Η Δημοτική Παράταξη Βριλησσίων «Δράση» για το ζήτημα των ενστάσεων κατά του Ρυμοτομικού Σχεδίου
Το θέμα των ενστάσεων του ρυμοτομικού σχεδίου σχολιάζει στο [παρακάτω κείμενο η Δημοτική Παράταξη των Βριλησσίων “Δράση για μία άλλη Πόλη”, όπου σημειώνει σχετικά: “Ολοκληρώθηκαν αυτές τις ημέρες, σε ότι τουλάχιστον αφορά την ευθύνη του δημοτικού συμβουλίου, οι διαδικασίες αναθεώρησης του Ρυμοτομικού Σχεδίου Βριλησσίων. Μετά από 6 χρόνια μελετών, αναλύσεων, παρουσιάσεων, διαβουλεύσεων και ψηφοφοριών, το τελικό σχέδιο θα υποβληθεί στην Περιφερειακή Διοίκηση και στη συνέχεια στο Υπουργείο Περιβάλλοντος για οριστική έγκριση και δημοσίευση. Σε δυο συνεχόμενα δημοτικά συμβούλια (18/01 και 23/01/2012) συζητήθηκαν οι ενστάσεις έξι οικοπεδούχων που είδαν τις ιδιοκτησίες τους να περιλαμβάνονται στον κατάλογο αναθεώρησης που συνέταξε ο δήμος.
Υπενθυμίζουμε ότι από πολύχρονες μελέτες, (οι οποίες συντάχθηκαν σύμφωνα με τα σταθερότυπα του ΥΠΕΚΑ και κόστισαν στο δήμο περισσότερο από 500χιλ.€), προέκυψε πως τα Βριλήσσια θα χρειαστούν περισσότερα από 220στρ. για να καλυφθούν, (σε προβολή 10ετίας), οι ανάγκες του προαστίου σε κοινωφελείς χώρους. Αρχικά από τους μελετητές εντοπίστηκαν αδόμητα οικόπεδα συνολικής έκτασης 120στρ. από τα οποία στη συνέχεια, 80στρ. συνολικά κρίθηκαν ως κατάλληλα για αξιοποίηση και σε δεύτερη φάση επιλέχθηκαν οικόπεδα έκτασης 57στρ. Από αυτά, η διοίκηση, για οικονομικούς λόγους, επέλεξε να προτείνει στο δημοτικό συμβούλιο τη δέσμευση 36στρ. με «αυστηρά πολεοδομικά κριτήρια». Κατά αυτής της απόφασης υποβλήθηκαν έξι ενστάσεις που εξέτασε το δημοτικό συμβούλιο σε δυο συνεδριάσεις, καθώς, με πρωτοβουλία του δημάρχου, σε άλλο συμβούλιο έγινε ενημέρωση και σε επόμενο λήφθηκαν αποφάσεις και έγιναν ψηφοφορίες.
Η συζήτηση των ενστάσεων αποκάλυψε ανάγλυφα στο δημοτικό συμβούλιο την ελλιπή κατανόηση της διαδικασίας αναθεώρησης του Ρυμοτομικού από την πλευρά πολλών συμβούλων, κυρίως, αλλά όχι αποκλειστικά, της συμπολίτευσης, οι οποίοι επανήλθαν σε θέματα που σχετίζονταν με πρωταρχικές παραδοχές της μελέτης. Ορισμένοι, έδειξαν να αντιλαμβάνονται μόλις την τελευταία στιγμή, πως οι αποφάσεις τους επηρεάζουν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα πολιτών και τότε μόνον φάνηκε να προβληματίζονται για την πορεία της μελέτης.
Όλα αυτά, θα είχαν αποφευχθεί αν εξαρχής είχε προσδιορισθεί με σαφήνεια ο στόχος της αναθεώρησης μετά από εκτενείς συζητήσεις, ιδίως στο «εσωτερικό» των παρατάξεων, (πάλι εδώ το ζήτημα της δημοκρατίας) αλλά και στην τοπική κοινωνία και δεν είχε εμφανιστεί το όλο θέμα ως μια τεχνοκρατική διεκπεραίωση, την οποία απλώς κάποιοι παρακολουθούσαν, χωρίς να αφομοιώνουν και να κατανοούν τις διαδικασίες της. Προφανώς μάλιστα γι’ αυτό το λόγο ο κ. Ζήσης πρότεινε τη συνολική επανεξέταση του ζητήματος!
Η «ΔΡΑΣΗ» ΚΑΙ ΤΟ ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΟ
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, κάποια συζήτηση για το σύνολο της υπόθεσης έγινε, έστω και καθυστερημένα, στο δημοτικό συμβούλιο, όπου οι δημοτικές παρατάξεις κατέθεσαν τις απόψεις τους. Η «Δράση», από την αρχή της διαδικασίας, υποστήριξε έμπρακτα την ουσιαστική αναθεώρηση του Γενικού Πολεοδομικού και Ρυμοτομικού Σχεδίου της πόλης. Θεωρήσαμε το θέμα ως την τελευταία ευκαιρία για να αποκτηθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι ελεύθεροι χώροι για τις μελλοντικές ανάγκες του προαστίου. Εγκρίναμε τις εισηγήσεις της μελετητικής ομάδας, ως των μόνων αρμόδιων, που διαθέτουν το επιστημονικό υπόβαθρο (και αμείβονται ακριβώς γι’ αυτό), για να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις της μελέτης. Όμως ένα αρχικό σχέδιο που σκόπευε στην εξασφάλιση όλων των αναγκαίων χώρων για το προάστιο στο μέλλον και το οποίο απαίτησε μια μακρόχρονη και δαπανηρή διαδικασία για να ολοκληρωθεί, προοδευτικά διολίσθησε σ’ ένα ολοένα και λιγότερο φιλόδοξο εγχείρημα. Γι’ αυτό και η «Δράση» επέμενε στη δέσμευση τουλάχιστον των 57στρ. που πρότειναν οι μελετητές, σε αντίθεση με την πρόταση περί 36στρ. της διοίκησης και μόλις των 20στρ. της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
Υπάρχει εδώ σοβαρός αντίλογος, που αφορά στην προφανή οικονομική αδυναμία του Δήμου Βριλησσίων να ανταποκριθεί στο κόστος που συνεπάγονται οι απαλλοτριώσεις. Η αιτίαση αυτή, (στην οποία βασίστηκε διαχρονικά η στάση της μείζονος αντιπολίτευσης, η οποία και πρότεινε τη δέσμευση μόνο των οικοπέδων που προορίζονται για χώρους εκπαίδευσης), είναι βάσιμη, ιδίως στην κατάσταση που οι κυβερνήσεις έφεραν σήμερα τη χώρα. Όμως το θέμα ενέχει μια αντίφαση που επανειλημμένα έχουμε επισημάνει στο δημοτικό συμβούλιο: Ο δήμος Βριλησσίων, όπως και κάθε δήμος, δεν είναι σε θέση να απαλλοτριώσει σήμερα, ούτε τα ελάχιστα εκατοστά γης! Η άρση αυτού του αδιεξόδου, που αποτελεί κοινό πρόβλημα όλων των δήμων, (οι οποίοι κατά τα άλλα, υποχρεούνται να αναθεωρούν τα πολεοδομικά τους σχέδια), μπορεί να επιτευχθεί μόνον μέσω κάποιας νέας νομοθετικής ρύθμισης, που θα εξασφαλίζει πόρους στην αυτοδιοίκηση για την υλοποίηση των πολεοδομικών σχεδίων. Επιπλέον, όταν τα θέματα δεν συζητούνται ουσιαστικά, τότε ασφαλώς δεν αναζητούνται εναλλακτικές επιλογές και λύσεις και όλα εμφανίζονται και προωθούνται κατά τη λογική των γνωστών «μονόδρομων».
Σε κάθε περίπτωση το πρόβλημα θα πάρει εκρηκτικές διαστάσεις, συνεπώς η παρέμβαση της πολιτείας οφείλει να πιθανολογηθεί, ιδίως αν η αυτοδιοίκηση αποφασίσει επιτέλους να θέσει το ζήτημα διεκδικητικά προς την κεντρική διοίκηση, έστω και μελλοντικά. (π.χ. έχουμε προτείνει, επαναθέσμιση της δυνατότητας μεταφοράς συντελεστή δόμησης κ.α.). Απέναντι σ’ αυτό το ενδεχόμενο, κρίναμε ότι ο δήμος Βριλησσίων δεν είναι σκόπιμο σήμερα να αυτοπεριοριστεί προκαταβολικά, αποκλείοντας εκ των προτέρων μια ενδεχόμενη δυνατότητα απόκτησης πρόσθετων χώρων, προφανώς σε διαφορετικές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, χωρίς φυσικά αυτό να συνεπάγεται, ότι δικαιολογείται να μένει κανείς άπρακτος εωσότου έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Πρόκειται δηλαδή εδώ, περί μιας συνειδητής αφαίρεσης, (που με τα σημερινά δεδομένα αγγίζει μεν τα όρια του παραλογισμού), ωστόσο σε διαφορετική περίπτωση θα κλείσει δια παντός η δυνατότητα υλοποίησης ενός πραγματικά επαρκούς νέου ρυμοτομικού σχεδίου. Από αυτή την άποψη, χρέος του σημερινού δημοτικού συμβουλίου είναι να αφήσει κάθε πιθανότητα ανοιχτή και να μην λειτουργήσει με τον τρόπο που έδρασαν άλλα δημοτικά συμβούλια, «πνίγοντας» στο τσιμέντο τις σύγχρονες πόλεις.
ΟΙ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ
Το ζήτημα των ενστάσεων ανέδειξε αναπόφευκτα τη σύγκρουση μεταξύ των δημοτικών και των θιγόμενων ιδιωτικών συμφερόντων (και αντίστοιχα την υποκρισία κάποιων δημοτικών συμβούλων). Η «Δράση» στήριξε ανοιχτά και διαχρονικά την υλοποίηση της πρότασης των μελετητών, επιλέγοντας τη διασφάλιση των προοπτικών του δήμου. Όσο όμως, ο αριθμός των υπό δέσμευση οικοπέδων μειώνονταν, τόσο αναδύονταν και μια δεύτερη αντίθεση, αποκλειστικά αυτή τη φορά, μεταξύ ιδιωτικών συμφερόντων, αφού κάποια οικόπεδα αποδεσμεύονταν και κάποια όχι. Καθώς δεν ζούμε σ’ έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο, η πορεία μείωσης των υπό δέσμευση οικοπέδων, εν δυνάμει επιτρέπει χειρισμούς και παρεμβάσεις, με τους οποίους η «Δράση» δεν έχει κανένα λόγο να εμπλακεί. (Ίσως μάλιστα ακριβώς γι’ αυτό, η ηγεσία του δήμου Βριλησσίων απέρριψε το σύνολο των ενστάσεων, ώστε να μην μείνουν περιθώρια για τέτοιου είδους ερμηνείες).
Παρ’ όλα αυτά, συγκεκριμένες ενστάσεις κατατέθηκαν και συζητήθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο. Η «Δράση» και επ’ αυτών υπήρξε συγκεκριμένη. Από τις ενστάσεις, κατά τη γνώμη μας, δυο περιπτώσεις έπρεπε να είχαν γίνει αποδεκτές, πάντα με τη χρήση γενικών κριτηρίων. Στη μια περίπτωση, σε υπό δέσμευση οικόπεδο, υπήρχε κτίσμα κατοικήσιμο, στη δε άλλη, δεσμεύτηκαν δυο οικόπεδα του ίδιου ιδιοκτήτη. Και στις δυο αυτές περιπτώσεις, θεωρήσαμε ότι θα ήταν καταχρηστική η άσκηση των δικαιωμάτων του δήμου.
H ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ
Η «Δράση» δεν πολιτεύεται από θέση διοίκησης στο δήμο. Υποστηρίξαμε διαχρονικά, χωρίς μικροκοπαραταξιακές συμπεριφορές μια πολιτική επιλογή, αυτήν της ουσιαστικής αναθεώρησης του Γενικού Πολεοδομικού και Ρυμοτομικού, με πρόσθετες μάλιστα προτάσεις, στην ίδια κατεύθυνση, που δημοσιοποιήσαμε και οι οποίες δεν έγιναν αποδεκτές. (ακόμη βρίσκονται αναρτημένες στην ιστοσελίδα μας). Τα όποια διαδικαστικά λάθη προκύψουν και οι όποιοι ατυχείς χειρισμοί, θα βαρύνουν αποκλειστικά τη δημοτική αρχή. Διότι η στήριξη μιας πολιτικής, δεν συνεπάγεται και την αποδοχή κάθε επιμέρους σταδίου στην πορεία υλοποίησής της. Η διοίκηση αναλαμβάνει η ίδια, την ευθύνη για τις συνέπειες των ενδεχόμενων αστοχιών της. Εμείς στηρίξαμε επί της ουσίας και όποτε χρειάστηκε, ένα συγκεκριμένο πολιτικό εγχείρημα, εξασφαλίζοντας στη δημοτική αρχή την αναγκαία συναίνεση για να αντιμετωπίσει μια επίπονη διαδικασία. Δεν είμαστε όμως διατεθειμένοι να εμπλακούμε εν λευκώ σε κάθε επιμέρους ή δευτερεύοντα χειρισμό, ιδίως αν αυτός μπορούσε να έχει προβλεφθεί και διευθετηθεί. Υπό αυτήν την έννοια, στη ψηφοφορία για την αποδοχή ή όχι των ενστάσεων των οικοπεδούχων, (η οποία διεξήχθη ως «πακέτο» και όχι μία προς μία), η «Δράση» επέλεξε να απέχει. Τελικά, μόνον με τις ψήφους των συμβούλων της πλειοψηφίας, απορρίφθηκε το σύνολο των ενστάσεων που είχαν κατατεθεί.”
