Ο δημοτικός σύμβουλος Νέας Ιωνίας, κ. Αριστείδης Χατζησαββίδης, μας απέστειλε την εισήγηση στην ιδρυτική σύσκεψη της νεοσύστατης Κίνησης, της οποίας είναι μέλος
Συμφωνηθείσα κοινή εισήγηση στην ιδρυτική σύσκεψη της «Κίνησης Ιδεών και Δράσης: Πράττω».
Μιας κίνησης που προσβλέπει:
Σε μια Νέα Ελλάδα της δημοκρατίας και εθνικής κυριαρχίας, της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της κοινωνικά δίκαιης ανάπτυξης.
Στη Σωτηρία της Κοινωνίας και του Λαού με κέντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Στη δημιουργία νέων θεσμών που ανταποκρίνονται σε αυτές, αναπτύσσουν τις δυνατότητες και τα ταλέντα του.
Σε μια πατρίδα ανεξάρτητη ενταγμένη σε μια Ευρώπη της Δημοκρατίας και των λαών της. Των ουσιαστικών και διευρυμένων κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων.
Στον τερματισμό των πολιτικών άνισης κατανομής πλούτου και υποχρεώσεων σε βάρος του λαού.
Σε μια Ελλάδα της δημιουργίας, του ταλέντου, της αξιοκρατίας, των ελευθεριών.
Σε μια Ελλάδα με ενεργητική δημοκρατική εξωτερική πολιτική και ασφάλεια, με αναβαθμισμένη τη διεθνή θέση της.
Σε μια Ελλάδα χωρίς ξένη επιτροπεία και τρόικα.
Στον τερματισμό της εξουσίας της Ολιγαρχίας του Πλούτου και της Διαπλοκής.
Πρόλογος
Ζούμε σε μια δύσκολη εποχή. Για να γίνει η πολιτική ως Πολιτική ενδιαφέρουσα, ως δράση και συμμετοχή των πολιτών, οι οποίοι διαβουλεύονται, προτείνουν, παρεμβαίνουν, δρουν, οφείλει να έχει στο επίκεντρό της τους εργαζόμενους και τη νεολαία, τους ανέργους και συνταξιούχους, τις ανάγκες και τις προσμονές τους.
Μια τέτοια Πολιτική μπορεί να ανακτήσει την προτεραιότητά της έναντι της λογιστικής των κερδών της ολιγαρχίας και των αφεντικών της τρόικας.
Αξίζει τον κόπο να δράσουμε, μέσα από την ποικιλομορφία, άμεσα.
Στόχος η συγκρότηση ενός ριζοσπαστικού, δημοκρατικού, πατριωτικού, κοινωνικού κινήματος!
Ενός κινήματος Σωτηρίας της χώρας, του λαού, του εργαζόμενου ανθρώπου, της ελληνικής φύσης.
Ζούμε σε έναν κόσμο πολλαπλών αλλαγών. Με ταχύτητα αναπτύσσονται οι νέες τεχνολογίες, γενικότερα οι παραγωγικές δυνάμεις. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθούν οι ευκαιρίες για έναν δίκαιο και ειρηνικό κόσμο. Μπορούμε και οφείλουμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο. Να εμποδίσουμε κάθε σχέδιο που οδηγεί σε επεμβάσεις και πολέμους. Να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη μας
Στον σημερινό κόσμο συντελούνται μεγάλες αλλαγές. Αυτές πρέπει να ωφελήσουν την ανθρωπότητα και όχι τα κέρδη των μεγάλων εταιρειών.
Οι κυρίαρχοι κύκλοι της Δύσης επιδιώκουν να ισοφαρίσουν τις απώλειές τους με τη μετατροπή κρατών όπως είναι η Ελλάδα σε αποικίες χρέους. Να εξασφαλίσουν την ανακατανομή πλούτου, εισοδήματος και ιδιοκτησίας από το Νότο στο Βορρά. Σε αυτή τους τη προσπάθεια στηρίζονται στην ελληνική διαπλοκή/ολιγαρχία που παραδίδει τη χώρα στους ξένους προστάτες της, προκειμένου να μην έχει απώλειες από τη κρίση.
Ευρωπαϊκή Ένωση
Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι η ανερχόμενη δύναμη που προέβλεπαν αναλυτές πριν από δέκα χρόνια. Η πολιτική της άγριας λιτότητας και της ύφεσης, η αντικατάσταση των μεγάλων οραμάτων από τη λογιστική, η αντίληψη για την Ευρωπαϊκή Ένωση ως μηχανισμού τιμωρίας και πειθάρχησης γεννούν την τάση παρακμής της.
Η Ε.Ε. μετατρέπεται σε μια νέου τύπου αυτοκρατορία. Αντί της ισότητας ανάμεσα στα κράτη-μέλη της, προωθείται η διαβάθμιση δικαιωμάτων και δυνατοτήτων με πιο ακραία περίπτωση την Ελλάδα, αποικία χρέους. Η αλλαγή αυτή στηρίζεται σε ιδεολογήματα μιας Ολιγαρχίας που δεν θέλει και δεν μπορεί να παλέψει την κρίση. Που παραδομένη ανακαλύπτει νέες παραλλαγές των ψευτοθεωριών για την «ψωροκώσταινα» που προβλήθηκαν πριν από έναν αιώνα. Η οποία επιζητεί τη μεγιστοποίηση του οφέλους της σε βάρος του λαού και των δικαίων του.
Δεν δεχόμαστε τη σημερινή Ε.Ε. Παλεύουμε αξιοποιώντας όλα τα θεσμικά εργαλεία που μας δίνουν οι συνθήκες ίδρυσης και λειτουργίας της. Έχουμε σχέδιο για μια διαφορετική Ευρώπη των λαών. Μια Ευρώπη των εργαζομένων με επίκεντρο τον άνθρωπο, που στοχεύει στην κάλυψη των αναγκών του. Στηριζόμαστε στο διεθνισμό μας.
Σε αυτό τον κόσμο η Ελλάδα, κοιτίδα μεγάλων πολιτισμικών επιτευγμάτων, φορέας μιας οικουμενικής αντίληψης, καλείται να παίξει έναν καινούργιο ρόλο: Να γίνει το κράτος-φορέας διεθνούς διαμεσολάβησης, διαιτησίας, διαπραγμάτευσης σε περιοχές κρίσης. Να λειτουργήσει σαν Γέφυρα ανάμεσα στην Ευρώπη και στις αναδυόμενες δυνάμεις, ιδιαίτερα την Κίνα και τη Ρωσία, με τις οποίες τη συνδέει η ιστορία, η παράδοση, ο πολιτισμός πολλά κοινά συμφέροντα στον νέο κόσμο που διαμορφώνεται. Η Ελλάδα μπορεί να λειτουργήσει ως πολιτισμική γέφυρα ανάμεσα σε λαούς, προκειμένου να επικρατήσει η ειρήνη και η αδελφοσύνη ανάμεσά τους.
Να λειτουργήσει ως σταθεροποιητής στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, ως φίλος των λαών που αγωνίζονται. Να απαιτήσει τη δίκαιη λύση του Κυπριακού και την αποχώρηση του τουρκικού στρατού κατοχής. Να αποκτήσει σημαντικά ερείσματα και συμμαχίες. Να αυξήσει το βάρος της στην περιοχή και στην Ευρώπη. Να αξιοποιήσει το διεθνές δίκαιο, πριν απ’ όλα ως προς την ΑΟΖ, να προωθήσει τα εθνικά της συμφέροντα.
Τι έχει ανάγκη η Ελλάδα
Η Ελλάδα δεν προκαλεί, αλλά και δεν επιτρέπει σε κανέναν να της συμπεριφέρεται σαν να είναι «το παιδί για τα θελήματα τρίτων». Είναι χώρα με αξιοπρέπεια και περήφανη εξωτερική πολιτική, πατριωτική, μακριά από εθνικισμούς και ατελέσφορους ψευτολεονταρισμούς. Είναι δύναμη ευθύνης, με σχέδιο, προοπτική, στρατηγική.
Η χώρα έχει ανάγκη από μια βαθιά παραγωγική ανασυγκρότηση με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του. Έχει ανάγκη νέων θεσμών οργάνωσης της οικονομίας που να κάνουν την οικονομία της αποτελεσματική και να διασφαλίζεται η δημιουργική – αναβαθμισμένη παρουσία της στον διεθνή καταμερισμό εργασίας.
Στις σημερινές κοινωνίες συντελούνται μεγάλες αλλαγές. Φορείς τους είναι σε κάθε κοινωνία οι εργαζόμενοι και στο διεθνές σύστημα τα κράτη που αξιοποιούν ενεργητικά τις δυνατότητες των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή και στην οργάνωσή της, τις δυνατότητες του δημόσιου τομέα.
Ο τρόπος και η έκταση αυτών των αλλαγών στο σημερινό κόσμο διαψεύδουν όσους κατέστρεψαν την παραγωγική υποδομή της Ελλάδας. Παντού επιβεβαιώνεται η σημασία της Βιομηχανίας. Η Ελλάδα διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις να αναπτύξει μια σύγχρονη βιομηχανία, νέους κλάδους υπηρεσιών, να αναβιώσει παλιούς κλάδους με σύγχρονη τεχνολογία, ιδιαίτερα για την παραγωγή νέων υλικών και κραμάτων μετάλλων, σπόρους και τροφές, σύγχρονο τουρισμό και ναυτιλία. Για να γίνει αυτό χρειάζονται νέοι θεσμοί, ιδιαίτερα στην αγροτική οικονομία, στους κλάδους φαρμάκων και ενέργειας, ώστε να διασφαλιστεί ότι η χώρα δεν θα οδηγηθεί σε διατροφική και φαρμακευτική κρίση, θα συγκροτήσει δημιουργικές σχέσεις ανάμεσα στο περιβάλλον και τον άνθρωπο. Μια χώρα που στηρίζεται και στηρίζει μια πολιτική παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών με την ύψιστη δυνατή ποιότητα.
Σχεδιάζουμε και εργαζόμαστε για μια οικονομία που στο επίκεντρό της έχει τον άνθρωπο, τα ταλέντα και την προσωπικότητά του, στηρίζεται στην εφευρετικότητα των Ελλήνων. Αξιοποιεί τον πλούτο της χώρας, ορυκτό και υποθαλάσσιο, για το λαό. Στηρίζει και συμβάλλει στη λαϊκή κινητοποίηση για τη γη, τη στέγη, το κλίμα και τους φυσικούς πόρους, την αγροτική αναδιάρθρωση και τη διατροφική επάρκεια. Προωθεί νέους θεσμούς ομαδικής καλλιέργειας, μορφών συλλογικών επιχειρήσεων, διαχείρισης των λαϊκών αγορών από επιτροπές άμεσων παραγωγών και προστασίας των καταναλωτών. Στηρίζει παραγωγικές συλλογικότητες σε όλη τη χώρα.
Στηρίζει τους παραγωγούς με επεξεργασμένες προτάσεις. Δημιουργεί το θεσμό κοινωνικής ευρεσιτεχνίας ελεγχόμενο άμεσα από το λαό.
Οι στόχοι
Όλοι αυτοί οι στόχοι, είτε πραγματοποιούνται στη μικρότερη παραγωγική μονάδα και θεσμό, είτε επεκτείνονται σε όλα τα πεδία ανάπτυξης της χώρας, εντάσσονται σε επιχειρησιακά σχέδια, με τρόπο δημοκρατικό και ορθολογικό. Στόχος να απεγκλωβιστούν οι άνθρωποι και η κοινωνία από την παραγωγική υστέρηση.
Στον τομέα της οικονομίας επεξεργαζόμαστε και προβάλλουμε ένα σχέδιο νέων θεσμών και καινούργιας παραγωγικής βάσης για τη χώρα. Πρεσβεύουμε ένα νέο τρόπο προσέγγισης της οικονομίας, των δομών και θεσμών της. Άμεσα διεκδικούμε την αποκατάσταση δικαιωμάτων , κατακτήσεων, εισοδημάτων των εργαζομένων. Έναν δίκαιο ριζοσπαστικό φορολογικό νόμο που θα διαμορφώνεται με τη συμμετοχή των ίδιων των εργαζομένων καθώς και των οργανώσεών τους. Που θα διασφαλίζει την αποτελεσματική χρήση των δημόσιων εσόδων και θα θέτει φραγμούς σε «αόρατες» δαπάνες και σκοτεινές διαδικασίες. Την πάταξη της φοροδιαφυγής και φοροκλοπής, της εισφοροδιαφυγής.
Ως προς τα δημοσιονομικά, η αντιμετώπισή τους δεν μπορεί να γίνεται με λογιστικές λογικές στη βάση κριτηρίων εξυπηρέτησης τραπεζιτών και ξένων δανειστών. Αντιμετωπίζονται στη βάση εναλλακτικού σχεδίου, όπως είναι ο άμεσος έλεγχος νομιμότητας δανείων που πήρε η χώρα και πού πήγαν αυτά. Η διαγραφή του παράνομου χρέους. Η ακύρωση της πρόβλεψης του Μνημονίου με την οποία η Ελλάδα αποδέχτηκε τον μη συμψηφισμό των δανείων. Με στόχο τα δάνεια και οι δημόσιες επενδύσεις να τίθενται εκτός υπολογισμού χρέους. Όμως, πριν απ’ όλα αποκαθίσταται η κυριαρχία του κοινοβουλίου ιδιαίτερα ως προς το κούρεμα του χρέους, την προστασία και αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου.
Πρώτιστο καθήκον
Στην Ελλάδα πρέπει να αναταχθούν τράπεζες, δημόσιο, αγορές. Να συνδυαστούν με τρόπο που να εξυπηρετείται ο εργαζόμενος άνθρωπος, ο λαός.
Πρώτιστο καθήκον είναι το τσάκισμα της ισχύος λίγων οικογενειών που αποτελούν το κεντρικό πρόβλημα δυσλειτουργίας του ελληνικού κοινωνικού-οικονομοπολιτικού σχηματισμού. Η Ολιγαρχία και η διαπλοκή είναι η πηγή των ιδιαίτερων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η χώρα στη σημερινή κρίση.
Η κρίση είναι διεθνές φαινόμενο. Αποτέλεσμα της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Είναι ιδιαίτερα έντονη στην Ευρώπη των άνισων ανταλλαγών και της κυριαρχίας της Γερμανίας. Δεν είναι, όμως, μόνο ένα γενικό διεθνές και ευρωπαϊκό φαινόμενο, έχει και ιδιαίτερα ελληνικά χαρακτηριστικά. Η έντασή της στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα μεγάλη εξαιτίας του τρόπου λειτουργίας του καπιταλισμού στη χώρα. Της διαμόρφωσης μιας κοινωνίας συνενοχής. Της επικυριαρχίας της διαπλοκής. Της συγκρότησης του κράτους στη βάση της λογικής της τελευταίας. Απορρίπτουμε αυτό το κράτος. Είναι δική τους δημιουργία, όχι δική μας.
Ο ελληνικός λαός για μια ακόμη φορά στη σύγχρονη ιστορία του καλείται να αντιμετωπίσει μια εθνική τραγωδία της οποίας οι αιτίες δεν είναι παρά οι μέχρι σήμερα πολιτικές αποφάσεις και δράσεις. Ένα οργανωμένο σύστημα συμφερόντων και διαπλοκής υποκινούμενο από τις διεθνείς χρηματαγορές και το ισχυρό κεφαλαιοκρατικό σύστημα ποδηγετεί τη δημοκρατία και απαιτεί την εξαθλίωση του ελληνικού λαού, τη διάλυση της μεσαίας τάξης, επιφυλάσσοντας τη φτώχεια στη μεγάλη πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας
Υποστηρίζουμε το ρόλο που μπορεί να παίξει ένα ισχυρό, δημοκρατικό, με παραγωγικές χωρητικότητες δημόσιο. Την ανάγκη να τεθούν άμεσα φραγμοί στην ισχύ του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και να υπαχθεί στον έλεγχο των θεσμών της δημοκρατίας.
Η κρίση
Η κρίση στην Ελλάδα είναι ολική. Είναι πνευματική, πολιτιστική, ηθική, οικονομική, κοινωνική, διεθνούς θέσης, ανυπαρξίας ευρωπαϊκής πολιτικής, εν τέλει πολιτική. Ο έλεγχος της Ολιγαρχίας πάνω στις τράπεζες και στο πολιτικό σύστημα καθώς και η διασύνδεσή της με την τρόικα και τους δανειστές είναι η κύρια αιτία που η ελληνική κοινωνία δεν μπορεί να ανασάνει. Η πρόταξη των στενών της συμφερόντων αποδιοργανώνει τη κοινωνία. Αποτελεί τη βάση που προωθείται η πολιτική άγριας ανακατανομής σε βάρος της μισθωτής εργασίας, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων επιχειρηματιών, των έντιμων και δυναμικών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας, πριν από όλα σε βάρος της νεολαίας και των γυναικών.
Η μάχη ενάντια στην εποπτεία της τρόικας και στα συμφέροντα της Ολιγαρχίας είναι τα δύο κεντρικά άμεσα πεδία μάχης γύρω από τα οποία πρέπει να αναπτυχθεί το αντιμνημονιακό δημοκρατικό κίνημα.
Η εξουσία της ντόπιας ολιγαρχίας στηρίζεται στον έλεγχο της πληροφορίας και των κυρίαρχων απόψεων. Στηρίζεται, όμως, ιστορικά, στο γεγονός ότι ουδέποτε τιμωρήθηκε για αστοχίες και εγκλήματα. Στηριγμένη σε ξένες πλάτες, δεν έχει καν μια κουλτούρα δημόσιων διαλόγων, συναίνεσης, σχέδιο. Δεν έχει καμιά αναστολή στην παράδοση της κυριαρχίας της χώρας στα κέντρα της νέας ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας. Σε τελευταία ανάλυση κυρίαρχος είναι «αυτός που ορίζει την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης». Και αυτοί στην Ελλάδα είναι τα αφεντικά της τρόικας και η διαπλεκόμενη ολιγαρχία. Για αυτό ο εκδημοκρατισμός των ΜΜΕ είναι άμεσα αναγκαίος.
Στην Ελλάδα, τα προβλήματα οξύνονται, διότι κάθε ουσιαστική λύση μπλοκάρεται από τα συμφέροντα της Ολιγαρχίας και από ένα σάπιο πολιτικό σύστημα. Αρνητικός είναι και ο ρόλος της στάσης που συχνά κρατούν συνδικαλιστικά στελέχη.
Πολλές αντιμνημονιακές δημοκρατικές δυνάμεις στην Ελλάδα δεν θέλουν να δουν τη διαλεκτική ευθυνών στη σχέση ανάμεσα στους εξωγενείς παράγοντες και την Ολιγαρχία. Αποφεύγουν να συνδέσουν τα πατριωτικά με τα δημοκρατικά καθήκοντα. Αποφεύγουν τα πρώτα και δυσκολεύουν τη διαμόρφωση ενός μεγάλου παλλαϊκού πατριωτικού, δημοκρατικού, κοινωνικού μετώπου.
Οι έλληνες εργαζόμενοι μαζί με τους (νόμιμους) μετανάστες στους τόπους εργασίας και τους ευρύτερους κοινωνικούς χώρους, όπως ο λεγόμενος τρίτος τομέας, οι ταλαντούχοι και δυναμικοί άνθρωποι, αποκαθιστούν τις κοινωνικές αξίες, την συλλογική και ατομική τους αξιοπρέπεια, την ίδια την αυτοπεποίθηση τους. Προωθούμε μια πολιτική που εξηγεί ότι ο άνθρωπος είναι ο παραγωγός πλούτου. Η κύρια δύναμη που θα βγάλει τη χώρα από την κρίση.
Ο άνεργος που έχει και πάλι εργασία, ο νέος που εντάσσεται ισότιμα στην παραγωγική διαδικασία, το σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας στη βάση των πλεονεκτημάτων της, τα λεφτά στην υγεία, την παιδεία, την έρευνα, οι νέοι θεσμοί, αυτός είναι ο δρόμος της ανάπτυξης. Αυτή είναι η εναλλακτική στρατηγική για τον τόπο. Μια στρατηγική που στηρίζεται σε ενεργούς ανθρώπους-πολίτες,κοινωνικές ομάδες, κοινωνικές πρωτοβουλίες, δημοκρατικά-κοινωνικά κινήματα, που αποδέχεται τη σημασία των συλλογικοτήτων, ενώ σέβεται και διευκολύνει την ανάπτυξη της προσωπικότητας του καθένα.
Αλλαγή κυβέρνησης
Χρειάζεται μια αλλαγή κυβέρνησης και διακυβέρνησης. Οι κυβερνήσεις καθορίζονται από τα καθήκοντα που έχουν να λύσουν και αυτό σήμερα είναι: Σωτηρία της Πατρίδας. Σωτηρία του λαού. Σωτηρία του μέλλοντος των νέων γενιών. Σωτηρία της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας. Σωτηρία της Δημοκρατίας. Προώθηση καινούργιων θεσμών. Αξιοποίηση της νέας τεχνολογίας. Διασφάλιση των δυνατοτήτων και ικανοτήτων των Ελλήνων. Η χώρα έχει ανάγκη από όλες τις πολιτικές δυνάμεις που μπορούν να συμβάλλουν στη διαμόρφωση ενός κοινού προγράμματος και στη συγκρότηση μιας κυβέρνησης που θα το εφαρμόσει δημιουργικά, τολμηρά, με το λαό.
Θεμέλιο μιας κίνησης σαν αυτή του Συλλόγου μας είναι η προάσπιση και ο εμπλουτισμός της δημοκρατίας, της δημοκρατικής διαδικασίας, των δημοκρατικών θεσμών και του πολιτισμού του δημοκρατικού διαλόγου. Είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων ελέγχου και λήψης απόφασης μιας δημοκρατικά οργανωμένης κοινωνίας. Η δημιουργία αντίβαρων και μηχανισμών για τον έλεγχο και περιορισμό της εξουσίας. Η ενεργοποίηση θεσμών άμεσης δημοκρατίας, της ανακλητότητας, των δημοψηφισμάτων, της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας. Προωθούμε μια βαθιά ριζοσπαστική δημοκρατική συνταγματική αλλαγή. Καταργούμε τη φαυλοκρατία και την οικογενειοκρατία.
Στοχεύουμε σε μια ελεύθερη δημοκρατική πατρίδα με το λαό κυρίαρχο. Που αποφασίζει ο ίδιος για το τι θα γίνει, πώς θα γίνει, με ποιον θα γίνει. Από την τελευταία γωνιά της χώρας μέχρι τα μεγάλα θέματα όλης της κοινωνίας. Σημαία μας η κήρυξη πολέμου στη διαφθορά, στις οικονομικές κομπίνες, στη λεηλασία του δημόσιου πλούτου. Αξιοκρατία και πάλι αξιοκρατία.
Τα κοινωνικά κινήματα αναδεικνύουν προβλήματα κάλυψης των κοινωνικών αναγκών. Δείχνουν την κατεύθυνση λύσης τους. Θεωρούμε ότι ο Σύλλογός μας γεννήθηκε στη μήτρα των δημοκρατικών κοινωνικών κινημάτων της πατρίδας μας. Θα πορευτεί μέσα από αυτά. Θα συμβάλλει στην ανάπτυξη νέων, στον προσανατολισμό τους. Τα κοινωνικά κινήματα αποτελούν αντίβαρα στην ανικανότητα, την αδικία και την αυθαιρεσία κάθε εξουσίας, όσο και ισχυρό τείχος δημοκρατικής προστασίας απέναντι σε άμεσους, έκτακτους ή επερχόμενους κινδύνους για το λαό και τον τόπο. Όχι μόνο για την υπεράσπιση κατακτημένων εθνικών, πολιτικών, δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών, αλλά και σαν φορείς του καινούργιου στην οργάνωση της κοινωνίας. [1]
Κοινωνική αλληλεγγύη
Το υπάρχον σύστημα είναι άδικο, απρόθυμο και ανίκανο να φροντίσει τις ανάγκες της καθημερινότητας του φτωχού, του άνεργου, του έντιμου πολίτη. Ο Σύλλογος «Κίνηση Ιδεών και Δράσης: Πράττω» αναπτύσσει -στο βαθμό που του το επιτρέπουν οι δυνάμεις του- την κοινωνική αλληλεγγύη.
Ο ελληνικός λαός θα τιμωρήσει τους υπεύθυνους της νέας αυτής τραγωδίας που βιώνουμε, επιβάλλοντας για μια ακόμη φορά την κάθαρση. Με το μνημόνιο έχουν ληφθεί «απίθανα» αντιλαϊκά μέτρα που οδηγούν στην εξόντωση της πλειοψηφίας του λαού, ενώ δεν έχουν πειραχθεί ούτε κατ’ ελάχιστο τα συμφέροντα της Ολιγαρχίας που κλέβει πλούτο από τους Έλληνες και κατόπιν τον εξάγει παράνομα και αφορολόγητα στους «παράδεισούς της».
Εκφράζουμε και υποστηρίζουμε τη λαϊκή απαίτηση να τιμωρηθούν παραδειγματικά τόσο οι υπεύθυνοι που διαχρονικά άσκησαν και διαχειρίστηκαν κυβερνητική, πολιτική και διοικητική εξουσία, και ευθύνονται για την κατασπατάληση και την αρπαγή του δημοσίου χρήματος, όσο και εκείνοι που με την ψήφιση των μνημονίων και την υπογραφή των αποικιοκρατικών δανειακών συμβάσεων κατέλυσαν «αμετακλήτως και άνευ όρων» την ασυλία της Εθνικής Κυριαρχίας αγγίζοντας την Εσχάτη Προδοσία.
Οι καταστάσεις απαιτούν την αποτροπή αδιέξοδων πολώσεων που προωθούν οι δυνάμεις του Κόμματος του Μνημονίου. Κτύπημα σε ό,τι φασιστικό και στον αυταρχισμό. Μέτωπο ενάντια σε κάθε οργάνωση που προωθεί τέτοιες πολιτικές.
Δημιουργούμε μια δύναμη ευθύνης με άμεσο πρόγραμμα τη Σωτηρία και την ανάπτυξη της πατρίδας. Συνειδητό συμμέτοχο και σταθεροποιητή μιας εναλλακτικής κυβέρνησης! Φορέα οργάνωσης, αποφασιστικότητας όπου απαιτείται και ευελιξίας στην επίλυση προβλημάτων, δημοκρατισμού μέχρι το τέλος. Προωθητή μαζί με τον λαό ενός πατριωτικού, δημοκρατικού, ανθρώπινου, αναπτυξιακού και δίκαιου προγράμματος!
Η υπεράσπιση και ανάπτυξη της δημοκρατίας, των κοινωνικών δικαιωμάτων, της πατρίδας, η υπεράσπιση των φτωχών και ανέργων, της νέας γενιάς είναι άμεσο καθήκον.
Η ασφάλεια στην καθημερινότητα του πολίτη επείγει.
Η δημοκρατική απάντηση στα προβλήματα των ξένων που εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα άμεσο καθήκον.
Στους ανιστόρητους που λένε ότι ορισμένες από αυτές τις θεματικές είναι ακροδεξιές απαντάμε: δεν υπάρχουν δεξιά ή αριστερά θέματα, πατριωτικά ή διεθνιστικά! Υπάρχουν αντιδραστικές και προοδευτικές απαντήσεις σε αυτές, δεξιές και αριστερές ιεραρχήσεις. Το πατριωτικό συνδέεται με το δημοκρατικό. Πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: καταστροφή ή σωτηρία της χώρας. Ανάπτυξη με νέα κριτήρια ή ύφεση. Προστασία δικαιωμάτων στο χώρο δουλειάς, μόρφωσης, στα κοινωνικά δίκτυα και θεσμούς ή αποδιοργάνωση της ζωής μας.
Κίνημα, αλλαγές, μια Νέα Ελλάδα δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς τη σύνδεση της επιστήμης με την πολιτική.
Είναι δίδαγμα ιστορίας ότι δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική ανάταση χωρίς έναν μαχόμενο ποιοτικό, ουμανιστικό και δημοκρατικό στο περιεχόμενο πολιτισμό.
Ο Σύλλογος μας, ένα κίνημα ιδεών και δράσης, φέρει το όνομα «Πράττω», διότι πρόθεσή μας είναι να κάνουμε αυτά που σκεφτόμαστε πράξη, διότι η ίδια η σκέψη, ο διάλογος, η υλοποίηση μιας στρατηγικής, καθώς και η καθημερινή δράση είναι πλευρές της κοινωνικής πράξης.
Ο Σύλλογός μας στηρίζεται στη συντροφικότητα, την εμπιστοσύνη, την συμπόρευση διαφορετικών πολιτικών πολιτισμών σε μια μεγάλη σύγχρονη κοίτη της παράδοσης των μεγάλων αγώνων του λαού μας, των καλύτερων στιγμών των αγώνων του λαού μας, της σκέψης και των ιδεών της κεντροαριστεράς, των σοσιαλιστικών και ριζοσπαστικών κινημάτων, στην κατεύθυνση της δημιουργίας μιας μεγάλης, μαζικής, πραγματικά σύγχρονης δημοκρατικής πατριωτικής αριστεράς, που θα εργαστεί και θα παλέψει σκληρά για τη σωτηρία του έθνους, του λαού και του τόπου.
Συνθήματά μας για την άμεση δράση είναι:
Εμπρός για ένα κοινωνικό μέτωπο ανόρθωσης της χώρας, ενάντια στην υποδούλωση και στην εξαθλίωση της Ελλάδας και του λαού της
Εμπρός για ένα κίνημα αντίστασης, ανατροπής, δημιουργίας, προώθησης εναλλακτικού σχεδίου και λύσεων για τη δημιουργία της Νέας Ελλάδας.
Για μια κυβέρνηση αντιμνημονιακή, δημοκρατική, πατριωτική, κοινωνικά δίκαιη. Κυβέρνηση Σωτηρίας και Ελπίδας.
[1] Στα κοινωνικά πεδία άμεσης δράσης μας περιλαμβάνονται όλα τα δημοκρατικά κινήματα του εργαζόμενου λαού και της νεολαίας, τα κινήματα υπεράσπισης δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, τα κινήματα της τοπικής αυτοδιοίκησης, το οικολογικό κίνημα, τα κινήματα κοινωνικής αλληλεγγύης και εθελοντικών οργανώσεων σε όλα τα επίπεδα (όταν βέβαια δεν χρηματοδοτούνται από ιδιωτικά και κρατικά κέντρα με ιδιοτελείς σκοπούς), τα συνεταιριστικά κινήματα παραγωγών και καταναλωτών με νέα χαρακτηριστικά που αποβλέπουν σε προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών και στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τα κινήματα για καλύτερες υπηρεσίες υγείας και περίθαλψης, το κίνημα για μια σύγχρονη ελληνική παιδεία και εκπαίδευση στην υπηρεσία του λαού και του τόπου, τα κινήματα πολιτισμού, δημιουργικού ¨ελεύθερου χρόνου¨ και ποιότητας της ζωής μας.
