Το Δίκτυο Πολιτών Ηρακλείου Αττικής, με επικεφαλής της κα Αιμιλία Τζίβα, με ανακοίνωση που εξέδωσε την επόμενη της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου για την απαλλοτρίωση του κτήματος Φιξ, σημειώνει, μεταξύ άλλων:
“Ο,τι και να πεις σε επίπεδο θεωρητικό,
αν δεν το υποστηρίξεις στην πράξη, χάνει το νόημά και την αξία του.
Η στερνή, η πιο ιερή μορφή θεωρίας είναι η πράξη
Νίκος Καζαντζάκης
Ιστορική η απόφαση του ΝΑΙ στην αναγκαστική απαλλοτρίωση και απόκτηση του κτήματος ΦΙΞ
από το Δήμο Ηρακλείου κόντρα στο ΟΧΙ των προσωπικών μικροπολιτικών, μικροπαραταξιακών αντιθέσεων και φιλοδοξιών.
Το Δίκτυο Πολιτών Ηρακλείου Αττικής δεν θα κρυφτεί πίσω από θολές και γκρίζες αποφάσεις γιατί η διεκδίκηση του κτήματος ΦΙΞ ταυτίζεται με την ιστορία της παράταξής μας και συνδέεται απολύτως με τους αγώνες των κατοίκων και τις συλλογικότητες της περιοχής μας.
Είπαμε ΝΑΙ στην αγορά του κτήματος ΦΙΞ, γιατί είναι θέμα τιμής πια για το λαό του Ηρακλείου να είναι ο ένας και μοναδικός ιδιοκτήτης του.
Στο αφήγημα ότι μπορούμε να χρηματοδοτηθούμε από το κράτος, θυμίζουμε την έλλειψη αποτελεσματικότητας της πολιτείας παρά τις επίμονες και ομόφωνες προσπάθειες των δημοτικών συμβουλίων, αλλά και των αλλεπάλληλων πρωτοβουλιών και ερωτήσεων σε κοινοβουλευτικό επίπεδο για πάνω από 30 χρόνια.
Απαντάμε στους υποστηρικτές αυτής της άποψης ότι το σήμερα δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά από την εποχή που η κ. Πετραλιά ως υπουργός πολιτισμού έβαλε ταφόπλακα στην διεκδίκηση του κτήματος ΦΙΞ από το Δήμο μας κατοχυρώνοντάς του στους σημερινούς ιδιοκτήτες.
Στο αφήγημα ότι με το δάνειο θα επιβαρύνουμε τους συμπολίτες μας, απαντάμε ότι:
Εάν γίνει αγορά με πόρους από το Υπουργείο Εσωτερικών την Περιφέρεια ή το Υπουργείο πολιτισμού , πέραν του ότι και αυτά είναι χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων, είναι δεσμευτικό ότι η ιδιοκτησία του οικοπέδου θα ανήκει κάποιον από τους παραπάνω.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα το οικόπεδο να μην ανήκει στο λαό του Ηρακλείου, αλλά στην καλύτερη περίπτωση να παραχωρηθεί για συγκεκριμένο διάστημα και με συγκεκριμένη δέσμευση για αξιοποίηση που μπορεί να ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια, η στη χειρότερη περίπτωση να καταλήξει στο ΤΑΙΠΕΔ για άλλου είδους επένδυση !!!!!
Εμείς το κράτος το θέλουμε αρωγό την επόμενη μέρα αφού θα έχουμε κατοχυρώσει την ιδιοκτησία του οικοπέδου στον Ηρακλειώτικο λαό και αφού ΣΥΝαποφασίσουμε τι είδους αξιοποίηση θέλουμε.
Στην κατεύθυνση αυτή υπάρχουν μία σειρά από προγράμματα χρηματοδότησης.
Για την ιστορία, θυμίζουμε ότι το 2000 επί Δημαρχίας Γιώργου Μαστοράκου το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε τη λήψη δανείου 3 δισεκατομμυρίων δραχμών δηλαδή πάνω από 8 εκατομμύρια ευρώ την εποχή εκείνη-για την αγορά του κτήματος ΦΙΞ απόφαση που δυστυχώς δεν υλοποιήθηκε ποτέ.
Οι συμπολίτες μας θα πρέπει να γνωρίζουν ότι και σε εκείνη την ιστορική απόφαση πέραν από το Δήμαρχο που καθόταν σε άλλη θέση οι περισσότεροι συντελεστές του έργου με ελάχιστες εξαιρέσεις ήταν και πάλι παρόντες μαζί με τις παρατάξεις τους.
Και η απόφαση ήταν ΟΜΟΦΩΝΗ !!!
Οι ίδιοι άνθρωποι σήμερα προσπαθούν να μας πείσουν ότι με χαμηλότερο τίμημα -5 εκατ. με τους ίδιους όρους –δάνειο -δεν πρέπει το κτήμα ΦΙΞ να αγοραστεί από το Δήμο Ηρακλείου (θέατρο του παραλόγου)
Πρέπει όμως να επισημάνουμε ότι και τότε με την παράταξη του Γιώργου Γρηγοριάδη και τώρα με το ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ με το Γιώργο Γρηγοριάδη, η στάση της παράταξής μας παραμένει σταθερά ΥΠΕΡ της απόκτησης του κτήματος ΦΙΞ από το Ηράκλειο.
Μελανό σημείο του χτεσινού ιστορικού δημοτικού Συμβουλίου ήταν όταν ο Γιώργος Γρηγοριάδης η ιστορική μορφή της πόλης μας, που λόγω των συνθηκών και της υγείας του δεν μπορούσε να συνδεθεί διαδικτυακά στο δημοτικό συμβούλιο, τηλεφώνησε στον πρόεδρο του Δημοτικού συμβουλίου και σε ανοιχτή ακρόαση τοποθετήθηκε ΥΠΕΡ της πρότασης ενισχύοντας τη φωνή του Δικτύου πολιτών.
Είναι θλιβερό τη στιγμή κιόλας που η ψήφος αυτή δεν επηρέαζε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας σε κλίμα έντασης πολλοί συνάδελφοι της αντιπολίτευσης δεν δέχθηκαν την ψήφο του.
Την ψήφο του όμως τη δέχεται ο λαός του Ηρακλείου, και αποτελεί παρακαταθήκη για τη συνέχιση των αγώνων μας .
Για το ΔΙΚΤΥΟ ΠΟΛΙΤΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Αιμιλία Τζίβα.”
