ένα μπρίκι επάνω στο μεγάλο ταψί ακατάπαυστα.
Μιλάμε για ποιότητα ζωής «ευ ζην» με περικεφαλαία. Χωρίς βέβαια να παρευρίσκεται η νοσηλεύτρια μέσα στη κατανάλωση τόσου αλκοόλ, όπως στις εκδρομές, που βοηθάει και ελέγχει αν χρειαστεί την κατάσταση. Η νοσηλεύτρια είχε σχολάσει.
Αυτό το πρόγραμμα του «ευ ζην», περιλαμβάνει όλα αυτά που έμαθα, είδα και άκουσα. Τα ξέρει αυτά η διευθύντριά της και η Δημοτική αρχή;
Και το τελευταίο, που ήθελε μέλη του ΚΑΠΗ, να γίνουμε συνοδοί στην ημερήσια εκδρομή στο Λαύριο στις 12/4, όταν η εκδρομή αυτή εξ’ ολοκλήρου ήταν από εμάς πληρωμένη. Θέλανε να κάνουμε και άλλη οικονομία για να καλύψουνε τα κενά λόγω έλλειψης προσωπικού. Τα προβλήματα δεν λύνονται με δωρεές μεταξύ μας, αλλά με οργάνωση για να εξαλειφτούν τα αίτια των προβλημάτων, και όχι με εθελοντικές προσφορές.
Πρέπει να κάνουμε εκδηλώσεις που τιμούν τους αγώνες του λαού μας και να σεβόμαστε τους αγώνες που έγιναν μέχρι να βρουν δικαίωση, για ένα κόσμο που τα παιδιά μας θα έχουν δουλειά, για ένα κόσμο που θα εκτιμάται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια όλων μας.
Δεν θέλουμε τη μιζέρια και την παραδοχή, ότι έτσι είναι τα πράγματα, ότι τίποτα δεν αλλάζει, και να μας κουκουλώνουν τα αίτια των προβλημάτων μας. Αυτό πρέπει να αλλάξει και θα αγωνιζόμαστε γι’ αυτό, καθημερινά και όσο χρειαστεί.
Τζανοπούλου Όλγα
Κλαμπατσέα Χρύσα
Σ.Σ.: Η φώτο είναι αρχείου
