Η Μεταμόρφωση είπε το στερνό αντίο σε έναν σημαντικό άνθρωπό της
Οι πόλεις μας, τα άλλοτε χωριά γύρω από την Αθήνα, εκ των πραγμάτων, λόγω δηλαδή της απότομης πολεοδομικής ανάπτυξής της, έχουν σχετικά περιορισμένη και κυρίως, πρόσφατη ιστορία. Δεν είναι σπάνιο λοιπόν στην καθημερινότητά μας, να συμπορευόμαστε και να συμβιώνουμε με ανθρώπους που χαρακτηρίζονται σημαντικοί για αυτές, γιατί αποτέλεσαν οι ίδιοι, ή σμίλεψαν, ένα αξιοσημείωτο κομμάτι της ιστορίας τους.
Αυτή ήταν και η περίπτωση του Παναγιώτη Τσίκνα, που η πόλη του, η Μεταμόρφωση, συνόδεψε στο στερνό του ταξίδι, πριν από λίγες ημέρες.
Ο Παναγιώτης Τσίκνας γεννήθηκε το 1935 στην Παραβόλα του Δήμου Αγρινίου. Τελειώνοντας το Γυμνάσιο Αρρένων Αγρινίου, ακολούθησε και αυτός την πορεία της γενιάς του προς την Αθήνα, σπουδάζοντας και αποφοιτώντας από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.).
Από την αρχή στους αγώνες
Ως ενεργός νέος και δημοκράτης, ενεπλάκη άμεσα στο φοιτητικό κίνημα και στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες της περιόδου.
Ενδεικτικά, διετέλεσε Γ.Γ Ε.ΔΗ.Ν. Νεολαίας Κολωνακίου του «Γέρου της Δημοκρατίας» Γ. Παπανδρέου και σύνδεσμος μεταξύ αυτού και της ΕΦΕΕ, Υπεύθυνος Οικονομικών του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΦΕΕ, ιδρυτικό στέλεχος και 1ος Πρόεδρος του Συνδέσμου για τη Δημιουργία του Οικονομικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος, καθώς και Πρόεδρος των Αιτωλοακαρνάνων φοιτητών.
Βρέθηκε έγκλειστος στα κρατητήρια της Ν. Ιωνίας
Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, λόγω της δράσης και των φρονημάτων του, βρέθηκε έγκλειστος στα κρατητήρια της Ν. Ιωνίας, ενώ η μεταπολίτευση τον βρήκε στην πρώτη γραμμή των εξελίξεων, αυτή τη φορά, για χάρη της πόλης του, της Μεταμόρφωσης.
Είναι η περίοδος που η Μεταμόρφωση μεγαλώνει, παύει να αποτελεί Κοινότητα, αλλάζει καθημερινά και μετασχηματίζεται σιγά-σιγά στην πόλη-Δήμο που γνωρίζουμε σήμερα.
Η ενασχόληση με τα κοινά της Μεταμόρφωσης
Ο Παναγιώτης Τσίκνας δηλώνει «παρών», συμμετέχει στις δημοτικές εκλογές του 1974, υπό τον αείμνηστο, 1ο Δήμαρχο Μεταμόρφωσης Θ. Παναγόπουλο και εκλέγεται πρώτος (1ος) σε σταυρούς προτίμησης Δημοτικός Σύμβουλος. Αυτή θα είναι και η πρώτη από τις συνολικά τέσσερις (4) θητείες του – οι επόμενες τρεις με τον συνδυασμό του τ. Δημάρχου Γιάννη Χριστονάκη – στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου Μεταμόρφωσης.
Στην μακρά αυτοδιοικητική του πορεία διετέλεσε Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Μεταμόρφωσης, Αντιδήμαρχος, Έπαρχος Θήρας (Σαντορίνης), μέλος του Δ.Σ. του Ε.Σ.Δ.Κ.Ν.Α., ενώ το 2001 έθεσε υποψηφιότητα για Δήμαρχος της αγαπημένης του πόλης.
Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε ενεργό μέλος της Τ.Ο. ΠΑ.ΣΟ.Κ Μεταμόρφωσης και πιστός αγωνιστής της δημοκρατικής παράταξης.
Ωστόσο, όσο σημαντική και αν ήταν η παρουσία του στην πολιτική ζωή της Μεταμόρφωσης, δεν ήταν η μοναδική διάσταση της παρουσίας του σ΄ αυτή.
Θεμελίωσε την φροντιστηριακή εκπαίδευση στη Μεταμόρφωση
Ο Παναγιώτης Τσίκνας θεμελίωσε την φροντιστηριακή εκπαίδευση στη Μεταμόρφωση, ενώ από τα θρανία του φροντιστηρίου του, πέρασαν εκατοντάδες παιδιά, που έγιναν επιστήμονες και ενεργοί πολίτες της πόλης και της χώρας μας.
Το πνευματικό του παιδί: “η Φωνή της Μεταμόρφωσης”
Παράλληλα, «παιδί» του – εκτός από την Μαρία και τον Δημήτρη -, υπήρξε και η τοπική εφημερίδα “η Φωνή της Μεταμόρφωσης”, που για 30 και πλέον χρόνια, υπηρέτησε με συνέπεια τον δημόσιο διάλογο και τη δημοκρατία – για την εκδοτική του δράση μάλιστα βραβεύτηκε από τον Σύλλογο Ελλήνων Λογοτεχνών – ενώ μέρος των προσπαθειών του για τη στήριξη του πολιτισμού στην πόλη, υπήρξε η ίδρυση του Πνευματικού Ομίλου Μεταμόρφωσης.
Ακόμα, ως επιστήμων-σύμβουλος ανέλαβε καθήκοντα στη Γ.Γ. του Υπουργείου Εμπορίου, υπήρξε Πρόεδρος του Ταμείου Βενζινοπωλών Αττικής – Πειραιώς και Αντιπρόεδρος του Παιδοψυχιατρικού Νοσοκομείου Ραφήνας.
Τέλος, βαθιά θρησκευόμενος ήταν πάντα πολύ κοντά στην εκκλησία. Σαν εκπρόσωπος των Φίλων Παναγίου Τάφου τιμήθηκε με χρυσό μετάλλιο από τον μακαριστό Πατριάρχη Ιεροσολύμων Βενέδικτο.
Υπήρξε μέχρι το τέλος ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος
Παρά τις οποίες πολιτικές διαφωνίες, που κανείς θα μπορούσε να έχει μαζί του, ο Παναγιώτης Τσίκνας υπήρξε μέχρι το τέλος των ημερών του ένας αξιοσέβαστος άνθρωπος, βαθιά δημοκράτης, διορατικός, άριστος γνώστης της πολιτικής, φορέας ευγένειας και παιδείας, πρωτοπόρος για την εποχή του, αλλά και ένας αντιπροσωπευτικός ‘Έλληνας, που έστησε από την αρχή τη ζωή του στα φτωχά προάστια και τις εργατουπόλεις της πρωτεύουσας, χωρίς ποτέ να λησμονεί την καταγωγή του και νοσταλγώντας πάντα τον τόπο του και τη θέα από το κάστρο του χωριού του στα νερά της Τριχωνίδας (εικόνα που πάντα τον γέμιζε γαλήνη).
Ήταν ακόμη ένας άνθρωπος με διπλή ταυτότητα, που τιμούσε τον τόπο των προγόνων του και παράλληλα εδραίωνε τη ζωή του και το μέλλον της οικογένειάς του στο νέο του σπιτικό, τη Μεταμόρφωση, που τη βρήκε χωριό και την παρέδωσε στα έξι εγγόνια του, και με τον προσωπικό του ιδρώτα, ως πόλη.
Το ύστατο χαίρε από τον τ. Πρόεδρο της Βουλής
Τον άνθρωπο αυτόν λοιπόν τίμησαν με τα λόγια τους κατά την εξόδιο ακολουθία που τελέστηκε στο Ι. Ν. της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, τόσο ο τ. Πρόεδρος της Βουλής κ. Α. Κακλαμάνης όσο και ο Δήμαρχος κ. Μιλτιάδης Καρπέτας,, ενώ ξεχωριστή μνεία έγινε και στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης από τους κ.κ Καρπέτα, Σαραούδα και Νάνο. Αυτό άλλωστε ήταν και το σωστό, αφού οι πόλεις και η ιστορία τους, δεν μπορούν να είναι κάτι άλλο, από τις επιμέρους ιστορίες των ίδιων τους των ανθρώπων.
Μαζί με τον Παναγιώτη Τσίκνα, τείνει να κλείσει για τη Μεταμόρφωση, ένα κεφάλαιο, που το έγραψε μια γενιά σημαντικών ανθρώπων, στην οποία οφείλουμε σεβασμό, ίσως και ευγνωμοσύνη, και η οποία θα είναι πάντοτε κριτής – στη συλλογική μνήμη – και μέτρο σύγκρισης, τόσο για το σήμερα, όσο και για το αύριο.
