Πως τίμησε η Καλλιθέα της 28η Οκτωβρίου 1940
Οι καθιερωμένες εκδηλώσεις με την ευκαιρία της 71ης επετείου του «ΟΧΙ» πραγματοποιήθηκαν την 28η Οκτωβρίου.
Την πανηγυρική δοξολογία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό των Αγίων Πάντων παρακολούθησαν ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, κ. Απόστολος Κακλαμάνης, ο Δήμαρχος, κ. Κώστας Ασκούνης και τα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου Καλλιθέας, εκπρόσωποι των τοπικών εκπαιδευτικών και αστυνομικών αρχών, καθώς και σειράς κοινωνικών οργανώσεων της πόλης.
Ομιλία του Δημάρχου Καλλιθέας, κ. Κώστα Ασκούνη
Στην ομιλία του στην 71η επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 ο Δήμαρχος Καλλιθέας ανέφερε: “Σεβαστοί πατέρες της Εκκλησίας, Εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων, των αντιστασιακών οργανώσεων και των φορέων της πόλης, Αγαπητοί συνδημότες, Νέοι και νέες, όπως κάθε χρόνο, συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, στο Μνημείο των Ηρώων, στην κεντρική πλατεία της Καλλιθέας που είναι αφιερωμένη στην Κύπρο, για να τιμήσουμε την επέτειο της εισόδου της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και, μαζί της, την ιστορικά αναντικατάστατη και κυριολεκτικά ηρωική συμβολή του λαού μας στην αντίσταση και τη νίκη επί του φασισμού και του ναζισμού. Θυμόμαστε και τιμάμε σήμερα όλους, όσους προσέφεραν τη ζωή τους για την εθνική ανεξαρτησία και την ελευθερία της πατρίδας, όπως και όσους από τους αγωνιστές του Πολέμου και της Εθνικής Αντίστασης βρίσκονται ανάμεσά μας.
Το ιστορικό «Όχι» των Ελλήνων στην κατάλυση της εθνικής κυριαρχίας και η νίκη του Ελληνικού λαού και του Στρατού επί των στρατευμάτων της φασιστικής Ιταλίας στην ελληνο – αλβανική μεθόριο, υπήρξαν πριν από 71 χρόνια, δύο αλληλένδετα γεγονότα με τεράστια σημασία για την Ευρώπη και τον τόπο μας.
Η νίκη των Ελλήνων έδειξε στην πράξη πως ο φασισμός στην Ευρώπη του 1940 δεν ήταν αήττητος και πως οι Ευρωπαϊκοί λαοί μπορούσαν να υπερασπιστούν με επιτυχία την ελευθερία και την ανεξαρτησία τους, στηριγμένοι στην αποφασιστικότητα και την αξιοπρέπειά τους.
Αλλά και βασισμένοι στη συμμαχία τους, στις κοινές τους ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αξίες.
Διότι είναι γεγονός εξίσου αδιαμφισβήτητο, πως η επέλαση της ναζιστικής Γερμανίας πάνω στην Ευρώπη και την Ελλάδα οφείλεται ιστορικά στην πολιτική ανωριμότητα και ανικανότητα των ευρωπαϊκών ηγεσιών, αυτών που άργησαν χαρακτηριστικά να δημιουργήσουν το κοινό αντιφασιστικό μέτωπο.
Αυτό είναι ένα μεγάλο ιστορικό δίδαγμα: η Ευρώπη χωρίς τη δύναμη της συνεργασίας, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης ανάμεσα στους λαούς της, χωρίς την ανάδειξη και την υπεράσπιση της συλλογικής ευημερίας, του κοινού μέλλοντος των πολιτών της, δεν μπορεί να υπάρξει.
Οι Έλληνες μπορούμε να είμαστε δικαιολογημένα υπερήφανοι για τη συμβολή μας στην κατάκτηση αυτού του ιστορικού διδάγματος. Με τη φιλοσοφία της ελευθερίας και του ανθρώπου, που κληρονομήσαμε και κληροδοτήσαμε από τα χρόνια της ελληνικής κλασσικής Αρχαιότητας και με την απαράμιλλη γενναιότητα των Ελλήνων στην Πίνδο, με τις χιλιάδες των νεκρών μας και τις αμέτρητες θυσίες του λαού μας, δείξαμε πως μπορούμε να συμβάλλουμε στην οικοδόμηση της νέας Ευρώπης, της ειρήνης, της δημοκρατίας και της ευημερίας.
Αυτή η Ευρώπη, πριν από 71 χρόνια έγινε έρμαιο του φασισμού και του ναζισμού. Στη δική μας, τη σκληρή εποχή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και της κυριαρχίας των αγορών, πάλι με τη δική μας –δυστυχώς, πάλι, επώδυνη- συμβολή μπορεί και πρέπει να γίνει η Ευρώπη, για την οποία αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν εκατομμύρια ανθρώπων.
Αλλά, η 28η Οκτωβρίου του 1940 υπήρξε καθοριστική και για την εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας. Η φασιστική πρόκληση σήμανε πριν από 71 χρόνια την πιο μεγάλη πατριωτική, κοινωνική και πολιτική ανάταση, την οποία είχε γνωρίσει ο τόπος, ακόμη και από τον Αγώνα για την απόκτηση της ανεξαρτησίας. Κατέλυσε τη φύση της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου και δημιούργησε την πιο σημαντική και πιο μεγάλη πολιτική και κοινωνική ενότητα που γνώρισε έκτοτε και μέχρι τις ημέρες μας η νεώτερη ιστορία της χώρας μας. Όλες οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της εποχής εκείνης στρατεύθηκαν χωρίς δισταγμό στην ιστορική επιταγή των καιρών, στον αγώνα για την υπεράσπιση της ακεραιότητας της πατρίδας.
Το δεύτερο μεγάλο δίδαγμα είναι πως όταν αυτή η ενότητα διαλύθηκε, ο τόπος μπήκε στη δίνη του Εμφυλίου Πολέμου, επισκιάζοντας το επόμενο ιστορικό επίτευγμα του Ελληνισμού, την απαράμιλλη Εθνική Αντίσταση και αφήνοντας τα σημάδια των επιπτώσεών του ακόμη και μέχρι την εποχή μας.
Η χώρα μας το 1940 ήταν η Ελλάδα μιας βαθιάς πολιτικής κρίσης. Ο λαός μας την ξεπέρασε, αποφασίζοντας να αλλάξει τον τόπο και υπερασπιζόμενος την εθνική του Ανεξαρτησία, υποβαλλόμενος σε τεράστιες ανθρώπινες και υλικές θυσίες, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για μια Ελλάδα της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της κοινωνικής ευημερίας.
Κυρίες και κύριοι,
Σήμερα, αντιμέτωποι με την πιο μεγάλη οικονομική κρίση της Ευρώπης και της χώρας μας, οι Ευρωπαϊκοί λαοί και οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα έρχονται σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση και πολλοί απειλούνται με το φάσμα της περιθωρειοποίησης, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού. Είμαστε αλληλέγγυοι μαζί τους.
Στη χώρα μας, ζούμε το τέλος μιας ιστορικής εποχής. Το σύστημα οργάνωσης του Κράτους και της οικονομίας, το πολιτικό σύστημα που διαμορφώθηκε στη Μεταπολίτευση του 1974 σταθεροποίησε μεν τον κοινοβουλευτισμό, αλλά έχει αμετάκλητα ολοκληρώσει την αποστολή του.
Πρέπει να κατανοήσουμε πως ζούμε σε μιαν άλλη εποχή, με άλλες συνθήκες και δεδομένα.
Είμαστε εδώ, για να αλλάξουμε τον τόπο μας. Με το ίδιο αίσθημα αξιοπρέπειας και με την ίδια αποφασιστικότητα που κληρονομήσαμε από τη γενιά του ’40 και της Αντίστασης, να πούμε καθαρά στα παιδιά μας πως δεν τους ταιριάζει η Ελλάδα των πελατειακών σχέσεων και της μικρής προσπάθειας, η Ελλάδα που εξαπατά την ιστορία της και πληγώνει αυτούς που τη δημιούργησαν.
Χρειάζεται γι’ αυτό η ίδια ενότητα, που πριν από 71 χρόνια έκανε την Ευρώπη και τον κόσμο να μιλούν για τη γενναιότητα των Ελλήνων.
Προς τη νέα γενιά, που θέλει, αλλά και ακόμη μαθαίνει πώς να μας αμφισβητεί, θα μου επιτρέψετε να απευθύνω μια βασική προτροπή.
Η χώρα δεν είναι ατομική ιδιοκτησία των πολιτικών εκπροσώπων της, ούτε κανενός από μας ατομικά. Η αγωνία για το μέλλον μας δεν είναι προνόμιο κανενός.
Η χώρα είναι η κοινή, συλλογική μας κατάκτηση, η κοινή συλλογική μας μνήμη, η κοινή μας συνείδηση, οι κοινές αξίες και αρχές μας. Η Ελλάδα είναι η κοινή μας μοίρα.
Αναδείξτε στη δράση, τις κινητοποιήσεις και τις ιδέες σας αυτά που αποτελούν και συνθέτουν το συλλογικό στόχο για μια σύγχρονη και ευημερούσα πατρίδα. Απαιτείστε τη σύγχρονη ενότητα για την Ελλάδα της προόδου, της κοινωνικής συνοχής και της αλληλεγγύης.
Γι’ αυτή την πατρίδα, που πρέπει και μπορεί να βγει πιο δυνατή από την οικονομική κρίση, τις πολλές και επώδυνες θυσίες του λαού μας, σας καλώ να δώσετε το νόημα της δικής σας γενιάς στο ιστορικό σύνθημα:
Ποτέ πια πόλεμος, Ποτέ πια φασισμός.
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940.
