ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ “ΕΠΑΦΗ”
Με αφορμή το υπό δημόσια διαβούλευση Σχέδιο Νόμου «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό», θεωρούμε ότι κάθε ενεργός πολίτης οφείλει να πάρει θέση για ένα τόσο σοβαρό υγειονομικό και όχι μόνο θέμα.
Θεωρούμε ότι παρόλο που το προτεινόμενο σχέδιο νόμου περιλαμβάνει θετικές διατάξεις με τις οποίες συμφωνούμε, όπως για παράδειγμα την υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση αδέσποτων ζώων, στο μεγαλύτερο μέρος του είναι πρόχειρο, αποσπασματικό και αντίθετο προς την κοινοτική νομοθεσία.
Είναι φανερό ότι σκοπός του υπουργείου δεν είναι η τροποποίηση του Ν. 3170/2003 προς το καλύτερο αλλά η κατάργησή του.
Διατρέχοντας το εν λόγω σχέδιο νόμου, έχουμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις που αφορούν στα αδέσποτα ζώα και παρουσιάζονται ενδεικτικά στα άρθρα 4, 5 και 9.
Άρθρο 4
Εύλογο προβληματισμό προκαλεί η ασάφεια που δημιουργείται με το άρθρο 4 παράγραφος 1 «Στη διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση εισάγονται λογικοί παράμετροι συσχέτισης του αριθμού των ζώων τουλάχιστον ανά ιδιοκτήτη» με την οποία δεν καθορίζεται πόσα ζώα μπορεί να έχει υπό την κατοχή του κάποιος ιδιοκτήτης. Αυτή η ασάφεια σε συνδυασμό με όσα αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 6 δίνουν το περιθώριο για τη συνέχιση του καθεστώτος της ανεξέλεγκτης αποστολής ζώων στο εξωτερικό, καθώς παραχωρείται η διαχείριση των αδέσποτων σε φιλοζωικά σωματεία και ιδιώτες ενώ αντίθετα ο έλεγχος θα έπρεπε να γίνεται από τις αρμόδιες κρατικές αρχές όπως ίσχυε μέχρι τώρα βάσει του Ν3170/2003.
Άρθρο 5
Στο άρθρο 5 ορίζονται οι υποχρεώσεις ιδιοκτητών δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς και δη στην παράγραφο 2 ορίζεται ρητά ότι «Ο ιδιοκτήτης ή/και ο κάτοχος/ συνοδός/ φύλακας του ζώου συντροφιάς, ευθύνονται αλληλέγγυα και σε ολόκληρο για κάθε βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο. Με μια πρώτη ανάγνωση της παραγράφου αυτής, δημιουργούνται εύλογα ορισμένα ερωτήματα: Ποιος δήμος θα δεχτεί πρόθυμα να φέρει μια τέτοια ευθύνη; Ποιος διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές; Τι θα κάνουν οι δήμοι αν έρθουν αντιμέτωποι με χιλιάδες καταγγελίες δημοτών τους οι οποίοι θα διαμαρτύρονται για ζημιές / βλάβες που υπέστησαν από κάποιο αδέσποτο ζώο και θα διεκδικούν αποζημιώσεις; Πώς θα αποδεικνύεται ότι πράγματι οι δημότες υπέστησαν τη ζημία / βλάβη την οποία ισχυρίζονται ότι υπέστησαν; Ποια θα είναι, νομίζετε, η τύχη του συγκεκριμένου αδέσποτου – «θύτη» όταν θα κοστίζει ακριβά στον εκάστοτε δήμο;
Άρθρο 9
Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 10 δεν επιτρέπεται η επανένταξη ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας. Εν ολίγοις, δηλαδή, δεν θα επιτρέπεται να κυκλοφορούν τα αδέσποτα στις περισσότερες – αν όχι σε όλες – τις περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων και των νησιών ιδιαιτέρως δε κατά την τουριστιστική περίοδο. Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το απλό ερώτημα: «Σε ποιους χώρους θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των αδέσποτων;» Και ακόμη περισσότερο, τι ακριβώς εννοεί ο νομοθέτης με τη λέξη «περιοχές», ποιο το εύρος αυτών των περιοχών και τέλος πώς ορίζονται οι χώροι υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας; Απορίας άξιον είναι πού τελικώς θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των αδέσποτων ζώων;
Επιπρόσθετα, σε αντίθεση με τη δήλωση του πρώην υπουργού Κ. Καρχιμάκη μέσα στη βουλή την 18/1/2010 σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή κ. Πλεύρη «ότι η Νέα Δημοκρατία κατά παράβαση του Ευρωπαϊκού Κανονισμού ΕΚ 998 επέτρεψε στα σωματεία να βαφτίζονται ιδιοκτήτες αδέσποτων ζώων.» και ότι «μετά το 2003 χρειάζεται τροποποιήσεις ο Νόμος 3170/2003 προς το αυστηρότερο», παρατηρούμε ότι με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δίνεται με το άρθρο 9 παράγραφος 6 η ιδιοκτησία αδέσποτων ζώων στα φιλοζωικά σωματεία κατά παράβαση ευρωπαϊκών κανονισμών (ΕΚ 998/2003).
Μεγάλη απορία προκαλεί η παράγραφος 14 του άρθρου 9 που αναφέρει τα εξής: «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μπορεί να τροποποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση στους Δήμους, από την αρμόδια Περιφέρεια, άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς που προβλέπονται στο ν. 604/1997(ΦΕΚ Α 163) «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων» και στο Π.Δ. 463/1978(ΦΕΚ Α 96) «Περί των όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων», να τίθενται νέοι ή/και πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των καταφυγίων και να καθορίζεται ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.» Άραγε μήπως αυτή η διάταξη αποσκοπεί στη νομιμοποίηση ήδη παράνομων υπαρχόντων κυνοκομείων;
Τέλος, αν δούμε συνδυαστικά τα άρθρα 5 και 9, είναι ξεκάθαρο σε όλους τους ανθρώπους που διαθέτουν κοινό νου ότι επιχειρείται διά της πλαγίας οδού η επαναφορά του μπόγια. Αν σε ελάχιστους χώρους θα επιτρέπεται η επαναφορά των αδέσποτων συν το γεγονός ότι για οποιαδήποτε ζημία ή βλάβη που προκαλείται από ένα αδέσποτο ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα υπεύθυνος θα είναι ο εκάστοτε δήμος, εύκολα αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ότι τα αδέσποτα ζώα δεν θα τα θέλει κανείς. Ποιος δήμος θα είναι πρόθυμος να αναλάβει τέτοια ευθύνη, να αντιμετωπίσει σωρεία καταγγελιών από «αγανακτισμένους» δημότες, οι οποίοι θα μπορούν με το παραμικρό να διεκδικούν αποζημιώσεις από το δήμο; Ποιος δήμος θα θέλει να εμπλακεί σε τέτοιες διαδικασίες ; Μήπως είναι πιο εύκολο και βολικό να φροντίσουν ώστε απλώς να μην υφίσταται το «πρόβλημα»; Μήπως να μην υπάρχουν αδέσποτα;
Υπό αυτές τις συνθήκες, καλούμε το αρμόδιο υπουργείο να αποσύρει άμεσα το παρόν σχέδιο νόμου και να τροποποιήσει το Ν. 3170/2003 προς το αυστηρότερο, σύμφωνα με τα άρθρα 54 και 55 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 882.
