Ποιες οι αντιδράσεις από το ενδεχόμενο κλεισίματος των Διαπολιτισμικών Σχολείων – Ξεσηκωμός στην Νέα Ιωνία για να μην πειραχτεί το Δημοτικό της Αλσούπολης
Την έντονη αντίδρασή τους στο ενδεχόμενο της συγχώνευσης – κατάργησης των Διαπολιτισμικών σχολείων εξέφρασαν πολλοί φορείς τόσο της εκπαιδευτικής κοινότητας της περιοχής μας όσο και της αυτοδιοίκησης. Πιο συγκεκριμένα, οι Ενώσεις Γονέων Ηρακλείου, Λυκόβρυσης – Πεύκης, Μεταμόρφωσης και Νέας Ιωνίας και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης “Γ. Σεφέρης” εξέδωσαν σχετικά την ακόλουθη ανακοίνωση: “Μέσα στο Φλεβάρη, μετά από πρόσκληση του Δ.Σ. του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Π.Ε. «Γ. Σεφέρης», έγινε πλατιά συνάντηση και συζήτηση όλων των παραπάνω φορέων, αλλά και άλλων Συλλόγων Γονέων των σχολείων της περιοχής μας, για όλα τα θέματα που αφορούν στα σχολεία και τους μαθητές. Αποφασίσαμε:
1. Είμαστε αντίθετοι σε κάθε συγχώνευση – κατάργηση οποιουδήποτε σχολείου.
Στις περιοχές που ζούμε όχι μόνο δεν «περισσεύουν» σχολεία, αλλά χρειάζονται κι άλλα, ειδικά νηπιαγωγεία ( αφού πολλά προνήπια μένουν εκτός νηπιαγωγείων ), αλλά και δημοτικά σχολεία. Η λογική των συγχωνεύσεων στοχεύει στο στοίβαγμα των μαθητών σε μεγάλες τάξεις. Στοχεύουν σε «σχολεία τέρατα» – μεγάλη πελατεία για το χορηγό. Με γονείς που καλούνται να βάλουν το χέρι στην τσέπη για τη λειτουργία των σχολείων. Με περιπλανώμενους κι απολυμένους δασκάλους. Με ανώνυμους μαθητές – «πελάτες». Δε θέλουμε το «Νέο Σχολείο» τους. Θέλουμε Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο με Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή.
2. Δεν ανεχόμαστε άλλο την υποχρηματοδότηση των σχολείων.
Τα σχολεία σήμερα, εξ΄ αιτίας της πολιτικής της ανταποδοτικότητας, που θέλει τα έξοδα της λειτουργίας της όποιας κοινωνικής παροχής να φορτωθούν στον ίδιο τον εργαζόμενο λαό, υποχρηματοδοτούνται. Το πέρασμα της ευθύνης στους δήμους, πάλι στον ίδιο παρονομαστή οδηγεί : αύξηση δημοτικών τελών, ή άμεση αίτηση χρημάτων από τους γονείς, ή και ανάθεση διάφορων πλευρών του σχολείου σε «χορηγούς», Μ.Κ.Ο. και εταιρείες. Την ευθύνη της χρηματοδότησης του σχολείου και της λειτουργίας του πρέπει να την έχει αποκλειστικά το κράτος. Ζητάμε έκτακτη και γενναία χρηματοδότηση των σχολείων τώρα, για τις άμεσες ανάγκες τους (πετρέλαιο, αναλώσιμα, υλικά καθαρισμού κλπ). Ζητάμε τα σχολεία να μην πληρώνουν Ρεύμα, Νερό, Τηλέφωνο, Φυσικό Αέριο. Να οριστούν μόνιμοι υπάλληλοι στα σχολεία για τη φύλαξη και την καθαριότητάς τους. Μόνιμες τραπεζοκόμους στα ολοήμερα σχολεία. Έξω οι εταιρείες απ΄ τα σχολεία.
3. Η οικονομική κρίση χτυπάει πρώτα απ΄ όλους τη λαϊκή οικογένεια και τα παιδιά της.
Ήδη έχουμε παρατηρήσει φαινόμενα παιδιών που δεν έχουν κολατσιό, που πάνε στο ολοήμερο χωρίς «τάπερ», που δεν έχουν να πάρουν μια τυρόπιτα. Καλούμε τους δήμους της περιοχής μας να πάρουν αποφάσεις χορήγησης ενός γεύματος σ΄ όλα τα παιδιά όλων των σχολείων της περιοχής μας. Καλούμε τους δήμους και τον ΕΟΠΥΥ μέσω των υπηρεσιών τους να εξετάσουν και να εμβολιάσουν δωρεάν όλα τα παιδιά όλων των σχολείων, ανεξάρτητα αν οι γονείς τους έχουν βιβλιάριο υγείας ή όχι.
4. Δε δεχόμαστε να πληρώσουμε τα χαράτσια τους.
Δε χρωστάμε. Δεν έχουμε. Δεν πληρώνουμε τα χαράτσια τους. Δε δεχόμαστε να πληρώσουμε την κρίση που δε δημιουργήσαμε. Συμμετέχουμε με κάθε τρόπο, στο κίνημα ανυπακοής κι άρνησης πληρωμής των χαρατσιών που μας έχουν επιβάλλει. Κίνημα που αναπτύσσεται σε κάθε Δήμο και γειτονιά κι έχει πάρει μεγάλη έκταση και στην περιοχή μας.
5. Τέλος, η σύσκεψη στάθηκε και στο επίκαιρο θέμα του νομοχεδίου «Κώδικας ναρκωτικών», μέσα απ΄ το οποίο επιχειρείται η νομιμοποίηση και η ηθική απενοχοποίηση της χρήσης, καλλιέργειας και διακίνησης ναρκωτικών. Απαιτούμε να αποσυρθεί άμεσα το νομοσχέδιο αυτό. Να παρθούν άμεσα μέτρα για τη δωρεάν, συστηματική και “στεγνή” – χωρίς υποκατάστατα – υποστήριξη των χρηστών. Να στηριχτεί η πρόληψη και η υποστήριξη «στεγνών προγραμμάτων». Μέτρα που να οδηγούν στη θεραπεία και όχι στον εγκλεισμό και στα υποκατάστατα, που κι αυτά ναρκωτικά είναι.
6. Στη συνάντηση αυτή αποφασίσαμε να έχουμε μια διαρκή επαφή και επαγρύπνηση, καθώς και να πάρουμε κοινές πρωτοβουλίες για όλα αυτά τα θέματα και για κάθε άλλο θέμα που αφορά τα σχολεία και τα παιδιά. Δηλαδή όλους τους εργαζόμενους.
7. Επόμενη συνάντηση των φορέων μας για οργάνωση της παραπέρα αντίδρασής – διεκδίκησης όλων αυτών των αιτημάτων, θα ανακοινωθεί σύντομα.
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ – ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ ΓΙΑ ΤΟ
ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
Ο Δήμαρχος Ελληνικού – Αργυρούπολης
, κ. Χρήστος Κορτζίδης, δήλωσε σχετικά: “Ο Δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του, εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση στο κλείσιμο των Διαπολιτισμικών Σχολείων της Αττικής, δύο από τα οποία (Γυμνάσιο και Λύκειο) λειτουργούν στο Ελληνικό.
Ταυτόχρονα στηρίζει τον αγώνα ΟΛΜΕ – ΕΛΜΕ – Μαθητών των σχολείων
αυτών, για να μπορέσουν να συνεχίσουν τη λειτουργία τους και να ενισχυθούν ώστε να μπορούν με τον καλύτερο τρόπο να παρέχουν μόρφωση – εκπαίδευση στα αλλοδαπά παιδιά που ζουν στη χώρα μας, στο πλαίσιο ενός πραγματικού δημόσιου και δωρεάν εκπαιδευτικού συστήματος.”
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
Σε πρόσφατη συνεδρίαση του το Δημοτικό Συμβούλιο Νέας Ιωνίας εξέδωσε το παρακάτω Ψήφισμα: “ Το Δημοτικό Συμβούλιο της Ν. Ιωνίας στη συνεδρίαση της 5/3/2012 συζήτησε την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας να καταργήσει τα Διαπολιτισμικά Σχολεία σε όλη την Ελλάδα. Μέσα σε αυτά και το Διαπολιτισμικό του Δήμου μας στην Αλσούπολη.
Δηλώνουμε την πλήρη αντίθεσή μας σε τέτοιες ενέργειες. Μετά τις περσινές
συγχωνεύσεις, τις μειώσεις των επιχορηγήσεων για τα σχολεία πάνω από 50% το αίσχος με τα βιβλία που ακόμα λείπουν έρχονται και οι καταργήσεις σχολείων να δώσουν το τελικό χτύπημα στην εκπαίδευση. Το σχολείο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης προσφέρει τεράστιο έργο σε παιδιά και οικογένειες που διαφορετικά κανέναν άλλο τρόπο δεν έχουν να σπουδάσουν.
Καλούμε την Υπουργό Παιδείας και την Κυβέρνηση να πάρει πίσω άμεσα τα
όποια μέτρα προετοιμάζει.
Είμαστε αλληλέγγυοι στους μαθητές, τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς του
Διαπολιτισμικού Σχολείου και δηλώνουμε ότι θα αγωνιστούμε μαζί τους ώστε τα σχέδια του Υπουργείου να μην περάσουν.
Η Αντιδήμαρχος Παιδείας Ν. Ιωνίας
Όλγα Κατημερτζή.”
ΔΗΛΩΣΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ ΤΟΥ 12θέσιου
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΑΛΣΟΥΠΟΥΛΗΣ
Ο Εκπρόσωπος του Συλλόγου Διδασκόντων του Δημοτικού Σχολείου της Αλσούπολης έκανε την ακόλουθη δήλωση: “Ως εκπρόσωπος του Συλλόγου Διδασκόντων του 12θέσιου Δημοτικού
Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης ανακοινώνω τη θέση του Συλλόγου Διδασκόντων για τη διατήρηση και ενίσχυση του θεσμού των Διαπολιτιστκών Σχολείων και τη διεύρυνση του χαρακτήρα τους. Η κατάργηση των σχολείων αυτών θα αποτελέσει άρνηση της Ελλάδας να ανταποκριθεί σε θεμελιώδεις διεθνείς της υποχρεώσεις όπως επίσης θα οδηγήσει σε μειωμένες πιθανότητες προόδου και επιτυχίας των αλλόγλωσσων μαθητών.
Ενδεχόμενη κατάργηση των σχολείων αυτών θα σημάνει την περιθωριοποίηση και τελικά την απόρριψη από την εκπαίδευση πολλών μαθητών που δεν θα μπορέσουν να προσαρμοστούν σε σχολεία της γειτονιάς που δε διαθέτουν τάξη «υποδοχής».
Ο Σύλλογος Διδασκόντων κινητοποιείται ενάντια στην κατάργηση των
Διαπολιτισμικών Σχολείων με διαδήλωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας”
ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ 15μελούς ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΟΥ 2ΟΥ ΓΕΛ
ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
Επίσης, δήλωση έκανε και ο Σαράμπ Μαχμούντ, Πρόεδρος 15μελούς 2ο ΓΕΛ Διαπολιτιστικής Εκπαίδευσης Ελληνικού: “
Είμαστε αυτή τη στιγμή εδώ για να αντιπροσωπεύσουμε το σχολείο μας και
να αγωνιζόμαστε να το κρατήσουμε ανοιχτό (2ο Γεν. Λύκειο Διαπολιτισμικής
Εκπαίδευσης Ελληνικού).
Έχουμε τρομάξει με όλα αυτά που ακούμε «θα κλείσουμε το σχολείο γιατί το
σχολείο αυτό είναι γκέτο». Αυτή η φράση δεν μας αντιπροσωπεύει και όταν το
ακούσαμε νιώσαμε να μιλάνε για άλλο σχολείο και όχι για το δικό μας.
Απορώ γιατί λένε «γκέτο» σε ένα σχολείο που φιλοξενεί παιδιά από πολλές
διαφορετικές χώρες και όλοι είναι φίλοι μεταξύ τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο σχολείο αυτό κάνουμε πολλές δραστηριότητες:
εφημερίδα, θέατρο, blog, κ.ά. Το σημαντικότερο είναι ότι έχουμε πάρει και βραβεία για την εφημερίδα και το θέατρο. Επίσης κάνουμε πολλές εκδηλώσεις. Και αυτός είναι ένας τρόπος να μαθαίνουν τα παιδιά την Ελληνική γλώσσα και να συνεργάζονται μεταξύ τους. Μέσα από αυτό το σχολείο γίνεται ένα ευχάριστο περιβάλλον για εμάς ακόμη και δεύτερο σπίτι μας.
Στο σχολείο αυτό υπάρχουν παιδιά που χρειάζονται μια ιδιαίτερη φροντίδα.
Μέσα από το σχολείο πολλά παιδιά εντάσσονται στην Τριτοβάθμια Εκπ/ση και
γενικότερα στην κοινωνία.
Αυτά τα παιδιά αν πάνε στα σχολεία της γειτονιάς τους θα αντιμετωπίζουν
σοβαρά προβλήματα στην ένταξή τους, θα απελπιστούν, θα νιώθουν ανίκανοι, χωρίς καμία βοήθεια, χωρίς καμία στήριξη.
Με το κλείσιμο του σχολείου μας θα γκρεμιστούν τα όνειρα των μαθητών.
Πιστεύω ότι τα παιδιά αυτά αξίζουν να έχουν το δικαίωμα να ονειρευτούν. Όπως κάθε παιδί σε αυτή τη χώρα.
Ήδη, έχουμε αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες. Μην το δυσκολέψετε
περισσότερο.”
Ανακοίνωση του Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης
Για το θέμα εξέδωσε ανακοίνωση και ο Σύλλογος Διδασκόντων
του 12θέσιου Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης, όπου ανέφερε: “Την προηγούμενη χρονιά και στα πλαίσια της πρωτοφανούς σε παιδαγωγική έμπνευση απόφασης του Υπουργείου για συμπτύξεις, συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων, διέρρευσε από μερίδα του τύπου και από διαδρόμους του υπουργείου η πληροφορία ότι το σχολείο μας μαζί με τα υπόλοιπα Διαπολιτισμικά σχολεία οδηγείται σε κατάργηση. Μετά από χλιαρές αντιδράσεις μας διαβεβαίωσαν ότι το σχολείο μας όχι μόνο θα παραμείνει αλλά και θα ενταχθεί στις περίφημες Ζώνες Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας.
Στην απόφαση της 14/10/2011 με την οποία τα διαπολιτισμικά σχολεία εντάσσονται στις Ζ.Ε.Π. αναγράφεται περήφανα πως λήφθηκαν υπ’ όψιν των υπευθύνων άρθρα νόμων, προεδρικά διατάγματα και Διεθνείς Συμβάσεις που αφορούν στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, τα Δικαιώματα του Παιδιού, τις αρχές ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων κλπ.
Κι όμως τέσσερις μόλις μήνες μετά και χωρίς πιο πριν να έχει αμφισβητηθεί ποτέ η χρησιμότητα και ο τρόπος λειτουργίας των σχολείων μας, όλα τα παραπάνω έγιναν καπνός. Η νέα, ενισχυμένη, μνημονιακή αντίληψη των πραγμάτων επιβάλλει για άλλη μια φορά την κυβερνητική λογική του «θυσιάζω πολλά για να κερδίσω ελάχιστα» και τα Διαπολιτισμικά Σχολεία απαιτείται να εξαφανιστούν καθώς αποτελούν τεράστιο έξοδο. Το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζει να ισχυρίζεται ότι δίνει προτεραιότητα στο μαθητή την ίδια στιγμή που πανηγυρικά δηλώνει ότι ο μαθητής κοστίζει και προχωρεί στην στέρηση βασικών του δικαιωμάτων και επιλογών στην εκπαίδευση, καταργώντας θεσμούς που λειτουργούν ενισχυτικά και βοηθητικά στο μαθητικό πληθυσμό.
Επιπλέον πεφωτισμένοι αρμόδιοι κατέληξαν με τηλεπαθητική και «εξ αποστάσεως» παρατήρηση ότι τα σχολεία μας αποτελούν «γκέτο» κάτι που εξαφανίζει ασφαλώς τις όποιες αντιστάσεις δημιουργούσε η από καιρό εφησυχασμένη συνείδηση τους στο κλείσιμο των σχολείων μας. Ας δημοσιευθούν κι ας κοινοποιηθούν τα πορίσματα των ερευνών εκείνων που μαρτυρούν στους επιστημονικούς υπεύθυνους του υπουργείου και μόνο σ’ αυτούς την αναγκαιότητα κατάργησης των σχολείων μας. Μέχρι τώρα ούτε σε διάλογο μαζί μας έχει προβεί το Υπουργείο, ούτε εκπόνησε ή δημοσιοποίησε αξιολόγηση του έργου μας. Είναι, κατά τη γνώμη μας, η διασπορά των πρόσφατων ψευδών κάτι πολύ πιο ύποπτο από τη συνήθη τους μολυσματική άγνοια.
Σε όλα αυτά η απάντηση μας είναι ξεκάθαρη: Στα σχολεία της φωτοτυπίας και του CD όπου χιλιάδες ευρώ σπαταλούνται για να καλύψουν τις απίστευτες υπουργικές τους γκάφες, όπου βρίσκονται χρήματα για διαδραστικούς πίνακες, που προέκυψαν ξαφνικά ως μοναδική επείγουσα ανάγκη της Ελληνικής Εκπαίδευσης, η ύπαρξη των σχολείων μας δεν είναι πολυτέλεια. Εξυπηρετεί πάγια και διαρκή εκπαιδευτική, ανθρωπιστική και κοινωνική ανάγκη. Χρήματα για την υποστήριξη τέτοιου τύπου σχολείων μπορούν να βρεθούν, όπως βρίσκονται τώρα για την μεταφορά των μαθητών, από ευρωπαϊκά προγράμματα για την εκπαίδευση των μεταναστών και δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό.
Κι αν τα σχολεία όπου παιδιά από την Ελλάδα και από ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο μπορεί να ζουν, να παίζουν και να μετέχουν της ελληνικής εκπαίδευσης αρμονικά, βιώνοντας καθημερινά την αξία του διαφορετικού είναι γκέτο, τότε ας κλείσουν. Ας επιστρέψουν τα παιδιά στο κέντρο της πόλης που ζούμε, εκεί που γκέτο δεν υπάρχουν. Αλήθεια, γιατί οι γονείς είναι τόσο πρόθυμοι να στείλουν τα παιδιά τους σε ένα σχολείο γκέτο; γιατί οι συνάδελφοι να θέλουν να δουλεύουν σ’ αυτό; Τα διαπολιτισμικά σχολεία στη δική μας αντίληψη των πραγμάτων είναι από τις ελάχιστες λύσεις στο μεταναστευτικό, που αφέθηκε να εξελιχθεί σε μείζον κοινωνικό πρόβλημα.
Το Δημοτικό Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης της Αλσούπολης που ιδρύθηκε ως σχολείο Αποδήμων Ελληνοπαίδων με το Π.Δ. 435, ΦΕΚ 154/10/10/84 έχει υποδεχθεί μαθητές των οποίων η προέλευση έχει υπάρξει σε φωτογραφική αναλογία με τα μεταναστευτικά ρεύματα που έχει δεχθεί η χώρα αυτά τα 27 χρόνια. Σήμερα φοιτούν σ’ αυτό πάνω από 130 μαθητές από 25 διαφορετικές εθνικότητες. Στο σχολείο μας εκπαιδευτικοί με ειδική κατάρτιση σε θέματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης, με λιγότερη, περισσότερη ή τεράστια εμπειρία με μαθητές που δεν μιλούν τα ελληνικά ως μητρική γλώσσα και με ξεχωριστή ευαισθησία και διάθεση, παλεύουν καθημερινά ενάντια στον κοινωνικό και εκπαιδευτικό αποκλεισμό των μαθητών μας.
Τα παιδιά που φοιτούν στο σχολείο μας καλύπτουν όλα τα επίπεδα ελληνομάθειας. Από τα παιδιά με τουλάχιστον έναν Έλληνα γονέα μέχρι εκείνα που έχουν μόλις λίγους μήνες ή μέρες στη χώρα μας και πραγματικά δεν γνωρίζουν ούτε μία λέξη στα ελληνικά, βρίσκουν στο σχολείο μας στήριξη και εκπαίδευση που ανταποκρίνεται στις ανάγκες τους.
Βρίσκουν στήριξη σε ένα περιβάλλον με βασικό χαρακτηριστικό την αποδοχή και την ελεύθερη – πολύχρωμη έκφραση όπου γρήγορα αισθάνονται ασφαλή και μέρη ισότιμα, ίσα και μαζί διαφορετικά, ενός συνόλου. Στήριξη και αποδοχή που συχνά συγκρούεται με τη στάση και την αντίδραση της οργανωμένης πολιτείας απέναντι τους όπου αλλού τη συναντούν. Για εμάς, τους μάχιμους εκπαιδευτικούς, η ζωή του σχολείου δεν είναι αποσπασματική ελεημοσύνη στους κοινωνικούς παρίες αλλά η βάση και η αρχή της μελλοντικής κοινωνικής ένταξης αυτών των παιδιών. Το προαύλιο μας δεν είναι για τα παιδιά αντιβίωση στη βία που εισπράττουν από το σύγχρονο πρόσωπο της πόλης, που βασιλεύουν η ανεργία και η εξαθλίωση και αστυνομεύει η ακροδεξιά. Είναι θεμέλιο και βίωμα κοινής ζωής και συνύπαρξης και πρώτη (και ευελπιστούμε όχι μοναδική) απόδειξη ότι στη χώρα που βρέθηκαν από τύχη, από την πείνα ή τον πόλεμο υπάρχει γι’ αυτά χώρος, αποδοχή και μέλλον.
Στα διαπολιτισμικά σχολεία τα παιδιά βρίσκουν εκπαίδευση ειδική και από ειδικευμένο προσωπικό που θα ήταν απίθανο να τους προσφερθεί σε μη ειδικού τύπου σχολείο. Στην πορεία της φοίτησής τους όλοι μας οι μαθητές ανάλογα με το επίπεδο στο οποίο κατακτούν τη γλώσσα οδηγούνται στο «σχολείο της γειτονιάς» τους ή προετοιμάζονται να ενταχθούν σ’ αυτό στην επόμενη εκπαιδευτική βαθμίδα χωρίς όμως επικοινωνιακό μειονέκτημα και μειωμένες πιθανότητες προόδου και επιτυχίας.
Στο υποβαθμισμένο κέντρο απ’ όπου έρχονται οι περισσότεροι μαθητές μας, στα σχολεία δίχως τάξεις υποδοχής, στα τμήματα με τους 25 μαθητές και το πιεστικό Αναλυτικό Πρόγραμμα, ποιος άραγε πιστεύει ότι ένας αλλόγλωσσος μαθητής δεν συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες να καταλήξει «ο ξένος του τελευταίου θρανίου» αποκλεισμένος ουσιαστικά από τώρα και για πάντα από την εκπαιδευτική διαδικασία; Ποιος μπορεί ελαφρά τη καρδία να αναλάβει την ευθύνη για ό,τι άλλο ο αποκλεισμός αυτός επιφέρει;
Πέρα από τη συνεχιζόμενη απαξίωση του ρόλου του δασκάλου και τη μισθολογική του εξαθλίωση, η στάση της επίσημης πολιτείας απέναντι στην ποιότητα της παρεχόμενης στο σχολείο μας εκπαίδευσης είναι για χρόνια αυτή της συνεχιζόμενης αδιαφορίας. Μια αδιαφορία που αποδεικνύεται εύκολα αν αναλογιστεί κανείς ότι το κτίριο που στεγάζει το σχολείο μας μικρή σχέση έχει με σχολείο και ότι τα τελευταία χρονιά στάθηκε αδύνατο να προμηθευτούμε έστω κι ένα από τα ειδικά βιβλία που υπάρχουν για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, βιβλία για τα οποία κατά καιρούς έχουμε ενημερωθεί και επιμορφωθεί.
Σε απόλυτη αντίθεση βρίσκεται η σχολική μας πραγματικότητα. Στο σχολείο μας παράγεται κάθε χρόνο υλικό προσαρμοσμένο στις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και οργανώνονται δραστηριότητες που θα μεγιστοποιήσουν την προσφορά στους μαθητές μας σε όλα τα επίπεδα. Σ’ αυτό το πλαίσιο συμμετέχουμε σε δράσεις από Πανεπιστημιακά Τμήματα, συνδεόμαστε με σχολεία εντός και εκτός Ελλάδας και ανοιγόμαστε στην τοπική κοινωνία.
Αναγνωρίζοντας την προσπάθεια μας ο σύλλογος γονέων εμπιστεύεται και υποστηρίζει το σχολείο σε κάθε περίπτωση και φυσικά πολύ περισσότερο κάθε φορά που απειλείται η ύπαρξη του. Το ίδιο και ο Δήμος Νέας Ιωνίας όπου βρίσκεται το σχολείο μας συνδράμει, υποστηρίζει και βοηθά, πιστός στην προσφυγική του ιστορία και αντίθετος στην κατάργηση μας.
Ως Σύλλογος Διδασκόντων του 12θέσιου Δημοτικού Σχολείου Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης Αλσούπολης με βαθιά πίστη ότι η εκπαίδευση πέρα από οικονομικό βάρος και ασήκωτη ευθύνη στα χέρια της εξουσίας είναι η μοναδική μελλοντική πράξη που πραγματώνεται στο παρόν
ΖΗΤΑΜΕ :
ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ
ΝΑ ΔΙΕΥΡΥΝΘΕΙ Ο ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΠΑΨΕΙ Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ
ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ
ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ.”
