Ήταν τέτοιες ημέρες πριν σαράντα έξι χρόνια. Η καταχνιά είχε σκεπάσει τη χώρα. Είχε τρομοκρατήσει το λαό. Είχε εξορίσει και βασανίσει τα καλύτερα παιδιά του. Ήταν τέτοιες ημέρες, στενάχωρες και δύσκολες.
Όπως πάντα όμως η ζωή περιγελάει τις αναλύσεις. Και φέρνει στο φως, τη δύναμη και την ελπίδα, την πάλη για έναν κόσμο διαφορετικό. Τέτοιες μέρες όπως και σήμερα χιλιάδες στην αρχή, δεκάδες χιλιάδες αργότερα συνάντησαν με τα βήματά τους στο κτήριο του Πολυτεχνείου, τον αγώνα. Νίκησαν τον φόβο, σήκωσαν ψηλά το κεφάλι και αγκάλιασαν την ελπίδα.
Έτσι και σήμερα η μαύρη καταχνιά έρχεται πάλι να σκεπάσει τη χώρα. Η κυβέρνηση ΝΔ λεηλατεί τα τελευταία δικαιώματα, καταδικάζει στη φτώχεια την ανεργία και την ξενιτιά τη νεολαία μας, κλείνει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης τους πρόσφυγες, την ίδια στιγμή που ξεπούλα τα πάντα στους επενδυτές και τις επιχειρήσεις, χαράζει ΑΟΖ και κόβει το Αιγαίο σε θαλάσσια οικόπεδα προς εκμετάλλευση, οξύνοντας την κατάσταση με την Τουρκία, συμμαχώντας με τις ΗΠΑ φέροντας την πολεμική απειλή έξω από την πόρτα μας.
Με όπλο τον φόβο, την τρομοκρατία και την πιο βάρβαρη καταστολή, επιχειρεί σήμερα, σαράντα έξι χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου να τελειώσει επιτέλους οριστικά με τις εκκρεμότητες που έχουν ακόμα απομείνει.
Παραμονές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι απόγονοι του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη βάζουν τα ΜΑΤ να εισβάλλουν στην ΑΣΟΕΕ και να επιτεθούν στους φοιτητές, επιστρατεύοντας το τελευταίο μέσο που τους έχει απομείνει, την απροκάλυπτη βία. Επιχειρούν με άγρια καταστολή να ανακόψουν την οργή των νέων που αγωνίζονται για το μέλλον τους, για τη ζωή τους. Και δε σταματούν εκεί! Προκλητικά συλλαμβάνουν αγωνιστές με κατασκευασμένες κατηγορίες, στοχοποιώντας έτσι όχι μόνο αυτούς αλλά όποιον αντιστέκεται, και εν τέλει το ίδιο το κίνημα.
Βλέπετε ποτέ οι ισχυροί δεν μπορούσαν να χωνέψουν ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που τους αμφισβητούν. Το δόγμα είναι ένα : ΝΟΜΟΣ ΤΑΞΗ ΚΕΡΔΟΣ!
Το 1973 η εξέγερση του Πολυτεχνείου που έδιωξε τη χούντα, ξεκίνησε από τη Νομική. Έτσι, λοιπόν, και σήμερα, πρέπει να πούμε τα δικά μας ΚΑΤΩ, τα σύγχρονα ΟΧΙ. Όπως τότε η δικτατορία, ηττήθηκε, σήμερα πρέπει να ανατρέψουμε τους δικούς μας εφιάλτες, τις αντιδραστικές πολιτικές κυβέρνησης –ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου.
Μόνη ρεαλιστική απάντηση αποτελεί η οργάνωσή μας παντού, σε εργασία, γειτονιά, εκπαίδευση με στόχο την πλήρη ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Εργαζόμενοι, άνεργοι, έλληνες και μετανάστες μέσα από το συλλογικό δρόμο, συντονισμένα, οργανώνουμε την δράση μας για να μπορέσουμε να απαντήσουμε ώστε κάθε γειτονιά να γίνει ένας πυρήνας αγώνα. Αποδεικνύουμε στην πράξη ότι η αλληλεγγύη και η συλλογικότητα μπορεί να νικήσει οποιαδήποτε αντιλαϊκή πολιτική. Όσο ο αγώνας του Νοέμβρη εκείνου σήμερα παραμένει αδικαίωτος αλλά και αναιρείται ολοκληρωτικά είναι η ώρα να απαντήσουμε στην σύγχρονη χούντα τους με ανυποχώρητο αγώνα. Αγώνα για να γίνουν οι νόμοι και η πολιτική τους παρελθόν.
Σήμερα που το Πολυτεχνείο γίνεται αντικείμενο χλευασμού ή και κατηγορίας από κάποιους, εμείς θα συνεχίσουμε να εμπνεόμαστε από τους αγωνιστές του, από τα βλέμματα εκείνα που αντίκρισαν τις ερπύστριες του τανκ με θάρρος και δύναμη, από τα συνθήματα στους τοίχους του Πολυτεχνείου. Θα συνεχίσουμε να κρατάμε το νήμα του μακρινού Νοέμβρη και να παλεύουμε για μια κοινωνία ελεύθερη, προσανατολισμένη στα δικαιώματα των εργαζομένων και ανέργων καθώς και της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Όλοι στη συγκέντρωση και πορεία ΚΥΡΙΑΚΗ 17 Νοέμβρη, 15.00 Κλαυθμώνος
