ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ
Τρεις ξεχωριστοί άνθρωποι, μας εγκατέλειψαν αυτές τις μέρες. Καθένας τους με την παρουσία, τη δραστηριότητα και τον τρόπο του, άφησε μια προσφορά κι’ ένα στίγμα στη μικρή κοινωνία της Μεταμόρφωσης. Η αποχώρησή τους μας προκάλεσε μια αίσθηση κενού και ενεργοποίησε συναισθήματα και μνήμες.
ΠΑΠΑ-ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
Έφυγε πλήρης ημερών στα 95 του χρόνια. Πλήρης ημερών, πλήρης πνευματικής διαύγειας, πλήρης καλών έργων, πλήρης οικογενειακής ευτυχίας, πλήρης πνευματικής ζωής και δημιουργικής κοινωνικής δράσης.
Ταπεινός Λευίτης, υπερήφανος πολίτης, ευφυής και αξιοπρεπής άνθρωπος. Συνδύαζε άριστα και αρμονικά την πνευματική αποστολή του Ιερέα και την ιδιότητα του Πολίτη.
Ως Ιερέας έδινε ουσία και περιεχόμενο στις έννοιες της διακονίας, της ευλογίας, της παραμυθίας. Αρωγός και στήριγμα στο ποίμνιό του και σε κάθε αδύναμο που είχε ανάγκη. Στην ταπεινή του ενορία και την πόλη «χάρισε» το Ναό της Αγίας Βαρβάρας, που χωρίς τις επίμοχθες προσπάθειές του, δύσκολα θα είχε υπάρξει.
Μορφή ευγενική και καλοσυνάτη, γεμάτη πνευματικότητα και ανθρωπιά, εξέπεμπε ελπίδα και εμπιστοσύνη.
Ως πολίτης, ο παπά-Κυριάκος, δεν αδιαφόρησε ποτέ για τα του «κόσμου τούτου». Άνθρωπος βαθύτατα Δημοκρατικός, με την ουσιαστικότερη έννοια του όρου, ενδιαφερόταν πάντα για τα κοινά, είχε απόψεις και τις διατύπωνε με τόλμη και παρρησία, νηφαλιότητα και μετριοπάθεια.
Όσοι πήραν την ευλογία του και όσοι τον γνώρισαν, θα τον θυμούνται πάντα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΑΚΟΡΑΦΑΣ
Έφυγε πρόωρα στα 74 χρόνια του, χτυπημένος από την απροσδόκητη μάστιγα του κορωνοϊού.
Άνθρωπος πραγματικά ενάρετος, «όσο η ανθρώπινη φύση το επιτρέπει». Η αναπηρία του, τραγικό κατάλοιπο του εμφυλίου σπαραγμού, δεν τον εμπόδισε να ζήσει μια ισορροπημένη και πλούσια βιωμένη ζωή, σ’ όλα τα πεδία.
Έντιμος και καλός επαγγελματίας, άριστος οικογενειάρχης, δημιουργικός άνθρωπος, δραστήριος Πολίτης, με μεγάλη κοινωνική προσφορά και ευαισθησία.
Πρωταγωνίστησε στις προσπάθειες για τη χειραφέτηση των ΑΜΕΑ και με τις μετρημένες, λογικές και πειστικές προτάσεις του, πέτυχε την υιοθέτηση πολλών και σημαντικών μέτρων, που βελτίωσαν τις συνθήκες της ζωής τους.
Θύμα του φοβερού εμφυλίου o ίδιος, ξεπέρασε πάθη και μίση και στάθηκε πάντα νηφάλιος δημοκρατικός πολίτης.
Στα δημοτικά τάχθηκε από την πρώτη στιγμή και παρέμεινε ακλόνητα ανιδιοτελής στρατιώτης της «Νέας Πορείας». Ποτέ δεν αξίωσε το παραμικρό, δεν δυσφόρησε, δεν παραπονέθηκε για τίποτα.
Αντιλαμβανόταν την πολιτική συμμετοχή μόνο ως χρέος και ανιδιοτελή προσφορά.
Σωματικοί περιορισμοί, σκληρή βιοπάλη και κοινωνικοί αγώνες, δεν τον εμπόδισαν να χαίρεται τη ζωή και τη δημιουργία παντού.
Ακούραστος ερασιτέχνης εργάτης της θεατρικής τέχνης οργάνωνε, και ενέπνεε σπουδαίες θεατρικές παραστάσεις, συμμετέχοντας και ο ίδιος.
Η παρέα, το τραγούδι, η όμορφη λαϊκή διασκέδαση, εύρισκαν στο πρόσωπό του έναν υμνητή της χαράς της ζωής.
Πόσο όμορφα τραγουδούσε ο Παναγιώτης! Πόσο χαιρόταν ο ίδιος και πόση χαρά και ευφορία σκόρπιζε στους άλλους!
Ένας ωραίος, από κάθε άποψη, άνθρωπος. Δεν θα λείψει μόνο από την όμορφη οικογένειά του. Θα λείψει σε όλους όσους τον γνώρισαν. Και θα μείνει για πάντα στη μνήμη τους.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ
Ακόμα πιο πρόωρα κι’ αναπάντεχα μας αποχαιρέτησε, στα 66 μόλις χρόνια του. Άνθρωπος απλός και λαϊκός, που για ένα διάστημα πρωταγωνίστησε στην τοπική πολιτική ζωή ως μέλος και γραμματέας της Τ.Ο. ΠΑΣΟΚ Μεταμόρφωσης, τόσο για τα θέματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής όσο και για τα Δημοτικά.
Δεν βρεθήκαμε πάντα μαζί. Αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία. Σημασία έχει ότι ο Βασίλης είχε πάντα απόψεις και συμμετείχε δημιουργικά στο δημόσιο διάλογο και την πολιτική πράξη.
Ο πρόωρος αποχαιρετισμός του, δεν στοιχίζει μόνο στην καλή του οικογένεια και τους δικούς του ανθρώπους. Στοιχίζει και σε όλους τους δημότες, που συνδέθηκαν με την κάποτε μεγάλη και κραταιά Δημοκρατική Παράταξη.
*π. δήμαρχος Μεταμόρφωσης – Δικηγόρος
