Όπως αποκάλυψε πρόσφατα η «Λαϊκή Συσπείρωση Αμαρουσίου», το Δάσος Συγγρού μπαίνει ξανά στο στόχαστρο του μεγάλου κεφαλαίου. Ύστερα από επανειλημμένες, πλην ανεπιτυχείς, απόπειρες για την εμπορευματοποίησή του, ο μοναδικός πνεύμονας φυσικού δάσους μέσα στον πυκνοδομημένο ιστό του Λεκανοπέδιου βρίσκεται τώρα μπροστά σε νέα απειλή.
Προχωρώντας πάνω στις ράγες που της έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, μαθαίνοντας από τα παθήματα των προκατόχων της, προσπαθεί να είναι πιο προσεκτική, μα δεν τα καταφέρνει. Διακηρύσσει δια στόματος υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Βορίδη ότι “το κτήμα [!] Συγγρού είναι ένα κόσμημα που θέλουμε να το εξελίξουμε [!]”. Και να πώς εννοούν την «εξέλιξη» αυτή, όπως αποκαλύφθηκε από τον ίδιο το νεόκοπο πρόεδρο του ΙΓΕ, κ. Θυμάκη, υπό το βλέμμα του κ. Βορίδη, με την ευκαιρία της παρουσίασης του νέου Δ.Σ. του ΙΓΕ:
– Να μεταλλάξουν σε «Αγρόκτημα πόλης» ένα δημόσιο Δάσος, όπως το διαμόρφωσε η φύση ένα ολόκληρο αιώνα μετά την υπογραφή του κληροδοτήματος (1921), το οποίο ήδη από το 1991 κηρύχθηκε στο σύνολό του ως “τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους”. Κληροδότημα, δεν το ξεχνάμε, που αποκτήθηκε από το Συγγρό, όπως και άλλες «δωρεές» του, μέσα από την άγρια εκμετάλλευση εργαζόμενων, δωροδοκίες, χρηματιστικές κερδοσκοπίες – μερικές σε βάρος και της δικής του χώρας -, μαζί και την περιβόητη χρηματιστηριακή εξαπάτηση αμέτρητων χιλιάδων λαϊκών οικογενειών (βλ. «Λαυρεωτικά»).
– Στο πλαίσιο αυτό προβάλλουν ως μοντέλο «αξιοποίησης» του Δάσους «τη λογική του Estate Management/ Park Management, [σ.σ.: σε απλά ελληνικά «Κτηματομεσιτική Διαχείριση / Διαχείριση Πάρκων»] … με Συμπράξεις Δημοσίου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), Κοινωνική Οικονομία και κάθε μορφή εφικτής συνέργειας προς όφελος του ΙΓΕ και των πολιτών [σ.σ.: διάβαζε ‘’επιχειρηματιών’’]”. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχει πιο ακριβής τρόπος για να περιγράψει κανείς τη λέξη «ξεπούλημα» με τη γνωστή φρασεολογία της αστικής τάξης.
Πολιορκητικός κριός της κυβέρνησης της ΝΔ αναδεικνύεται και αυτή τη φορά, όπως και στην προηγούμενη περίπτωση του 2017 με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, το δίδυμο Περιφέρεια Αττικής – ΙΓΕ, υπό την εποπτεία του νέου περιφερειάρχη Αττικής κ. Πατούλη, καθώς ο πρόεδρος και τα δύο από τα τακτικά μέλη του 7μελούς ΔΣ του ΙΓΕ είναι πρώην και νυν συνεργάτες του, με τους υπόλοιπους, άλλωστε, να απολαμβάνουν της πλήρους εμπιστοσύνης της κυβέρνησης. Συνένοχος στο νέο αντιλαϊκό εγχείρημα αποκαλύπτεται η προσκείμενη στη ΝΔ νέα δημοτική Αρχή, διάδοχη – και ως προς τα φυσικά της πρόσωπα – της Διοίκησης Πατούλη, αλλά και η δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ υπό τον κ. Καραμέρο, που “άχνα δεν έχουν βγάλει” μέχρι τώρα για το επιχειρούμενο έγκλημα. Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού όλα τα αστικά κόμματα, μαζί και τα στελέχη τους στην Τοπική Διοίκηση, τους ίδιους στόχους υπηρετούν με επίκεντρο τα κέρδη του κεφαλαίου.
Αυτό, πράγματι, επιβεβαιώνει και η “ιστορία” του Δάσους Συγγρού: ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και, ξανά τώρα, ΝΔ δεν κουράζονται να ψάχνουν τρόπους για να προσφέρουν ως φιλέτο στο κεφάλαιο το μεγαλύτερο φυσικό Δάσος που έχει διασωθεί μέσα στον πυκνοδομημένο ιστό του Λεκανοπέδιου. Πολύ περισσότερο τώρα που, όπως έγκαιρα έχει αποκαλύψει το ΚΚΕ και η “Λαϊκή Συσπείρωση”, η εμπορική εκμετάλλευσή του συνδέεται στενά με την από κοινού δρομολογημένη μετεγκατάσταση του Καζίνο Πάρνηθας στο κτήμα Δηλαβέρη, στο Μαρούσι.
Κοινή, άλλωστε είναι η πολιτική τους και για το ξεπούλημα γενικότερα της λαϊκής περιουσίας στο κεφάλαιο μέσα από νόμους, προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις με θύματα δημόσια γη, δάση, ελεύθερους χώρους, αιγιαλούς και παραλίες, οικοσυστήματα, δρυμούς και άλλες προστατευόμενες περιοχές.
– Υπενθυμίζουμε ότι είχε προηγηθεί το «φιλόδοξο» σχέδιο ιδιωτικοποίησης – τσιμεντοποίησης το 2003 επί δημαρχίας Τζαννίκου (κυβέρνηση Σημίτη) ενόψει και της «Μεγάλης Ιδέας» των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, που γέμισαν τις τσέπες επώνυμων μεγαλοεπιχειρηματιών, μέσα από τη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος.
– Ακολούθησε ως «τροχιοδεικτική βολή», το Δεκέμβρη του 2010 επί δημαρχίας Πατούλη (κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου), η έναντι 30 αργυρίων παραχώρηση της χρήσης του για διαφημιστικό δρώμενο γνωστού μονοπωλίου αθλητικών ειδών. Εγχείρημα που το ΚΚΕ κατάγγειλε με Ερώτησή του στη Βουλή.
– Ακολούθησε η προσπάθεια ιδιωτικοποίησης του, το 2013 επί δημαρχίας Πατούλη (κυβέρνηση Σαμαρά με στήριξη ΠΑΣΟΚ), με την απορρόφηση (“συγχώνευση” το είπαν) του Ινστιτούτου Γεωπονικών Επιστημών – ΙΓΕ, διαχειριστή του κληροδοτήματος, από τον “Ελληνικό Γεωργικό Οργανισμό – Δήμητρα”, Νομικό Πρόσωπο εποπτευόμενο από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων.
– Τη σκυτάλη παρέλαβε τον Αύγουστο του 2017 (κυβέρνηση Τσίπρα) η Περιφέρεια Αττικής με διοίκηση Δούρου και με «Δούρειο Ίππο» ένα «δίκτυο συνεργασίας επιχειρήσεων» τουριστικού προσανατολισμού με τον χαρακτηριστικό τίτλο «”Discover North Athens”. Το όλο εγχείρημα οργάνωσε και συντόνισε ο τότε αντιπεριφερειάρχης Βόρειου Τομέα κ. Καραμέρος.
Όλες, όμως, οι πιο πάνω απόπειρες σύμπασας της πολιτικής εκπροσώπησης της αστικής τάξης για την εμπορευματοποίηση του Δάσους Συγγρού, σκόνταψαν στην αποφασιστική κάθε φορά αντίδραση του Μαρουσιώτικου λαού, φορέων της ευρύτερης περιοχής, καθώς και της “Λαϊκής Συσπείρωσης” μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο.
Τώρα, μετά την αποκάλυψη της νέας απόπειρας εμπορευματοποίησης του δάσους και αλλαγής του φυσικού χαρακτήρα του ως δάσος – όπως διαμορφώθηκε ένα αιώνα μετά την υπογραφή του κληροδοτήματος – οι σπασμωδικές αντιδράσεις όλων των εμπλεκομένων είναι απλώς κορώνες παραπλάνησης, καθώς δεν λένε τίποτα για την «ταμπακιέρα». Τίποτα δεν παίρνουν πίσω από τις δηλώσεις τους για «ΣΔΙΤ», «Estate Management / Park Management», και «κάθε μορφή εφικτής συνέργειας προς όφελος του ΙΓΕ …». Τί σημαίνουν όλα αυτά αν όχι την πιο ξεκάθαρη ομολογία για ιδιωτικοποίηση – εμπορευματοποίηση του Δάσους;
Απέναντι στη νέα αυτή απόπειρα εμπορευματοποίησης – τσιμεντοποίησης του Δάσους Συγγρού, τα λαϊκά στρώματα στο Μαρούσι και στην ευρύτερη περιοχή προβάλλουν το δικό τους πλαίσιο στη βάση της παραπέρα αναβάθμισής του σε πνεύμονα πρασίνου, αλλά και σε φυσικό χώρο αναψυχής, ως απέριττου φυσικού δάσους. Απαιτεί να γίνουν παρεμβάσεις για μια πιο αποτελεσματική πυροπροστασία και φύλαξή του, για την παραπέρα ενίσχυση της δασικής βλάστησης παράλληλα με τη διατήρηση, απέναντι στην αδυσώπητη επίθεση που δέχεται, της ήπιας γεωργικής χρήσης για τη «μόρφωση καλών γεωργών και κηπουρών» στην ορισμένη έκταση, που διατίθεται για το σκοπό αυτό. Στο πλαίσιο αυτό απαραίτητη είναι η διευκόλυνση της ημερήσιας αυθόρμητης ή και οργανωμένης (π.χ. από σχολεία, ΚΑΠΗ κ.ά.) επίσκεψής του χωρίς αχρείαστα τεχνικά έργα, που σε τέτοιες περιπτώσεις αποτελούν τον προάγγελο για καταστροφικές κερδώες «αξιοποιήσεις», με ό,τι αυτές συνεπάγονται.
Ύστερα από τα παραπάνω ερωτάται ο κ. Υπουργός, για το ποιες είναι οι προθέσεις της κυβέρνησης απέναντι στην δίκαιη λαϊκή απαίτηση να παραμείνει και να ενισχυθεί το Δάσος Συγγρού ως δάσος – πνεύμονας πρασίνου σύμφωνα με τα παραπάνω, χωρίς παρεμβάσεις που στοχεύουν άμεσα ή έμμεσα στην εμπορευματοποίησή του.
Οι Βουλευτές
Παφίλης Θανάσης
Γιάννης Γκιόκας
Κανέλλη Λιάνα
Κατσώτης Χρήστος
Μανωλάκου Διαμάντω
