Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΛΥΚΟΒΡΥΣΗ – ΠΕΥΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΩΚΙΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΕΚΤΑΚΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΔΗΜΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Η τραγική κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι ΟΤΑ απαιτεί την άμεση κινητοποίηση όλων μας γιατί ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καρκινοβατεί και οι προοπτικές του, δείχνουν ακόμη χειρότερες με τη μνημονιακή πολιτική της κεντρικής διοίκησης που προσεγγίζει το καυτό αυτό θέμα οριζόντια κα χωρίς να βλέπει τις ιδιαιτερότητες κάθε Δήμου.
Πρέπει ευθύς εξαρχής να ξεκαθαριστεί ότι οι Δήμοι σαν ζωντανά κύτταρα της κοινωνίας είναι διαφορετικοί, με διαφορετικό επίπεδο ανάπτυξης αλλά και λειτουργίας. Η μείωση των εσόδων από ΚΑΠ, ΣΑΤΑ κλπ δεν πλήττουν με τον ίδιο τρόπο όλους του ΟΤΑ ,καθώς δεν έχουν όλοι το ίδιο ύψος εσόδων, ούτε το ίδιο ύψος χρεών. Διαφορετικός επίσης είναι και ο αριθμός του προσωπικού (άλλοι χρειάζονται προσλήψεις και σε άλλους ενδεχομένως να υπάρχει πλεονάζον προσωπικό).
Από μόνη της αυτή η πραγματικότητα επιβάλλει ξεχωριστή αντιμετώπιση του κάθε ΟΤΑ.
Η ισοπεδωτική όμως προσέγγιση “λογιστηρίου” δημιουργεί περισσότερα προβλήματα αντί να λύνει τα υπάρχοντα. Υπάρχει η ίδια αντιμετώπιση για «καλούς αλλά και κακούς», για αυτούς που βρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας με αυτούς που αντιμετωπίζουν λιγότερα προβλήματα. Ωστόσο οι περικοπές είναι ίδιες με αποτέλεσμα να καταβαραθρώνονται οι χρεωμένοι και να μπαίνουν σε δύσκολες ατραπούς οι υγιείς.
Τα προβλήματα που δημιούργησε ο Καλλικράτης παραμένουν στο απυρόβλητο. Δεν αντιμετωπίστηκαν οι δυσλειτουργίες αλλά ούτε και τα προβλήματα που προέκυψαν από τις μεταφερόμενες αρμοδιότητες για τις οποίες δεν δόθηκαν ούτε πόροι αλλά ούτε και προσωπικό.
Η προσέγγιση των προβλημάτων είναι ανορθολογική.
ΠΟΙΟ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΤΑ;
– Κατάργηση ή μεγάλη μείωση των πόρων από τον «Καλλικράτη» η οποία δεν θα είναι περιστασιακή. Η χρηματοδότηση των ΟΤΑ θα μεταφερθεί στις πλάτες των νοικοκυριών.
Η προοπτική αυτή αποτελεί κατάφωρη αθέτηση της απόδοσης των θεσμοθετημένων πόρων και δεν αγγίζει το πάγιο αίτημα της αυτοδιοίκησης για φορολογική μεταρρύθμιση.
Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία επιβάλλεται να συμφωνήσουμε πολιτικά και να αντιδράσουμε στην απαξίωση του θεσμού. Οι αλλαγές που έχουν αποφασισθεί δεν οδηγούν ούτε στις αναγκαίες αναδιαρθρώσεις ,ούτε εκσυγχρονίζουν το θεσμό ,ούτε επιτρέπουν να λειτουργήσουν οι αρχές της εγγύτητας και της επικουρικότητας.
ΤΕΛΙΚΑ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΟΠΟΤΕ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ ΚΑΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σήμερα κινδυνεύουν τα ημερήσια σχολεία, οι παιδικοί σταθμοί, τα πολυϊατρεία, τα θέατρα και άλλες πολύμορφες λειτουργίες κοινωνικής πολιτικής. Τώρα είναι ορατός ο κίνδυνος να καταρρεύσουν οι Δήμοι όπως τους ξέρουμε, με τα περιβόητα «παρατηρητήρια οικονομικών».
ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΘΙΕΣ ΡΙΖΕΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΠΕΡΙ ΤΟΠΙΚΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ. Η ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΕΠ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΡΧΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΣΤΟΛΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ.
Η ΣΥΣΣΩΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ Ή ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΡΦΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ
