Γράφει ο δημοτικός σύμβουλος Γαλατσίου, κ. Κιούπης
Είναι στιγμές που αναπολείς το χθες, γυρίζεις νοερά στο παρελθόν και οι αναμνήσεις ξεχειλίζουν από συναισθήματα για μια γειτονιά που χάθηκε άδικα.
Ποιος άραγε θυμάται το Γαλάτσι στις αρχές της δεκαετίας του 80;
Τότε, που η άσφαλτος στη Βεΐκου ήταν μόλις μερικές εκατοντάδες μέτρα και μετά το μόνο που έβλεπες ήταν χωματόδρομος.
Τότε που υπήρχαν ακόμη αυλές στα σπίτια και γεμίζοντας με χαρτί ένα πλαστικό μπουκαλάκι του νερού μπορούσες να παίζεις μπάλα από το πρωί ως το βράδυ.
Όλα αυτά τελείωσαν με την εποχή της αντιπαροχής και όσο και εάν θα θέλαμε δεν μπορούμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω.
Οι ελεύθεροι χώροι εξαφανίστηκαν και η πολυκατοικία έγινε το σήμα κατατεθέν μιας άλλοτε καταπράσινης γειτονιάς.
Κάποιοι θα πουν ότι η πολιτική του τσιμέντου ήταν μονόδρομος για να δημιουργηθεί νέος πλούτος και να κινηθεί χρήμα σε μια φτωχή περιοχή, όπως η δική μας.
Άλλοι θα υποστηρίξουν ότι στο βωμό του κέρδους, θυσιάστηκαν, ο Αλέξανδρος, η Άνεση και τα περιβόλια που κάποτε υπήρχαν στην πόλη μας.
Όποια και εάν η αλήθεια, όλοι εμείς οι πιτσιρικάδες του χθες που σήμερα σαρανταρίσαμε ή και πενηνταρίσαμε οφείλουμε να δούμε κατάματα την αλήθεια.
Είναι η στιγμή να διδαχτούμε από το παρελθόν και να μάθουμε από τα λάθη που μετέτρεψαν το Γαλάτσι σε μια απέραντη τσιμεντούπολη.
Είναι η στιγμή που πρέπει να συνεννοηθούν οι ενεργοί πολίτες, όσοι δηλαδή βάζουν το συμφέρον της πόλης πάνω από προσωπικούς εγωισμούς.
Το Μετρό
Αυτή η πόλη ίσως καταφέρει να αποκτήσει ταυτότητα εάν αξιοποιήσει την τελευταία της μεγάλη ευκαιρία.
Και αυτή η ευκαιρία είναι το Μετρό, καθώς η δημοπράτηση της γραμμής 4 θα γίνει μέσα στο καλοκαίρι για να ενώσει τη Βεΐκου με την Ακαδημίας.
Εάν δούμε την εξέλιξη αυτή ως έναν τρόπο για να πηγαίνουμε πιο γρήγορα στη δουλειά μας, μάλλον θα κάνουμε μια τρύπα στο νερό.
Εάν όμως με όχημα το Μετρό αρχίζουμε να σχεδιάζουμε από τώρα το Γαλάτσι του αύριο, ίσως αλλάξουμε τη μοίρα μας.
Είναι η ώρα για παράδειγμα να αρχίσει ο διάλογος γι’ αυτό που η πόλη πότε δεν είχε, μια μεγάλη πλατεία που θα είναι το σημείο αναφοράς της.
Νέος πλούτος
Εάν κάνουμε τώρα το πρώτο βήμα, θα μπορέσουμε μετά να συζητήσουμε για το πώς θα δημιουργήσουμε νέο πλούτο στην πόλη.
Το Μετρό θα μας δώσει την ευκαιρία να αξιοποιήσουμε συγκριτικά μας πλεονεκτήματα και να δημιουργήσουμε δεκάδες νέες θέσεις εργασίας.
Ας δούμε τι κατάφερε το Μαρούσι που λόγω και του ηλεκτρικού σταθμού:
– προσελκύει μαθητές απ’ όλη την Αττική γιατί τα φροντιστήρια της περιοχής θεωρούνται από τα πλέον πετυχημένα για την είσοδο σε ΑΕΙ-ΤΕΙ,
-έφτιαξε ένα πολύ όμορφο κέντρο, όπου κυριαρχούν μικρά εμπορικά μαγαζιά και ο καθένας μπορεί να συνδυάσει ψώνια, χαλάρωση και διασκέδαση.
Εμείς άραγε γιατί να μην μπορούμε να τα καταφέρουμε από τη στιγμή που η νέα γενιά της πόλης έχει πολύ υψηλό μορφωτικό επίπεδο;
Σχέδιο και όραμα
Ασφαλώς και τα πράγματα δεν είναι εύκολα, αλλά εάν βαυκαλιζόμαστε ότι κάποιος θα βρεθεί για να μας σώσει, θα χάσουμε οριστικά το παιχνίδι.
Το μόνο που χρειάζεται είναι σχέδιο, οργάνωση και δουλειά, αλλά κυρίως όραμα για να φτιάξουμε το Γαλάτσι που μας αξίζει.
Είναι η ώρα του στοχασμού, της ευθύνης και της δράσης, γιατί οι μόνοι που μπορούμε να κερδίσουμε το αύριο της πόλης είμαστε εμείς και κανένας άλλος.
Χρήστος Κιούπης
Δημοσιογράφος, δημοτικός σύμβουλος
