“Απορρύπανση”….
-Άρθρο του π. δημάρχου Μεταμόρφωσης, κ. Μιλτιάδη Καρπέτα
Η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21ης Μαΐου, άνοιξε διάπλατα τον δρόμο. Αλλά δεν έλυσε οριστικά το πρόβλημα της στρέβλωσης που έχει προκαλέσει στο πολιτικό σύστημα.
Η αναμενόμενη- και πιθανότατη- νέα καθίζησή του στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, θα αποτελέσει ένα ακόμα εξυγιαντικό βήμα στη δημόσια ζωή. Αλλά θα παραμείνει ισχυρό κατάλοιπο.
Ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει άλλες πέντε εκατοστιαίες μονάδες στις μεθαυριανές εκλογές, θα εξακολουθήσει να βρίσκεται στην θεσμικά σημαντικότατη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
***
Η θλιβερά ανεπαρκής πολιτική διαχείριση της οικονομικής κρίσης, άνοιξε την κερκόπορτα στους τυχάρπαστους και τους οδήγησε στην εξουσία.
Η κακοφορμισμένη πληγή στο κοινωνικό σώμα, που άφησε το πέρασμά τους, δεν κλείνει μόνο με εκλογικά ποσοστά.
Οι μεταλάξεις που προκάλεσε στα κύτταρα της κοινωνίας απαιτούν χρόνο, τρόπο, ανεπίληπτο πολιτικό ήθος και … ούριο άνεμο, για να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο και σταδιακά να εξαλειφθούν.
Παρ’ ότι ο κίνδυνος υποτροπής φαίνεται πλέον απίθανος, το τυχαίο και το απροσδόκητο, παραμονεύουν πάντα στην Πολιτική και μπορούν να ανακόψουν ή και να εκτρέψουν την ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων.
Πολύ περισσότερο που στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα εδρεύει μια ρυπογόνος εστία, που θα κάνει το μόνο που ξέρει και μπορεί:
Να «ξερνάει χολή και όξος» όπως έγραψε ο Σταμάτης Φασουλής σ’ ένα εκπληκτικό άρθρο του στα «Νέα» της 17-18 Ιουλίου.
***
Χρήσιμη αναδρομή: Από τις εκλογές του 2019 και μέχρι πρόσφατα, ένας κόσμος ολόκληρος, – (δημοσιογράφοι, αναλυτές, ακαδημαϊκοί κ.τ.λ.), – πίστευε ότι ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας, θα διδαχθούν, θα συνέλθουν και θα «ωριμάσουν, για ν’ αποτελέσουν τον αναγκαίο δεύτερο πυλώνα του πολιτικού συστήματος.
Αφελής και μάταιη προσδοκία. Γιατί παρέβλεπε τα εγγενή δομικά χαρακτηριστικά και του κόμματος και του ηγέτη του. Ως άλλοι Βουρβόνοι «δεν έμαθαν τίποτα, δεν ξέχασαν τίποτα» . Ούτε και πρόκειται. Η φύση και τα υλικά από τα οποία φτιάχτηκαν, το απαγορεύουν.
Αγένεια και απαιδευσιά, τυχοδιωκτισμός και τύφλωση, μισαλλοδοξία και ευτέλεια, «τσιμενταρισμένα» από το μίσος για «τον βαρύ αποχαιρετισμό της εξουσίας» και των ωφελημάτων της το 2019, προκαλούν απόλυτη ακαμψία.
Κι αν υπήρχε η παραμικρή αμφιβολία, η μετεκλογική συμπεριφορά ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρα, τη διέλυσε. Το εκλογικό πλήγμα αντί να τους συνεφέρει, τους έκανε χειρότερους.
Το αποδείχνουν οι καθημερινές πρακτικές τους. Από την αναιδέστατη επίθεση των θρασιμιών στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που επιδοκίμασε ο αρχηγός, μέχρι τα κροκοδείλια δάκρυα του ίδιου του Τσίπρα για τους άτυχους μετανάστες, στην προσπάθειά του να ενοχοποιήσει το …..Λιμενικό Σώμα για την τραγωδία.
***
Πρέπει να έχουμε επίγνωση. Η τετραετία που ξεκινάει, θα κουβαλάει αρκετά βαρίδια του παρελθόντος. Ούτε ο Τσίπρας θα ξεκουνήσει ( ούτε θα τον ξεκουνήσουν) ούτε οι Σπίρτζηδες, οι Τζανακόπουλοι, οι Ηλιόπουλοι θα ησυχάσουν. Στην καλύτερη περίπτωση, θα γλιτώσουμε από Ραγκούσηδες και Πολλάκηδες.
Αλλά η εστία θα παραμείνει ενεργή. Οι πολιτικές και κοινωνικές διεργασίες για την πλήρη αποκατάσταση της στρέβλωσης , χρειάζονται ακόμα χρόνο. Και, βεβαίως, σωστούς χειρισμούς και επιδέξιες πρωτοβουλίες από τις κανονικές πολιτικές δυνάμεις.
