Ανακοίνωση της Ένωσης Γονέων Μεταμόρφωσης
Tο θέμα της ημερίδας «Ενημέρωση και Ευαισθητοποίηση για το φαινόμενο του Σχολικού Εκφοβισμoύ – (Bullying)», μας δημιουργεί μια σειρά από ερωτήματα. Η Ένωση Γονέων Μεταμόρφωσης, θέλοντας να συμβάλει στον προβληματισμό, θέτει κάποια ερωτήματα κι επιχειρεί κάποιες «απαντήσεις».
1) Είναι σήμερα το πιο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά μας στα σχολεία ο λεγόμενος «σχολικός εκφοβισμός»;
Την ώρα που τα σχολεία δεν έχουν λεφτά για φωτοτυπίες ή πετρέλαιο, που οι οικογένειες πασχίζουν «με νύχια και με δόντια» να τα βγάλουν πέρα με την ανεργία, τη φτώχεια, την ανέχεια, αλλά και με την λεγόμενη «δωρεάν παιδεία» …. αυτή είναι άραγε η πιο κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε για το «σχολικό εκφοβισμό»; Ή μήπως θα ήταν προτιμότερο να συζητάμε πώς θα εξασφαλίσουμε σ΄ όλα τα παιδιά του σχολείου θέρμανση, εμβολιασμό και φαΐ, αφού υπάρχουν παιδιά στα σχολεία μας που δεν έχουν τίποτα απ΄ αυτά; Μήπως θα έπρεπε να συζητάμε πώς να γίνει πιο μικρή η τάξη, πώς θα αλλάξουν τα άθλια σχολικά βιβλία και πώς θα μάθουν όλα τα παιδιά γραμματική και μαθηματικά, αντί να συζητάμε ότι «ένα παιδί έδωσε μια σφαλιαρίτσα σ΄ ένα άλλο συμμαθητή του» κι ύστερα από μισή ώρα έπαιζαν πάλι μπάλα μαζί;
2) Υπάρχει «εκτίμηση» ότι είναι οξυμένο το πρόβλημα στα σχολεία της χώρας μας ή της Μεταμόρφωσης ;
Έχουν κάνει κάποια αντικειμενική έρευνα στη χώρα μας, που δείχνει ότι υπάρχει τέτοιο θέμα;
Γιατί για παράδειγμα, έρευνα του ΟΟΣΑ που έγινε στην Ελλάδα το 2001, «στηρίζει την εκτίμηση ότι υπάρχει πρόβλημα παραβατικότητας και εκφοβισμού», αποκλειστικά στην απάντηση κάποιων διευθυντών σχολείων, που έγραψαν στο προκάτ ερωτηματολόγιο ότι «πολλές φορές το μάθημα αργεί να αρχίσει μέχρι να καθίσουν όλα τα παιδιά στα θρανία τους». Φοβερό έγκλημα που πρέπει να παταχθεί.
Ή μήπως στηρίζονται σε ξενόφερτη εμπειρία από άλλες χώρες καθ΄ υπόδειξη διεθνών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΕΕ ) που φέρνουν αυτό το θέμα σαν «επείγον» ή «πιεστικό» ; Γιατί, για παράδειγμα, ο τ. διευθύνων σύμβουλος του Ο.Σ.Κ. κ. Μπάλτας, σε συνέντευξη του το 2001, έλεγε ότι «στη σύνοδο του ΟΟΣΑ οι Αμερικάνοι αντιπρόσωποι πίεζαν τους υπόλοιπους, να μπει καθήκον προς όλες τις χώρες για την αντιμετώπιση του προβλήματος του «σχολικού εκφοβισμού», με μέτρα όπως … ανιχνευτές μετάλλου στα σχολεία, κάμερες σ όλες τις τάξεις, σεκιούριτι κλπ.
3) Παλιά, στα δικά μας μαθητικά χρόνια, δεν υπήρχαν τέτοια «φαινόμενα»;
Όποιος θυμάται τα δικά του μαθητικά χρόνια αναρωτιέται: Αν αυτά που κάνουν σήμερα τα παιδιά μας συνιστούν «παραβατικότητα» ή «βία» και δικαιολογούν σεμινάρια, ΜΚΟ, προγράμματα, νέες οργανώσεις καταστολής στα σχολεία, ποινικοποίηση (και κυρίως πακτωλό χρημάτων για την προώθηση αυτών των προγραμμάτων), …. τότε εμάς τι έπρεπε να μας είχαν κάνει; Να μας έστελναν στο αναμορφωτήριο όλους μαζί; Ή στον Καιάδα;
4) Γιατί έρχεται τώρα το θέμα αυτό;
Θέλουν να βάλουν στα κάγκελα τα σχολεία και τα μυαλά των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Προβλέπουν τις συνέπειες της εκπαιδευτικής πολιτικής τους, αυτής της πολιτικής που αντιγράφουν από άλλες χώρες. Και προβλέπουν τις αντιδράσεις απ΄ αυτή την πολιτική και συνολικά την αντίδραση και των παιδιών μας από την κρίση. Θέλουν σιδερόφρακτα σχολεία, με κάμερες, με ασφαλίτες, με «δημιουργία κινητής μονάδας αντιμετώπισης περιστατικών σε σχολεία και στη λειτουργία ειδικής γραμμής υποστήριξης για εκπαιδευτικούς». Αφού εκεί που εφαρμόστηκαν όλα αυτά τα μέτρα κι αυτή η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθούν – αντιγράφουν (ΗΠΑ, ΑΓΓΛΙΑ, κλπ) αυξήθηκε η νεανική παραβατικότητα κι η βία στα σχολεία, προβλέπουν ότι το ίδιο θα γίνει κι εδώ. To «Σχολείου ΑΕ» που λειτουργεί σαν εταιρεία, το σχολείο των χορηγών, το σχολείο που θέλει το μαθητή «πελάτη» και το δάσκαλο «πλασιέ», ποτέ δε θα γίνει αποδεκτό στη συνείδηση των μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών. Οπότε το σύστημα παίρνει τα μέτρα του. Μέτρα καταστολής, απέναντι σε κάθε πιθανή αντίδραση μαθητών, εκπαιδευτικών και γονιών.
Έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου το 2000, έλεγε ότι τα μεγάλα σχολεία οδηγούν στην αύξηση της ενδοσχολικής βίας και της «συμμοριοποίησης». Παρ όλα αυτά προχώρησαν πρόπερσι και συνεχίζουν ακόμα συγχωνεύσεις σχολείων, που οδηγούν σε σχολεία μαμούθ, τύπου Γκράβας, με δασκάλους περιπλανώμενους, με εκατοντάδες μαθητές στοιβαγμένους σε μεγάλα τμήματα, σχολεία όπου δε χωρά η προσωπική σχέση κι η ευαισθησία, αλλά χωράνε οι χορηγοί κι οι εταιρείες που ήδη αλωνίζουν.
Έρευνα, των Πορτογάλων Εκπαιδευτικών, συνδέει τη σχολική απόρριψη, την κοινωνική περιθωριοποίηση και την – κατά συνέπεια – αύξηση της νεανικής βίας, με όλο το οικοδόμημα του «νέου σχολείου» και κυρίως με τις «νέες παιδαγωγικές» μεθόδους τους (διαφοροποίηση προγράμματος, κατηγοριοποίηση και άρα γκετοποίηση σχολείων, ομαδοσυνεργατική διδασκαλία, ευέλικτη ζώνη κλπ).
5) Από πού έρχονται όλες αυτές οι ιδέες; ΚΑι τι έγινε εκεί που τις εφάρμοσαν;
Είναι σαφώς ξενόφερτα «κόλπα». Είναι «γραμμή» ΗΠΑ, ΟΟΣΑ, ΕΕ, όλα αυτά τα περί bulling, «καταγραφής των περιστατικών», «αύξησης επίβλεψης του σχολικού χώρου», «η βία είναι θέμα ψυχολογίας», κλπ. Όλα αυτά που στοχεύουν να κάνουν τους μαθητές χαφιέδες και τους δασκάλους παιδονόμους. Αλήθεια : σ΄ αυτές τις χώρες που γεννήθηκαν αυτές οι θεωρίες, λύθηκε τίποτα ; Ή μήπως εκεί είναι που οι μικροί μαθητές μπαίνουν μέσα στα σχολεία με πολυβόλα και καθαρίζουν καθηγητές και συμμαθητές ; Εκεί που σε κάθε γωνία του δρόμου, του σχολείου, της επιχείρησης, υπάρχει και μια κάμερα παρακολούθησης, μήπως λύθηκε η εγκληματικότητα ; Ή μήπως εκείνες οι χώρες είναι οι πρωταθλήτριες στο έγκλημα και στη βία ; Προχθές στις ΗΠΑ, πάλι ένα παιδί σκότωσε με αυτόματο όπλο πέντε συμμαθητές του μέσα στο σχολείο.
6) Μαθητές Χαφιέδες με δασκάλους παιδονόμους;
«Καταγράψτε το περιστατικό, δίνοντας πληροφορίες για το πού και πότε συνέβη, για το ποιοι συμμετείχαν, ποιοι παρατηρούσαν, τι μορφή εκφοβισμού ασκήθηκε και περιγράφοντας το τι ακριβώς έγινε. Διατηρείστε αρχείο καταγραφής των περιστατικών ώστε να μπορούν να έχουν εύκολη πρόσβαση σε αυτό και τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέλη …. Σχεδιάστε τον τρόπο παρακολούθησης του προβλήματος». (www.nms.gr) και προτείνεται «… Ύπαρξη … συστήματος παρακολούθησης …. κυρώσεις για τους μαθητές που ασκούν βία, όπως η προσφορά κοινωφελούς εργασίας» (Συνήγορος του παιδιού) ή και «να δημιουργηθεί κινητή μονάδα αντιμετώπισης κρίσεων, δηλαδή όπου συμβαίνει ένα περιστατικό βίας να υπάρχει μια ομάδα που θα επεμβαίνει…» (τ. Πρόεδρος ΕΨΥΠΕ, Ιωάννης Τσιάντης). Τύφλα νάχουν οι διαταγές της αστυνομίας της χούντας. Ή τα στρατόπεδα συγκέντρωσης του Χίτλερ.
7) Οι εκπαιδευτικοί είναι παιδαγωγοί και δε θα γίνουν ποτέ παιδονόμοι!
Αυτοί οι «τύποι» που σχεδιάζουν το σχολείο της κατηγοριοποίησης, της κατάρτισης, της αμάθειας, της εκμετάλευσης, των χορηγών κλπ, είναι φυσικό να περιμένουν αντίδραση στην πολιτική τους που υποβαθμίζει την παιδεία και τα δικαιώματα συνολικά του λαού. Το μόνο λοιπόν που μπορούν να οργανώσουν είναι την καταστολή. Σ΄ αυτό θέλουν συνένοχους τους εκπαιδευτικούς. Χρειάζονται δάσκαλο – παιδονόμο και σχολείο – φυλακή. Όμως οι δάσκαλοι είναι παιδαγωγοί και δε θα τους κάνουν ποτέ τη χάρη. Η βία που αναπτύσσεται μέσα στα σχολεία είναι προϊόν της βίας που δεχόμαστε καθημερινά. Είναι καθήκον των εκπαιδευτικών να στηρίζουν τους μαθητές τους στη μόρφωση και στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Όπως είναι και υποχρέωση τους να τους διδάξουν τι σημαίνει αλληλεγγύη, ομαδικότητα, συνεργασία, αγωνιστικότητα. Να τους διδάξουν πώς να περπατούν με το κεφάλι ψηλά, χωρίς την ανάγκη να σκύβουν και να υποτάσσονται, πώς να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και να μην επιτρέπουν σε κανένα να τους σκάβει το λάκκο. Σ΄ αυτή την εκπαίδευση, στην εκπαίδευση που οραματίζονται οι εκπαιδευτικοί, δεν χωράει ο ΣΕΒ, οι πολυεθνικές, οι εταιρείες κι οι ΜΚΟ.
8) Ποιοι είναι αυτοί που «νοιάζονται» για τα παιδιά και τους κινδύνους που τα απειλούν;
Είναι οι ίδιοι που θέλουν να μας πείσουν ότι για την κρίση φταίμε εμείς. Τώρα βάλθηκαν να μας πείσουν ότι για όλα τα προβλήματα του σχολείου φταίνε τα παιδιά μας. Είναι αυτοί που μας προτείνουν να πάμε σε ψυχαναλυτές για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ανεργίας, τώρα θέλουν να «βγάλουν» ότι και τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από τέτοιες ψυχαναλύσεις, γιατί δεν είναι «πεθαμένα» όπως αυτοί επιθυμούν, αλλά έχουν ακόμα τον αυθορμητισμό τους, τη φρεσκάδα και τη ζωηράδα της ηλικίας τους κλπ. Είναι αυτοί που μας έκοψαν τους μισθούς, τις συντάξεις, τα φάρμακα και που θέλουν επίσης να μας πείσουν ότι για όλα τα κακά στο σχολείο φταίνε τα παιδιά μας. Είναι αυτοί που μιλάνε για τη βία των αθώων μαθητών, την ίδια ώρα που στηρίζουν με νύχια και με δόντια και προωθούν την τηλεόραση που «ξεπλένει» κάθε μέρα τα μυαλά των μαθητών με βίαιες ταινίες και προγράμματα. Είναι αυτοί που προωθούν και στηρίζουν τις συμμορίες των ΠΑΕ – ομάδων χούλιγκαν. Είναι οι ίδιοι που δημιουργούν ομάδες αναρχοφασιστικών στοιχείων για να χτυπούν και να προβοκάρουν τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις. Είναι αυτοί που αποθεώνουν απ τις μικρές ηλικίες την ανεξέλεγκτη χρήση του ιντερνετ, δίνοντας βορά τη νεολαία μας στη βία, στην πορνεία και σε χίλιους δυο άλλους κινδύνους (παρά και ενάντια στις επίσημες αναλύσεις διεθνών παραγόντων και επιστημονικών οργανισμών που λένε ότι η κατάλληλη ηλικία για τη χρήση υπολογιστών είναι τα 14 χρόνια). Είναι αυτοί που θέλουν καγκελόφραχτα μυαλά, πειθαρχημένη νεολαία κι έχουν στην διάθεσή τους την καταστολή του κράτους, τη διακίνηση ναρκωτικών κλπ. Είναι οι δεκάδες χορηγοί της ΕΨΥΠΕ, βιομήχανοι, εφοπλιστές, τραπεζίτες και άλλα παράσιτα, που καθημερινά απολύουν εργαζόμενους, μειώνουν τους μισθούς των γονιών, οδηγούν τις οικογένειες στα όρια της εξαθλιώσης και μετατρέπουν τη ζωή των παιδιών στην κόλαση. Κι απ΄ την άλλη γίνονται χορηγοί και δωρητές σε τέτοια προγράμματα.
9) Ποιοι είναι αυτοί που ασκούν εκφοβισμό, μαζικό ή ατομικό, σε παιδιά και γονείς;
«Στον εκφοβισμό το θύμα επιλέγεται ως ο ανίσχυρος κι αδύναμος αντίπαλος, η επίθεση εναντίον του προγραμματίζεται και επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα, με πρώτιστο στόχο την ανάδειξη και επιβεβαίωση της ισχύος του θύτη». (Από διάλεξη του κ. Α. Γιοβαζολιά, λέκτορα του τμήματος Ψυχολογίας του Παν/μίου Κρήτης – Νοέμβριος 2007).
Ποιος το κάνει αυτό κάθε μέρα; Δεν είναι η Τρόικα, η Κυβέρνηση, η ΕΕ κι όλοι αυτοί όπου έχουν ρουφήξει κάθε ίχνος ασφάλειας και σιγουριάς απ τα σπίτια μας;
Ποιος καλλιεργεί το φόβο στα σχολεία ; Ποιος είναι αυτός που τραβά τους μαθητές σε δίκες γιατί έκαναν κατάληψη ή αποχή επειδή δεν είχαν βιβλία και καθηγητές; Ποιος είναι αυτός που απαγορεύει στους μαθητές ακόμα και τα αυτονόητα δικαιώματα που τους παρέχει ο μαθητικός κανονισμός (Γενικές Συνελεύσεις της μαθητικής κοινότητας, δικαίωμα να αποφασίζουν μόνοι τους και να υλοποιούν τις αποφάσεις τους, κλπ). Ποιος είναι αυτός που έχει μετατρέψει το σχολείο από χώρο μάθησης, χαράς και δημιουργίας σ ένα παιδοφυλακτήριο γεμάτο με απαγορεύσεις, περιορισμούς, ποινές, κλπ. Όλη η λειτουργία του σχολείου στηρίζεται στον καλλιεργημένο φόβο, αφού η πολιτική τους δεν είναι σε θέση να δώσει στα παιδιά και στους γονείς ένα σχολείο όπως το ονειρεύονται. Ποιος είναι αυτός που επιχειρεί να κρατά τους εκπαιδευτικούς όμηρους – πιστούς υπηρέτες των σχεδίων της κυβέρνησης με απειλές για εφεδρείες, απολύσεις, διαθεσιμότηα κι αξιολόγηση κατά τα μέτρα των επιχειρήσεων που θέλουν να επενδύσουν στα σχολεία; Που θέλει τους δασκάλους πειθαρχικούς στη γραμμή του υπουργείου, που να κάνουν το χατίρι των επιχειρήσεων, προγραμμάτων και ΜΚΟ; Να μετατραπούν σε πλασιέδες επιχειρήσεων και προγραμμάτων; Ποιος είναι αυτός που δημιουργεί το «Μηχανισμό Άμεσης Παρέμβασης για την αντιμετώπιση και πρόληψη της σχολικής βίας και του εκφοβισμού»;
Οι γονείς, σαν εργαζόμενοι αυτής της χώρας, έχουν κριτήριο:
Αυτοί που μαυρίζουν τη ζωή μας, στοχεύουν να κάνουν μόνιμα μαύρα και τα χρόνια των παιδιών μας. Η πολιτική τους στην οικονομία και στη χώρα, έχει τη συνέχειά της στο σχολείο και την παιδεία. Εμείς οι γονείς λέμε όχι στο σχολείο της αγοράς, που τα χρέη του θα πληρώνουν οι γονείς. Λέμε όχι στο σχολείο της αμάθειας και της κατηγοριοποίησης των παιδιών. Λέμε όχι στα προγράμματα και τις ευέλικτες ζώνες που στοχεύουν στα μυαλά των παιδιών και τη μετατροπή του σχολείου σε σχολείο της κατάρτισης και των «δεξιοτήτων».
Δ.Σ. της Ένωσης Γονέων Μεταμόρφωσης.
