Γιατί ο Π. Μανούρης ζητά την άμεση απόσυρση όσων παιχνιδιών έχουν διανεμηθεί σε σχολεία και μαθητές
Για «μια ευκαιρία που χάθηκε λόγω άγνοιας και προχειρότητας» κάνει λόγο η παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο δήμο Νέας Ιωνίας, στην ανακοίνωση που εξέδωσε για να τοποθετηθεί για το εκπαιδευτικό παιχνίδι «Γνωρίζω την πόλη μου… Νέα Ιωνία» που παρουσίασε η δημοτική αρχή.
Συγκεκριμένα, η παράταξη «Δημιουργία – Αλληλεγγύη», που ηγείται ο κ. Παναγιώτης Μανούρης, ανέφερε: «Σε ανακοίνωση του Γραφείου Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων του δήμου μας, μάθαμε πως τη Δευτέρα 7 Μαρτίου 2016 πραγματοποιήθηκε στο Δημαρχείο παρουσίαση του εκπαιδευτικού παιχνιδιού «Γνωρίζω την πόλη μου… Νέα Ιωνία», που εκδόθηκε με δαπάνες του δήμου και χορηγία της Cosmote, θα διατεθεί δωρεάν στα σχολεία και τους συλλόγους της πόλης και θα δίδεται σε μαθητές ή ομάδες μαθητών και νέων που διακρίνονται σε διάφορους τομείς και δράσεις.
Την απόφαση για την δημιουργία και παραγωγή του εν λόγω παιχνιδιού, εγκρίναμε με τη θετική μας ψήφο, όταν το θέμα συζητήθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο, πιστεύοντας ότι μέσα από αυτό το παιχνίδι, θα δινόταν η ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους, να γνωρίσουν μέρος της ιστορίας και του πολιτισμού της πόλης μας.
Ασφαλώς, επειδή οι βασικοί στόχοι του παιχνιδιού είναι επιμορφωτικοί και παιδαγωγικοί, θεωρήσαμε ως αυτονόητη την εγκυρότητα των παρεχομένων μέσω αυτού πληροφοριών και γνώσεων, καθώς και την ορθότητα στην διατύπωση και την ακριβολογία, αφού το παρέχουμε στα παιδιά μας με την πρόθεση να διδαχθούν από αυτό. Φαίνεται όμως πως τίποτα δεν είναι πιο αβέβαιο από το αυτονόητο.
Το παιχνίδι έφτασε στα χέρια μας από δημότη, συνοδευόμενο από κάποιες παρατηρήσεις. Το μελετήσαμε και οφείλουμε να πάρουμε θέση.
«Ποιος ο λόγος λοιπόν για αμετροέπειες και μεγαλοστομίες;»
Η συσκευασία του παιχνιδιού είναι καλαίσθητη και ελκυστική. Το παιχνίδι έχει την κλασσική όψη, και δομή των εκπαιδευτικών παιχνιδιών που κυκλοφορούν στο εμπόριο («Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα», «Ταξίδι γνώσεων», «Βόλτα στην Αθήνα» κ.ά), και τη τακτική παιχνιδιών όπως η πρώτη διδάξασα «ΜΟΝΟΠΟΛΗ», με περιμετρικά κατανεμημένους τόπους, κινήσεις με ζάρια και πιόνια, εντολές και αποφάσεις, απαλλαγμένο από τη χρηματική συναλλαγή που αντικαθίσταται από πόντους. Μέχρι εδώ καλά.
Το παιχνίδι είναι προφανές ότι δεν μπορεί να διεκδικεί πρωτοτυπία, ούτε αποτελεί πρωτότυπη δημιουργία, δεν υπάρχει εξάλλου λόγος, ούτε μπορεί να θεωρηθεί μειονέκτημα κάτι τέτοιο, και η πρωτοτυπία δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση επιτυχίας. Πρόκειται για μια προσαρμογή παιχνιδιού στα δικά μας δεδομένα. Ποιος ο λόγος λοιπόν για αμετροέπειες και μεγαλοστομίες; Πώς δικαιολογείται η φράση στην ανακοίνωση του Δήμου ότι πρόκειται για «το πρώτο πανελλαδικά επιτραπέζιο εκπαιδευτικό παιχνίδι»;
Αυτά όμως είναι δευτερεύουσας σημασίας. Σημασία έχει η ουσία του περιεχομένου το οποίο εξετάσαμε με καλή πρόθεση, προκειμένου να διορθωθούν τα κακώς κείμενα και χωρίς καμία διάθεση σχολαστικισμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως πιστεύουμε ότι πρέπει να είμαστε απολύτως ακριβείς.
«Δεκάδες λάθη»
Στην πίσω όψη της συσκευασίας και στις ενημερωτικές κάρτες υπάρχουν δεκάδες λαθών (η πλήρης καταγραφή είναι στη διάθεση κάθε ενδιαφερόμενου), από τα οποία ενδεικτικά «σταχυολογούμε» μερικά.
Σημειωτέον ότι πουθενά δεν αναφέρονται οι πηγές.
Πλατεία Σημηριώτη. Διαβάζουμε πως τα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1952 παρουσία του τότε πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου. Στις 25 Μαΐου που έγιναν τα αποκαλυπτήρια, πρωθυπουργός ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας (27 Οκτωβρίου 1951 – 11 Οκτωβρίου 1952) και στην κυβέρνησή του δεν συμμετείχε ο Γεώργιος Παπανδρέου.
Ο πληθυσμός της πόλης είναι «επίσημα περίπου 70.000 κάτοικοι που ανεπίσημα αγγίζει τους 100.000 κατοίκους λόγω των μεταναστών». Έχουμε 30.000 μετανάστες στην πόλη;
Οδός Αγίου Γεωργίου – Σινώπης – Αιμ. Γρεβενών – Κολοκοτρώνη. «Η οδός Σινώπης συνεχίζει με την ονομασία Δεσπότη (;) Αιμιλιανού Γρεβενών που πρωτοστάτησε στους Βαλκανικούς πολέμους …». Ο Μικρασιατικής καταγωγής Μητροπολίτης Γρεβενών Αιμιλιανός Λαζαρίδης δολοφονήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1911 από κομιτατζήδες. Οι βαλκανικοί πόλεμοι άρχισαν ένα χρόνο μετά. Επίσης στην ίδια κάρτα διαβάζουμε πως η οδική αρτηρία διασχίζει και την Ινέπολη.
Λεωφόρος Εθνικής Αντιστάσεως. Η λεωφόρος «ξεκινά από τη διασταύρωση «Τροχονόμος» για να καταλήξει στην Καλογρέζα (πεζογέφυρα Κύμης)». Που είναι αυτή η πεζογέφυρα;. «Τη συγκεκριμένη λεωφόρο διασχίζει υπογείως ο Ποδονίφτης». Ας μας εξηγήσει κάποιος πώς γίνεται αυτό;
Οδός Ελευθερίου Βενιζέλου. Μετά από τα εναπομείναντα χαρακτηριστικά διώροφα και το Άγαλμα της Μάνας: «Η οδός καταλήγει στην οδό Δεκελείας (η προτομή του γλωσσολόγου Μένου Φιλήντα δεν υπέπεσε στην αντίληψή τους), η οποία αποτελεί σύνορο του Δήμου Ν. Ιωνίας με το(ν) Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας ενώ αριστερά η οδός συνεχίζει ως Τατοΐου και αποτελεί σύνορο με το(ν) Δήμο Μεταμόρφωσης.» Ερχόμενοι από το άγαλμα της Μάνας, όταν φτάνουμε στον οδικό κόμβο του «Βλάχου», αριστερά πηγαίνουμε προς Φιλαδέλφεια και όχι προς Μεταμόρφωση.
Οδός Γ. Αβέρωφ Βαμβακουργία. Εκτός των άλλων πληροφορούμαστε πως υπάρχουν: μπρούτζινοι πυργίσκοι της Βαμβακουργίας αναγεννησιακής τεχνοτροπίας.
Πλατεία Ηρώων Μπλόκου Καλογρέζας. Διαβάζουμε πως η ημέρα της εκτέλεσής τους (15 Μαρτίου) «έχει καθιερωθεί ως εθνική τοπική εορτή». Τοπική ναι, εθνική όχι, και δεν πρόκειται για εορτή (εορτάζουμε την εκτέλεση;) αλλά για επέτειο. Και στο κάτω μέρος: «Κατά μήκος (;) του ηρώου είναι χαραγμένα τα ονόματα των 22 εκτελεσθέντων».
Αδριάνειο υδραγωγείο. Στη σχετική κάρτα γράφεται πως οι πεσσοί του υδραγωγείου ξεκινούν από την Αλσούπολη και φτάνουν μέχρι βόρεια του νοσοκομείου «Αγία Όλγα». Αναρωτιόμαστε. Ζούμε στην ίδια πόλη;
Τι ζητάει η «Δημιουργία – Αλληλεγγύη»
Παρατηρώντας το αποτέλεσμα και κρίνοντας αντικειμενικά, μπορούμε να πούμε ότι δικαιολογούνται το «κλίμα ιδιαίτερης ικανοποίησης» κατά την παρουσίαση του παιχνιδιού και ότι υπηρετούνται οι «παιδαγωγικοί στόχοι του»; Το να μην γνωρίζουν κάποιοι την Ιστορία της πόλης, είτε ερευνητές είτε τοπικοί άρχοντες είναι απαράδεκτο μεν κατανοητό δε. Το να μην γνωρίζει κάποιος να εκφράζεται και να γράφει σωστά είναι δικό του πρόβλημα. Όταν όμως αναλαμβάνουμε να διαπαιδαγωγήσουμε και να μορφώσουμε τα παιδιά μας, δεν μας επιτρέπεται να είμαστε ημιμαθείς και πρόχειροι.
Το ολίσθημα θα είχε αποφευχθεί αν το παιχνίδι ήταν αποτέλεσμα ευρύτερης συνεργασίας, μεταξύ καταξιωμένων ανθρώπων του πολιτισμού και των γραμμάτων, που ευτυχώς διαθέτει αρκετούς η πόλη.
Δεν θέλουμε να μηδενίσουμε την προσπάθεια και τις καλές προθέσεις των «εμνευστών». Το αποτέλεσμα όμως είναι απαράδεκτο.
Θεωρούμε ότι η Δημοτική αρχή πρέπει να λάβει αμέσως μέτρα επανόρθωσης.
Ζητούμε:
Την άμεση απόσυρση όσων παιχνιδιών έχουν διανεμηθεί σε σχολεία και μαθητές.
Τη συγκρότηση επιτροπής για τον έλεγχο και μελέτη των κειμένων του παιχνιδιού.
Τη συγγραφή εκ νέου των κειμένων.
Την εκτύπωση νέων καρτών όπου αυτό απαιτείται.
Εκτύπωση αυτοκόλλητου με το νέο κείμενο για την πίσω όψη της συσκευασίας.
Η παράταξή μας, όπως προείπαμε, ψήφισε την παραγωγή του εν λόγω παιχνιδιού και τη διάθεσή του στα σχολεία και στους μαθητές του Δήμου μας, αλλά και σε δημότες.
Δεν διαφοροποιούμαστε από αυτές τις θέσεις μας. Αυτό που ζητούμε είναι το παιχνίδι να γίνει πρακτικό και ουσιαστικό «εργαλείο» γνώσης.
Προς την κατεύθυνση αυτή η Δημοτική αρχή θα έχει τη συναίνεση και τη στήριξη μας.»
