Δήλωση του Περιφερειάρχη Αττικής, Γιάννη Σγουρού, για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμμα
Με αφορμή την κατάθεση στη Βουλή και την ψήφιση του Σχεδίου Νόμου «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016 – Επείγοντα μέτρα Εφαρμογής του Ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016», ο Περιφερειάρχης Αττικής, κ. Γιάννης Σγουρός, επισημαίνει τα εξής: «Οι Αιρετές Περιφέρειες της χώρας την τελευταία διετία έχουν συνεισφέρει ενεργά στη δημοσιονομική εξυγίανση της χώρας. Η μείωση των πόρων έχει ξεπεράσει το 60%, με συνέπεια να αμφισβητείται ακόμη και η ίδια η βιωσιμότητα των Οργανισμών μας. Παρ’ όλα αυτά, ουδέποτε αμφισβητήθηκε η συμμετοχή μας σε αυτή την εθνική προσπάθεια.
Η Περιφέρεια Αττικής, με οδηγό την πολιτική βούληση και τη χρηστή διαχείριση των προηγούμενων ετών, έχει ήδη λειτουργήσει πέραν των αρμοδιοτήτων της και με ιδίους πόρους σε πολλά σημαντικά θέματα.
Πρωτοβουλία για την εκτόνωση της κρίσης με τους οδηγούς ταξί το περασμένο καλοκαίρι
Καταβολή των αποζημιώσεων στους πληγέντες από επεισόδια καταστηματάρχες του κέντρου της Αθήνας, ύψους 10 εκ. Ευρώ,
Καταβολή των αποζημιώσεων στους συγγενείς των θυμάτων της Ρικομέξ, ύψους 18 εκ. ευρώ
Κόστος για τη μεταφορά των μαθητών, το οποίο ενισχύσαμε φέτος από ιδίους πόρους με 3 εκ. Ευρώ, συν 5 εκ. ευρώ για τα προηγούμενα έτη.
Δαπάνη για την αποκατάσταση των φωτεινών σηματοδοτών της Αττικής, ύψους 10 εκ. ευρώ, αρμοδιότητα που μεταφέρθηκε από το ΥΠΟΜΕΔΙ στην Περιφέρεια, χωρίς όμως να μεταφερθούν και οι αντίστοιχοι πόροι, όπως ρητά ορίζει το Σύνταγμα.
Κόστος για τα μισθώματα και λειτουργικές δαπάνες Α/Βάθμιας και Β/Βάθμιας Εκπαίδευσης και άλλες δαπάνες παιδείας, ύψους 13 εκ ευρώ.
Υποχρεώσεις και δεσμεύσεις της Κεντρικής Διοίκησης στις οποίες δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί και να αντεπεξέλθει και το βάρος των οποίων επωμίσθηκε η Αιρετή Περιφέρεια.
Παράλληλα, ο ρυθμός απορρόφησης του ΕΣΠΑ, που αυξήθηκε από την 1η Ιουλίου του 2011 οπότε και πέρασε η διαχείριση του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος (ΠΕΠ Αττικής) στην Αιρετή Περιφέρεια, η δρομολόγηση για την υλοποίηση έργων με χρηματοδότηση από Ευρωπαϊκά κονδύλια (π.χ. διαχείριση απορριμμάτων, πρόγραμμα τουριστικής προβολής της Αττικής), η συμμετοχή μας στη νέα προγραμματική περίοδο 2014-2020, οι περικοπές δαπανών από ενοίκια, η μεταφορά αρμοδιοτήτων που προβλέπονται από τον «Καλλικράτη», είναι ανοικτά ζητήματα για τη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας που αναδεικνύουν και τον τεράστιο όγκο δουλειάς που μας αναλογεί.
Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις 15 ημέρες πριν ο Ευρωπαίος Επίτροπος για την Περιφερειακή Ανάπτυξη, κ. Γιοχάνες Χαν, επισήμανε την ανάγκη να δοθούν περισσότερα κονδύλια στις Περιφέρειες, προκειμένου να επιταχυνθεί ο ρυθμός απορρόφησής τους. Άλλωστε το ρόλο του θεματοφύλακα του ΕΣΠΑ είχε αναθέσει στις Περιφέρειες και ο μετέπειτα Πρωθυπουργός της χώρας, κ. Αντώνης Σαμαράς, ένα χρόνο πριν σε συνάντηση που είχε με τους 13 Περιφερειάρχες.
Ένα χρόνο μετά, με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι σε αυτή την προσπάθεια παραμένουμε μόνοι. Η Κυβέρνηση με το πρόσχημα της δημοσιονομικής προσαρμογής που απαιτείται για την εκταμίευση της «πολυπόθητης» δόσης, προχωρά σε παρεμβάσεις που θίγουν τη δυνατότητα της ομαλής λειτουργίας της Περιφέρειας, εξοικονομώντας το «ιλιγγιώδες» ποσό των 5 εκατομμυρίων Ευρώ σε ένα Πρόγραμμα 13,5 Δισεκατομμυρίων Ευρώ.
Η αποδόμηση των Περιφερειακών Συμβουλίων μέσω της κατάργησης των ελάχιστων εξόδων παράστασης των Συμβούλων, η χωρίς σχέδιο αποψίλωση των υπηρεσιών από προσωπικό και η επιλεκτική κατάργηση μόνο για τους ΟΤΑ Α’ και Β’ Βαθμού των Συμβούλων των Αιρετών και των Δημοσιογράφων δεν μπορεί να είναι μέρος μιας οικονομικής πολιτικής.
Αποδεικνύεται περίτρανα ότι στο όνομα της σωτηρίας της χώρας η Κυβέρνηση όχι μόνο απαξιώνει αλλά επιχειρεί με συγκεκριμένη μέθοδο να καταργήσει στην πράξη το θεσμό των Περιφερειών. Αυτό που ζητάμε είναι το αυτονόητο, δηλαδή την εσωτερική διαχείριση του όποιου προϋπολογισμού μας αναλογεί, σύμφωνα με την οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια των ΟΤΑ που είναι κατοχυρωμένη από το ελληνικό Σύνταγμα.
Εκπέμψαμε πολλές φορές sos, για να μην καταρρεύσει ο κοινωνικός ιστός. Η διασφάλιση του θεσμικού ρόλου των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν είναι συντεχνιακό αίτημα. Είναι ασπίδα στο μακρύ χέρι της Κεντρικής Διοίκησης και ομπρέλα προστασίας για τους πολίτες. Εάν κάποιοι θεωρούν ότι μέσα από την απόλυτη καταστροφή θα αναγεννηθούν οι πολιτικές και κομματικές τους φιλοδοξίες, χρειάζονται εντατικά μαθήματα Ιστορίας”.
