Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Ἡ 5 η Ἰουνίου ἔχει θεσμοθετηθεῖ ἀπό τόν ΟΗΕ, ἤδη ἀπό το 1972, ὡς Παγκόσμια Ἡμέρα Περιβάλλοντος. Ὁ φετινός ἑορτασμός, παρόλο πού πραγματοποεῖται στή σκιά τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοιοῦ, δίνει καί πάλι τήν εὐκαιρία
σέ ὅλους μας νά ἀναλογισθοῦμε τή μεγάλη εὐθύνη μας ἀπέναντι στή δημιουργία καί τήν ἀνάγκη νά διαφυλάξουμε τή γῆ ὡς ὑπεύθυνα μέλη μιᾶς ἐνεργοποιημένης κοινότητας.
Γιά ἐμᾶς τους χριστιανούς, ἡ προστασία τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος ἀποτελεῖ ρητή ἐντολή τοῦ Θεοῦ καί ὀφείλουμε νά τό φυλάσσουμε μέ κάθε μέσο καί τρόπο: «ἐργάζεσθαι αὐτόν καί φυλάσσειν» (Γέν. 2, 15).
Σήμερα, φαινόμενα ὅπως ἡ κλιματική ἀλλαγή, ἡ ἀτμοσφαιρική ρύπανση, οἱ αὐξομειώσεις τῆς θερμοκρασίας, ἡ ἐξάντληση φυσικῶν πόρων, ἡ μείωση τῆς βιοποικιλότητας κ.ἄ. ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ ἄνθρωπος προσέγγισε ἐγωιστικά καί
ὠφελιμιστικά τό μεγάλο αὐτό δώρο τῆς δημιουργίας.
Ὡστόσο, ἄνθρωπος καί περιβάλλον, ὅπως ἀναφέρει ὁ Μ. Βασίλειος, εἶναι δημιουργήματα ἀλληλένδετα καί ἐπηρεάζουν ἄμεσα τό ἕνα τό ἄλλο. Τό περιβάλλον εἶναι γιά τόν ἄνθρωπο καί ὁ ἄνθρωπος γιά τό περιβάλλον. Ἔτσι, μποροῦμε νά
ἰσχυρισθοῦμε ὅτι ἡ σύγχρονη οἰκολογική κρίση ἀντικατοπτρίζει τήν ἐσωτερική πνευματική κρίση τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου.
Ἡ οἰκολογική κρίση ἀφορᾶ ὅλους καί τόν καθένα χωριστά. Ὁ καθένας μας ἔχει προσωπική εὐθύνη γιά τήν κρίση πού ὑπάρχει γύρω μας καί μέσα μας.
Ἐγκαρδίως εὔχομαι, ὁ φετινός ἑορτασμός τῆς Παγκόσμιας Ἡμέρας Περιβάλλοντος νά εὐαισθητοποιήσει τίς ψυχές μας, ὥστε στό ἑξῆς νά καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια γιά νά ἀντιμετωπίσουμε τήν παγκόσμια αὐτή κρίση καί νά
ἀναλογισθοῦμε τήν ἀξία τοῦ μεγάλου αὐτοῦ δώρου τοῦ Δημιουργοῦ πού «τά πάντα ἐν σοφίᾳ ἐποίησε».
Ὁ Μητροπολίτης
Ὁ Νέας Ἰωνίας, Φιλαδελφείας,
Ἡρακλείου & Χαλκηδόνος Γαβριήλ
