“Εργαζόμενοι μόνιμοι και συμβασιούχοι, άνεργοι, ηλικιωμένοι και ΑΜΕΑ, γονείς και όλα τα λαϊκά στρώματα πρέπει να καταστρώσουμε το δικό μας σχέδιο, να οργανώσουμε τον δικό μας αγώνα”
Μορφή χιονοστιβάδας παίρνουν οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων των ΟΤΑ σ’ όλη τη χώρα που παραδίνουν κοινωνικές τους δομές σε ιδιωτικούς φορείς, με τις ψήφους κυρίως των δημοτικών παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και σε συνεργασία με τις αντίστοιχες των ΔΗΜΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ.
«Παραπονιούνται» οι Δήμαρχοι για επικείμενη κατάρρευση (οικονομική) των Δήμων θέλοντας να κρύψουν τις δικές τους ευθύνες στην υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής, στην διαχρονική συμφωνία τους και αποδοχή των κυβερνητικών επιλογών.
Αξιοποιούν την κρατική υποχρηματοδότηση και τις περικοπές για να προωθήσουν τον μετασχηματισμό κοινωνικών δομών, που εδώ και χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση έβαζε επί τάπητος.
Υλοποιούν τις κυβερνητικές αποφάσεις των κομμάτων του ευρωμονόδρομου που προσπαθώντας να διαχειριστούν την καπιταλιστική κρίση, που βαθαίνει παίρνουν μέτρα που υπηρετούν τις εξελίξεις, τις ανάγκες του συστήματος.
Βάζουν σε εφαρμογή το νόμο «Κατσέλη», της «Κοινωνικής Οικονομίας και Επιχειρηματικότητας» που ψηφίστηκε από την προηγούμενη τρικομματική κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ), γιατί από τότε προέβλεπαν και το βάθεμα της κρίσης και το φούντωμα της ανεργίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης «ευάλωτων» ομάδων του πληθυσμού, αλλά και την τεράστια υποχρηματοδότηση των δημόσιων κοινωνικών δομών.
Προωθούν μέσω της λεγόμενης Κοινωνικής Οικονομίας τις «Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις Ένταξης» (προώθηση στην απασχόληση) ή «Κοινωνικής Φροντίδας» (παροχή υπηρεσιών υγείας, πρόνοιας σε βρέφη, παιδιά, ηλικιωμένους κλπ, υπηρεσίες αποσπασματικές και με ημερομηνία λήξης) και τις «Αναπτυξιακές Συμπράξεις» (δημόσιων και ιδιωτικών φορέων).
Προχωρούν τα προγράμματα κατάρτισης για εργαζόμενους και ανέργους με το σύστημα voucher (κουπόνια κατάρτισης), τα Προγράμματα Κοινωφελούς Εργασίας μέσω ΜΚΟ, δηλ της δουλειάς των 625 ευρώ για 5 μήνες και τα Τοπικά Προγράμματα Στήριξης της Απασχόλησης (ΤΟΠΣΑ), που επεκτείνουν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, προσφέροντας «φτηνό» εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις.
Όλες μορφές οικονομικής δραστηριότητας, που όσο κι αν λανσάρονται σαν ιδιαίτερες κινούνται στα πλαίσια της Οικονομίας της Αγοράς.
Μορφές και Προγράμματα, που υλοποιούνται με την αγαστή συνεργασία Δήμων, Περιφερειών, Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, Εργατικών Κέντρων και ΓΣΕΕ, Εμπορικών Συλλόγων, Επιμελητηρίων και ΓΣΕΒΕ, Αγροτικών Συνεταιρισμών, Ενώσεων και ΠΑΣΕΓΕΣ, Συνδέσμων Βιομηχάνων και άλλων ιδιωτικών φορέων, καθώς και λοιπών προθύμων!
Όλοι στο όνομα της καταπολέμησης της ανεργίας και της στήριξης των κοινωνικά ευαίσθητων και ευάλωτων ομάδων προσπαθούν…
Και στοχεύουν ταυτόχρονα:
Στην εκμετάλλευση εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, σαρώνοντας τη σταθερή δουλειά, προωθώντας την επανακατάρτιση και «βαφτίζοντας» τους άνεργους … επιχειρηματίες, σπρώχνοντάς τους στη στρούγκα του δανεισμού με αβέβαιη διέξοδο και μεροκάματο.
Εφαρμόζουν προγράμματα που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την ανεργία, όχι μόνο γιατί δεν θέλουν ή δεν μπορούν, αλλά κύρια διότι η ανεργία γεννιέται και αναπαράγεται από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Είναι σύμφυτη με αυτό και οξύνεται ακόμη περισσότερο σε περιόδους κρίσης.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την Αναπτυξιακή Σύμπραξη του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Βόλου με τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος, που μαζί με άλλους ιδιωτικούς φορείς ενδιαφέρονται!!! και προωθούν «ένα πλαίσιο δράσεων που στοχεύουν στη συμβουλευτική υποστήριξη και στην αναβάθμιση των προσόντων 80 ωφελουμένων μελών-ευάλωτων κοινωνικά ομάδων του νομού Μαγνησίας, κατά προτεραιότητα απολυμένων από κλάδους που βρίσκονται σε ύφεση…»!!!
Να θυμίσουμε τη στάση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Βόλου στην υπόθεση της Χαλυβουργίας; Οι παρατάξεις που καταψήφιζαν την απόφαση για αγωνιστική απάντηση των εργαζομένων στη Χαλυβουργία ενάντια στις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών έρχονται τώρα χέρι-χέρι με τους βιομηχάνους της περιοχής να υποστηρίξουν ότι ευθύνεται η χαμηλή κατάρτιση και ειδίκευση για την ανεργία και όχι ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής !!
Στην απαλλαγή του κράτους από την υποχρέωση παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, αφού παραδίδουν στην ιδιωτική επιχειρηματική πρωτοβουλία κοινωνικά και περιβαλλοντικά πεδία.
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα που περιέχεται σε σχετικό ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου εργασίας: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρεί σήμερα τον τομέα αυτό ως προνομιακό πεδίο εφαρμογής πολιτικών για την απασχόληση, την τοπική ανάπτυξη, την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού, o οποίος ανοίγει νέες διεξόδους επιχειρηματικής δράσης…»
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την Αναπτυξιακή Σύμπραξη του Δήμου Τρικκαίων, της Περιφέρειας Θεσσαλίας με την Κινητή Μονάδα ΣΥΝ-ΕΙΡΜΟΣ και άλλους φορείς για την παράδοση σε ιδιώτες της «φροντίδας κατ’ οίκον» δηλ. την παράδοση του τοπικού Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι» στην εταιρεία «ΣΥΝ-ΕΙΡΜΟΣ».
Όπως και την παράδοση σε ιδιώτες, στον ίδιο Δήμο του προγράμματος της ανακύκλωσης των απορριμμάτων…
Όπως και την απόφαση της Δημοτικής Αρχής Καλλιθέας, για παροχή κοινωνικών υπηρεσιών και κοινωνικής φροντίδας μέσω ανάλογης Αναπτυξιακής Σύμπραξης, απόφαση που ακολούθησε τις απειλές απόλυσης και ανεργίας που εκτόξευσε ο Δήμαρχος και προέδρος της ΚΕΔΕ σε συμβασιούχους εργαζομένους των Παιδικών Σταθμών του Δήμου.
Όπως στο Δήμο της Αθήνας, όπου η Δημοτική Αρχή από τη μια συνεχώς απολύει συμβασιούχους του Δημοτικού Βρεφοκομείου (Νομικό Πρόσωπο υπεύθυνο για τη λειτουργία των Παιδικών Σταθμών του Δήμου), πρόσφατα απέλυσε 272 εργαζόμενους, κι απ’ την άλλη προωθεί τη δημιουργία ενός «κοινωνικού συνεταιρισμού» από τους απολυμένους με τον οποίο ο Δήμος θα συνάπτει «συμβάσεις» για να καλύπτονται «ανάγκες» του ΔΒΑ…
Βλέπουμε λοιπόν τις Δημοτικές Αρχές που υμνούν ως μονόδρομο τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ και την Ευρωπαϊκή ένωση να επιταχύνουν την παράδοση των κοινωνικών δομών σε ιδιωτικούς φορείς, να ξηλώνουν τον δημόσιο χαρακτήρα τους, αξιοποιώντας την κρατική υποχρηματοδότηση και τον αποδεκατισμό του προσωπικού, να οδηγούν στην επιβολή και ενίσχυση της ανταποδοτικότητας, αναγκάζοντας τους γονείς να βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, να λειτουργούν ως ντίλερ των τοπικών επιχειρήσεων, να απολύουν εργαζόμενους, να σπάνε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας τους, να προωθούν νέες μορφές εκμετάλλευσης και να προσαρμόζουν τη λειτουργία τους στις ανάγκες των τοπικών αγορών εργασίας !!!
Είναι οι ίδιες Δημοτικές Αρχές, που πχ στην Αττική αφήνουν έξω από τους Παιδικούς Σταθμούς, μόνο από τις νέες αιτήσεις που κατατέθηκαν 2.320 παιδιά, κλείνοντας Παιδικούς Σταθμούς, εξαιτίας της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης, τόσο για την κάλυψη των λειτουργικών τους εξόδων, όσο και για την κατασκευή νέων, σύγχρονων δημόσιων Παιδικών Σταθμών, αλλά και του συνεχώς μειούμενου αριθμού των εργαζομένων.
Και βέβαια είναι οι ίδιες που στηρίζουν με νύχια και με δόντια το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε, που θέλει τους εργαζόμενους επαίτες και τον πλούτο που παράγεται να πηγαίνει στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών κι όχι στη κάλυψη των κοινωνικών λαϊκών αναγκών, ανεξάρτητα αν υποκρίνονται ότι κόπτονται για τους άνεργους και τους κοινωνικά αποκλεισμένους!!!
Είναι το ίδιο πολιτικό προσωπικό, που χρόνια τώρα απολύει εργαζόμενους, που τους στερεί το δικαίωμα στη σταθερή δουλειά, που τους ανακυκλώνει λες και είναι αναλώσιμο υλικό.
Και που σ’ αυτή του την πολιτική βρίσκει και αξιοποιεί τα στηρίγματά του στο συνδικαλιστικό κίνημα, με τις ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΑΣΚ (ΣΥΡΙΖΑ) και ΑΚΙΣ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) να συγκαλύπτουν τη συμφωνία τους με την πολιτική της καπιταλιστικής ανταγωνιστικότητας και κερδοφορίας με διαχειριστικές κορώνες και αποσπασματικές προτάσεις. Που θεωρούν – σύμφωνα με τις δηλώσεις τους – ότι και οι Δημοτικές Αρχές του κυβερνητικού και ευρωενωσιακού μπλοκ παλεύουν μαζί τους, από το ίδιο μετερίζι για τα εργατικά δικαιώματα.
Παρατάξεις που με τη συμμετοχή τους στο τελευταίο Συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ αποδέχτηκαν την διάσπαση του εργατικού κινήματος στον κλάδο των ΟΤΑ, τους αποκλεισμούς και την νοθεία ανεξάρτητα από επιμέρους διαφοροποιήσεις τους.
Συναδέλφισες και συνάδελφοι,
την ίδια ώρα που κυβέρνηση, Δήμαρχοι, Ε.Ε. και οι «πιστοί» τους φορείς – δημόσιοι και ιδιωτικοί – σχεδιάζουν και προωθούν πως θα μας φορτώσουν την κρίση και πως θα βγουν απ’ αυτή όσο γίνεται αλώβητοι, πρέπει κι εμείς να καταστρώσουμε το δικό μας σχέδιο:
Να τους ξεσκεπάσουμε και να οργανώσουμε τον αγώνα μας εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, μόνιμοι και συμβασιούχοι, άνεργοι, ηλικιωμένοι και ΑΜΕΑ, γονείς και όλα τα λαϊκά στρώματα, που έχουμε κοινό συμφέρον από σύγχρονες, δημόσιες και δωρεάν κοινωνικές δομές, που θεωρούμε δικαίωμα όλων των εργαζομένων την σταθερή και μόνιμη δουλειά, με αξιοπρεπείς μισθούς και δικαιώματα, που απαιτούμε εδώ και τώρα μέτρα ανακούφισης των λαϊκών οικογενειών.
Εργαζόμενοι και χρήστες των υπηρεσιών (γονείς, ηλικιωμένοι, ΑΜΕΑ κλπ) να μην αποδεχτούμε το πισωγύρισμα, να γίνουν βορρά της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας τα δικαιώματά μας.
Να πάρουμε πρωτοβουλίες ενημέρωσης, κοινής δράσης και διεκδίκησης μέσα από τις επιτροπές του ΠΑΜΕ των ΟΤΑ και τα σωματεία.
Να πρωτοστατήσουμε στην οργάνωση των συναδέλφων αυτών που αναγκάζονται να δουλεύουν στις νέες αυτές δομές, να «μετέχουν» στις νέες μορφές εκμετάλλευσης, με την εγγραφή τους στα σωματεία, με στήσιμο επιτροπών στο πλάι των σωματείων. Να εντάξουμε στις διεκδικήσεις μας και τα δικά τους αιτήματα. Να παρέμβουμε για τη λύση προβλημάτων που προκύπτουν (καθυστερήσεις πληρωμών, απολύσεις κλπ).
Να προχωρήσουμε με συζητήσεις και αποφάσεις στα σωματεία μας, για συμμετοχή και δράση στις Λαϊκές Επιτροπές.
Να στηρίξουμε και να συνεργαστούμε με τις Επιτροπές Ανέργων.
Καθώς η κρίση βαθαίνει και η ανεργία διογκώνεται, καθώς η κυβέρνηση και η τρόικα «χρυσώνουν το χάπι» στους ανέργους, τάζοντάς τους δουλειά λίγων μηνών – καθιστώντας τους, με αυτόν τον τρόπο, ομήρους της πολιτικής τους – με ελάχιστη αμοιβή, είμαστε υποχρεωμένοι σήμερα εργαζόμενοι και άνεργοι, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, να οργανώσουμε την πάλη μας για άμεσα μέτρα ουσιαστικής προστασίας των ανέργων, για ουσιαστική αύξηση του επιδόματος ανεργίας και για όσο καιρό διαρκεί η ανεργία, για στήριξη της σταθερής δουλειάς.
Δεν δεχόμαστε να πληρώσουμε εμείς τα σπασμένα της κρίσης, να γυρίσουμε τις ζωές μας πίσω, να δεχτούμε την εκμετάλλευσή μας, σαν τον σύγχρονο μονόδρομο της ζωής μας. Απέναντι στην επικίνδυνη πολιτική τους προτάσσουμε τα δικά μας συμφέροντα, που απαιτούν για όλους τους τομείς υγείας, πρόνοιας κλπ με κεντρικό σχεδιασμό υπηρεσίες αναβαθμισμένες, σύγχρονες δημόσιες και δωρεάν, με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, με εργαζόμενους με μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς και πλήρη ασφαλιστικά δικαιώματα.-
Πανουτσάκου Βέτα
Μέλος της Πανελλαδικής Γραμματείας των ΟΤΑ του ΠΑΜΕ
