Γράφει η κα Αντωνοπούλου – Πανάγου, υποψήφια Βουλευτής με τους Ανεξάρτητους Έλληνες στην Β’ Αθήνας
Οι αναμενόμενες από πολλούς και πολυσυζητημένες εκλογές, επιτέλους ανακοινώθηκαν. Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-Νέας Δημοκρατίας, υποτίθεται ότι, έγινε για να ψηφιστούν τα μέτρα που θα επέτρεπαν την εκταμίευση της περίφημης 6ης δόσης της πρώτης δανειακής σύμβασης του πρώτου μνημονίου, και είχε ορίζοντα τριμήνου, δηλαδή μέχρι τις αρχές Μαρτίου. Έτσι όλοι μιλούσαν για εκλογές που θα γίνονταν την 29η Φεβρουαρίου, μετά για τα μέσα Μαρτίου, αργότερα έγινε: πριν το Πάσχα, μετά άρχισε μία εικοτολογία για την 6η Μαίου ή την 13 Μαϊου ή τον Ιούνιο.
Εν τω μεταξύ η συγκυβέρνηση, προχώρησε στην ψήφιση τού, ακόμα σκληρότερου, δεύτερου μνημονίου, αδιαφορώντας για την ήδη επιβεβαρυμένη κατάσταση της οικονομίας της χώρας, τις αυτοκτονίες, την καλπάζουσα ανεργία, την κατακρήμνιση της κατανάλωσης, που δείχνει την ένδεια των Ελλήνων. Ένδεια στην οποία την καταδίκασε η πολιτική επιλογή του ΠΑΣΟΚ και του πρώην Προέδρου του, Γ. Α. Παπανδρέου. Επιλογή η οποία καθημερινώς αποδεικνύεται πλέον, ότι και συνειδητή ήταν και εγκληματική, όπως δήλωσε άλλωστε και η Βάσω Παπανδρέου.
Δεν ήταν μόνο η ψήφιση του δεύτερου μνημονίου το «δώρο» της συγκυβέρνησης προς τους δοκιμαζόμενους Έλληνες.
Η ψήφιση του PSI, δηλαδή η πτώχευση της χώρας εντός του ευρώ, κάτι εντελώς αδιανόητο μέχρι πριν λίγο καιρό για την Ευρωζώνη, είναι έργο της συγκυβέρνησης.
Όπως, έργο της συγκυβέρνησης, είναι η ψήφιση του νόμου περί αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων προκειμένου να πληρωθούν οι δανειστές. Κι αυτό πέρασε στα ψιλά των ειδήσεων, αν πέρασε.
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών με δάνεια πού πήρε το Ελληνικό δημόσιο, άρα επιβαρύνονται όλοι οι Έλληνες, δουλειά από κοινού των δύο πρώην μεγάλων κομμάτων είναι.
Η απομείωση των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων και Οργανισμών, όπως τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα, δημιούργημα των συγκυβερνώντων είναι. Να σημειωθεί, ότι η απομείωση αυτή επήλθε αφού η Τράπεζα της Ελλάδος τοποθέτησε, αυθαίρετα και χωρίς την συναίνεση των υπευθύνων, τα διαθέσιμα Οργανισμών και Ταμείων σε ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου. Εντασσόμενα τα ομόλογα αυτά, λοιπόν, στο PSI, «κουρεύτηκαν» κατά 70% δημιουργώντας οικονομική ασφυξία στα Ταμεία και τους Οργανισμούς .
Η συγκυβέρνηση αποφάσισε την εξαφάνιση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, την προώθηση των επιχειρηματικών ή και ατομικών συμβάσεων και τις μειώσεις των αποδοχών των εργαζομένων. Αυτά και τόσα άλλα μέτρα πού ακυρώνουν τα εργασιακά δικαιώματα, όσα έγιναν και όσα αφέθηκαν για μετά τις εκλογές, σκιαγραφούν ένα εργατικό μεσαίωνα, τέτοιον πού κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, κάνοντας τις απόψεις της Σχολής του Σικάγου, των Friedman boys, να φαντάζουν φιλεργατικές! Διατείνονται ότι η μείωση του εργατικού κόστους γίνεται για την ανάπτυξη της χώρας γιατί θα φέρει επενδύσεις και έρχεται η απάντηση του Προέδρου της Βουλγαρίας ο οποίος σε συνέντευξη του στο ΜΕΓΑ, διαπιστώνει με πίκρα ότι η διαρκής μείωση του εργατικού κόστους στην Βουλγαρία δεν έφερε ούτε μία ξένη επένδυση στη χώρα του.
Ουσιαστικά τα κόμματα που αποτελούν την κυβέρνηση Παπαδήμου, έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης σ’ όλα τα μέτρα της κυβέρνησης ΓΑΠ και de facto τα υιοθέτησαν. Στη βάση αυτή λοιπόν συγκροτήθηκε ένα κοινό κυβερνητικό μέτωπο, κατά παράβαση του Συντάγματος, με πρωθυπουργό ένα πρώην στέλεχος της, διωκόμενης στις ΗΠΑ, Goldman Sachs, όχι για να κυβερνήσει τη χώρα, αλλά απλώς να εκτελέσει, πειθήνια τις εντολές των επικυρίαρχων μας, προσδοκώντας μάλιστα στην επιμήκυνση του βίου της για άλλα τέσσερα χρόνια. Πώς;
Το μεν ΠΑΣΟΚ, με νέο αρχηγό, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος αυτό-προβάλλεται ως ο σωτήρας της χώρας, από την καταστροφή, για την οποία είναι από τους υπεύθυνους πρωτεργάτες, η δε ΝΔ με το κορυφαίο επιχείρημα ότι ψήφισε την καταστροφή των Ελλήνων για να τους σώσει μετά, όταν πλέον θα έχει την αυτοδυναμία να το πράξει.
Φυσικά και τα δύο, πρώην μεγάλα κόμματα, επιζητούν την αυτοδυναμία, δηλαδή το καθένα διεκδικεί για τον εαυτό του ένα ποσοστό της τάξεως του 35% με 38%, ποσοστό πού με το ισχύοντα εκλογικό νόμο θα τους έδινε την πλειοψηφία στη Βουλή. Διαπιστώνοντας όμως ότι κάτι τέτοιο ανήκει πλέον, με την πολιτική που ακολούθησαν και ακολουθούν, στη σφαίρα του φανταστικού, τους έχει ήδη δοθεί εντολή να συγκυβερνήσουν. Έτσι λοιπόν, διεκδικεί την ψήφο μας, ένα κόμμα σε δύο εκδοχές, με προδιαγεγραμμένη την μετεκλογική κατάσταση. Η μόνη απάντηση που χωρεί στην επιθυμία τους αυτή, δεν μπορεί, παρά να είναι το εκκλησιαστικό «Μωραίνει Κύριος όν βούλεται απωλέσαι».
Ο τρόπος με τον οποίο απευθύνονται προεκλογικά, στον κατακερματισμένο κοινωνικό ιστό της σημερινής ελληνικής κοινωνίας, μιλώντας για το μέλλον μας και το αύριο της χώρας, και ποτέ για το παρελθόν τους, αποδεικνύει πως είτε είναι αφελείς και δεν έχουν επαφή με την πραγματικότητα, ζώντας στο δικό τους γυάλινο κόσμο, αγνοώντας το τι έχουν προκαλέσει, είτε το γνωρίζουν πολύ καλά, απλώς για μία ακόμη φορά επιζητούν την υφαρπαγή της εμπιστοσύνης των Ελλήνων. Είτε είναι, λοιπόν, αφελείς είτε γνώστες, το ίδιο επικίνδυνοι είναι, το ίδιο κατηγορούμενοι είναι, για το δεινά που επισώρευσαν και συνεχίζουν να σωρεύουν σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Αν κοιτάξει κάποιος στο πρόσφατο παρελθόν, πριν σχεδόν δύο χρόνια όχι περισσότερο, θα διαπιστώσει με πίκρα, αν όχι με έκπληξη, ότι αυτοί οι ίδιοι Έλληνες, των οποίων τώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ζητούν την ψήφο στις επερχόμενες εκλογές, λοιδορήθηκαν, κατασυκοφαντήθηκαν, έγινα καταγέλαστοι, θεωρήθηκαν όλοι συλλήβδην διεφθαρμένοι, τεμπέληδες, πονηροί, απατεώνες, ζώντες βίον τρυφηλόν σε βάρος των εργατικών και τιμίων ευρωπαίων και δη των γερμανών. Κατόρθωσε το ΠΑΣΟΚ με τον αρχηγό του και τους «κηπουρούς» του και με την συνεργασία, δια της σιωπής, όσων διαφωνούσαν, να διασύρει, γονατίσει, εξαθλιώσει, εξανδραποδίσει έναν ολόκληρο λαό, οποίος σαν μουδιασμένος από το σοκ, παρακολουθεί, όχι χωρίς αντίδραση πάντως, να παίρνονται , μέτρα πού τον σπρώχνουν όλο και πιο πολύ, όλο και συχνότερα, στο αδιέξοδο, στην απόγνωση, στην αυτοκτονία.
Προφανώς στόχευαν στην ενοχοποίηση του Έλληνα, με τέτοιο τρόπο, ώστε να επιβληθεί η συλλογική ευθύνη, πού βεβαίως είναι προάγγελος συλλογικών μέτρων. Αν αυτό σας θυμίζει κάτι, πού η «πολιτισμένη» Ευρώπη ξόρκιζε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, έχετε δίκιο! Όμως, εντάξει, οι Έλληνες είναι, με μία κουβέντα, ο λιγότερο «ευρωπαϊκός» λαός, τι γίνεται με τους Ισπανούς, με τους Ιταλούς, τους Πορτογάλους, τους Ιρλανδούς, σε λίγο τους Βέλγους και πάει λέγοντας. Κι αυτοί ακαμάτηδες, πονηροί και τεμπέληδες; Το πρόβλημα της Ε.Ε. είναι η Ελλάδα και μόνον αυτή; Κανένας δεν μιλάει για το τι συμβαίνει στην υπόλοιπη Ε.Ε. Ειδικά το κόμματα, πού είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της σημερινής τραγικής μας κατάστασης, μιλούν μόνο για τις ευθύνες του δικού μας λαού, μιλούν για θυσίες πού εμείς πρέπει να κάνουμε, και ποτέ για την καταστροφή του Ελλήνων, πού κάθε μέρα απλώνεται σαν πανούκλα, διαλύοντας τα πάντα.
Καταστροφή την οποία απεργάζονται με σύστημα, στα κρυφά, με μισόλογα, αλλά πάντως με έργο κυρίως νομοθετικό. Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ ως συγκυβέρνηση ψηφίζουν νόμους ή προχωρούν σε κινήσεις πού επιφέρουν τεράστια έως μη αναστρέψιμη, ζημία στην έννοια της εθνικής κυριαρχίας, περιορίζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Το έργο τους απλώνεται σε εθνικής, κεφαλαιώδους σημασίας ζητήματα, ξεφεύγοντας από τα «στενά» όρια των δανειακών συμβάσεων και των όρων αυτών. Θέματα εδαφικής ανεξαρτησίας, όπως η οριοθέτηση της Ελληνικής ΑΟΖ, θέματα εθνικής κυριαρχίας, μιλώντας ανοικτά για την ανάγκη περιστολής ή και μείωσης της , λόγω των οικονομικών προβλημάτων της χώρας.
Παρατηρούμε λοιπόν εδώ, να εξελίσσεται μία διπλή επίθεση στο λαό και την χώρα, σχεδόν βάσει προμελετημένου σχεδίου θα έλεγε κανείς, με απώτερο στόχο την καθυπόταξη των Ελλήνων και τον περιορισμό των κυριαρχικών του δικαιωμάτων, έτσι ώστε, όχι μόνο πρόσκαιρα αλλά και σε βάθος χρόνου, να καταστούν έρμαια των επιλογών των, ποιος ξέρει ποιών , οικονομικών ελίτ.
Με περισσή, λοιπόν, τεχνική οργάνωση και επιτυχία, προχωράει στην εφαρμογή του το σχέδιο, εκ του αποτελέσματος, μέχρι τώρα κρινόμενο. Κορωνίδα στο σχέδιο αυτό και η προκήρυξη εκλογών για τις 6 Μαίου, δίνοντας ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα προεκλογικής περιόδου μόνο 23 ημερολογιακών ημερών συμπεριλαμβανομένων και των εορταστικών ημερών του Πάσχα.
Έτσι στα γρήγορα και χωρίς συζήτηση, χωρίς ενημέρωση του κόσμου, μια εκλογή, πού μοιάζει σαν να μας παραχωρήθηκε, χαριστικά σχεδόν. Ένα ενοχλητικό εμπόδιο στην εφαρμογή των σχεδίων τους, το οποία δεν περιμένουν. Έτσι πότε η Ε.Ε., πότε η Τρόϊκα, πότε το ΔΝΤ, πότε ο Σόϊμπλε, μας νουθετούν περί του πως πρέπει να ψηφίσουμε για να μην θέσουμε σε κίνδυνο τα μνημόνια, τις επιλογές τους, τα σχέδια τους. Έτσι, πότε ο ένας πότε ο άλλος, μας υποδεικνύουν τους εκλεκτούς τους ΠΑΣΟΚ–ΝΔ τους οποίους θέλουν ως εντολοδόχους τους, μετά την 6η Μαίου. Είτε έναν από τους δύο είτε και τους δύο μαζί. Με τον Ελληνικό λαό δεν θέλουν κουβέντα.
Στο προαποφασισμένο αυτό σενάριο δεν χωράνε οι Έλληνες. Αυτό θέλουν, αυτό επιδιώκουν.
Όμως, είναι στο χέρι μας να μετατρέψουμε τις εκλογές της 6ης Μαίου, σε εφιάλτη για όλους αυτούς πού, είτε στο εξωτερικό είτε στο εσωτερικό της χώρας, περιμένουν τα αποτελέσματα εκείνα πού θα τους επιτρέψουν, επιχαίροντας, να προχωρήσουν στο στραγγαλισμό των Ελλήνων και της χώρας, επικαλούμενοι το εκλογικό αποτέλεσμα.
Εδώ πού φτάσαμε, κάθε ψήφος θα πρέπει να είναι μία έμπρακτη απάντηση-αντίσταση, σ’ όλους όσοι απεργάζονται το τέλος της χώρας και του λαού της.
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΥ-ΠΑΝΑΓΟΥ ΗΛΕΚΤΡΑ.
