Στη Γενική συνέλευση της Περιφερειακή Ένωσης Δήμων Αττικής συμμετείχε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου
Στις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής (Π.Ε.Δ.Α.) συμμετείχε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου κ. Γιώργος Πατούλης, με αντικείμενο τα οικονομικά, θεσμικά και κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Η γενική συνέλευση της Π.Ε.Δ.Α. πραγματοποιήθηκε ενόψει της κατάθεσης του πολυνομοσχεδίου για τους Ο.Τ.Α. από το Υπουργείο Εσωτερικών, καθώς και του συνεδρίου της Κ.Ε.Δ.Ε., που θα γίνει στις 27 και 28 Ιανουαρίου 2012, στην Κομοτηνή.
Την έναρξη των εργασιών κήρυξε η Αναπληρωτής Υπουργός Εσωτερικών κα. Φώφη Γενηματά. Παρόντες στην εκδήλωση ο Πρόεδρος της Κ.Ε.Δ.Ε. κ. Κώστας Ασκούνης, ο Πρόεδρος της Π.Ε.Δ.Α κ. Νίκος Σαράντης και τα μέλη του Δ.Σ., ο Περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιάννης Σγουρός, ο Δήμαρχος Αθηναίων κ. Γιώργος Καμίνης και Δήμαρχοι της Αττικής.
Στη τοποθέτηση του ο κ. Πατούλης σημειώνει: «Είναι πασίδηλο ότι η Πολιτεία δεν επιθυμεί την αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, δεν επιθυμεί την αυτόνομη λειτουργία του θεσμού, δεν επιθυμεί να μας εκχωρήσει πραγματικά αναβαθμισμένο ρόλο και αρμοδιότητες. Ακόμη κι αυτές τις αρμοδιότητες που μας παραχώρησε με τον Καλλικράτη, ουσιαστικά αυτό που έκανε ήταν να μεταφέρει την ευθύνη στους Δήμους χωρίς να μεταφέρει και τους ανάλογους πόρους.»
Και την ίδια στιγμή -προσθέτει ο κ. Δήμαρχος- μας μειώνουν κατακόρυφα την κρατική χρηματοδότηση. Τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης έχουν όμως φτάσει σε οριακά για την επιβίωσή της όρια. Αρκεί κάποιος να αξιολογήσει το στοιχείο εκείνο σύγκρισης των τριών τελευταίων χρόνων των προϋπολογισμών για την Τ.Α. και θα διαπιστώσει ότι τα έσοδά της από το κράτος μειώνονται στο εκπληκτικό ποσοστό που προσεγγίζει το 60%».
Θα ήταν προτιμότερο –υπογραμμίζει- να μπούμε στη λογική ενός υποχρεωτικού κουρέματος των χρεών που έχουν δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια από πλευράς Δήμων, αντίστοιχο με αυτό του κουρέματος του δημόσιου χρέους. Το ύψος των χρεών αυτών είναι συγκριτικά χαμηλό και μπορεί να το αντέξει το Κράτος. Θα είναι όμως ευεργετικό για τους Δήμους μας γιατί έτσι θα έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική επανεκκίνηση, κάτω βέβαια από αυστηρό έλεγχο και προϋποθέσεις, προκειμένου να μην δημιουργηθούν σε μερικά χρόνια ίδιες καταστάσεις. Δεν είναι λύση να δανειζόμαστε με υψηλό επιτόκιο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να δίνουμε το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων μας για αποπληρωμή χρεών του παρελθόντος. Αυτή η πολιτική είναι αδιέξοδη, είναι αντικοινωνική και ουσιαστικά φορτώνει στις επόμενες γενιές την πληρωμή των λαθών των προηγούμενων. Ας μάθουμε από τα λάθη της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής των δύο τελευταίων ετών, κι ας μην τα επαναλάβουμε.»
Καταλήγοντας την τοποθέτηση του ο κ. Δήμαρχος απευθύνει κάλεσμα τους συναδέλφους του Δημάρχους να διεκδικήσουν κάτι πιο ουσιαστικό και μακροπρόσθεσμο. «Αυτό είναι απαραίτητο να γίνει γιατί στις δύσκολες εποχές που έρχονται για την πατρίδα και την κοινωνία μας, ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης και η κοινωνία των πολιτών είναι αυτοί που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της προσπάθειας για την ανακούφιση των δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας» καταλήγει ο κ. Πατούλης.
Η ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
Αναλυτικά, ολόκληρη η ομιλία του κ. Πατούλη είναι η εξής: “Η σημερινή συγκέντρωση μας γίνεται στη σκιά μιας πολύ κρίσιμης για το μέλλον της χώρας μας συγκυρίας.
Η απόφαση για το κούρεμα του χρέους αλλά και η δανειακή σύμβαση που θα την συνοδέψει, θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το μέλλον των εκατομμυρίων πολιτών, αλλά και τη λειτουργία του Κράτους μας.
Φυσικά η Αυτοδιοίκηση δεν θα μείνει ανεπηρέαστη από τις εξελίξεις αυτές.
Ήδη βιώνουμε εδώ και ένα χρόνο, με την εφαρμογή του Καλλικράτη και του μνημονίου, μεγάλα προβλήματα στον τρόπο λειτουργίας μας.
Άλλωστε ποτέ το κράτος δεν είχε ούτε έχει το κριτήριο του προτέρου έντιμου βίου απέναντι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Αντίθετα οι σχέσεις κράτους και Αυτοδιοίκησης, μεταπολιτευτικά , υπήρξαν σχέσεις εξάρτησης, σχέσεις πατρωνίας.
Το κράτος προσπαθούσε και προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξαρτήσει ή να ποδηγετήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση προς όφελός του.
Έτσι έγινε και με τον «Καλλικράτη» και για μια ακόμα φορά, δυστυχώς,, η Τοπική Αυτοδιοίκηση επιβεβαιώθηκε ότι η κατάσταση όχι μόνον δεν πρόκειται να διορθωθεί, αλλά θα επιδεινωθεί.
Και πράγματι, το βλέπουμε με τους θεσμοθετημένους πόρους , που διαρκώς και με διάφορα τεχνάσματα μας παρακρατούνται.
Οι έλεγχοι σκοπιμότητας και όχι νομιμότητας των δραστηριοτήτων της Τοπικής .Αυτοδιοίκησης από όργανα του κράτους και τις υπερεξουσίες των επιτρόπων, μας δημιουργούν όλο και μεγαλύτερα προβλήματα στην καθημερινή μας λειτουργία.
Είναι πασίδηλο ότι η Πολιτεία δεν επιθυμεί την αναβάθμιση της Αυτοδιοίκησης, δεν επιθυμεί την αυτόνομη λειτουργία του θεσμού, δεν επιθυμεί να μας εκχωρήσει πραγματικά αναβαθμισμένο ρόλο και αρμοδιότητες. Ακόμη κι αυτές τις αρμοδιότητες που μας παραχώρησε με τον Καλλικράτη, ουσιαστικά αυτό που έκανε ήταν να μεταφέρει την ευθύνη στους Δήμους χωρίς να μεταφέρει και τους ανάλογους πόρους.
Μας είπε ουσιαστικά πάρτε την ευθύνη και κόψτε το λαιμό μας για το αν θα τα καταφέρετε.
Ουσιαστικά μας λέει η Πολιτεία ότι μας επιφυλάσσει το ρόλο του σκουπιδιάρη πολυτελείας και τίποτε άλλο.
Αλλά ούτε κι αυτό το ρόλο δεν θα μπορούμε σε λίγο να επιτελούμε, αφού με τις μαζικές απολύσεις προσωπικού που έχουν γίνει τους τελευταίους μήνες, σε συνδυασμό με τις λόγω Μνημονίου άγριες περικοπές 3 δισ. ευρώ από θεσμοθετημένους πόρους της τοπικής αυτοδιοίκησης έως το 2013, θα έχει αποτέλεσμα τη διάλυση ολόκληρων υπηρεσιών των δήμων σε κρίσιμους τομείς.
Κοινωνικές υπηρεσίες πρόνοιας, καθαριότητα, πράσινο, παιδικοί σταθμοί, “βοήθεια στο σπίτι” θα συρρικνωθούν. Και θα μας αναγκάσουν να καλύψουμε τα κενά αυτά είτε υπερφορολογώντας τους δημότες μας, πράγμα που στη σημερινή συγκυρία είναι αδύνατον να γίνει, είτε αναγκάζοντάς μας να στραφούμε σε επενδυτές ιδιώτες, που θα θελήσουν και θα επιδιώξουν να επενδύσουν στους τομείς – φιλέτα των δήμων μας.
Εξέλιξη που πιθανόν υπό άλλες συνθήκες να μην ήταν κακή, αλλά τώρα με τις μικρές δυνατότητες διαπραγμάτευσης που θα έχουμε λόγω της δυσχερούς οικονομικής μας κατάστασης, να μην αποδειχθεί επωφελής από οικονομικής άποψης για τους δημότες μας.
Επίσης, η Πολιτεία μας έχει ως θεσμό αποκλεισμένους από τη διαχείριση του δημόσιου χώρου και των δημόσιων δραστηριοτήτων , αφού προωθεί την εκχώρησή τους μέσω ΣΔΙΤ ή παρόμοιων κατασκευασμάτων, με τρόπο που είναι ασύμβατος με τις ανάγκες του κοινωνικού συνόλου και των τοπικών μας κοινωνιών.
Επιχειρήθηκαν και επιχειρούνται μέσω του Καλλικράτη πολιτικές άμεσης και έμμεσης ιδιωτικοποίησης κρίσιμων κοινωνικών και αναπτυξιακών τομέων (απορρίμματα, ενέργεια, κοινωνικές υπηρεσίες κ.λπ.) και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και εμπορευματοποίηση του δημόσιου χώρου , χωρίς να συμμετέχει στο εγχείρημα αυτό η Αυτοδιοίκηση.
Μας στερούν δηλαδή τη δυνατότητα να εκμεταλλευθούμε εμείς τον πλούτο που παράγουν οι τοπικές μας κοινωνίες, μας στερούν το δικαίωμα να έχουμε λόγο στο πώς και πότε θα γίνει η εκμετάλλευση αυτή. Μας στερούν το πολύτιμο οξυγόνο που θα μας επιτρέψει να ζήσουμε και να λειτουργήσουμε στο επόμενο διάστημα, χωρίς να επιβαρύνουμε τον κρατικό προϋπολογισμό.
Και την ίδια στιγμή μας μειώνουν κατακόρυφα την κρατική χρηματοδότηση. Τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης έχουν όμως φτάσει σε οριακά για την επιβίωσή της όρια. Αρκεί κάποιος να αξιολογήσει το στοιχείο εκείνο σύγκρισης των τριών τελευταίων χρόνων των προϋπολογισμών για την Τ.Α. και θα διαπιστώσει ότι τα έσοδά της από το κράτος μειώνονται στο εκπληκτικό ποσοστό που προσεγγίζει το 60%.
Στον Καλλικράτειο χρόνο αλλά και τη χρονιά που θα διανύσουμε, οι μειώσεις αγγίζουν το 40% και πλέον.
Με τον τρόπο αυτό «επιτυγχάνεται» η υποχώρηση και υποβάθμιση του ρόλου της Αυτοδιοίκησης της αυτοδιοίκησης, ο ακρωτηριασμός της δυνατότητας των τοπικών κοινωνιών να λαμβάνουν αυτοδύναμες αποφάσεις, μας αφαιρούνται και ελάχιστοι πόροι για την άσκηση αυτοδύναμης πολιτικής, αφού μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε αδυναμία καταβολής ακόμα και των ανελαστικών εξόδων.
Απόδειξη των παραπάνω αποτελεί το ναυάγιο όλων των διακηρυγμένων αναπτυξιακών προγραμμάτων.
Ναυάγησαν όλα τα καλλικράτεια κατασκευάσματα, όπως το πρόγραμμα ΕΛΛΑΔΑ, το ΕΣΠΑ είναι ουσιαστικά παγωμένο, ενώ και τα προγράμματα εξυγίανσης των Δήμων με τον τρόπο που υλοποιούνται, δεν οδηγούν στην μακροχρόνια εξυγίανση των Δήμων.
Εδώ νομίζω πως θα ήταν προτιμότερο να μπούμε στη λογική ενός υποχρεωτικού κουρέματος των χρεών που έχουν δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια απο πλευράς Δήμων, αντίστοιχο με αυτό του κουρέματος του δημόσιου χρέους.
Το ύψος των χρεών αυτών είναι συγκριτικά χαμηλό και μπορεί να το αντέξει το Κράτος.
Θα είναι όμως ευεργετικό για τους Δήμους μας γιατί έτσι θα έχουμε τη δυνατότητα να προχωρήσουμε σε μια ουσιαστική επανεκκίνηση, κάτω βέβαια από αυστηρό έλεγχο και προϋποθέσεις, προκειμένου να μην δημιουργηθούν σε μερικά χρόνια ίδιες καταστάσεις.
Δεν είναι λύση να δανειζόμαστε με υψηλό επιτόκιο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και να δίνουμε το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων μας για αποπληρωμή χρεών του παρελθόντος. Αυτή η πολιτική είναι αδιέξοδη, είναι αντικοινωνική και ουσιαστικά φορτώνει στις επόμενες γενιές την πληρωμή των λαθών των προηγούμενων. Ας μάθουμε από τα λάθη της εφαρμοζόμενης οικονομικής πολιτικής των δύο τελευταίων ετών , κι ας μην τα επαναλάβουμε.
Ας μην αρκεστούμε στις διαβεβαιώσεις της σημερινής υπηρεσιακής κυβέρνησης που δόθηκαν πριν μερικές μέρες , ότι θα μας καταβληθούν τα συμφωνηθέντα. Γιατί ακόμη κι αν αυτό γίνει, που πολύ αμφιβάλλω, δεν δίνεται λύση στο πρόβλημα λειτουργίας των Δήμων.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Σε όλα τα παραπάνω που ανέφερα, ήρθε να προστεθεί ως κερασάκι στην τούρτα η αδιανόητη απόφαση της Πολιτείας να βάλει «χέρι» και στα χρήματα του «Πράσινου Ταμείου». Η θεσμοθέτηση του οποίου είχε ως σκοπό τη δημιουργία ενός “πράσινου κουμπαρά”, με τα χρήματα του οποίου θα χρηματοδοτούνταν έργα περιβαλλοντικής αποκατάστασης, μέσω αστικών αναπλάσεων.
Ήταν ουσιαστικά δικά μας χρήματα, που ανήκαν στις τοπικές μας κοινωνίες, με τα οποία θα μπορούσαμε χωρίς να επιβαρύνουμε τον κρατικό προϋπολογισμό που δεν έχει δυνατότητα να μας χρηματοδοτήσει.
Να κάνουμε έργα που τόσο έχουμε ανάγκη.
Να απαλλοτριώσουμε εκτάσεις που δεν μας ανήκαν και να φτιάξουμε πάρκα και πλατείες.
Να δώσουμε δουλειά σε δεκάδες ανθρώπους σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Επισημαίνω ότι στο “Πράσινο Ταμείο” προβλεπόταν ότι θα καταλήγουν τα έσοδα από την τακτοποίηση των ημιυπαίθριων χώρων, μέρος των οποίων θα επέστρεφε σε κάθε Δήμο για να αξιοποιηθούν για την υλοποίηση αστικών αναπλάσεων, έτσι ώστε με τον τρόπο αυτό να καμφθεί η αντισυνταγματικότητα της ρύθμισης για τα αυθαίρετα και τους ημιυπαίθριους.
Ο Δήμος Αμαρουσίου συνέβαλε στην ενίσχυση αυτού του πράσινου κουμπαρά με ένα σημαντικό ποσό, ύψους τουλάχιστον 40.000.000 ευρώ, αφού τακτοποιήθηκαν χιλιάδες τ.μ. ημιυπαίθριων χώρων.
Με τα χρήματα αυτά, τα δικά μας χρήματα , θα μπορούσαν να χρηματοδοτηθούν απαλλοτριώσεις, έργα και δράσεις του Τεχνικού Προγράμματος του Δήμου μας , που θα μας επέτρεπαν να καταστήσουμε ακόμη πιο πράσινο, ακόμη πιο ανθρώπινο το προάστιο μας.
Θα μας επέτρεπαν αν μας έδιναν τα δικά μας χρήματα να εξοικονομήσουμε πόρους που θα διαθέταμε για την ενίσχυση των κοινωνικών μας υποδομών,
για να κάνουμε ακόμη καλύτερους τους βρεφονηπιακούς μας σταθμούς και να φιλοξενήσουμε ακόμη περισσότερα παιδιά,
για να στηρίξουμε ουσιαστικά τις δράσεις του ΚΑΠΗ,
για να ενισχύσουμε το Κοινωνικό μας Παντοπωλείο,
για να αυξήσουμε τις παροχές μας στους δεκάδες συμπολίτες μας που απευθύνονται στις κοινωνικές μας υπηρεσίες για να βρουν στήριξη και βοήθεια.
Γι αυτό κυρίες και κύριοι συνάδελφοι θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε κάτι πιο ουσιαστικό και μακροπρόθεσμο.
Αυτό είναι απαραίτητο να γίνει γιατί στις δύσκολες εποχές που έρχονται για την πατρίδα και την κοινωνία μας, ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης και η κοινωνία των πολιτών είναι αυτοί που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος της προσπάθειας για την ανακούφιση των δοκιμαζόμενων συμπολιτών μας.
Έχουμε τη δυνατότητα να ανταποκριθούμε σε αυτή την ευθύνη, ακόμη και σε αυτή τη συγκυρία που ο θεσμός της Αυτοδιοίκησης φαίνεται ότι έχει μπει για τα καλά, στο στόχαστρο της Πολιτείας.”
