“Αθωράκιστη η περιοχή απέναντι σε Βιομηχανικά Ατυχήματα Μεγάλης Έκτασης”
“Αθωράκιστος ο Δήμος και η ευρύτερη περιοχή απέναντι στο απευκταίο ενδεχόμενο ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης”, αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα της συζήτησης στην ειδική συνεδρίαση απολογισμού του Δημοτικού Συμβουλίου του θέματος που εισήγαγε η “Λαϊκή Συσπείρωση” Νέας Φιλαδέλφειας – Νέας Χαλκηδόνας: “Σχέδιο του Δήμου για το ενδεχομένο Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης και ενέργειες της Δημοτικής Αρχής μετά τα αλλεπάλληλα περιστατικά σε όμορες περιοχές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού”.
Η συζήτηση ανέδειξε την επικαιρότητα του ζητήματος, τις διαχρονικές κυβερνητικές ευθύνες, αλλά και τη ρίζα του προβλήματος που βρίσκεται στον προκρούστη του κέρδους. Έγιναν δεκτές ορισμένες επί μέρους προτάσεις της “Λαϊκής Συσπείρωσης”, όπως η καταγραφή των βιομηχανιών που βρίσκονται στα όρια του Δήμου.
Από τη συνεδρίαση και τη συζήτηση αυτού του εξαιρετικά σημαντικού θέματος απουσίασαν ο Δήμαρχος και όλοι -πλην ενός- οι Δημοτικοί Σύμβουλοι των άλλων παρατάξεων της “αντιπολίτευσης”.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του Νίκου Σερετάκη:
Στις 12 Ιούνη ο εφιάλτης ενός Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης (ΒΑΜΕ) «ξύπνησε» από την πυρκαγιά που ξέσπασε στο εργοστάσιο «Pal» στην Κάτω Κηφισιά. Το τοξικό νέφος που προκλήθηκε κάλυψε μεγάλο μέρος της Αττικής. Στις 25 Ιούνη κάηκε βιομηχανία παραγωγής τσιμεντοχρωμάτων στο Μενίδι.
Είχε προηγηθεί φωτιά σε εργοστάσιο πλαστικών στον Ασπρόπυργο, που έγινε αισθητή την περιοχή ενώ στις 10 Ιουλίου ακολούθησε μεγάλη φωτιά ανάμεσα σε εργοστάσια επί της Λ. Καραμανλή στο Μενίδι, παραδίδοντας στις φλόγες αρκετά από αυτά, καθώς και νέα πυρκαγιά σε εργοστάσιο στις 2 Αυγούστου, ξανά στο Μενίδι πλησίον της λεωφόρου Κύμης,
Η “Λαϊκή Συσπείρωση”, σε Δήμο και Περιφέρεια, έχει επανειλημμένα επισημάνει τα τελευταία χρόνια ότι είναι εντελώς επείγουσα ανάγκη να υπάρξει συγκεκριμένος σχεδιασμός απέναντι στο απευκταίο ενδεχόμενο εκδήλωσης Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης, δεδομένης της γειτνίασης της περιοχής με σημαντικές βιομηχανικές ζώνες και περιοχές. Ειδική αναφορά είχαμε κάνει και στη συζήτηση του σχεδίου Ιόλαος, όπου επισημάναμε την απουσία ελεύθερων χώρων και αποστάσεων ασφάλειας μεταξύ βιομηχανικών εγκαταστάσεων και κατοικημένων περιοχών.
Όλα αυτά τα χρόνια, παρά τα αλλεπάλληλα περιστατικά που κρούουν συνεχώς τον κώδωνα του κινδύνου, δε βλέπουμε καμία ουσιαστική ενέργεια από μεριάς του Δήμου, της Περιφέρειας, του Κράτους γενικότερα, που αφήνουν το θέμα στην τύχη, η στην καλύτερη των περιπτώσεων στην «ατομική ευθύνη» και στο 112 και τα κλειδαμπαρωθείτε στα σπίτια σας. Είναι χαρακτηριστικό ότι κατά τη διάρκεια αυτών των πυρκαγιών δε συνεδρίασε ούτε μια φορά το συντονιστικό όργανο πολιτικής προστασίας
Το κριτήριο του κέρδους των επιχειρηματικών ομίλων αποτελεί το πραγματικό εμπόδιο για έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό πρόληψης και καταστολής τέτοιων καταστροφών.
Οι επιχειρηματίες καθορίζουν το εάν και ποια μέτρα θα λάβουν με αποκλειστικό κριτήριο την επίπτωση στην κερδοφορία τους. Το κράτος από την άλλη όχι μόνο διατηρεί τις διάτρητες διατάξεις που υπάρχουν αλλά και σιγοντάρει με την απουσία ουσιαστικών ελέγχων
Είναι χαρακτηριστικό ότι είναι τόσο μικρός ο αριθμός των επιθεωρητών Υγείας και Ασφάλειας της Εργασίας και των επιθεωρητών Περιβάλλοντος, που για να γινόταν έστω και μια απλή επίσκεψη για έλεγχο σε όλους τους χώρους, θα απαιτούνταν χρόνια! Για τις εγκαταστάσεις οδηγίας ΣΕΒΕΖΟ, δηλαδή της ανώτερης βαθμίδας επικινδυνότητας, προβλέπεται επιθεώρηση μόνο μια φορά το χρόνο (!)
Ταυτόχρονα η διάχυση αρμοδιοτήτων σε υπουργεία, Περιφέρειες, Δήμοους αποτελεί μια βολική πρόφαση για τη συσκότιση των πολιτικών ευθυνών.
Έχουμε τελικά ένα αντιλαϊκό κράτος ικανό να στηρίζει την κερδοφορία των μεγάλων ομίλων και ακριβώς για τον ίδιο λόγο εχθρικό απέναντί μας, πρόθυμο να θυσιάσει τα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Είμαστε αντιμέτωποι με πολιτική επιλογή που ιεραρχεί την κατανομή πόρων, ανθρώπινο δυναμικό, και μέσων, τη διαμόρφωση υποδομών με βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Τι θα έπρεπε να περιλαμβάνει στοιχειωδώς ένα σχέδιο για το ενδεχόμενο Βιομηχανικού Ατυχήματος Μεγάλης Έκτασης:
Αναλυτική καταγραφή των βιομηχανικών επιχειρήσεων στα όρια του Δήμου και των όμορων περιοχών και εξασφάλιση της πυρασφάλειας.
Συστηματικοί έλεγχοι πρόληψης βιομηχανικής ρύπανσης, περιοδικές μετρήσεις καρκινογόνων και επικίνδυνων ουσιών
Εκπόνηση ολοκληρωμένης μελέτης επικινδυνότητας, λαμβάνοντας την αλληλεπίδραση όλων των παραγόντων και σχεδίου έκτακτης ανάγκης που θα συμπεριλαμβάνει όλους τους αρμόδιους φορείς. Σχέδιο εκκένωσης και προστασίας του πληθυσμού με πρόβλεψη οδών διαφυγής, νοσοκομειακών υποδομών, χώρους καταφυγής και σχετική ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού
Ενίσχυση του προσωπικού πολιτικής προστασίας με μόνιμο προσωπικό, μέσα και εξοπλισμό,
Αποφασιστική ενίσχυση του δυναμικού και της υλικοτεχνικής υποδομής των ελεγκτικών μηχανισμών του κράτους και προσανατολισμός στον έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης για την ουσιαστική και συνδυασμένη εφαρμογή των κανονισμών για την επαγγελματική και δημόσια υγεία και ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος.
Η πολιτική ευθύνη των περιφερειακών και δημοτικών αρχών αφορά τη συμπόρευση με τη διαχρονικά ασκούμενη πολιτική προστασία αντί να πρωτοστατούν στη διεκδίκηση των προϋποθέσεων αποτελεσματικής προστασίας της ζωής, της περιουσίας του λαού και του περιβάλλοντος. Να διεκδικούν οικονομικούς πόρους και υποδομές προστασίας και τη σύγκρουση με κάθε κυβερνητική πολιτική που υπονομεύει τη ζωή, τη λαϊκή περιουσία και το περιβάλλον.
Η υλοποίηση των σημερινών επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων, για την πρόληψη και την προστασία από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές μεγάλης έκτασης (ΒΑΜΕ), είναι τελικά ασύμβατη με την ίδια την καπιταλιστική ανάπτυξη.
Για αυτό η διέξοδος βρίσκεται στην κατεύθυνση της σύγκρουσης με τους μονοπωλιακούς ομίλους και το κράτος τους, την εξουσία του κεφαλαίου, που εντείνει την εμπορευματοποίηση της γης, των δασών, που αποτελεί την αιτία χειροτέρευσης της ζωής της λαϊκής πλειοψηφίας.