Άρθρο του κ. Χρήστου Μακαρώνη ενός από τους 17 που προσέφυγαν στο ΣτΕ κατά του ρυθμιστικού σχεδίου για το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας
Η βία σε όλα της τα μονοπάτια…
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο η βία είναι αυξημένη στις εποχές μας, ξεκινώντας από πολύ μικρές ηλικίες και φτάνοντας μέχρι τα βαθιά γεράματα. Στα σχολεία, στις παρέες, στις πορείες, στη διαμαρτυρία, στα γήπεδα, στις οικογένειες παντού. Ξεκινώντας από την λεκτική και φτάνοντας μέχρι τον τραυματισμό ή ακόμα και τον θάνατο πολιτών ή την μερική ακόμα και ολική καταστροφή της περιουσίας τους.
Μη περιμένετε να σας αναλύσω ως ειδικός τη βία και όλες τις παρενέργειές της, αλλά θα σταθώ ως ενεργός πολίτης σε κάτι που βίωσα έντονα τελευταία τόσο εγώ όσο κι η οικογένειά μου από διάφορους κατά τα άλλα “δημοκράτες” οπαδούς των κάθε είδους ομάδων…
Έχω συνηθίσει -αν μπορεί να συνηθίσει κανείς…- την λεκτική βία, τόσα χρόνια στην ενασχόλησή μου με τα κοινά. Έζησα και διάφορους περίεργους τύπους που συμπεριφέρονταν λες και η εξουσία τους άνηκε και έπρεπε να την ξοδέψουν με τον χειρότερο τρόπο…
Αλλά ο καθένας με τον χαρακτήρα του και τα πρότυπά του…
Όπως τους έζησαν και άλλοι ενεργοί πολίτες που αγωνίζονται άδολα και καλοπροαίρετα για το καλό τους περιβάλλοντος, της υγείας και άλλων στόχων που ωφελούν όλους μας και δίνουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής. Συνηθισμένο η κάθε μορφής εξουσίας που ενοχλείται από τις δράσεις σου να σε αγνοεί στην αρχή, μετά να σε βγάζει στην καλύτερη τρελό, μετά συκοφάντη και εφόσον συνεχίζεις μετά από όλα αυτά να αρχίζει να σε απειλεί με κάθε μέσο που έχει. Αυτό σταματάει τους περισσότερος και την αράζουν στον καναπέ τους, κρατώντας τον ρόλο του τσάμπα μάγκα. Κάποιοι όμως συνεχίζουν μέχρι το τέλος για αυτά που πιστεύουν ότι ωφελούν το γενικό καλό. Θέλω να πιστεύω ότι ανήκω σε αυτή την κατηγορία και στο πέρασμα του χρόνου αυτό φαίνεται καθημερινά στα έργα μου και στους αγώνες που δίνω χωρίς ίδιον όφελος.
Όσο και αν μερικοί συκοφαντούν, απειλούν, βρίζουν -ως οι χειρότεροι τραμπούκοι- τους απαντώ ότι αυτά που κάνουν να τα κρατήσουν για τον εαυτό τους και τους ομοίους τους και όχι προς εμένα. Αν θέλουν κάτι να πουν μπορούν πολιτισμένα και με επιχειρήματα να το εκφράσουν. Είμαι κατά της βίας και θα συνεχίσω έτσι για την υπόλοιπη ζωή μου, είτε τους αρέσει είτε όχι. Μερικοί άνθρωποι και οπαδοί μιας ομάδας γίνονται οι χειρότεροι εχθροί της με τις ενέργειές τους σε ανθρώπους που δεν βλάπτουν το κοινωνικό σύνολο, αλλά αντίστροφα το ωφελούν με κάθε τους ενέργεια.
Δεν κάνω τον ήρωα, δεν με ενδιαφέρει αυτός ο ρόλος, γνωρίζω πολύ καλά τους κινδύνους που θα έχω μετά την υπογραφή μου στην προσφυγή των δεκαεπτά (17) στο ΣτΕ κατά του ρυθμιστικού σχεδίου Αθήνας – Αττικής που έχει να κάνει με το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας.
Παραμένω στις απόψεις μου υπέρ του Άλσους αυτού, παραμένω στη θέση μου ότι το γήπεδο πρέπει να γίνει στην παλιά του θέση στη Νέα Φιλαδέλφεια και λυπάμαι που υπάρχουν άνθρωποι, συμπολίτες μας, που λειτουργούν τόσο κακοπροαίρετα και τόσο επιθετικά σε ανθρώπους που δεν γνωρίζουν. Με τη βία δεν λύνονται προβλήματα, δεν δίνονται λύσεις. Αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους. Συνήθως η βία φέρνει βία. Είναι αναγκαίο να δούμε όλοι μαζί το καλύτερο για την πόλη της Νέας Φιλαδέλφειας, το Άλσος,το γήπεδο της ΑΕΚ και να προχωρήσουμε ενωμένοι μπροστά. Αυτό έχει σημασία. Με σεβασμό στη νομιμότητα, το διάλογο και τόσα άλλα που φαίνονται να καταστρατηγούνται βάναυσα σήμερα για κάποια συμφέροντα και τη δράση μερικών ανεγκέφαλων.
Χρήστος Μακαρώνης
Ένας Ενεργός Πολίτης
