Όταν ο κίνδυνος βρίσκεται επί θύραις δεν πρέπει να σκέπτεται κανείς τίποτα άλλο από την σωτηρία της πατρίδας του αφήνοντας στο περιθώριο την πολιτική ιδιοτέλεια και κλείνοντας τα αυτιά στις Κασσάνδρες που προβλέπουν το μέλλον χωρίς να μπορούν να εξασφαλίσουν το παρόν…
Η αλήθεια είναι ότι εμείς η γενιά των σαραντάρηδων είμαστε μια γενιά χαμένη. Όλοι εμείς που είδαμε μέσα σε 2 χρόνια να εξανεμίζονται τα εισοδήματα μας , που είδαμε τους μισθούς και τις συντάξεις να μειώνονται κατά 30 τις εκατό, που είδαμε την πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη να γίνεται δύσκολη έως ανύπαρκτη. Αλλά όσοι υποφέρουν δεν έχουν άλλη παρηγοριά από την ελπίδα.
Και η ελπίδα αυτές τις ύστατες ώρες που η απελπισία μας κυριεύει αναζητώντας τρόπο διαφυγής, είναι τα νέα παιδιά που φεύγουν στο εξωτερικό γιατί δεν βλέπουν όραμα και προοπτική. Είναι οι νέοι των 400 ευρώ που βλέπουν μισθούς πείνας μπροστά τους λόγω των καταιγιστικών αλλαγών στα εργασιακά.
Η τύχη των εθνών οποιαδήποτε εποχή εξαρτιέται από τις ιδέες των νέων που είναι κάτω από 25 χρόνων. Ας τους αναλογιστούμε βάζοντας στην άκρη τον εαυτό μας.
Ας τους σκεφτούμε δίνοντας την δυνατότητα στον Αντώνη Σαμαρά να χαράξει το δρόμο της ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Είναι ο μοναδικός που μπορεί να το κάνει γιατί και θέλει αλλά και μπορεί.
Η αλήθεια είναι ότι το μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος ούτε και λύση γιατί μέχρι το 2009 δεν είχαμε πρόβλημα δανεισμού με τα spreads στις 130 μονάδες και τις αγορές να τηρούν στάση αναμονής για να πάρουμε ως χώρα μέτρα που θα αντιμετωπίσουν την ύφεση που βάθαινε μέρα με την μέρα. Ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να μας οδηγήσει στο Δ.Ν.Τ. λέγοντας πριν από τις εκλογές ότι «λεφτά υπάρχουν» και συνεχίζοντας και μετά τις εκλογές την ίδια εγκληματική πολιτική διαφημίζοντας την Ελλάδα στο εξωτερικό ως διεφθαρμένο κράτος κάτι που απομάκρυνε το ενδεχόμενο του να βρεθούνε φιλικές δυνάμεις στο διεθνές στερέωμα που θα ήθελαν να βοηθήσουν πραγματικά την Ελλάδα σε μια κρίσιμη συγκυρία.
Τρία είναι τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η χώρα μας. Η ύφεση, το διψήφιο έλλειμμα και το τεράστιο δημόσιο χρέος. Ακόμα και τότε όμως η κατάσταση ήταν αντιμετωπίσιμη αν δεν είχε φροντίσει το ΠΑΣΟΚ να κάνει την οικονομία χειρότερη διογκώνοντας υπέρμετρα τις δημόσιες δαπάνες και να καθιστώντας αδύνατον το δανεισμό μας από τις διεθνής αγορές. Αυτό το ΠΑΣΟΚ δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό αφού ο κύριος Βενιζέλος ήταν κορυφαίο στέλεχος στη κυβέρνηση Παπανδρέου αλλά και υπουργός οικονομικών στην κρίσιμη φάση της διαπραγμάτευσης με τους ευρωπαίους εταίρους μας. Διαπραγμάτευση η οποία δεν έγινε ποτέ αφού σύμφωνα με τον επίτροπο Αλ Μούνια, τα χρέη των νοσοκομείων και των ΔΕΚΟ του 2010 μεταφέρθηκαν στο έλλειμμα του 2009 ώστε να φτάσει στο 15,6% για να θεωρήσουν οι Ευρωπαίοι ως μονόδρομο την επιτήρηση ενώ θα μπορούσαμε κάλλιστα να τα γλυτώσουμε.
Η οικονομική κατάσταση που βιώνουμε αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα μόνο με τη λέξη τραγικό αδιέξοδο θα μπορούσε να περιγραφεί. 1 στους 4 ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, 1 στους 5 Έλληνες είναι άνεργος, 1 στους 2 νέους είναι επίσης άνεργος, αφού η ανεργία στους νέους μέχρι 24 ετών έχει φτάσει στο 45%. Το βασικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η οικονομία μας αυτή τη στιγμή συνδέεται άμεσα με το κομμάτι της παραγωγικότητας αφού ως χώρα δεν παράγουμε όσα χρειαζόμαστε. Οι επιλογές επομένως είναι 2, ή θα πρέπει να γίνουμε φτωχότεροι αλλά περιθώρια στην κοινωνία για κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν, ή θα πρέπει να παράγουμε περισσότερα κάτι άλλωστε που αποτελεί και τη βασική πολιτική και οικονομική σκέψη του Αντώνη Σαμαρά.
Το καθήκον του ηγέτη δεν είναι να προσφέρει με ευχολόγια την επίπλαστη ευτυχία αλλά να δίνει στους ανθρώπους τις προϋποθέσεις για να δημιουργήσουν την ευτυχία τους. Επιμένουμε λοιπόν, στο ακέραιο, στις προηγούμενες θέσεις μας. Επιμένουμε στις απόψεις μας, ότι η συνταγή του Μνημονίου ήταν λάθος. Ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής – για την Ελλάδα ασφαλώς, αλλά και για την Ευρώπη πλέον. Ότι έχει απόλυτη προτεραιότητα η Ανάκαμψη, η Ανάπτυξη και η διατήρηση της Κοινωνικής συνοχής. Αλλά για να έχουν νόημα όλα αυτά, για να μιλάμε για Ανάκαμψη και αλλαγή Πολιτικής, η χώρα πρέπει να υπάρχει και να στέκει στα πόδια της.
Ο Έλληνας δουλεύει πολύ περισσότερο από τον μέσο Ευρωπαίο και σαν λαός έχουμε πετύχει σήμερα πολλά γιατί είμαστε εργατικοί, φιλότιμοι και εφευρετικοί. Το Νοέμβριο όμως που μας πέρασε, έπρεπε ο πρόεδρος της Ν.Δ. να πάρει μια δύσκολη απόφαση και να επιλέξει ανάμεσα σε 2 χρόνια επιπλέον διακυβέρνησης της χώρας από τον κ.Παπανδρέου ή λίγους μήνες διακυβέρνησης από ένα προσωρινό πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο. Το δίλημμα ήταν ένα και συγκεκριμένο. Αφήνεις μια ολόκληρη χώρα να πέσει στον γκρεμό? Ή την πιάνεις με οποιοδήποτε πολιτικό κόστος? Αν την αφήσεις να πέσει στον γκρεμό διακινδυνεύεις το μέλλον του τόπου σου ενώ αμέσως μετά οι πολίτες θα ερχόντουσαν αντιμέτωποι με την πλήρη καταστροφή, γεγονός που θα μας έκανε να πιστεύουμε ότι η σωτηρία της χώρας μέσα από μία άτακτη χρεωκοπία θα ήταν ταυτόσημη με την απόλυτη προδοσία. Ο Έλληνας δε φοβάται τις θυσίες, φοβάται το αδιέξοδο και η αλήθεια είναι ότι μετά το κούρεμα του χρέους, πετύχαμε όφελος κοντά στα 100 δις. ενώ η αποπληρωμή του χρέους μετατίθεται για 20 με 30 χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι για να πετύχει το κούρεμα, ψηφίστηκαν και πράγματα για τα οποία ο πρόεδρος της Ν.Δ. διαφωνεί και γι΄ αυτό ακόμη και σήμερα κρατά αποστάσεις. Αυτό που πιστεύουμε ότι χρειάζεται ο τόπος είναι να δοθεί ανάσα στην ελληνική οικονομία, να έλθει η ανάκαμψη μια ώρα αρχύτερα αλλά για να γίνει αυτό, πρέπει η χώρα να οδηγηθεί άμεσα σε εκλογές και ο αρχηγός της Ν.Δ. να έχει τη δυνατότητα να κυβερνήσει με τα χέρια λυμένα. Αυτό που ζητάμε όλοι είναι να υπάρξει αλήθεια και στο κομμάτι των ευθυνών με σύνθημα κοινωνική συνοχή – ανάπτυξη – ασφάλεια αμέσως μετά τις εκλογές θα πρέπει να συσταθεί επιτροπή και να αποδοθούν ευθύνες σε όσους μας οδήγησαν στο σημερινό εγκληματικό αδιέξοδο. Σε πρώτη φάση θα πρέπει να αποκατασταθούν συνταξιούχοι και πολύτεκνοι γιατί το θέμα είναι και εθνικό και ηθικό ενώ η ανάπτυξη δεν μπορεί να έρθει με μαγικές λύσεις αφού σημαίνει στήριξη του ιδιωτικού τομέα, σημαίνει δίκαιο φορολογικό σύστημα χωρίς χαράτσια τα οποία και θα καταργήσουμε. Η δέσμευση για άμεση κατάργηση στο χαράτσι της ΔΕΗ δεν είναι απλή υπόσχεση αλλά κύρια κυβερνητική πρόταση της Ν.Δ. δυστυχώς το ΠΑΣΟΚ του χθες που συνεχίζει να είναι ακριβώς το ίδιο και σήμερα υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο έκανε το κράτος να είναι σήμερα ο μεγάλος μπαταχτσής αν σκεφτεί κανείς ότι 7δις χρωστάει το δημόσιο σε ελληνικές επιχειρήσεις. Η επιχειρηματικότητα στον τόπο μας έχει γίνει στόχος για το κράτος αλλά για να υπάρξει και να αναπτυχθεί απαιτείται περιβάλλον σταθερότητας και όχι λήψη νέων μέτρων σε καθημερινή βάση. Δεσμευόμαστε λοιπόν ότι τα όποια φορολογικά μέτρα θα πρέπει να παίρνονται μία φορά το χρόνο.
Τις τελευταίες μέρες το θέμα της ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών χρησιμοποιείται από το ΠΑΣΟΚ για μικροκομματική σκοπιμότητα όταν αυτή οι ίδιοι εξέθρεψαν την λαθρομετανάστευση ψηφίζοντας τον επαίσχυντο νόμο για την ιθαγένεια. Η ασφάλεια των πολιτών δε μπορεί να είναι ταμπού. Η λαθρομετανάστευση απαιτεί μέτρα συγκεκριμένα και γι ‘ αυτό θα πρέπει οι Ευρωπαίοι εταίροι να πιεστούν και να υπογράψουν συμφωνία για να μπορούν οι λαθρομετανάστες να πηγαίνουν πίσω στις χώρες από τις οποίες έχουν προέλθει.
Ακόμα ένα σημαντικό θέμα αποτελεί η διακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ που μπορεί να γίνει μόνο στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής οικογένειας. Η Κύπρος μόλις μπήκε στην Ευρώπη ανακήρυξε την αποκλειστική οικονομική ζώνη και σήμερα έχει γίνει το επίκεντρο του επενδυτικού ενδιαφέροντος καθώς σπεύδουν να την προσεγγίσουν πολύ ισχυρά κράτη. Θα κατάφερνε η Κύπρος να διακηρύξει την ΑΟΖ αν δεν είχε μπει στην Ευρωπαϊκή Ένωση? Και θα μπορούσαμε και εμείς να διακηρύξουμε την δική μας ΑΟΖ αν απομονωνόμασταν από την Ευρώπη ή αν μας έβγαζαν από την Ευρώπη? Τα αποθέματα που είναι γνωστό πια ότι υπάρχουν μέσα στην ελληνική ΑΟΖ και πολύ κοντά σε ελληνικό έδαφος, είναι πολύ σημαντικά και θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στην εκμετάλλευσή τους.
Δυστυχώς η σημερινή κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει έχει άμεση σχέση με την δυσφήμιση του κ. Παπανδρέου που δημιούργησε αρνητική εικόνα στους ευρωπαίους εταίρους μας. Είναι στο χέρι μας να αποδείξουμε ότι θα πρέπει να υπερισχύει η αρχή της αλληλεγγύης ενώ από την πλευρά μας απαιτείται εθνική υπευθυνότητα ώστε να αποδείξουμε έμπρακτα ότι μπορούμε να είμαστε όχι απλώς κομμάτι της ευρωπαϊκής οικογένειας αλλά και πρωταγωνιστές στο ευρωπαϊκό πολιτικό στερέωμα.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά απαιτούνται νέα πρόσωπα και άλλες πολιτικές. Η δύναμη της αλλαγής είναι στα χέρια των ελλήνων πολιτών .
Τάνια Ιακωβίδου
Υποψήφια βουλευτής Β΄ Αθηνών Ν.Δ.
